MUSTILI
18/01/2009, 08:27
Μαγκες για δειτε αυτο, ετσι, τροφη για σκεψη που λεει και ο Πανουτσος
Οι «καμικάζι» των πεζόδρομων
Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ
Οι πεζόδρομοι κατασκευάστηκαν για τους πεζούς, στην πραγματικότητα όμως ανήκουν στα τραπεζοκαθίσματα, στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, τα φορτηγά τροφοδοσίας, αλλά και στα μηχανάκια, ένα μεταφορικό μέσο που εξελίσσεται σε εχθρό των πεζών. Υπολογίζεται ότι κάθε λεπτό κατά τις εργάσιμες ώρες διέρχονται από τους πεζόδρομους από 3 έως 4 δίκυκλα, με αποτέλεσμα οι ανυποψίαστοι διερχόμενοι να κινδυνεύουν να τρακάρουν... περπατώντας.
Οδοί γεμάτοι δίκυκλα
**Στην Αθήνα τα πρωτεία έχει η Ερμού, ενώ καλύτερη είναι η εικόνα στη Βουκουρεστίου.
Στη Θεσσαλονίκη προηγείται η πλατεία Αριστοτέλους και ακολουθεί με διαφορά η Παλαιών Πατρών Γερμανού.
Το πρόβλημα αποκτά όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς υπολογίζεται ότι τα δίκυκλα ξεπερνούν τα 1,5 εκατ., από τα οποία 550.000 κινούνται στο Λεκανοπέδιο, ενώ αυξάνονται κατά 120.000 το χρόνο και προς το παρόν δεν φαίνεται να τα αγγίζει η οικονομική κρίση. Υπολογίζεται ότι στη χώρα μας αξιοποιούνται για το 11% των μετακινήσεων, έναντι 3% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
**«Ο πεζός νιώθει διωκόμενος στον πεζόδρομο, τον χώρο που φτιάχθηκε ακριβώς για να του ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας και να λειτουργήσει ως κίνητρο για να αφήσει το Ι.Χ. για να διανύσει μικρές αποστάσεις», επισημαίνει ο πολεοδόμος Γ. Πολύζος, αντιπρύτανης του Πολυτεχνείου.
Ακριβώς γι' αυτό το λόγο, όπως μας εξήγησε, γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθούν διαδρομές που να συνδέουν με πεζόδρομους πολυσύχναστα σημεία των πόλεων. Υπογραμμίζει ότι τα δίκυκλα είναι «ένας ευέλικτος και εύκολος τρόπος μετακίνησης, αλλά χρειάζεται να ληφθούν μέτρα ώστε να μην προκαλούν παρενέργειες με την κίνησή τους όσο και με τη στάθμευση».
**Χάρη σε αυτή την ευελιξία, τα μηχανάκια αγνοούν τα απαγορευτικά και «κόβουν δρόμο» αποφεύγοντας την κυκλοφορία στις μεγάλες λεωφόρους, κινούμενα ανεξέλεγκτα σε πεζόδρομους, με αποτέλεσμα οι πεζοί να μην ξέρουν από πού θα τα βρουν μπροστά τους. Υπολογίζεται ότι το 12% της κίνησης των δικύκλων στο κέντρο γίνεται από τους... πεζόδρομους!
Η ύπαρξη διαμορφωμένων χώρων παρκαρίσματος θεωρείται... πολυτέλεια.
Λιγοστά τα πάρκινγκ
Παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες των αρμοδίων της αυτοδιοίκησης και του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ, έχουν εξασφαλιστεί πολύ λίγες θέσεις (υπολογίζονται σε 1.200), με αποτέλεσμα η μόνη λύση να είναι τα πεζοδρόμια και κυρίως οι πεζόδρομοι. Ο δήμος της Αθήνας σχεδιάζει να δημιουργήσει ώς το τέλος του χρόνου άλλες 2.000 θέσεις.
**Οι πρώτες «ακτινογραφίες» για την κίνηση των δικύκλων σε κεντρικούς πεζόδρομους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη έγιναν από ομάδα ειδικών της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Metapolis», με υπεύθυνους τον καθηγητή του πανεπιστημίου Σπ. Βούγια και το συγκοινωνιολόγο Στ. Κωνσταντινίδη, δείχνοντας αποκαλυπτικά στοιχεία για την έκταση του προβλήματος.
Στην Ερμού, όπου συχνά γίνονται περιπολίες από τη δημοτική αστυνομία και η κίνηση των πεζών είναι πυκνή, σε μια συνήθη ημέρα μετρήθηκαν κινούμενα 193 δίκυκλα την ώρα, που σημαίνει 3,2 ανά λεπτό. Καλύτερη ήταν η εικόνα στην παράνομη στάθμευση. Στη Βουκουρεστίου, πάλι, η διέλευση ήταν 79 ανά ώρα, που σημαίνει 1,3 το λεπτό, αλλά τα παρκαρισμένα στο τμήμα μεταξύ Ακαδημίας και Σταδίου έφθασαν τα 46.
Ο «παράδεισος» των δικύκλων είναι η πλατεία Αριστοτέλους, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου μετρήθηκαν 357 παρκαρισμένα και οι διελεύσεις έφθασαν τις 228 την ώρα (3,8 το λεπτό). Στον πεζόδρομο της Ικτίνου οι διελεύσεις μετρήθηκαν σε 48 την ώρα, σχεδόν ένα ανά λεπτό και μάλιστα η εικόνα ήταν χειρότερη κοντά στο σχολείο.
Η ανασφάλεια των πεζών
«Αισθάνεσαι διωκόμενος στο πεζοδρόμιο», διαπιστώνει ο Σπ. Βούγιας, που αποδίδει την κάπως καλύτερη εικόνα στο κέντρο της Αθήνας στη λειτουργία του μετρό, το οποίο διευκολύνει τις μετακινήσεις. Χαρακτηρίζει το φαινόμενο της κίνησης των δικύκλων στους πεζόδρομους «αρνητικό και ενοχλητικό, που ξεπερνά τη συγκοινωνιακή ή πολεοδομική του διάσταση και θίγει τον πολιτισμό της συλλογικής συνύπαρξης στους δημόσιους χώρους».
Ζητάει, τέλος, μέτρα για την ευαισθητοποίηση των οδηγών δικύκλων, τη δημιουργία χώρων στάθμευσης αλλά και ασφαλούς κίνησής τους, καθώς και καλύτερο έλεγχο των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 18/01/2009
Οι «καμικάζι» των πεζόδρομων
Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ
Οι πεζόδρομοι κατασκευάστηκαν για τους πεζούς, στην πραγματικότητα όμως ανήκουν στα τραπεζοκαθίσματα, στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, τα φορτηγά τροφοδοσίας, αλλά και στα μηχανάκια, ένα μεταφορικό μέσο που εξελίσσεται σε εχθρό των πεζών. Υπολογίζεται ότι κάθε λεπτό κατά τις εργάσιμες ώρες διέρχονται από τους πεζόδρομους από 3 έως 4 δίκυκλα, με αποτέλεσμα οι ανυποψίαστοι διερχόμενοι να κινδυνεύουν να τρακάρουν... περπατώντας.
Οδοί γεμάτοι δίκυκλα
**Στην Αθήνα τα πρωτεία έχει η Ερμού, ενώ καλύτερη είναι η εικόνα στη Βουκουρεστίου.
Στη Θεσσαλονίκη προηγείται η πλατεία Αριστοτέλους και ακολουθεί με διαφορά η Παλαιών Πατρών Γερμανού.
Το πρόβλημα αποκτά όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς υπολογίζεται ότι τα δίκυκλα ξεπερνούν τα 1,5 εκατ., από τα οποία 550.000 κινούνται στο Λεκανοπέδιο, ενώ αυξάνονται κατά 120.000 το χρόνο και προς το παρόν δεν φαίνεται να τα αγγίζει η οικονομική κρίση. Υπολογίζεται ότι στη χώρα μας αξιοποιούνται για το 11% των μετακινήσεων, έναντι 3% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
**«Ο πεζός νιώθει διωκόμενος στον πεζόδρομο, τον χώρο που φτιάχθηκε ακριβώς για να του ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας και να λειτουργήσει ως κίνητρο για να αφήσει το Ι.Χ. για να διανύσει μικρές αποστάσεις», επισημαίνει ο πολεοδόμος Γ. Πολύζος, αντιπρύτανης του Πολυτεχνείου.
Ακριβώς γι' αυτό το λόγο, όπως μας εξήγησε, γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθούν διαδρομές που να συνδέουν με πεζόδρομους πολυσύχναστα σημεία των πόλεων. Υπογραμμίζει ότι τα δίκυκλα είναι «ένας ευέλικτος και εύκολος τρόπος μετακίνησης, αλλά χρειάζεται να ληφθούν μέτρα ώστε να μην προκαλούν παρενέργειες με την κίνησή τους όσο και με τη στάθμευση».
**Χάρη σε αυτή την ευελιξία, τα μηχανάκια αγνοούν τα απαγορευτικά και «κόβουν δρόμο» αποφεύγοντας την κυκλοφορία στις μεγάλες λεωφόρους, κινούμενα ανεξέλεγκτα σε πεζόδρομους, με αποτέλεσμα οι πεζοί να μην ξέρουν από πού θα τα βρουν μπροστά τους. Υπολογίζεται ότι το 12% της κίνησης των δικύκλων στο κέντρο γίνεται από τους... πεζόδρομους!
Η ύπαρξη διαμορφωμένων χώρων παρκαρίσματος θεωρείται... πολυτέλεια.
Λιγοστά τα πάρκινγκ
Παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες των αρμοδίων της αυτοδιοίκησης και του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ, έχουν εξασφαλιστεί πολύ λίγες θέσεις (υπολογίζονται σε 1.200), με αποτέλεσμα η μόνη λύση να είναι τα πεζοδρόμια και κυρίως οι πεζόδρομοι. Ο δήμος της Αθήνας σχεδιάζει να δημιουργήσει ώς το τέλος του χρόνου άλλες 2.000 θέσεις.
**Οι πρώτες «ακτινογραφίες» για την κίνηση των δικύκλων σε κεντρικούς πεζόδρομους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη έγιναν από ομάδα ειδικών της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Metapolis», με υπεύθυνους τον καθηγητή του πανεπιστημίου Σπ. Βούγια και το συγκοινωνιολόγο Στ. Κωνσταντινίδη, δείχνοντας αποκαλυπτικά στοιχεία για την έκταση του προβλήματος.
Στην Ερμού, όπου συχνά γίνονται περιπολίες από τη δημοτική αστυνομία και η κίνηση των πεζών είναι πυκνή, σε μια συνήθη ημέρα μετρήθηκαν κινούμενα 193 δίκυκλα την ώρα, που σημαίνει 3,2 ανά λεπτό. Καλύτερη ήταν η εικόνα στην παράνομη στάθμευση. Στη Βουκουρεστίου, πάλι, η διέλευση ήταν 79 ανά ώρα, που σημαίνει 1,3 το λεπτό, αλλά τα παρκαρισμένα στο τμήμα μεταξύ Ακαδημίας και Σταδίου έφθασαν τα 46.
Ο «παράδεισος» των δικύκλων είναι η πλατεία Αριστοτέλους, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου μετρήθηκαν 357 παρκαρισμένα και οι διελεύσεις έφθασαν τις 228 την ώρα (3,8 το λεπτό). Στον πεζόδρομο της Ικτίνου οι διελεύσεις μετρήθηκαν σε 48 την ώρα, σχεδόν ένα ανά λεπτό και μάλιστα η εικόνα ήταν χειρότερη κοντά στο σχολείο.
Η ανασφάλεια των πεζών
«Αισθάνεσαι διωκόμενος στο πεζοδρόμιο», διαπιστώνει ο Σπ. Βούγιας, που αποδίδει την κάπως καλύτερη εικόνα στο κέντρο της Αθήνας στη λειτουργία του μετρό, το οποίο διευκολύνει τις μετακινήσεις. Χαρακτηρίζει το φαινόμενο της κίνησης των δικύκλων στους πεζόδρομους «αρνητικό και ενοχλητικό, που ξεπερνά τη συγκοινωνιακή ή πολεοδομική του διάσταση και θίγει τον πολιτισμό της συλλογικής συνύπαρξης στους δημόσιους χώρους».
Ζητάει, τέλος, μέτρα για την ευαισθητοποίηση των οδηγών δικύκλων, τη δημιουργία χώρων στάθμευσης αλλά και ασφαλούς κίνησής τους, καθώς και καλύτερο έλεγχο των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 18/01/2009