Julius
22/12/2003, 10:47
Σάββατο απόγευμα πέφτουνε τηλέφωνα με την ομάδα και τελικά 3 απ την εξάδα αποφασίζουμε να «ανέβουμε επάνω»
Κυριακή πρωί και το ραντεβού στις 8 στην Renault, βάρβαρο, ειδικά μετά το ξενύχτι του Σαββάτου, αλλά την περίμενα 4 μήνες τώρα και δεν θα την έχανα για τίποτα.
Συνάντηση με του υπόλοιπους, και δρόμο προς την πίστα στα 120, μικρή στάση στην BP για καφέ, νερό, super αμόλυβδη και ξεφούσκωμα λάστιχα, και συνεχίζουμε για την πίστα που είναι ακριβώς από πίσω, καφές & πρώτοι γύροι για ζέσταμα, η πίστα υπέροχη με αρκετή λάσπη και ο ήλιος από επάνω να υπόσχεται μια εξίσου υπέροχη μέρα. Μετά από καμιά ώρα πίστας ξεκινάμε την βόλτα και δρόμο για την πηγή στην Βαρυμπόμπη, όπου έχουμε δώσει ραντεβού με δύο φίλους ποδηλάτες.
Ανεβαίνοντας προς τα επάνω συναντάμε και τα πρώτα χιόνια, πολύ όμορφα, παιχνίδι με λάσπες και χιονούρες, μονοπάτια με λάσπη αλλά αρκετά βατά, φτάνουμε στην πηγή, τα παιδιά περίμεναν τρώγοντας. Σύντομη στάση και πάμε προς Ιπποκράτειο πολιτεία. Λίγο αργότερα κολλάμε σε μια ανάβαση όπου αφού παίξαμε αρκετά αποφασίσαμε να την κάνουμε προς την πίστα «Καλιφόρνια» επάνω από τα διόδια στα κιούρκα.
Σε μία διασταύρωση με ασφαλτόδρομο, βλέπω έναν τύπο με ένα tenere, μου φαίνεται γνωστός, πλησιάζω και . o Wizz!!! Ο οποίος είχε βγει βόλτα και να τακτοποιήσει και κάποιες υποθέσεις με ένα χτήμα. Η συνάντηση στο πουθενά!
Συνεχίζουμε και μετά από κανένα μισάωρο βρισκόμαστε στην Καλιφόρνια να δοκιμάζουμε ανηφόρες και να κατεβάζουμε μηχανές κολλημένες στην λάσπη της ανάβασης! Είχε πάει 3 η ώρα, είχαμε κουραστεί αρκετά, πεινάγαμε, οπότε πήραμε και τον δρόμο της επιστροφής.
Πολύ ωραία μέρα είχε τελειώσει, η πρώτη εντουροβόλτα μου για φέτος είχε τελειώσει αφήνοντας μου ένα υπέροχο γλυκό συναίσθημα.
Πρέπει να έπεσα καμιά 10 φορές, αλλά όλες σε αναβάσεις όπου είναι τελείως ακίνδυνο (εκτός εάν φας το DRZ στο κεφάλι)
Τελικά το πόδι με το τιτάνιο δεν μάσησε τίποτα, καλύτερο από καινούργιο.
I'm a Happy Man
Κυριακή πρωί και το ραντεβού στις 8 στην Renault, βάρβαρο, ειδικά μετά το ξενύχτι του Σαββάτου, αλλά την περίμενα 4 μήνες τώρα και δεν θα την έχανα για τίποτα.
Συνάντηση με του υπόλοιπους, και δρόμο προς την πίστα στα 120, μικρή στάση στην BP για καφέ, νερό, super αμόλυβδη και ξεφούσκωμα λάστιχα, και συνεχίζουμε για την πίστα που είναι ακριβώς από πίσω, καφές & πρώτοι γύροι για ζέσταμα, η πίστα υπέροχη με αρκετή λάσπη και ο ήλιος από επάνω να υπόσχεται μια εξίσου υπέροχη μέρα. Μετά από καμιά ώρα πίστας ξεκινάμε την βόλτα και δρόμο για την πηγή στην Βαρυμπόμπη, όπου έχουμε δώσει ραντεβού με δύο φίλους ποδηλάτες.
Ανεβαίνοντας προς τα επάνω συναντάμε και τα πρώτα χιόνια, πολύ όμορφα, παιχνίδι με λάσπες και χιονούρες, μονοπάτια με λάσπη αλλά αρκετά βατά, φτάνουμε στην πηγή, τα παιδιά περίμεναν τρώγοντας. Σύντομη στάση και πάμε προς Ιπποκράτειο πολιτεία. Λίγο αργότερα κολλάμε σε μια ανάβαση όπου αφού παίξαμε αρκετά αποφασίσαμε να την κάνουμε προς την πίστα «Καλιφόρνια» επάνω από τα διόδια στα κιούρκα.
Σε μία διασταύρωση με ασφαλτόδρομο, βλέπω έναν τύπο με ένα tenere, μου φαίνεται γνωστός, πλησιάζω και . o Wizz!!! Ο οποίος είχε βγει βόλτα και να τακτοποιήσει και κάποιες υποθέσεις με ένα χτήμα. Η συνάντηση στο πουθενά!
Συνεχίζουμε και μετά από κανένα μισάωρο βρισκόμαστε στην Καλιφόρνια να δοκιμάζουμε ανηφόρες και να κατεβάζουμε μηχανές κολλημένες στην λάσπη της ανάβασης! Είχε πάει 3 η ώρα, είχαμε κουραστεί αρκετά, πεινάγαμε, οπότε πήραμε και τον δρόμο της επιστροφής.
Πολύ ωραία μέρα είχε τελειώσει, η πρώτη εντουροβόλτα μου για φέτος είχε τελειώσει αφήνοντας μου ένα υπέροχο γλυκό συναίσθημα.
Πρέπει να έπεσα καμιά 10 φορές, αλλά όλες σε αναβάσεις όπου είναι τελείως ακίνδυνο (εκτός εάν φας το DRZ στο κεφάλι)
Τελικά το πόδι με το τιτάνιο δεν μάσησε τίποτα, καλύτερο από καινούργιο.
I'm a Happy Man