«Δεν είναι τα πάντα μοτοσυκλέτα μάγκες, αλλά ούτε και τραχανάς...»

[nimbus]

Η μοτοσυκλέτα είναι το μέσον...όχι το ζητούμενο. Το οποίο ζητούμενο, διαφέρει για τον καθένα ξεχωριστά. Η διαφορετικότητα αυτή, αποτελεί μαγεία, αλλά που μυαλό για να το καταλάβουν μερικοί....
Περασμένα μεσάνυκτα, και η μελωδία ξεδιπλώνει πάλι την φωνή της χαρούλας....
Αυτός ο άνθρωπος του κάβου, κάθε φορά μου λέει διαφορετικές ιστορίες. Ακούγοντάς τις ιστορίες του δακρίζω κι άλλοτε πάλι χαίρομαι...τι είναι χαρά τελικά και τι είναι λύπη? Δυο αντίθετα συναισθήματα που κάπου τέμνονται......δεν ξέρω που...μα υπόσχομαι ότι μόλις το ανακαλύψω θα σας το πώ...
Δύο και κάτι...αμέριμνα χύθηκα στους δρόμους, να αναζητάω τις σκόρπιες σκέψεις μου. Αν με ρωτήσετε αν βρήκα καμία, δεν ξέρω να σας πώ... κι αν την συνάντησα, της γύρισα την πλάτη...Η Ντίνα (dna), γουργούριζε λίγο από το κρύο και λίγο που δεν της έδινα σημασία...Κάποια ψυχάλα, ήθελε να με καλοπιάσει, μα κατάφερα να την αποφύγω.... «όχι απόψε...μην βρέξεις απόψε...» και η ματιά μου υψώθηκε στους έναστρους ουρανούς, σαν να περίμενα απάντηση. Μάταια...Η πόλη έμοιαζε σιωπηλή να είναι απόψε...κι εγώ αναρωτιόμουν, αν θα κρατηθώ ξυπνητή, να καλημερίσω τον αυγερινό...
Έριχνα κλεφτά χασμουριτά μέσα από το κράνος. Και η πόλη μου φαινόταν απίστευτα μικρή στο περασμά της. Τα λιγοστά αυτοκίνητα, σκόνταφταν στην απελπισία κάποιας ανύποπτης μοναξιάς...κι εγώ χαιρόμουν, που ήμουν ξανά στους δρόμους να χάνομαι...Στην Σταδίου πέτυχα όλα τα φανάρια πράσινα και η Ντίνα γρύλιζε στα 50 χλμ. Αν ήξερε πόσο την αγαπούσα, και πόσες φορές με συνόδεψε ενώ είχα τις ακεφιές μου, μιλώντας κι άλλοτε πάλι τραγουδόντας...
‘Αραγε μετά τον θάνατο, μπορεί η άϋλη μορφή, το πνεύμα να οδηγήσει? Καθώς κατηφόριζα την Αγ. Κωνσταντίνου, σκεφτόμουν ότι ο ξαδερφός μου θα μπορούσε να ήταν κάπου εκεί, προσπαθόντας να μου πει... «δώσε μου λίγο ξαδέρφη να οδηγήσω...μου έχει λείψει...» κι εγώ να μην μπορώ να ακούσω, παρά μόνο τις σκέψεις που πριονίζουν το νου μου... Στο φανάρι, βγήκα από τον λήθαργο, όταν κάποιος κοιτούσε επίμονα...μαζί με τον φόβο μου σκέφτηκα πάλι τον ξάδερφό μου...κι όταν γύρισα το κεφάλι, θαρρώ πώς μου χαμογελούσε...μάταια...απλά κάποιος του έμοιαζε...
Η Αθήνα την νύχτα, μοιάζει να λέει μυστικά που δεν χωρούν πουθενά... Αλήθειες που γίνονται μικρά ποτάμια και μάς ακολουθούν...
Η δικιά μου η αλήθεια, άρχισε μόλις έβαλα την Ντίνα στο γκαράζ και την καληνύχτισα. Ήρθα γοργά σπίτι. Κι ο άνθρωπος του κάβου, ακόμα κάτι λέει...Η μητέρα είχε ξυπνήσει. Ήθελε να επιβεβαιώσει ότι είμαι καλά. «Mικρέ περίδρομε που ήσουν πάλι?» ψηθύρησε...Ένα φιλί στο μέτωπο, ήταν η χαρά της που με είδε ξανά...κι έπεσε να ξεκουραστεί ήσυχα πιά....
Χαίρομαι που υπάρχετε μάγκες...κι αυτός ο άνθρωπος του κάβου, έπαψε να μιλάει για τα περασμένα...

Καλό ξημέρωμα.
nimbus

[KaTaNaS]

grafeis poly omorfa.

geia sou Theodwra :wave2:

[afrotwin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
Η μοτοσυκλέτα είναι το μέσον...όχι το ζητούμενο. Το οποίο ζητούμενο, διαφέρει για τον καθένα ξεχωριστά. Η διαφορετικότητα αυτή, αποτελεί μαγεία, αλλά που μυαλό για να το καταλάβουν μερικοί....
Περασμένα μεσάνυκτα, και η μελωδία ξεδιπλώνει πάλι την φωνή της χαρούλας....
Αυτός ο άνθρωπος του κάβου, κάθε φορά μου λέει διαφορετικές ιστορίες. Ακούγοντάς τις ιστορίες του δακρίζω κι άλλοτε πάλι χαίρομαι...τι είναι χαρά τελικά και τι είναι λύπη? Δυο αντίθετα συναισθήματα που κάπου τέμνονται......δεν ξέρω που...μα υπόσχομαι ότι μόλις το ανακαλύψω θα σας το πώ...
Δύο και κάτι...αμέριμνα χύθηκα στους δρόμους, να αναζητάω τις σκόρπιες σκέψεις μου. Αν με ρωτήσετε αν βρήκα καμία, δεν ξέρω να σας πώ... κι αν την συνάντησα, της γύρισα την πλάτη...Η Ντίνα (dna), γουργούριζε λίγο από το κρύο και λίγο που δεν της έδινα σημασία...Κάποια ψυχάλα, ήθελε να με καλοπιάσει, μα κατάφερα να την αποφύγω.... «όχι απόψε...μην βρέξεις απόψε...» και η ματιά μου υψώθηκε στους έναστρους ουρανούς, σαν να περίμενα απάντηση. Μάταια...Η πόλη έμοιαζε σιωπηλή να είναι απόψε...κι εγώ αναρωτιόμουν, αν θα κρατηθώ ξυπνητή, να καλημερίσω τον αυγερινό...
Έριχνα κλεφτά χασμουριτά μέσα από το κράνος. Και η πόλη μου φαινόταν απίστευτα μικρή στο περασμά της. Τα λιγοστά αυτοκίνητα, σκόνταφταν στην απελπισία κάποιας ανύποπτης μοναξιάς...κι εγώ χαιρόμουν, που ήμουν ξανά στους δρόμους να χάνομαι...Στην Σταδίου πέτυχα όλα τα φανάρια πράσινα και η Ντίνα γρύλιζε στα 50 χλμ. Αν ήξερε πόσο την αγαπούσα, και πόσες φορές με συνόδεψε ενώ είχα τις ακεφιές μου, μιλώντας κι άλλοτε πάλι τραγουδόντας...
‘Αραγε μετά τον θάνατο, μπορεί η άϋλη μορφή, το πνεύμα να οδηγήσει? Καθώς κατηφόριζα την Αγ. Κωνσταντίνου, σκεφτόμουν ότι ο ξαδερφός μου θα μπορούσε να ήταν κάπου εκεί, προσπαθόντας να μου πει... «δώσε μου λίγο ξαδέρφη να οδηγήσω...μου έχει λείψει...» κι εγώ να μην μπορώ να ακούσω, παρά μόνο τις σκέψεις που πριονίζουν το νου μου... Στο φανάρι, βγήκα από τον λήθαργο, όταν κάποιος κοιτούσε επίμονα...μαζί με τον φόβο μου σκέφτηκα πάλι τον ξάδερφό μου...κι όταν γύρισα το κεφάλι, θαρρώ πώς μου χαμογελούσε...μάταια...απλά κάποιος του έμοιαζε...
Η Αθήνα την νύχτα, μοιάζει να λέει μυστικά που δεν χωρούν πουθενά... Αλήθειες που γίνονται μικρά ποτάμια και μάς ακολουθούν...
Η δικιά μου η αλήθεια, άρχισε μόλις έβαλα την Ντίνα στο γκαράζ και την καληνύχτισα. Ήρθα γοργά σπίτι. Κι ο άνθρωπος του κάβου, ακόμα κάτι λέει...Η μητέρα είχε ξυπνήσει. Ήθελε να επιβεβαιώσει ότι είμαι καλά. «Mικρέ περίδρομε που ήσουν πάλι?» ψηθύρησε...Ένα φιλί στο μέτωπο, ήταν η χαρά της που με είδε ξανά...κι έπεσε να ξεκουραστεί ήσυχα πιά....
Χαίρομαι που υπάρχετε μάγκες...κι αυτός ο άνθρωπος του κάβου, έπαψε να μιλάει για τα περασμένα...

Καλό ξημέρωμα.
nimbus


RE 8EODOROPOULO -NIMBUSIDI ELA POU8ENA NA SE DOUME
MAVRISE TO MATI MAS.....

EFXOME NA ISE KALA
:wave2: :sun:

[DoctorS]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
Η μοτοσυκλέτα είναι το μέσον...όχι το ζητούμενο. Το οποίο ζητούμενο, διαφέρει για τον καθένα ξεχωριστά. Η διαφορετικότητα αυτή, αποτελεί μαγεία, αλλά που μυαλό για να το καταλάβουν μερικοί....
Περασμένα μεσάνυκτα, και η μελωδία ξεδιπλώνει πάλι την φωνή της χαρούλας....
Αυτός ο άνθρωπος του κάβου, κάθε φορά μου λέει διαφορετικές ιστορίες. Ακούγοντάς τις ιστορίες του δακρίζω κι άλλοτε πάλι χαίρομαι...τι είναι χαρά τελικά και τι είναι λύπη? Δυο αντίθετα συναισθήματα που κάπου τέμνονται......δεν ξέρω που...μα υπόσχομαι ότι μόλις το ανακαλύψω θα σας το πώ...
Δύο και κάτι...αμέριμνα χύθηκα στους δρόμους, να αναζητάω τις σκόρπιες σκέψεις μου. Αν με ρωτήσετε αν βρήκα καμία, δεν ξέρω να σας πώ... κι αν την συνάντησα, της γύρισα την πλάτη...Η Ντίνα (dna), γουργούριζε λίγο από το κρύο και λίγο που δεν της έδινα σημασία...Κάποια ψυχάλα, ήθελε να με καλοπιάσει, μα κατάφερα να την αποφύγω.... «όχι απόψε...μην βρέξεις απόψε...» και η ματιά μου υψώθηκε στους έναστρους ουρανούς, σαν να περίμενα απάντηση. Μάταια...Η πόλη έμοιαζε σιωπηλή να είναι απόψε...κι εγώ αναρωτιόμουν, αν θα κρατηθώ ξυπνητή, να καλημερίσω τον αυγερινό...
Έριχνα κλεφτά χασμουριτά μέσα από το κράνος. Και η πόλη μου φαινόταν απίστευτα μικρή στο περασμά της. Τα λιγοστά αυτοκίνητα, σκόνταφταν στην απελπισία κάποιας ανύποπτης μοναξιάς...κι εγώ χαιρόμουν, που ήμουν ξανά στους δρόμους να χάνομαι...Στην Σταδίου πέτυχα όλα τα φανάρια πράσινα και η Ντίνα γρύλιζε στα 50 χλμ. Αν ήξερε πόσο την αγαπούσα, και πόσες φορές με συνόδεψε ενώ είχα τις ακεφιές μου, μιλώντας κι άλλοτε πάλι τραγουδόντας...
‘Αραγε μετά τον θάνατο, μπορεί η άϋλη μορφή, το πνεύμα να οδηγήσει? Καθώς κατηφόριζα την Αγ. Κωνσταντίνου, σκεφτόμουν ότι ο ξαδερφός μου θα μπορούσε να ήταν κάπου εκεί, προσπαθόντας να μου πει... «δώσε μου λίγο ξαδέρφη να οδηγήσω...μου έχει λείψει...» κι εγώ να μην μπορώ να ακούσω, παρά μόνο τις σκέψεις που πριονίζουν το νου μου... Στο φανάρι, βγήκα από τον λήθαργο, όταν κάποιος κοιτούσε επίμονα...μαζί με τον φόβο μου σκέφτηκα πάλι τον ξάδερφό μου...κι όταν γύρισα το κεφάλι, θαρρώ πώς μου χαμογελούσε...μάταια...απλά κάποιος του έμοιαζε...
Η Αθήνα την νύχτα, μοιάζει να λέει μυστικά που δεν χωρούν πουθενά... Αλήθειες που γίνονται μικρά ποτάμια και μάς ακολουθούν...
Η δικιά μου η αλήθεια, άρχισε μόλις έβαλα την Ντίνα στο γκαράζ και την καληνύχτισα. Ήρθα γοργά σπίτι. Κι ο άνθρωπος του κάβου, ακόμα κάτι λέει...Η μητέρα είχε ξυπνήσει. Ήθελε να επιβεβαιώσει ότι είμαι καλά. «Mικρέ περίδρομε που ήσουν πάλι?» ψηθύρησε...Ένα φιλί στο μέτωπο, ήταν η χαρά της που με είδε ξανά...κι έπεσε να ξεκουραστεί ήσυχα πιά....
Χαίρομαι που υπάρχετε μάγκες...κι αυτός ο άνθρωπος του κάβου, έπαψε να μιλάει για τα περασμένα...

Καλό ξημέρωμα.
nimbus

χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα άτομα σαν κι εσένα!!!

μακάρι να μη σε αναγκάσει κανείς ν'αλλάξεις ποτέ!!!!

καλημέρα!!!

:) :) :)

[Κανένας]

go nimbus go !!!
:) :sun: :)

[powerphot]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
Χαίρομαι που υπάρχετε μάγκες...κι αυτός ο άνθρωπος του κάβου, έπαψε να μιλάει για τα περασμένα...

Καλό ξημέρωμα.
nimbus

Χώμα και...λάσπη μας έκανες
αλλά το άξιζε!!!:wave2:

[kapeos]

αυτό είναι είμαι στο γραφείο :( ακούω Ξυλούρη :smilea: και διαβάζω Nimbus "Νύχτα στους δρόμους":)


Θοδώρα που είσαι βρε ξανθόψηρά????:evil:


Να σε δούμε καμμια φορά:rolleyes:

[periklisk]

ωραίο το κειμενάκι:)

[free rider]

Υπάρχουν ανθρωποι που βλέπουν και αφουγκράζονται την ζωή με τρόπο διάφανο.
Υπάρχουν και εκεινοι που απλα προσπερνάνε τα παντα σαν αν τρώνε σε φαστ φουντ.
Οι πρώτοι είναι σαφώς σε δυσκολότερη θέση απο τους δεύτερους.....

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από free rider
Υπάρχουν ανθρωποι που βλέπουν και αφουγκράζονται την ζωή με τρόπο διάφανο.
Υπάρχουν και εκεινοι που απλα προσπερνάνε τα παντα σαν αν τρώνε σε φαστ φουντ.
Οι πρώτοι είναι σαφώς σε δυσκολότερη θέση απο τους δεύτερους.....


εγώ σε ποιά κατηγορία ανήκω άραγε???:sun:


Θεοδώρα

[afrotwin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
εγώ σε ποιά κατηγορία ανήκω άραγε???:sun:


Θεοδώρα

gia na to ma8is afto prepi na pas to kimeno tou frifri se ena grafologo na dior8osi ke na erminefsi sosta to sintaktiko provlima pou exi to kimeno
meta vriskis ke esi pou anikis.....
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από afrotwin
gia na to ma8is afto prepi na pas to kimeno tou frifri se ena grafologo na dior8osi ke na erminefsi sosta to sintaktiko provlima pou exi to kimeno
meta vriskis ke esi pou anikis.....
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:


κι έλεγα, δεν θα με πειράξει το ζιζάνιο?

:lol: :lol: :lol:

να σαι καλά βρε Λεωνίδα:wave2:

[afrotwin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
κι έλεγα, δεν θα με πειράξει το ζιζάνιο?

:lol: :lol: :lol:

να σαι καλά βρε Λεωνίδα:wave2:

ke esi na ise kala 8eodora
ise i kaliteri 8eodora tou kosmou
:wave2:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από afrotwin
ke esi na ise kala 8eodora
ise i kaliteri 8eodora tou kosmou
:wave2:



Σε ευχαριστώ Λεωνίδα:)
Να εισαι καλά!
Δώσε πολλά φιλιά στην γυναίκα σου. Να βρεθούμε καμιά μέρα για καφεδάκι:wave2:

[sniper]

Έλα που το γυρίσαμε και σε μελό τώρα....


Θα με πιάσουν τα ζουμιά σε λίγο :lol:

[free rider]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
εγώ σε ποιά κατηγορία ανήκω άραγε???:sun:


Θεοδώρα

εδω μόνο εσύ μπορείς να απαντήσεις...

και σίγουρα όποιος άλλος κάνει το λάθος ..

απλά λέει μπούρδες...

[Κανένας]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
εγώ σε ποιά κατηγορία ανήκω άραγε???:sun:


Θεοδώρα εσυ μικρε περιδρομε, <<ανηκεις>> προς το παρον, στην πιο τρυφερη
στιγμη ...
Η μητέρα είχε ξυπνήσει. Ήθελε να επιβεβαιώσει ότι είμαι καλά. «Mικρέ περίδρομε που ήσουν πάλι?» ψηθύρησε...Ένα φιλί στο μέτωπο, ήταν η χαρά της που με είδε ξανά...κι έπεσε να ξεκουραστεί ήσυχα πιά....
:sun: :beer: :sun:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από free rider
εδω μόνο εσύ μπορείς να απαντήσεις...

και σίγουρα όποιος άλλος κάνει το λάθος ..

απλά λέει μπούρδες...


Καλά τα λές φίλε μου...
όλες οι απαντήσεις μέσα μας βρίσκονται...αρκεί να ψάξουμε:wave2:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ΚΑΝΕΝΑΣ
εσυ μικρε περιδρομε, <<ανηκεις>> προς το παρον, στην πιο τρυφερη
στιγμη ...
Η μητέρα είχε ξυπνήσει. Ήθελε να επιβεβαιώσει ότι είμαι καλά. «Mικρέ περίδρομε που ήσουν πάλι?» ψηθύρησε...Ένα φιλί στο μέτωπο, ήταν η χαρά της που με είδε ξανά...κι έπεσε να ξεκουραστεί ήσυχα πιά....
:sun: :beer: :sun:



τρυφερή στιγμή ε? ναι γιατί όχι?
Η θαλπωρή του σπιτιού, όταν ερχόμαστε από κάποιο ταξίδι...κάπως έτσι ένοιωσα εκείνο το βράδυ...ωραίο συναίσθημα!

[free rider]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
Καλά τα λές φίλε μου...
όλες οι απαντήσεις μέσα μας βρίσκονται...αρκεί να ψάξουμε:wave2:

αν και δεν ξέρω πολλούς που καταλαβαίνουν τι λές....

συμφωνώ,

ποιός ομως έχει τα κότσια να το κάνει?

πάλι δύσκολα βάζω...

:D

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από free rider
αν και δεν ξέρω πολλούς που καταλαβαίνουν τι λές....

συμφωνώ,

ποιός ομως έχει τα κότσια να το κάνει?

πάλι δύσκολα βάζω...

:D

γιατί να μην καταλαβαίνουν?

θέμα αντίληψης?

ή μήπως τρέμουν στην ιδέα να κοιτάξουν μέσα τους?

:)

[free rider]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
γιατί να μην καταλαβαίνουν?

θέμα αντίληψης?

ή μήπως τρέμουν στην ιδέα να κοιτάξουν μέσα τους?

:)

αντε να το πάρει το ποτάμι...

πρώτος εγω λοιπόν...

:sad: :sad:
τόσα και τόσα χρόνια τώρα σωρεύω..

πολλά χρόνια τώρα....
και δεν έχω καμιά όρεξη να τινάξω απο πάνω μου το καμουφλάζ που έχω φτιάξει...
και είναι πολύ επώδυνη η διαδικασία που αντιμετωπίζεις το είδωλό σου..

και θέλει πολύ χρόνο και ανθρώπους που ξέρουν πως να σε κατευθύνουν...

δεν φτάνουν εκείνοι που είναι δίπλα σου και σ'άγαπούν...


δεν είναι τόσο απλό.

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από free rider
αντε να το πάρει το ποτάμι...

πρώτος εγω λοιπόν...

:sad: :sad:
τόσα και τόσα χρόνια τώρα σωρεύω..

πολλά χρόνια τώρα....
και δεν έχω καμιά όρεξη να τινάξω απο πάνω μου το καμουφλάζ που έχω φτιάξει...
και είναι πολύ επώδυνη η διαδικασία που αντιμετωπίζεις το είδωλό σου..

και θέλει πολύ χρόνο και ανθρώπους που ξέρουν πως να σε κατευθύνουν...

δεν φτάνουν εκείνοι που είναι δίπλα σου και σ'άγαπούν...


δεν είναι τόσο απλό.

το καμουφλάζ μας βολεύει μερικές φορές φίλε μου.
Είναι η μόνιμη δικαιολογία μας, για να μην κάνουμε κάτι...
Η διαδικασία γινεται επώδυνη και οδυνηρή, μόνο όταν δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την ένδον χώρα του εαυτού μας. ή ακόμα χειρότερα, όταν δεν μας αρέσει αυτό που είμαστε...
Αν βρούμε τους πραγματικούς λόγους, σίγουρα θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Το οφείλουμε τόσο σε εμάς, όσο και στους ανθρώπους γύρω μας, που μας υπομένουν...:winka:
Όσο για τους ανθρώπους που μας αγαπούν, δεν είναι η αρμοδιότητά τους να κάνουν και πολλά πράγματα, αν δεν το παλέψουμε μόνοι μας...μέσα μας...
Ας νοιώθουμε τουλάχιστον την χαρά, όταν ξέρουμε ότι κάποιος είναι δίπλα μας και μπορεί να μας ακούσει...
Το μονοπάτι είναι δύσβατο. Αλλά δεν έχουμε κι επιλογές...:sun:

[free rider]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
το καμουφλάζ μας βολεύει μερικές φορές φίλε μου.
Είναι η μόνιμη δικαιολογία μας, για να μην κάνουμε κάτι...
Η διαδικασία γινεται επώδυνη και οδυνηρή, μόνο όταν δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την ένδον χώρα του εαυτού μας. ή ακόμα χειρότερα, όταν δεν μας αρέσει αυτό που είμαστε...
Αν βρούμε τους πραγματικούς λόγους, σίγουρα θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Το οφείλουμε τόσο σε εμάς, όσο και στους ανθρώπους γύρω μας, που μας υπομένουν...:winka:
Όσο για τους ανθρώπους που μας αγαπούν, δεν είναι η αρμοδιότητά τους να κάνουν και πολλά πράγματα, αν δεν το παλέψουμε μόνοι μας...μέσα μας...
Ας νοιώθουμε τουλάχιστον την χαρά, όταν ξέρουμε ότι κάποιος είναι δίπλα μας και μπορεί να μας ακούσει...
Το μονοπάτι είναι δύσβατο. Αλλά δεν έχουμε κι επιλογές...:sun:


είναι πολύ μεγάλος ο κύκλος που πρέπει να διανύσει κάποιος για να φτάσει στην αυτογνωσία...

δεν είναι καθόλου απλό το ξαναλέω ουτε γίνεται με χρόνους και διαρκειες..

και είναι μια διαδικασία που εξελίσσεται και αναμορφώνεται ειναι δυναμική κατάσταση ακι οχι στατική ...

και τελικά είναι ο κύκλος της ζωής του ανθρώπου που φτάνοντας σε κάποια ηλικία , γυρίζει πρός τα πίσω με μια απόλυτη ηρεμία και βλάπει τον εαυτό του στα χρόνια που πέρασαν...

δεν είναι καθόλου απλό ουτε είναι στο χέρι μας ...

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από free rider
είναι πολύ μεγάλος ο κύκλος που πρέπει να διανύσει κάποιος για να φτάσει στην αυτογνωσία...

δεν είναι καθόλου απλό το ξαναλέω ουτε γίνεται με χρόνους και διαρκειες..

και είναι μια διαδικασία που εξελίσσεται και αναμορφώνεται ειναι δυναμική κατάσταση ακι οχι στατική ...

και τελικά είναι ο κύκλος της ζωής του ανθρώπου που φτάνοντας σε κάποια ηλικία , γυρίζει πρός τα πίσω με μια απόλυτη ηρεμία και βλάπει τον εαυτό του στα χρόνια που πέρασαν...

δεν είναι καθόλου απλό ουτε είναι στο χέρι μας ...


...όχι δεν είναι απλό...

αλλά σίγουρα, είναι μια όμορφη προσπάθεια, που καταλήγει σε

εμάς πάλι...γιατί όσο ζούμε, θα μαθαίνουμε τα κομμάτια μας και

κάθε φορά, θα συναρμολογούμε όλο και καλύτερα το παζλ...:wave2: :winka:

(εμείς οι ίδιοι είμαστε το παζλ...φυσικά! Αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε...)

[angels_gr]

Ρε παιδιά, ψάχνω τόσα χρόνια να βρω το νόημα της ζωής και μόλις το βρίσκω, το αλλάζουν!!!

Ο καθένας μας είναι ένα παζλ που πρέπει να προσπαθήσουμε να λύσουμε. Ο καθένας μας κρύβει μέσα του πράγματα που ούτε που φανταζόμαστε. Οι καταστάσεις της ζωής είναι αυτές που θα μας κάνουν να ψάξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Οι περισσότεροι αρκούμαστε να μείνουνε στον επιφανειακό μας χαρακτήρα, γιατί έτσι απλά δεν μας ενδιαφέρει κάτι περισσότερο (πνευματικά).

[afrotwin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από angels_gr
Ρε παιδιά, ψάχνω τόσα χρόνια να βρω το νόημα της ζωής και μόλις το βρίσκω, το αλλάζουν!!!

Ο καθένας μας είναι ένα παζλ που πρέπει να προσπαθήσουμε να λύσουμε. Ο καθένας μας κρύβει μέσα του πράγματα που ούτε που φανταζόμαστε. Οι καταστάσεις της ζωής είναι αυτές που θα μας κάνουν να ψάξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Οι περισσότεροι αρκούμαστε να μείνουνε στον επιφανειακό μας χαρακτήρα, γιατί έτσι απλά δεν μας ενδιαφέρει κάτι περισσότερο (πνευματικά).


OTAN MIA MERA PSA STO NOSOKOMIO ME KAPIA SPOUDEA PA8ISI KE SOU LENE OTI IPOFERIS APO PONOUS KAPOU I EKANES ZAXARO I KATI ALO APO PSIXOLOGIKOUS LOGOUS TOTE 8A KATALAVIS OTI TO NA ASXOLISE MONO ME TON EPIFANIAKO SOU XARAKTIRA GIATI DEN SE ENDIAFERI KATI PERISOTERO
ITAN ENA LA8OS APO EDO MEXRI TIN AMERIKI...:rotflmao: :rotflmao:
IMASTE TELIOS ENARMONISMENI ME OLES TIS LITOURGIES TIS IPARKSIS MAS KE DEN MPORIS NA DIAXORIZIS TO ENA APO TO ALO..
TORA POU ISE NEOS KE EPIPOLEOS NOMIZIS OTI OLA TA KATAFERNIS KE OTI ISE POLI DINATOS KE OTI TIPOTA DEN SE TARAZI :rotflmao: :rotflmao:

PERIMENE 8A KATALAVIS ALA 8A INE ARGA....
ZISE TORA ME TIN SAXLAMARA POU IPES KE META VLEPOUME
:lol: :lol:

[angels_gr]

Αρχικά δημιουργήθηκε από afrotwin
OTAN MIA MERA PSA STO NOSOKOMIO ME KAPIA SPOUDEA PA8ISI KE SOU LENE OTI IPOFERIS APO PONOUS KAPOU I EKANES ZAXARO I KATI ALO APO PSIXOLOGIKOUS LOGOUS TOTE 8A KATALAVIS OTI TO NA ASXOLISE MONO ME TON EPIFANIAKO SOU XARAKTIRA GIATI DEN SE ENDIAFERI KATI PERISOTERO
ITAN ENA LA8OS APO EDO MEXRI TIN AMERIKI...:rotflmao: :rotflmao:
IMASTE TELIOS ENARMONISMENI ME OLES TIS LITOURGIES TIS IPARKSIS MAS KE DEN MPORIS NA DIAXORIZIS TO ENA APO TO ALO..
TORA POU ISE NEOS KE EPIPOLEOS NOMIZIS OTI OLA TA KATAFERNIS KE OTI ISE POLI DINATOS KE OTI TIPOTA DEN SE TARAZI :rotflmao: :rotflmao:

PERIMENE 8A KATALAVIS ALA 8A INE ARGA....
ZISE TORA ME TIN SAXLAMARA POU IPES KE META VLEPOUME
:lol: :lol:

Γεια σου ρε Αφρο φαφλατά,
που έχεις στον κώλο μια ελιά!!!
:rotflmao:

Παρεξηγείς τα πάντα τόσο εύκολα!!! Τι είναι προτιμότερο να πω??? Ότι εσείς που δεν ενδιαφέρεστε για την πνευματική σας καλλιέργεια είστε κακοί!!! Ή θα ήταν πιο σωστό να βάλω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς??? Και αν διάβαζες λίγο πιο προσεκτικά θα έβλεπες ότι το πρώτο πράγμα που είπα είναι ότι συμφωνώ και ότι πρέπει όλοι μας να ψάξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Στην τελευταία μου φράση προσπάθησα να βάλω και το ερώτημα στον καθέναν μας για το πόσο μας ενδιαφέρει το εσωτερικό μας.

[afrotwin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από angels_gr
Γεια σου ρε Αφρο φαφλατά,
που έχεις στον κώλο μια ελιά!!!
:rotflmao:

Παρεξηγείς τα πάντα τόσο εύκολα!!! Τι είναι προτιμότερο να πω??? Ότι εσείς που δεν ενδιαφέρεστε για την πνευματική σας καλλιέργεια είστε κακοί!!! Ή θα ήταν πιο σωστό να βάλω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς??? Και αν διάβαζες λίγο πιο προσεκτικά θα έβλεπες ότι το πρώτο πράγμα που είπα είναι ότι συμφωνώ και ότι πρέπει όλοι μας να ψάξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Στην τελευταία μου φράση προσπάθησα να βάλω και το ερώτημα στον καθέναν μας για το πόσο μας ενδιαφέρει το εσωτερικό μας.
KE TI SIMASIA EXI TI LES ESI PIOS NOMIZIS OTI ISE:rotflmao: :rotflmao:

EGO MILAO GIA OLOUS OXI GIA SENA GIA TON KA8E ESENA
MIN ES8ANESE MONOS SOU SE AFTIN TIN GI

ESENA PROSOPIKA DEN SE KSERO
KE APO TIS LIGES ARADES SOU DEN NOMIZO OTI SE EMA8A:lol:
PANTA MILAO ALIGORIKA ALA OTAN TO KATALAVIS PARE ME TILEFONO

ELIA STON KOLO DEN EXO:rotflmao:
IDES SE PLIROSA ME TO IDIO NOMISMA:rotflmao: :rotflmao:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από afrotwin
KE TI SIMASIA EXI TI LES ESI PIOS NOMIZIS OTI ISE:rotflmao: :rotflmao:

EGO MILAO GIA OLOUS OXI GIA SENA GIA TON KA8E ESENA
MIN ES8ANESE MONOS SOU SE AFTIN TIN GI

ESENA PROSOPIKA DEN SE KSERO
KE APO TIS LIGES ARADES SOU DEN NOMIZO OTI SE EMA8A:lol:
PANTA MILAO ALIGORIKA ALA OTAN TO KATALAVIS PARE ME TILEFONO

ELIA STON KOLO DEN EXO:rotflmao:
IDES SE PLIROSA ME TO IDIO NOMISMA:rotflmao: :rotflmao:

Βρε Λεωνίδα,:lol:
με το συμπάθειο δηλαδή:lol:
κοίτα λίγο καλύτερα:lol:
μπορεί να βρεις καμια ελίτσα:lol:
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[angels_gr]

Αρχικά δημιουργήθηκε από afrotwin
KE TI SIMASIA EXI TI LES ESI PIOS NOMIZIS OTI ISE:rotflmao: :rotflmao:

EGO MILAO GIA OLOUS OXI GIA SENA GIA TON KA8E ESENA
MIN ES8ANESE MONOS SOU SE AFTIN TIN GI

ESENA PROSOPIKA DEN SE KSERO
KE APO TIS LIGES ARADES SOU DEN NOMIZO OTI SE EMA8A:lol:
PANTA MILAO ALIGORIKA ALA OTAN TO KATALAVIS PARE ME TILEFONO

ELIA STON KOLO DEN EXO:rotflmao:
IDES SE PLIROSA ME TO IDIO NOMISMA:rotflmao: :rotflmao:

Λοιπόν Αφρο, θα έρθω κάτω να γνωριστούμε. Το τηλέφωνο σου το έχω. Άντε να γνωριστούμε και από κοντά για να ξέρουμε και σε ποιον μιλάμε.
:wave2:

[free rider]

κριμα γιατι το ποστ είχε αρχίσει να έχει ενδιαφέρον...

με το που μπήκε ο γκουρού...
μας το έσκισε...

ωραία ...

:sad: :sad:

[SaraMaritis]

Αρχικά δημιουργήθηκε από free rider
...είχε αρχίσει να έχει ενδιαφέρον...
...μας το έσκισε...
Μα...ΙΣΑ-ΙΣΑ, ΤΩΡΑ αρχιζει να γινεται ενδιαφερον !!! :p

Γκοοοοοοοοοοο !!!!!!!! :rotflmao:
"Βαρατε γειτονες-εξ-ανατολης τ'αλογα !!!" :rotflmao:

:lol: :rotflmao: :lol:
:beer:

[free rider]

Αρχικά δημιουργήθηκε από SaraMaritis
Μα...ΙΣΑ-ΙΣΑ, ΤΩΡΑ αρχιζει να γινεται ενδιαφερον !!! :p

Γκοοοοοοοοοοο !!!!!!!! :rotflmao:
"Βαρατε γειτονες-εξ-ανατολης τ'αλογα !!!" :rotflmao:

:lol: :rotflmao: :lol:
:beer:

μπά??

δεν δουλεύουμε???

γιατίιιιι???

ααα

χάλασε ο κόσμος...

:rotflmao: :rotflmao: