AUFGEBRACHT
16/06/2009, 14:57
Καλησπέρα σε όλους!!!! Αγαπητοί συμφορουμίτες επιτρέψτε μου να μοιραστώ δύο εμπειρίες που είναι αλληλένδετες κατά τρόπο τινά και η μία παράμετρος μάλλον θα σας ενδιαφέρει: ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΓΑΜΗΛΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΤΟGP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μόλις χτες γύρισα και ακόμα δεν έχω συνέλθει από αυτό που έζησα...δεν περιγράφεται με λόγια και μόνο όσοι το έχουν ζήσει καταλαβαίνουν ρε παιδιά...Επιτρέψτε μου μια μικρή εισαγωγή για το πως έγιναν όλα αφού πρώτα ευχαριστήσω τον καλό Θεό που όλα μας τα έφερε καλά και μετά το Μαρινάκι μου που όχι μόνο τα δέχτηκε αδιαμαρτύρητα αλλά γούσταρε κιόλας...Είμαι το λιγότερο τυχερός που παντρεύτηκα ένα τέτοιο θησαυρό...:D Λοιπόν....
Μετά από 6 χρόνια σχέσης αποφασίσαμε να κάνουμε το τελικό βήμα και να ενωθούμε με τα δεσμά του γάμου ενώπιων Θεού και ανθρώπων. Είχαμε αποφασίσει ο γάμος να γίνει μέσα στη χρονιά...Σε ανύποπτο χρόνο,σε ερώτηση της καλής μου πότε θα παντρευτούμε,η απάντηση ήταν αυθόρμητα "μια Κυριακή που δε θα έχει αγώνα MOTOGP"...Τότε γέλασε αλλά δεν είχε ακόμα καταλάβει ότι το εννοούσα.Μέσα στο μυαλό μου τριβέλιζε μια ιδέα,το όνειρο κάθε αγνού και αθεράπευτα μηχανόβιου...O καιρός πέρναγε,πέρναγε,ώσπου μια μέρα της λέω:Μαρινάκι μου,7 Ιουνίου είναι Κυριακή,την άλλη μέρα αργία του Αγίου Πνεύματος και 14 Ιουνίου έχει MOTOGP στην Καταλωνία...Θα παντρευτούμε τότε και για γαμήλιο ταξίδι θα πάμε Βαρκελώνη και θα δούμε και τον αγώνα...Ήταν αρχές Μαρτίου όταν το αποφάσισα,δεν είχα βρει παπά,δεν ήξερα αν υπήρχε διαθέσιμη η εκκλησία,ο κουμπάρος,το μαγαζί για τη δεξίωση,το σπίτι ακόμα άφτιαχτο και ημιτελές αλλά το είχα πάρει απόφαση...Ο γάμος θα γίνει τότε και θα είναι η πρώτα φορά που δε θα μας πληροφορεί ο Διατσίδης για τα τεκταινόμενα αλλά θα είμαστε εμείς εκεί....
Το αναγνωρίζω πως πήρα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρίσκο...να αποφασίσω γάμο χωρίς να έχω κανονίσει τίποτα και να μένουν 3 μήνες λειψοί για να γίνουν όλα...Εδώ λοιπόν επισέρχεται ο Ύψιστος,ΟΛΑ πήγαν ρολόϊ,πιεστικά βέβαια αλλά τα πάντα λειτούργησαν τέλεια,πατρεύτηκα την καλή μου όπως ήθελα,έκανα το γάμο όπως τον είχα φανταστεί και δυο μέρες μετά το γάμο στο αεροπλάνο για Βαρκελώνη....VENCEREMOS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο Θεός να μας δίνει υγεία να έχουμε πάντα καλές στιγμές...Τα δώρα του γάμου είναι ακόμα τυλιγμένα και το σπίτι χάος,αλλά θα ξεκλέψω λίγο χρόνο να μοιραστώ ό,τι μπορεί να μεταφερθεί από την ανεπανάληπτη μαγεία που ζήσαμε...Παιδιά,ειλικρινά σας λέω...Μόλις μπήκα στην πίστα μου σηκώθηκε η τρίχα όρθια...όταν δε στα δοκιμαστικά (είχα βγάλει εισιτήριο και για τις τρεις ημέρες) συνειδητοποίησα που ήμουνα και τί έβλεπα.....έκλαιγα σα μικρό παιδί από τη χαρά μου....Μπροστά μου πέρναγαν οι ήρωες μου...Κι ήμουν εκεί και τους έβλεπα...Είμαι 33 και παρακολουθώ αγώνες από τα 17 μου... η Μαρίνα χαιρόταν διπλά που με έβλεπε να είμαι χαμένος και αποσβολωμένος από τη χαρά...απο το δέος μάλλλον...περνάγανε μπροστά μου όλοι μαζί με τις μηχανές να ουρλιάζουν...ήχος ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ...οι περισσότεροι με ωτοασπίδες για να αντέξουν...κι εγώ να κλαίω,να θέλω να έχω τα αυτιά του Dumbo για να ακούω ακόμα περισσότερο, ο Melandri,o Rossi,o Stoner,o Elias,o Capirex,ΟΛΟΙ μπροστά μου να τα δίνουν όλα,κι εγώ ακόμα έκλαιγα αυθόρμητα....
Ακόμα χαμένα τα έχω μάγκες...έγραψα πολλά....ελπίζω να μην έγινα κουραστικός...κάποιοι θα γελάσουν...σιγά το πράγμα που έκανες...Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό από δοκιμαστικά και αγώνα...Τίποτα άλλο....
Μόλις χτες γύρισα και ακόμα δεν έχω συνέλθει από αυτό που έζησα...δεν περιγράφεται με λόγια και μόνο όσοι το έχουν ζήσει καταλαβαίνουν ρε παιδιά...Επιτρέψτε μου μια μικρή εισαγωγή για το πως έγιναν όλα αφού πρώτα ευχαριστήσω τον καλό Θεό που όλα μας τα έφερε καλά και μετά το Μαρινάκι μου που όχι μόνο τα δέχτηκε αδιαμαρτύρητα αλλά γούσταρε κιόλας...Είμαι το λιγότερο τυχερός που παντρεύτηκα ένα τέτοιο θησαυρό...:D Λοιπόν....
Μετά από 6 χρόνια σχέσης αποφασίσαμε να κάνουμε το τελικό βήμα και να ενωθούμε με τα δεσμά του γάμου ενώπιων Θεού και ανθρώπων. Είχαμε αποφασίσει ο γάμος να γίνει μέσα στη χρονιά...Σε ανύποπτο χρόνο,σε ερώτηση της καλής μου πότε θα παντρευτούμε,η απάντηση ήταν αυθόρμητα "μια Κυριακή που δε θα έχει αγώνα MOTOGP"...Τότε γέλασε αλλά δεν είχε ακόμα καταλάβει ότι το εννοούσα.Μέσα στο μυαλό μου τριβέλιζε μια ιδέα,το όνειρο κάθε αγνού και αθεράπευτα μηχανόβιου...O καιρός πέρναγε,πέρναγε,ώσπου μια μέρα της λέω:Μαρινάκι μου,7 Ιουνίου είναι Κυριακή,την άλλη μέρα αργία του Αγίου Πνεύματος και 14 Ιουνίου έχει MOTOGP στην Καταλωνία...Θα παντρευτούμε τότε και για γαμήλιο ταξίδι θα πάμε Βαρκελώνη και θα δούμε και τον αγώνα...Ήταν αρχές Μαρτίου όταν το αποφάσισα,δεν είχα βρει παπά,δεν ήξερα αν υπήρχε διαθέσιμη η εκκλησία,ο κουμπάρος,το μαγαζί για τη δεξίωση,το σπίτι ακόμα άφτιαχτο και ημιτελές αλλά το είχα πάρει απόφαση...Ο γάμος θα γίνει τότε και θα είναι η πρώτα φορά που δε θα μας πληροφορεί ο Διατσίδης για τα τεκταινόμενα αλλά θα είμαστε εμείς εκεί....
Το αναγνωρίζω πως πήρα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρίσκο...να αποφασίσω γάμο χωρίς να έχω κανονίσει τίποτα και να μένουν 3 μήνες λειψοί για να γίνουν όλα...Εδώ λοιπόν επισέρχεται ο Ύψιστος,ΟΛΑ πήγαν ρολόϊ,πιεστικά βέβαια αλλά τα πάντα λειτούργησαν τέλεια,πατρεύτηκα την καλή μου όπως ήθελα,έκανα το γάμο όπως τον είχα φανταστεί και δυο μέρες μετά το γάμο στο αεροπλάνο για Βαρκελώνη....VENCEREMOS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο Θεός να μας δίνει υγεία να έχουμε πάντα καλές στιγμές...Τα δώρα του γάμου είναι ακόμα τυλιγμένα και το σπίτι χάος,αλλά θα ξεκλέψω λίγο χρόνο να μοιραστώ ό,τι μπορεί να μεταφερθεί από την ανεπανάληπτη μαγεία που ζήσαμε...Παιδιά,ειλικρινά σας λέω...Μόλις μπήκα στην πίστα μου σηκώθηκε η τρίχα όρθια...όταν δε στα δοκιμαστικά (είχα βγάλει εισιτήριο και για τις τρεις ημέρες) συνειδητοποίησα που ήμουνα και τί έβλεπα.....έκλαιγα σα μικρό παιδί από τη χαρά μου....Μπροστά μου πέρναγαν οι ήρωες μου...Κι ήμουν εκεί και τους έβλεπα...Είμαι 33 και παρακολουθώ αγώνες από τα 17 μου... η Μαρίνα χαιρόταν διπλά που με έβλεπε να είμαι χαμένος και αποσβολωμένος από τη χαρά...απο το δέος μάλλλον...περνάγανε μπροστά μου όλοι μαζί με τις μηχανές να ουρλιάζουν...ήχος ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ...οι περισσότεροι με ωτοασπίδες για να αντέξουν...κι εγώ να κλαίω,να θέλω να έχω τα αυτιά του Dumbo για να ακούω ακόμα περισσότερο, ο Melandri,o Rossi,o Stoner,o Elias,o Capirex,ΟΛΟΙ μπροστά μου να τα δίνουν όλα,κι εγώ ακόμα έκλαιγα αυθόρμητα....
Ακόμα χαμένα τα έχω μάγκες...έγραψα πολλά....ελπίζω να μην έγινα κουραστικός...κάποιοι θα γελάσουν...σιγά το πράγμα που έκανες...Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό από δοκιμαστικά και αγώνα...Τίποτα άλλο....