Συγγνώμη Ξάδερφε......

[latris mixanis]

Συγγνώμη που δεν ήμουν περισσότερο κοντά σου απ' ότι έπρεπε, συγννώμη αν δεν έκανα κάτι που περνούσε από το χέρι μου, συγγνώμη που δε μπορώ να σου πω πόσο πονάω εγώ και όλοι αυτοί που σε αγάπησαν, συγγνώμη που δε μπορώ να κάνω κάτι για να σε σώσω συγγνώμη που ζούμε στην Ελλάδα!!

Νοέμβριος του 2005 ήταν και έλεγες οτι κουράζεσαι από τις συνεχόμενες εφημερίες, όσπου κάποια στιγμή όλα άλλαξαν... Ήρθες στην Αθήνα επειγόντως 2 είδη λευχαιμίας καλπάζουσας μορφής! Εκεί ξεκίνησε ο αγώνας σου, εκεί ξεκίνησε η ατυχία σου. Αν και γιατρός έπρεπε να τσακωθούμε για να μπεις σε μονόκλινο. Χειμιοθεραπεία του ελέφαντα για να μη σε χάσουμε, χάσιμο βάρος μαλλιών, νεύρα, πίκρα, στεναχωρία... πούτσες μπλε μας έλεγες συνέχεια. Εξετάσεις για το ποιός είναι συμβατός από την οικογένεια, δυστυχώς κανείς. Ευτυχώς βρήκαμε συμβατό δότη εκτός Ελλάδος. Κάνουμε τη μεταμόσχευση και λέμε πάει το ένα δύσκολο κομμάτι(έτσι πιστεύαμε, έτσι θελαμε. Συνέχεια εκεί που έκανες ένα βήμα μπροστά κάτι γίνοταν 2-3 πίσω, όμως εσύ είχες θέληση για ζωή και το πάλευες. Η μητέρα σου πιστή σύμμαχος, πάντα στο πλευρό σου. Πόσες φορές κατάλαβες ότι κάτι δε πάει καλά(αφού είσαι κ γιατρός έκανες αυτοδιάγνωση), πήγαινες στο νοσοκομείο κ σου έλεγαν να πας σε ψυχίατρο κ ότι είσαι καλά, εσύ όμως ήξερες ότι κάτι δε πήγαινε καλά. Εξετάσεις εκτός και όντως κάτι είχες, πόσες φορές έσωσες τον ευατό σου καλέ μου, γιατρέ μου. Η μια αναποδιά πάνω στην άλλη και όμως πάντα βρίσκεις το κουράγιο και τις ξεπερνάς. Μέσα στο 2008 πήρε το ACDL και το proficiency, συνέχισες να διαβάζεις τα ιατρίκα σου για να ενημερώνεσε, ώστε όταν βγεις να είσαι έτοιμος να δουλέψεις. Το Νοέμβριο του 2008 κανονίζαμε να πάμε την άνοιξη(για να έχει γλυκάνει και ο καιρός) Κερασοχωρί μιας κ ήσουν καλά. Λέγαμε για τη διαδρομή και την ομορφιά της. Το Δεκέμβριο δεν ήσουν πολύ καλά και πήγες να κάνεις εξετάσεις στο νοσοκομείο. Σε κράτησαν μέσα... μάθαμε ότι κόλλησες ένα θανατηφόρο μύκητα το mucor 98% θνησιμότητα μας είπαν. Αν ήθελες να ζήσεις έπρεπε να κάνεις μια επέμβαση που θα έχανες το ένα μάτι και τη μισή σου γνάθο... Ξέρω δεν ήταν ότι καλύτερο αλλά είπες θέλω να ζήσω, θέλω να τα καταφέρω. Η επέμβαση έγινε με επιτυχία όπως είπαν και διατυμπάνιζαν. Υπήρξαν φορές που σε έπιανε απελπησία, που έλεγες δε θα προσπαθήσω και θέλω να πεθάνω με αξιοπρέπεια όπως ακριβώς έζησα. Μας μιλούσες με οργή και πόνο, δεν ήθελες να βλέπεις κανέναν και τίποτα. Έχασες πολλά κιλά πήγες 55.
Όμως πάλι είπες θα προσπαθήσω και θα είμαι στο 2%. Πολλές φορές σε συζητήσεις ήσουν στα κάτω σου και όταν σου λέγαμε πως να σε βοηθήσουμε μας έλεγες μπορείτε να μου δώσετε πίσω τη ζωή μου?? Ειλικρινά εκείνες τις φορές ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί.

Σε γενικές γραμμές όλα καλά, ξεκίνησες να κάνεις φυσικοθεραπεία με το Γιώργο και όταν ερχόμουν μου έλεγες πόσο καλός είναι, τι καλό παιδί και πόσο σου άρεσε η γυμναστική που κάνετε...
Δεν αισθανόσουν καλά και παραπονιούσουν ήρθαν σε είδαν πήραν κατι για βιοψία και κει μάθαμε τα χειρότερα....
Δυστυχώς ο μύκητας έχει διασκοπριστεί σε όλο τον εγκέφαλο δε μπορεί να γίνει κάτι, δε παίρνει χειρουργίο τίποτα. Μήπως να τον πάμε στο εξωτερικό ρωτήσαμε αλλά η απάντηση αρνητική. Μας είπαν διάφορα, αλλά σε σένα είπαμε ότι απλά χειροτέρεψε η πνευμονία σου. Χάρηκες χάρηκες πολύ κ είπες ε αυτό δεν είναι τίποτα θα το ξεπεράσω.... κι εμείς από τη μια σε βλέπαμε και χαιρόμασταν αλλά μέσα μας πονούσαμε. Έχεις γίνει ήδη χειρότερα αλλά συνεχίζεις και το παλεύεις έχεις πολλά @@@ ξάδερφε και σου βγάζω το καπέλο, σε προσκυνώ. Μας είπες ότι κάτι δε πάει καλά το αισθάνεσαι αλλά εμείς τίποτα, αλλάξαμε θέμα κ σου είπαμε ότι είσαι κουρασμένος απο τη πνευμονία...
Συγγνώμη που δε μπορώ να στο πω, συγγνώμη που δε μπορώ να σου εκφράσω πόσο λυπάμαι και πόσο άδικο είναι, συγγνώμη που δε θα ξαναπάμε βόλτα με τη μηχανή, συγγνώμη που κλαίω βουβά όταν είμαι μέσα, συγγνώμη που δεν είμαι δυνατή όσο εσύ, συγγνώμη που δε καταφέραμε να σε σώσουμε.
Στεναχωριέμαι που σε βλέπω κάθε μέρα κ χειρότερα, στεναχωριέμαι όταν ξέρω ότι θα σε βάλουμε σε καταστολή για να μην έχεις την αγωνία και για να φύγεις ήρεμος. Λυπάμαι ξάδερφε που δεν θα χαρούμε άλλα πράγματα μαζί.

Πόσα βράδια λέω ότι είναι άδικος μαζί σου και ότι έπρεπε να σου χαριστεί, έπρεπε να σου χαμογελάσει. Είναι άδικο φωνάζω, είναι μόλις 34, δε πρέπει να φύγει έχει τόσα να δώσει.
θα ήθελα ένα θαύμα αλλά θαύματα δεν υπάρχουν.

Θα είμαι δίπλα σου, θα σου μιλάω, μακάρι να σου μοιάσω!!!

Συγγνώμη Γιατρέ μου

:( :(

[latris mixanis]

Να σέβεστε όλοι το δώρο της ζωής που σας έχει δωθεί και να μη το πετάτε έτσι....



:wave2:

[devil's animal]

καταπλακωθηκα.
:(

[blackbusa]

Αχ ρε Ελενα....:sad: :sad: :sad:

[DimST]

:(

[LOUKILOUK]

τα λεει ολα η σιωπη...:(

[Daemon]

Ελενα, μη σε παρει απο κατω..

[LARISEOS]

...τι ειναι ζωη..... γιαυτο και δεν αφηνουμε απλα να περναει τπτ.....

εκμεταλλευτείτε την!!!! οσο προλαβαίνει ο καθένας!







δυναμη στους υπόλοιπους!

[filipp0s]

δυστυχώς την ήξερα την ιστορία απο τον Γιωργο...


Έλενα κουραγιο.....

[Kostas NL]

Κουράγιο και από εμένα Έλενα.

[the who]

Γυρισα απο κηδεια και το πρωτο μηνυμα που διαβασα ηταν αυτο

[Cpt. Haddock]

Έλενα, ξέρεις...

[argy_kap]

:(

[Λεωνίδας]

.....

[SVX]

τελικα ειμαστε τοσο μικροι...( κι ομως τοσο μεγαλοι) :(

[aakkuan]

αν την εζησε τη ζωη του, τοτε ετσι εξηγειται η δυναμη που δειχνει τωρα...

ειτε στα 20, ειτε στα 30 σου ρθει η αναποδια αυτα που θα κλαις ειναι αυτα που δεν εζησες, οχι αυτα που εκανες.

γι αυτο ας φροντιζει ο καθενας να ζει την καθε στιγμη....

η κατραπακια (ή υγειας ειναι η ψυχολογικο η οτι αλλο) ερχεται εκει που δεν το περιμενεις...

φροντιστε τουλαχιστο να σας βρει (γιατι θα σας βρει...) με ανθρωπους που πραγματικα θα ναι κοντας σας και δεν θα σας παρατησουν στη πρωτη δυσκολια...

(ο καθενας γραφει τον πονο του μου φαινεται... :) :) :) )

[EVI]

:sad:

[WebD]

Ζήστε τη ζωή!!!! Ξεζουμίστε την!!!! Εγώ πέρασα ξυστά (θέλω να ελπίζω....) και πραγματικά δεν μπορείς να ξέρεις πότε θα σε βρει και από που.... Δεν έχει πρόβα η ζωή!!!!!!!!!!!!!

[catmaster]

Έλενα ... μη γονατίζεις ...

Μην τον αποχαιρετίσεις με θλίψη κοριτσάρα μου ... σκέψου τον όπως ήταν ευτυχισμένος με το χαμόγελό του τα γέλια του τις συζητήσεις σας και τις βόλτες σας ... σκέψου τι είχε γίνει που είχε καταφέρει να φτάσει και πως έγινε καλύτερος άνθρωπος με το επάγγελμά του και τις επιλογές που έκανε ...

Άστον να φύγει με ένα γλυκό χαμόγελο Έλενα όχι με κλάμα σκέψου ότι η μάχη που δώσατε ήταν υπεράνθρωπη και του αξίζει να φύγει με ένα γλυκό χάδι ...

και εύχομαι με όλο το είναι μου αυτός ο αλήτης καιρός που περνά από πάνω μας και μας κάνει φθαρτούς και λίγους να σου δώσει κουράγιο και να σε κάνει να τον κρατήσεις για πάντα μέσα σου όπως τον ήξερες πριν ... στις καλές του στιγμές ..


Δύναμη και κουράγιο Έλενα.

[latris mixanis]

Αρχικά δημιουργήθηκε από catmaster
Έλενα ... μη γονατίζεις ...

Μην τον αποχαιρετίσεις με θλίψη κοριτσάρα μου ... σκέψου τον όπως ήταν ευτυχισμένος με το χαμόγελό του τα γέλια του τις συζητήσεις σας και τις βόλτες σας ... σκέψου τι είχε γίνει που είχε καταφέρει να φτάσει και πως έγινε καλύτερος άνθρωπος με το επάγγελμά του και τις επιλογές που έκανε ...

Άστον να φύγει με ένα γλυκό χαμόγελο Έλενα όχι με κλάμα σκέψου ότι η μάχη που δώσατε ήταν υπεράνθρωπη και του αξίζει να φύγει με ένα γλυκό χάδι ...

και εύχομαι με όλο το είναι μου αυτός ο αλήτης καιρός που περνά από πάνω μας και μας κάνει φθαρτούς και λίγους να σου δώσει κουράγιο και να σε κάνει να τον κρατήσεις για πάντα μέσα σου όπως τον ήξερες πριν ... στις καλές του στιγμές ..


Δύναμη και κουράγιο Έλενα.

Ο λόγος που το έγραψα είναι γιατί αισθάνομαι οργή και πόνο... Ξέρω ότι κάποια στιγμή ο πόνος θα περάσει και θα συνεχίσω τη ζωή. Ο ξάδερφος πάντα θα υπάρχει μέσα μου, πάντα θα θυμάμαι το είναι του, πάντα θα τον θυμάμαι σαν άνθρωπο.
Απλά ξέρεις είναι το γαμώ το και το γιατί...!!!!

Στο νοσοκομείο χτες τον είδα κεφάτο, δε μπήκα κ τον αντιμετωπίσα σαν ετοιμοθάνατο, μπήκα και τον αντιμετωπίσα σα ζωντανό άνθρωπο. Συζητήσαμε τα πάντα, για τη δουλειά, για πράγματα που θέλω να κάνω, για το πως ήταν η μέρα του, κάναμε πλάκα κ αστεία κλπ κλπ Μπαίνω στο δωματιο του κ του χαμογελάω όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί θέλω. Γιατί ο Γιάννης είναι ΔΥΝΑΜΗ!!!

Γιατί ο Γιάννης πάντα θα είναι ο Γιατρός.

[TROOPER]

ελενα δεν εχει ερθει ακομα η ωρα να γραψω σε αυτο το θρεντ.

κεφαλι ψηλα και παμε δυνατα (οσο μπορουμε τουλαχιστον).

και μη βιαζεσαι να φτασεις στο τελος.ο γιαννης ειναι ακομα εκει και οσο θα ειναι εκει ειναι αδικο να προχωραμε εμεις παραπερα.ας προετοιμαστουμε με δυναμη,κουραγιο.ας το φιλοσοφισουμε περισσοτερο (οσο μας επιτρεπει ο πονος και ο χρονος) και ας του επιτρεψουμε να παλεψει με αξιοπρεπεια οπως κανει τοσο καιρο και να φυγει με το κεφαλι ψηλα οπως πραγματικα αξιζει σε εναν τετοιο ανθρωπο !

υ.γ.οταν ερθει η ωρα να γραψω σε αυτο το θρεντ θα το καταλαβεις.

[mystique]

Αρχικά δημιουργήθηκε από TROOPER

κεφαλι ψηλα και παμε δυνατα (οσο μπορουμε τουλαχιστον).

και μη βιαζεσαι να φτασεις στο τελος.




το εκανα κ εγω αυτο το λαθος ...

ζήσε με αγάπη κ πιστη τη ζωή που υπάρχει ακόμα


...

[blueangel]

Καμιά φορά η ίδια η ζωή το ίδιο το Θαύμα της ζωής δίνει λύσεις σε αδιέξοδα από κει που δεν το περιμένουμε...Ξέρω ιστορίες που οι γιατροί,η συγχρονη ιατρική επιστήμη σήκωσε τα χέρια περιμένοντας το μοιραίο και ο ίδιος ο ασθενής τα κατάφερε με την δύναμη της θέλησης και της ψυχής του!!!Ολα αυτά που σου λέω βέβαια δεν είναι πανάκεια και δεν λειτουργούν σε όλους απλά όπως σου είπαν και τα παιδιά ο παράγοντας ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ είναι κορυφαίος σε τέτοιες καταστάσεις!!!Οσο και αν βλέπεις το λάδι να έχει τελειώσει στο καντήλι πρέπει να βαφτίζεις το υπόλοιπο νερό και αυτό σαν λάδι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ!!!
Οσο φεύγει από το πρόβλημα τόσο βρίσκει ψυχικά αποθέματα να αντιμετωπίσει τις όποιες καταστάσεις που η κάθε μέρα του γεννά...
Από την άλλη κάθε μέρα ζωής κάθε ώρα ζωής είναι μια κερδισμένη μέρα και ώρα ΑΥΤΑ ΜΕΤΡΟΥΝ τελικά...Στιγμές πολλές παζλ καταστάσεων που όλα αυτά μαζί κάνουν το Θαύμα της ζωής:smilea: Κουράγιο και όταν κάποια στιγμή η διαδρομή φθάσει στο τέλος της...Ποτέ μην λησμονάς ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΟΥΜΕ!!!!Μόνο τότε:(Και κάτι τελευταίο μην ξεχνάς οτι δεν είναι μόνος του υπάρχουν περιπτώσεις σαν την δική του συνανθρώπων μας που είναι μόνοι,ακόμη και σε αυτήν την τελευταία στροφή...ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΧΑΜΕΝΗ και ο ξαδελφός σου αν μην τι άλλο έχει μια ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ!!!μέχρι τώρα:winka:

[JAD]

:sad: ......

[noble]

:(

Είμαι εδώ....

:a07:

[OldMan]

Μας γάμησες μεσημεριάτικα Τρελοκοτσιδού ....:(

[nobody]

καλο κουραγιο και καλη δυναμη σε ολους
οτι κι αξιζουν τα λογια αυτα,περαστικα απο μενα...

[Allst@rf]

Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Ο λόγος που το έγραψα είναι γιατί αισθάνομαι οργή και πόνο... Ξέρω ότι κάποια στιγμή ο πόνος θα περάσει και θα συνεχίσω τη ζωή. Ο ξάδερφος πάντα θα υπάρχει μέσα μου, πάντα θα θυμάμαι το είναι του, πάντα θα τον θυμάμαι σαν άνθρωπο.
Απλά ξέρεις είναι το γαμώ το και το γιατί...!!!!

Στο νοσοκομείο χτες τον είδα κεφάτο, δε μπήκα κ τον αντιμετωπίσα σαν ετοιμοθάνατο, μπήκα και τον αντιμετωπίσα σα ζωντανό άνθρωπο. Συζητήσαμε τα πάντα, για τη δουλειά, για πράγματα που θέλω να κάνω, για το πως ήταν η μέρα του, κάναμε πλάκα κ αστεία κλπ κλπ Μπαίνω στο δωματιο του κ του χαμογελάω όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί θέλω. Γιατί ο Γιάννης είναι ΔΥΝΑΜΗ!!!

Γιατί ο Γιάννης πάντα θα είναι ο Γιατρός.

δεν σας ξερω αλλα ειλικρινα πονεσε η καρδια μου οταν το διαβασα...

οσοι το διαβασατε,σκεφτητε το ,την επομενη φορα που θα ποσταρετε καποιο θεμα σχετικα με (αναιμακτη) πτωση ,σιδερα και πλαστικα...!

[tai]

Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Ο.
μην κλαις για εναν θάνατο προτού αυτός έρθει
μην χαραμίζεις την ζωή που έμεινε (όση έμεινε) για θλίψη
οτι χρόνος έμεινε ΠΡΕΠΕΙ να είναι γεμάτος
πρόλαβε ( οσο μπορείς ) να περάσεις μαζί του καλά
να νιώθει καλά όταν έρθει η ώρα που θα πείτε "καλή αντάμωση"

και
χαμογέλα του, αφού το αξίζει

[GAS NICK]

ορισμενοι ανθρωποι εχουν γνωρισει
μονο ανηφορα στην ζωη...........

[sapila racing]

....:( .....

[AVATOS]

...ο καθενας εχει τον δρομο του...και εχει να παιξει τον ρολο του...
:sad:

[latris mixanis]

Η όλη κατάσταση με το ξάδερφο με έχει κάνει να δω πολλά λάθη, να αναρωτηθώ για πολλά πράγματα...

Καθόμαστε και σκάμε γιατί δε μας έκατσε η γκόμενα-ος ή γιατί η μητέρα μας δε θυμάται που έβαλε το καλό μας μπλουζάκι ή γιατί χωρίσαμε ή αν το ΚΤΜ είναι καλύτερο, γιατί πήρε πάλι το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός και αν το είχαν στήσει. Δε λέω ότι το καθένα δεν έχει το πόνο του ή τη στεναχώρια του. Ο καθένας μας βλέπει το πρόβλημα του τεράστιο, αλλά πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά αν είναι αυτά λόγοι για να πέφτουμε σε κατάθλιψη, να μαυρίζουμε τη ζωή μας και να μιζεριάζουμε... Πρέπει να αναρωτηθούμε τι έχουμε κάνει στη ζωή μας, που βαδίζουμε, τι αξίζει, να ζούμε τη κάθε μέρα σα τη τελευταία και να λέμε τις λέξεις Σ' ευχαριστώ και Σ΄αγαπώ εκεί που πρέπει....

Αγαπήστε τη ζωή σας και να τη σέβεστε, είναι πιο πολύτιμη απ' όσο νομίζετε!!!


Ε

[blackbusa]

Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Πρέπει να αναρωτηθούμε τι έχουμε κάνει στη ζωή μας, που βαδίζουμε, τι αξίζει, να ζούμε τη κάθε μέρα σα τη τελευταία και να λέμε τις λέξεις Σ' ευχαριστώ και Σ΄αγαπώ εκεί που πρέπει....

Αγαπήστε τη ζωή σας και να τη σέβεστε, είναι πιο πολύτιμη απ' όσο νομίζετε!!!


Ε

Αχ ρε Ελενα (και παλι)...:sad: :sad: :sad:

[TROOPER]

Δυστυχως ηρθε η ωρα να γραψω…

Συγχωρεστε με αλλα θα γραψω οπως μου βγαινει……….

Τηλ απο Ελενα.Παει καμποσος καιρος:Γιωργο ξερεις μωρε ο ξαδερφος μου εχει προβληματα με την υγεια του και θα ηθελα να τον κινητοποιησω λιγακι.,τι να του κανω?

Απαντησα οτι θα ηθελα να περασω να τον δω.Να δω τι προβληματα αντιμετωπιζει για να δωσω σωστες συμβουλες.Η απαντηση οτι ο ΓΙΑΝΝΗΣ εχει λευχαιμια σχεδον 4 χρονια και παλευει αλλα επηλθε ο mucor (μυκητας) με αποτελεσμα να χασει το δεξι του ματι και το κατω δεξι κοματι της σιαγονας,οτι εχει κανει μεταμοσχευση μυελου των οστων και οτι εχει μεινει σε ενα κραβατι 55 κιλα,με εκαναν πολυ περισσοτερο να θελω να δω (τον τοτε ασθενη και μετεπειτα φιλο μου) απο κοντα και να βοηθησω οσο πιο σωστα μπορουσα την περιπτωση του.
Η απαντηση της ελενας αρνητικη και με οτι στοιχεια ειχα συμβουλεψα ηπια παθητικη κινητοποιηση σε ολες τις αρθρωσεις τοτε.

Περασε λιγος καιρος και νεο τηλεφωνο απο την ελενα...

Γιωργο ο ξαδερφος χρειαζεται φυσικοθεραπειες.Αναλαμβανεις?
Απαντησα οτι θελω πριν απο οτιδηποτε να δω τον ξαδερφο της.Να ελεγξω και αν εχει νοημα να προσπαθησουμε για κατι,εγω ευχαριστως να το κανω.

Και ενα απογευματακι (σουρουπωνε μαλλον) πηγα απο τον ευαγγελισμο.Ανεβηκα πανω,3 δωματια πιο κει η Κουνεβα,10 δωματια πιο κει ο πατερας του Πατερα.Ο θανατος και η αρρωστια δεν κοιτανε τπτ (σκεφτηκα αλλη μια φορα κοντα στις τοσες και στα οσα εχω δει).

Μπηκα μεσα ετοιμος να αντιμετωπισω το οτιδηποτε.Βρηκα μια οικογενεια που οσο περνουσε ο καιρος δενομουνα μαζι τους γιατι αυτοι το επιτρεψανε.

Και εκει τοτε γνωρισα τον ΓΙΑΝΝΗ.Η κατασταση του δυσκολη αλλα ολα μας επιτρεπανε να προσπαθησουμε.Τον ελεγξα (και με ‘ελεγξε’ και αυτος,γιατρος γαρ).Ξεκινησαμε....

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ.................

Τι να πω για αυτο το παιδι....
14 χρονων μαστορας διπλα στον πατερα του στο συνεργειο.
Τελειωσε στη ρουμανια ιατρικη.Γυρισε.Πηγε φανταρος.Εδινε ΔΙΚΑΤΣΑ 2 χρονια και τον κοβανε (ο λογος ευνοητος).Μετα τον χτυπησε η λευχαιμια.Οταν το μαθανε στο ΔΙΚΑΤΣΑ θελανε να τον περασουνε ετσι.ΟΧΙ απαντησε.Θα περασω με την αξια μου και δε θα χρωσταω σε κανεναν χαρη τους ειπε.ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΡΑΣ οπως μεχρι τον θανατο.Δεν επινε,δεν καπνιζε,δεν εκανε καταχρησεις.Ειχε μαυρη ζωνη με 1 νταν στο καρατε αλλα δεν ειχε πειραξει ποτε ουτε μυγα.Ναι..ηταν ευγενικη ψυχη.Αρχηγος της ελληνικης ομαδας ποδοσφαιρου στη ρουμανια και ενας απο μας.Ειχε μια αφρικα με την οποια εκανε βολτες μεχρι πριν 4 μηνες.Προλαβε να κανει και 3 χρονια ειδικοτητα στη Κερκυρα οπου ζουν οι αδερφες του και ο ξαδερφος του.

Οταν ξεκινησαν τα χοντρα προβληματα ειπε 2 κουβεντες:

1.Δεν θελω ταφη.Θελω αποτεφρωση.
2.Αν χασω και το αλλο μου ματι η αν χρειαστει για οποιονδηποτε λογο χειρουργειο στον εγκεφαλο μην το επιτρεψει κανεις.Καλυτερα να τελειωσω.

Και δεν τα ειπε επειδη λιγοψυχησε.Τα ειπε επειδη για αυτον η ζωη δεν ειχε καμια σημασια χωρις αξιοπρεπεια.Δεν τον ενοιαζε να χασει τη ζωη του.Την αξιπρεπεια του δεν ηθελε να χασει.

ΠΑΛΕΥΕ !!!!!!!!!!

Ξεκινησαμε καθε μερα μια ωρα κινησιοθεραπειας μαζι.Η χαρα του.Το εβλεπε σαν γυμναστικη και το εκανε οπως ηξερε.Μεθοδικα.Απολυτα.Και η βελτιωση ερχοτανε!!!
Επερνε δυναμη!Στηθηκε το κορμι του σιγα-σιγα.Μειωθηκανε οι δοσολογιες των φαρμακων!Θα νικησουμε του ειπα!Τα ελατωματα σου θα τα κανεις προτερηματα του ειπα!Το πιστευα!
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΡΕ ΦΙΛΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ !!!!!!ΕΚΑΝΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑ !!!!!

Τα δυσαρεστα νεα ηρθανε πριν μια βδομαδα περιπου.Ο μυκητας...εμεινε σε μια γαζα μεσα στη γναθο και επανεφοδευσε.Ηδη ειχε περασει στον εγκεφαλο.Οι νευροχειρουργοι σηκωσανε τα χερια ψηλα.Δεν παιρνει τπτ ειπανε.Καλυτερα ειπα.Οχι αλλη ταλαιπωρια σε αυτον τον ανθρωπο!Αρκει να ειναι γρηγορο!Αρκει να μην εχει πονο!Ευτυχως ακουστηκε η φωνη μου.

Περασα μια βδομαδα ζωντας σε ερωτηματα που δεν ξερω αν θα απαντηθουνε ποτε.Επρεπε να του το πουμε?Θα ηθελα εγω να το ξερω?Σκατα.............

Και ηρθε η Μ. Βδομαδα....

Μ. Δευτερα:Ξερωντας ηδη την ασχημη κατασταση καναμε κατατι ηπιοτερα.Εφυγα και ο ΓΙΑΝΝΗΣ ηταν καλα (παρ ολο που το αναπνευστικο του ειχε υποτροπιασει).

Μ. Τριτη:Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ειναι καλυτερα και αφοτου εφυγα ενιωθε δυνατος!

Μ. Τεταρτη:πηγε στους γναθοχειρουργους και δεν καναμε.Τον αφησα να ξεκουραστει και ηλπιζα οτι την επομενη θα ητανε ολα οκ.

Μ. Πεμπτη:Περιμενω να μιλησω με τους δικους του για να μου πουνε πως ειναι ο ΓΙΑΝΝΗΣ και αναλογως να κανουμε η οχι.Το τηλεφωνο αποκαρδιωτικο...ο ΓΙΑΝΝΗΣ δεν ξυπναει με τπτ.Ειναι σε εναν μονιμο λιθαργο.

Εσβηνε και το καταλαβα.Η ελπιδα ειχε μεινει μεσα μου και αυτη λαβωμενη...
Επεσα για υπνο κατα τις 3 το βραδυ.Αν δεν καναμε το επομενο πρωι θα εφευγα για 3ημερο.Διαφορετικα θα καναμε και θα εφευγα μετα.6 το πρωι ξυπνησα απο εφιαλτες.Δεν ξερω γιατι,ο ΓΙΑΝΝΗΣ σκεφτηκα οταν πεταχτηκα απο το κρεβατι.Υπνος ανυσηχος.Κουραστικος.Σηκωθηκα,εφτιαξα καφε και περιμενα με ενα στομαχι φιογκο.

Μ. Παρασκευη:Μνμ απο την Ελενα:Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΘΑΝΕ..............

Πηρα τηλεφωνο.Εκεινη η ελπιδα που λεγαμε....

Τι εννοεις πεθανε?Ειναι κουρασμενος????(Ισως το πιο ηλιθιο πραμα που εχω ρωτησει στη ζωη μου.Ειναι δυνατον ρε μαλακα Γιωργο να ειπωθει η λεξη ταμπου σε μια τετοια περιπτωση?Και ομως ηθελα να ειναι κατι τετοιο...)

Η απαντηση απο μεσα απο το τηλ σταθερη.Εννοω αυτο που εγραψα.

Ερχομαι ειπα και εφυγα....

Νοσοκομειο.........Γενικη εφημερια.Ενας χαμος.10ος οροφος.Οδυρμος.Μπηκα στο δωματιο.1014 ητανε.Δεν θα το ξεχασω το νουμερο.Η μανα του εκλαιγε.Ο πατερας του κλαμα βουβο.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ εκει.Ανασκελα.Νικημενος.Νεκρος.Τα χασα....Δεν εκλαψα.Ουτε ενα δακρυ δεν εφυγε.Μεχρι και τωρα.Οχι για κανεναν αλλο λογο,αλλα γιατι αν κλαψω θα μειωσω τον αγωνα του.Ετσι το βλεπω εγω.Ειχε τοσα προβληματα και αντι να λυγιζει εδινε μια κουτουλια στα προβληματα του να τα παει πιο πισω.Κοντρες με τον θανατο σε ενα κρεβατι!Ποιος ειμαι εγω που θα τολμησω να απαξιωσω τετοιον αγωνα????

Και μετα απο ωρα...κι αλλο χαστουκι....Η μανα του με μια φωτογραφια του μεσα στα χερια της.Απο οταν ο ΓΙΑΝΝΗΣ ηταν καλα...Ελα Γιωργο μου να σου δειξω πως ηταν ο ΓΙΑΝΝΗΣ μου....Παγωσα....Οχι ρε πουστη τετοιο παιδι!!!!!!!Δεν ειχα δει ποτε τον ΓΙΑΝΝΗ οταν ηταν καλα.Ματια σπινθηροβολα.Βλεμα καθαρο.Παιδαρας.Ο θρηνος συνεχιζε και αυτες οι καμπανες βαραγανε μεσα στο κεφαλι μου....Ψελισα 5 κουβεντες στην οικογενεια του και εφυγα.Νικημενος και εγω.Με το κεφαλι κατω.

ΓΙΑΝΝΗ συγχωρεσε με αν σε ταλαιπωρησα (στο ειπα πολλες φορες αυτο το συγγνωμη).Συγγνωμη αν σου απεκρυψα την κρισιμη κατασταση σου αλλα το εκανα για καλο.Συγγνωμη που δεν τα καταφεραμε.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑΝΝΗ......ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΣ......ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ...ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΦΕΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.ΘΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΦΙΛΕ........

[blueangel]

Κρίμα ρε γαμώτο:( Διάβαζα μέρες τώρα τα γραπτά εδώ...φανταζόμουνα ότι τελικά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...Ας είναι καλά εκεί που είναι να κάνει ότι δεν πρόφτασε σε αυτή τη ζωή εδώ κάτω...Να τον θυμούνται με αγάπη όσοι τον λάτρεψαν.Ετσι θα ζεί για πάντα...ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΟΥΣ:(

[DimChios]

τιποτα δεν μπορω να πω!

[power hornet]

σκατα βουρκωσα γαμωτο.τι να πω,καλο ταξιδι γιαννη εκει που οπου και να πας.

[filipp0s]

...:sad:

[Road67]

Κοριτσάρα μην κλαις για το νεκρό γιατί νεκρός δεν υπάρχει, όχι ακόμη. Δεν είναι κι η καταστολή μια μορφή; Ίσως. Αλλά μη λυγίζεις γιατί οι ασθενείς έχουν μια διορατικότητα μεγαλή. Μη λυγίζεις για να μην τον λυγίσεις. Να είσαι καλά. Να είμαστε όλοι καλά. Υγεια κι αγάπη.

[kalesin]

ελευθερος πια..
ηρεμος

κουραγιο σε οσους μειναν πισω να συνεχισουν χωρις αυτον, παιρνοντας δυναμη απο τη δυναμη του

αντιο Γιαννη (http://www.youtube.com/watch?v=0A_Bop49q8g)

:sad:

[DimChios]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Road67
Κοριτσάρα μην κλαις για το νεκρό γιατί νεκρός δεν υπάρχει, όχι ακόμη. Δεν είναι κι η καταστολή μια μορφή; Ίσως. Αλλά μη λυγίζεις γιατί οι ασθενείς έχουν μια διορατικότητα μεγαλή. Μη λυγίζεις για να μην τον λυγίσεις. Να είσαι καλά. Να είμαστε όλοι καλά. Υγεια κι αγάπη.

τι λες μωρε?

διαβαζεις ή στον αερα γραφεις?

[alexxxcbr]

:mad: :mad: :mad: :mad:

[manhunter]

Απλά κρίμα...πολύ...
:( :( :(

[gcrook]

Αυτη την στιγμη ειμαι στον υπολογιστη και κανω η τουλαχιστον προσπαθω να κανω μονταζ.
Να παρω στιγμες, εικονες, συναισθηματα, και να τα βαλω σε τετοια σειρα και με τετοιο τροπο ωστε να δημιουργησω κατι νεο.Να εκβιασω το συναισθημα της λυπης της φιλιας της χαρας της προσμονης της εντασης.
Να παρω εικονες και να βγαλω συναισθημα απο το τιποτα η να αφαιρεσω το συναισθημα και να μεινουν απλα τα γεγονοτα.
Να γινω ενας μικρος θεος και να κανω ολα αυτα που συμβαινουν γυρω μου να μοιαζουν σαν εγω να τα προκαλεσα.

Και μπροστα σε ολα αυτα που διαβασα ποσο φθηνη φαινεται αυτη η προσπαθεια...:sad:

[Road67]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
τι λες μωρε?

διαβαζεις ή στον αερα γραφεις? Διάβασα μόνο το κείμενο της κοπέλας στην πρώτη σελίδα, σκέφτηκα ότι όλα τα άλλα ήταν απόψεις μελών. Συγνώμη για το ετεροχρονισμένο σχόλιο.

Λυπάμαι πολύ.

[vangelis 64]

Όλο ήθελα κάτι να πω κι όλο δεν μού'βγαινε.Απ' τη μια η περιγραφή τής Έλενας κι απ' την άλλη τού Γιώργου,που κι αυτός τον έζησε για λίγο από κοντά με την ιδιότητά του.

Τελικά,πριν από λίγο,βρήκα τυχαία αυτό το βιντεάκι.Αφιερωμένο (http://www.guzer.com/videos/are-you-going-to-finish-strong.php) στον Γιάννη λοιπόν.Στον Γιάννη που δεν το έβαλε ποτέ κάτω.

Εμείς οι υπόλοιποι μπορούμε να λέμε πού και πού κανα ευχαριστώ,που έχουμε την ικανότητα ν' αγαπιόμαστε,να τσακωνόμαστε,να πατάμε τη μίζα και να φεύγουμε.

Έτσι,από ευγνωμοσύνη.....

[Λεωνίδας]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Έλενα, ξέρεις... +1 :sad:

[Tropeas]

:sad:

[sakisvolos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από TROOPER


ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑΝΝΗ......ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΣ......ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΦΙΛΕ...ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΦΕΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.ΘΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΦΙΛΕ........


:sad: :sad: :sad: :sad:

[mikros boudas]

τουλαχιστον δεν ταλαιπωρηθηκε πολυ το παλικαρι...δε του αξιζε ταλαιπωρια,αρκετα ειχε περασει και αυτος και η οικογενεια τους...
"You expected to be sad in the fall. Part of you died each year when the leaves fell from the trees and their branches were bare against the wind and the cold, wintery light. But you knew there would always be the spring, as you knew the river would flow again after it was frozen. When the cold rains kept on and killed the spring, it was as though a young person died for no reason."
— Ernest Hemingway (A Moveable Feast)
Νομιζω ταιριαζει απολυτα...

[tai]

:( στο καλο να παει

[νυχτερινος]

..........νομιζω.... οτι ο Γιαννης εκει πανω θα βρει παρεα για να συνεχισει τις μοτοβολτες........χωρις φραγμους πια,χωρις ορια,χωρις περιορισμους.............Καλο ταξιδι συναδελφε..........

[Orfeus]

καλο ταξιδι του ευχομαι...να προσεχει εκει ψηλα τους ανθρωπους που αγαπα...

[nobody]

ας αναπαυθει,καλο του ταξιδι...

[latris mixanis]

Ξάδερφε....

"Σε προσκυνώ, μόνο εσένα προσκυνώ γιατί εσύ είσαι ο Θεός μου......!!!!!"


:(



Μιλώ για σένα (http://www.youtube.com/watch?v=_iUwCPDRZXA)

[sapila racing]

.....:(

Kρίμα που χάθηκε ενας νέος άνθρωπος, αλλά τουλάχιστον ας μας γίνει μάθημα η δύναμή του κι η αξιοπρέπειά του.

[blackbusa]

Aχ ρε Ελενα...:sad: :( :sad:

[devil's animal]

ας αναπαυθει η ψυχη του εν ειρηνη!
:(

[Xigo]

:sad: :sad:

[JAD]

Καλό ταξίδι στο παλικάρι, ας γίνει η στάση του μάθημα προς όλους μας....
:sad:

[VANDA]

Κουράγιο σε όλους. Πολύ πολύ πολύ κρίμα...

Έλενα, τι να λέμε.. Τα λόγια είναι πολύ λίγα. Να ζήσετε να τον θυμάστε και ό,τι χρειαστείς, μη διστάσεις.

Αντίο Γιάννη, καλό ταξίδι.

[evvou]

:sad: :sad: :sad:

Να ζησετε να τον θυμαστε....καλη δυναμη Ελενακι σε σενα κ στην οικογενεια σου...

ειναι απο αυτες τις στιγμες που τα λογια ειναι τραγικα φτωχα....


Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis

Αγαπήστε τη ζωή σας και να τη σέβεστε, είναι πιο πολύτιμη απ' όσο νομίζετε!!!

Ε

[latris mixanis]

ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ....

H ΔΙΕΘΝΗΣ

(Η Διεθνής γράφτηκε το 1871 από τον Ευάγγελο Ποτιέ και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1895 από τον Γκοσσελέν, που καταδιώχθηκε για την έκδοση αυτή, σαν υποκινητής σε στάση και καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλακή και 100 φράγκα πρόστιμο. Μεταφράστηκε στα ελληνικά από το Ρήγα Γκόλφη το 1921. Συμβάλλοντας στον ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ την μελοποιήσαμε σε δικιά μας εκτέλεση)

Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Της πεινάς σκλάβοι εμπρός, εμπρός
Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει
Σαν βροντή σαν κεραυνός.
Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια
Όλοι εμείς οι ταπεινοί της γης
Που ζούσαμε στην καταφρόνια
Θα γίνουμε το παν εμείς.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ…Η ΔΙΕΘΝΗΣ… Η ΔΙΕΘΝΗΣ…Η ΔΙΕΘΝΗΣ

Θεοί, άρχονται, βασιλιάδες
Με πλάνα λόγια μας γελούν
Της γης οι δούλοι και οι ραγιάδες
Μονάχοι τους θα σωθούν.
Για να λείψουν πια τα δεσμά μας
Για να πάψει πια η κλεψιά
Να ιδούνε πρέπει την γροθιά μας
Και την ψυχή μας την φωτιά.

Εμπρός μονάχη μας ελπίδα
Είναι η σφιγμένη μας γροθιά
Κάτω οι πόλεμοι και η πατρίδα
Ζήτω, ζήτω η λευτεριά
Και αν θελήσουν να δοκιμάσουν
Της ψυχής μας τους κεραυνούς
Να ιδούνε τότες θα προφτάσουν
Πως είναι οι σφαίρες μας για αυτούς

Σκληρός ο νόμος μας ξεσκίζει
Κι οι φόροι ασήκωτοι για μας
Ο πλούσιος ότι κι αν κερδίζει
Είναι πλούτος της κλεψιάς.
Η σκλαβιά, η αδικία φτάνει
Όχι πια ταπεινοί σκυφτοί
Αδέλφια η φύση όλους μας κάνει
Και είμαστε ίσοι μπρος σε αυτή.

Οι πλούσιοι άσπλαχνα μας γδέρνουν
Και μας αρπάζουν το ψωμί
Τον κόπο μας και αυτοί κι αν παίρνουν
Για μας η πεινά πληρωμή
Της δουλείας Όλοι οι κλεφτες κατου
Δίκιο τώρα ο φτωχός ζητάει
Όσο γυρεύει είναι δικά του
Κι όταν θελήσει τα αποκτάει

Εμάς που αδιάκοπα η δουλεία μας
Γεννάει της γης τους θησαυρούς
Όλα τα πλούτη είναι δικά μας
Όλα ανήκουν στους φτωχούς.
τώρα πια κόρακες και ακρίδες
Δεν σκεπάζουν τον ουρανό
Χρυσός ο ήλιος στέλνει αχτίδες
Χαμόγελο παντοτινό.

[epp1640]

Συγκλονιστικό.. Δεν ξέρω τι να πω.. Λυπάμαι πολύ πραγματικά :sad:

Edit : Τώρα διάβασα και τα δυσάρεστα

Λυπάμαι πολύ και πάλι.. :sad: Απίστευτη δύναμη ψυχής. Όλοι όσοι τον γνωρίσατε είστε πολύ τυχεροί, αυτό έχω να πω μόνο, και είμαι σίγουρος ότι πήρατε πολλά μαθήματα. Να είστε καλά να τον θυμόσαστε..

[latris mixanis]

Έχουν περάσει κοντά τέσσερις μήνες ξάδερφε και η λύπη είναι εκεί, όπως κ εσύ! Εικόνες, συναισθήματα στριφογυρίζουν μέσα στο μυαλό... Ότι και αν γίνει εσύ είσαι εκεί και μας δίνεις δύναμη ακόμη και τώρα.
Ακόμα έχω ερωτήματα, ακόμα λέω γιατί ρε γαμώτο... Ερωτήματα που δε θα πάρουν ποτέ απάντηση, ίσως μου τη δώσεις εσύ κάποια στιγμή!!
Η ανιψιά μας ρωτάει τώρα που ο νουνάκος είναι Άγγελος ποιος του πάει φαΐ, ποιος τον προσέχει?? Ότι και να της πούμε ξέρω ότι δε θα τη καλύψει σαν απάντηση, γιατί είναι έξυπνο κορίτσι, σου έμοιασε..!!!

Πάω στη μητέρα σου και νομίζω ότι θα είσαι εκεί, περιμένω να βγεις από το δωμάτιο και να μου πεις "Κοριτσάρα μου", αλλά... Είσαι εκεί όμως, όπου και να κοιτάξω είσαι εκεί, η αύρα σου.

Ξέρω ότι ο πόνος μαλακώνει σιγά σιγά αλλά οι αναμνήσεις έχουν φουντώσει, είναι λογικό γιατρέ μου???
Θα ήθελα να μπορούσα να οδηγήσω τη μηχανή σου και να αισθανθώ αυτά που αισθανόσουν κάθε φορά που την έπαιρνες και έφευγες... Αλλά δε τη φτάνω ρε γμτ δε τη φτάνω την Αφρικάνα σου.

Αχ ρε ξάδερφε ο Δίας που λες...

[blueangel]

Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Η ανιψιά μας ρωτάει τώρα που ο νουνάκος είναι Άγγελος ποιος του πάει φαΐ, ποιος τον προσέχει?? Ότι και να της πούμε ξέρω ότι δε θα τη καλύψει σαν απάντηση, γιατί είναι έξυπνο κορίτσι, σου έμοιασε..!!!


Να της πείς πως οι άγγελοι δεν τρέφονται σαν και μάς αλλά με συναισθήματα και αγάπη και σκέψεις θετικές!Να της λές όσο τον σκέφτεσαι και τον έχεις στο μυαλό σου ο νουνός σου δεν θα πεινά ποτέ θα πεινάσει και θα κλαίει μόνο όταν τον ξεχάσει...Ετσι απλά όπως τελικά απλή στο μεγαλείο της είναι και η ίδια η ζωή!!!:wave2:

[latris mixanis]

Αρχικά δημιουργήθηκε από blueangel
Να της πείς πως οι άγγελοι δεν τρέφονται σαν και μάς αλλά με συναισθήματα και αγάπη και σκέψεις θετικές!Να της λές όσο τον σκέφτεσαι και τον έχεις στο μυαλό σου ο νουνός σου δεν θα πεινά ποτέ θα πεινάσει και θα κλαίει μόνο όταν τον ξεχάσει...Ετσι απλά όπως τελικά απλή στο μεγαλείο της είναι και η ίδια η ζωή!!!:wave2:

Σε ένα παιδάκι 4,5 χρόνων όσο έξυπνο και να είναι τέτοια ερωτήματα πάντα είναι δύσκολα. Οι απαντήσεις και οι ερωτήσεις που κάνει πάνω στο θέμα δε σου δίνουν τη δυνατότητα να της πεις κάτι εκείνη τη στιγμή.

:wave2:

[nassosxlvbros]

Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Η όλη κατάσταση με το ξάδερφο με έχει κάνει να δω πολλά λάθη, να αναρωτηθώ για πολλά πράγματα...

Καθόμαστε και σκάμε γιατί δε μας έκατσε η γκόμενα-ος ή γιατί η μητέρα μας δε θυμάται που έβαλε το καλό μας μπλουζάκι ή γιατί χωρίσαμε ή αν το ΚΤΜ είναι καλύτερο, γιατί πήρε πάλι το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός και αν το είχαν στήσει. Δε λέω ότι το καθένα δεν έχει το πόνο του ή τη στεναχώρια του. Ο καθένας μας βλέπει το πρόβλημα του τεράστιο, αλλά πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά αν είναι αυτά λόγοι για να πέφτουμε σε κατάθλιψη, να μαυρίζουμε τη ζωή μας και να μιζεριάζουμε... Πρέπει να αναρωτηθούμε τι έχουμε κάνει στη ζωή μας, που βαδίζουμε, τι αξίζει, να ζούμε τη κάθε μέρα σα τη τελευταία και να λέμε τις λέξεις Σ' ευχαριστώ και Σ΄αγαπώ εκεί που πρέπει....

Αγαπήστε τη ζωή σας και να τη σέβεστε, είναι πιο πολύτιμη απ' όσο νομίζετε!!!


Ε

όλα αυτά που έγραψες είναι οι υπεκφυγές μας για το πιο απλό και καθημερινό τέρας: την ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ,ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ!
ΣΥΛΛΥΠΗΤΉΡΙΑ από καρδιάς...:(

[motard]

dakrisa kai ematha polla mesa apo auto...
ematha para polla...
na se kala ekei pou eisai file




giati pote den xairomaste gia auta pou exoume?
giati re gamwto

[latris mixanis]

Πέρασε ένας χρόνος... δε περίμενα ότι θα το έλεγα!

Πέρσυ τέτοια εποχή ήταν το κλείσιμο ένος κύκλου και αρχή ένος άλλου..Επώδυνοι και οι δυο κύκλοι με διαφορετική ύλη-υφή.
Φόρεσα μαύρα για σένα μόνο,
φόρεσα αυτά που δεν επιθυμώ
όχι για να σε φέρω πίσω απλά για να σε τιμήσω...
Δεν έκλαψα όταν σε έφεραν και σε πήραν από το σπίτι, δεν έκλαψα όταν η κοπελάρα σου πήρε φωτιά και στρίγγλιζε το γκάζι που δε θα σε αισθάνοταν πάνω της, που δε την έπαιρνες μαζί σου στα νέα μονοπάτια.
Κάποιοι είπαν ότι έφυγες αλλά δε μπορώ να συμφωνήσω ούτε να τους το εξηγήσω αυτό, μιας κι απέχουν παρασάγγας απ' την πραγματική διάσταση των πραγμάτων.!
Ξάδερφε έπεσε στα χέρια μας το τρετάδιο της " Οργάνωσης της αντιπειθαρχείας" όπως το είχες ονομάσει. Τετράδιο σπάνιο για μένα, τετράδιο γεμάτο σκέψης προβληματισμούς συναισθήματα.
Σου ζητώ συγγνώμη που θα "κλεψω" και θα παραθέσω ένα κομμάτι της ψυχής σου.

Το ποιήμα έχει γραφτεί όταν ήταν φοιτητής ακόμα και μιλάει για το θάνατο.

Ινδιάνικη ωδή σ' έναν νεκρό

Δεν σου χρειάζεται οίκτος
-ο οίκτος είναι για τους αξιολύπητους-
κι εσύ ποτε δεν υπήρξες.
Δεν σου χρειάζονται
υποκριτικές εξάρσεις λύπης
ούτε ένας συφερτός μεταθανάτιων
επιβραβέυσεων,
των πεπραγμένων σου εν ζωή.
Ό,τι κι αν έπραξες
ήταν μια συνειδητή επιλογή
και δεν δέχεσαι κριτική από κανέναν
παρά μόνο από εσένα τον ίδιο.
Αν μπορούσες να επικοινωνησεις
μ' όσους συγκεντρώθηκαν να σε τιμήσουν
θα τους ζητούσες να μη στεναχωριένται
για την τύχη σου.
Ίσως εκεί που θα πας
ανάμεσα απ' τα νεφελώδη
μονοπάτια του ουρανού
ο κόσμος που σε περιμένει
να είναι καλύτερος.
Πάντα σε γοήτευε το άγνωστο.
Αν πάλι ήθελες να τους καθυσηχάσεις
θα μπορούσες να τους εγγυηθείς
ότι ο νέος σου κόσμος δεν δύναται
να είναι χειρότερος απ' αυτόν
που ζούσες ως τώρα.
Έπειτα θα ύψωνες αργά το χέρι
και θα απομακρυνόσουν αργά
μειδιάζοντας.....

Ξάδερφε ήσουν άξιος σύντροφος και συνεχιστής του αγώνα και σήκωσες το λάβαρο εξίσου ψηλά με τον Θανασάκη* και να είσαι σίγουρος ότι σε καμάρωνε(ει). Τώρα ξέρω ότι εσείς προσέχετε εμάς και ελπίζω να καταφέρουμε να είμαστε άξιοι συνεχιστές του αγώνα σας!

Σας ευχαριστώ,

:wave2:

* Θανασάκης= Αγωνιστής παππούς στο αντάρντικο κοκ (έχουμε ιστορία)

[blackbusa]

Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis


Ινδιάνικη ωδή σ' έναν νεκρό

Δεν σου χρειάζεται οίκτος
-ο οίκτος είναι για τους αξιολύπητους-
κι εσύ ποτε δεν υπήρξες.
Δεν σου χρειάζονται
υποκριτικές εξάρσεις λύπης
ούτε ένας συφερτός μεταθανάτιων
επιβραβέυσεων,
των πεπραγμένων σου εν ζωή.
Ό,τι κι αν έπραξες
ήταν μια συνειδητή επιλογή
και δεν δέχεσαι κριτική από κανέναν
παρά μόνο από εσένα τον ίδιο.
Αν μπορούσες να επικοινωνησεις
μ' όσους συγκεντρώθηκαν να σε τιμήσουν
θα τους ζητούσες να μη στεναχωριένται
για την τύχη σου.
Ίσως εκεί που θα πας
ανάμεσα απ' τα νεφελώδη
μονοπάτια του ουρανού
ο κόσμος που σε περιμένει
να είναι καλύτερος.
Πάντα σε γοήτευε το άγνωστο.
Αν πάλι ήθελες να τους καθυσηχάσεις
θα μπορούσες να τους εγγυηθείς
ότι ο νέος σου κόσμος δεν δύναται
να είναι χειρότερος απ' αυτόν
που ζούσες ως τώρα.
Έπειτα θα ύψωνες αργά το χέρι
και θα απομακρυνόσουν αργά
μειδιάζοντας.....



...

[Shaolin Monk]

:sad:

[DimChios]

...τι να πεις πραγματικα!

[vaska]

Το διάβασα όλο από την αρχή. Τα συναισθήματα ανάκατα, λύπη για τον χαμό του κολλητού μας, του φίλου μας, του ξαδέρφου μας αλλά κι ένα χαμόγελο για την αξιοπρέπεια που έχουν μερικοί άνθρωποι, άνθρωποι που ζουν απλά και λιτά δίπλα μας και μας διδάσκουν καθημερινά.

Τα έζησα όλα αυτά πρίν από 5 χρόνια όταν με ταλαιπώρησε ένας μαλάκας "που δεν με είδε" και με έστειλε στο νοσοκομείο για 4 μήνες. Αυτή η ερώτηση "για να συμβεί αυτό σε μένα", ρε πστ μου δεν έχει απάντηση. Απλά μια μέρα ξυπνάς και σου συμβαίνει. Σε άλλους κοστίζει τόσο, σε άλλους περισσότερο, σε κάποιους από μας κοστίζει την ίδια μας την ζωή. Ζωή που την έχουμε υποτιμημένη, που την έχουμε μοιρασμένη ανάμεσα σε μικροπρέπειες και αστεία ερωτηματικά.

Καταλαβαίνω απόλυτα την θέση του Γιάννη σας, είναι και η δικιά μου θέση και το έχω πει άπειρες φορές στον άνθρωπο που λατρεύω, στην ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ τη Χρύσα. Δεν γουστάρω τον οίκτο κανενός. Αν φτάσω στο σημείο που περιγράφετε εσύ και ο Γιώργος, θέλω να φύγω με αξιοπρέπεια, το δικαιούμαι νομίζω. Με αξιοπρέπεια έζησα τα 42 μου χρόνια κι έτσι θέλω να τελειώσω. Θέλω να ξέρω την κατάστασή μου από την αρχή, θέλω να δώσω από ένα φιλί σε όλους όσους αγαπώ και μετά να μείνω μόνος με την Χρύσα μου και να φύγω με την εικόνα της στα μάτια μου. Δεν θέλω κλάματα και παπαριές. Εκεί που θα πάω θα τον βρω τον δρόμο μου όπως τον βρήκα κι εδώ.

ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΣΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ, ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΤΕ!!

:sad:

[Tropeas]

Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis
Να σέβεστε όλοι το δώρο της ζωής που σας έχει δωθεί και να μη το πετάτε έτσι....
:wave2:


ΑΠΛΑ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ!




...ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ...



Αρχικά δημιουργήθηκε από latris mixanis

ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ....

H ΔΙΕΘΝΗΣ

(Η Διεθνής γράφτηκε το 1871 από τον Ευάγγελο Ποτιέ και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1895 από τον Γκοσσελέν, που καταδιώχθηκε για την έκδοση αυτή, σαν υποκινητής σε στάση και καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλακή και 100 φράγκα πρόστιμο. Μεταφράστηκε στα ελληνικά από το Ρήγα Γκόλφη το 1921. Συμβάλλοντας στον ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ την μελοποιήσαμε σε δικιά μας εκτέλεση)

Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Της πεινάς σκλάβοι εμπρός, εμπρός
Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει
Σαν βροντή σαν κεραυνός.
Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια
Όλοι εμείς οι ταπεινοί της γης
Που ζούσαμε στην καταφρόνια
Θα γίνουμε το παν εμείς.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ…Η ΔΙΕΘΝΗΣ… Η ΔΙΕΘΝΗΣ…Η ΔΙΕΘΝΗΣ

Θεοί, άρχονται, βασιλιάδες
Με πλάνα λόγια μας γελούν
Της γης οι δούλοι και οι ραγιάδες
Μονάχοι τους θα σωθούν.
Για να λείψουν πια τα δεσμά μας
Για να πάψει πια η κλεψιά
Να ιδούνε πρέπει την γροθιά μας
Και την ψυχή μας την φωτιά.

Εμπρός μονάχη μας ελπίδα
Είναι η σφιγμένη μας γροθιά
Κάτω οι πόλεμοι και η πατρίδα
Ζήτω, ζήτω η λευτεριά
Και αν θελήσουν να δοκιμάσουν
Της ψυχής μας τους κεραυνούς
Να ιδούνε τότες θα προφτάσουν
Πως είναι οι σφαίρες μας για αυτούς

Σκληρός ο νόμος μας ξεσκίζει
Κι οι φόροι ασήκωτοι για μας
Ο πλούσιος ότι κι αν κερδίζει
Είναι πλούτος της κλεψιάς.
Η σκλαβιά, η αδικία φτάνει
Όχι πια ταπεινοί σκυφτοί
Αδέλφια η φύση όλους μας κάνει
Και είμαστε ίσοι μπρος σε αυτή.

Οι πλούσιοι άσπλαχνα μας γδέρνουν
Και μας αρπάζουν το ψωμί
Τον κόπο μας και αυτοί κι αν παίρνουν
Για μας η πεινά πληρωμή
Της δουλείας Όλοι οι κλεφτες κατου
Δίκιο τώρα ο φτωχός ζητάει
Όσο γυρεύει είναι δικά του
Κι όταν θελήσει τα αποκτάει

Εμάς που αδιάκοπα η δουλεία μας
Γεννάει της γης τους θησαυρούς
Όλα τα πλούτη είναι δικά μας
Όλα ανήκουν στους φτωχούς.
τώρα πια κόρακες και ακρίδες
Δεν σκεπάζουν τον ουρανό
Χρυσός ο ήλιος στέλνει αχτίδες
Χαμόγελο παντοτινό.



η καλύτερη ανάμνηση-μνημόσυνο
για όλους αυτούς του ανθρώπους που χάθηκαν ενω είχαν βρει και ξέραν τι σημαίνει ζωή,
είναι να το νοιώθουμε και μεις πραγματικά
(το ποσο σημαντική είναι η ζωή μας και πόσο απλά πρέπει να την ζούμε
και με πόσα συναισθήματα και κατακτήσεις να την γεμίζουμε)
και να το πράτουμε καθημερινά χωρίς να χρειαστεί να μας τύχει για να το εκτιμήσουμε!
να είμαστε υπεύθυνοι, να πράτουμε ηθικά, και να ζούμε βιώνοντας συναισθήματα....
να μην γινόμαστε παθητικοί, να μην μένουμε ανενεργοί...
όσο και αν η κοινωνία μας πλέον μας κατευθύνει σε αυτόν τον δρόμο...
:sad: Ελενάκι να ζούμε να τον θυμόμαστε αυτόν και όλους τους "χαμένους μας" που ήταν αυτοί που είχαν όραμα...

[TROOPER]

γμτ...δε μου βγαινει να γραψω τπτ...