PDA

View Full Version : «θελει Αρετη Και Τολμη Η Ελευθερια»



almalibera
09/01/2004, 15:50
...Το 1994 κατάλαβα για πρώτη φορά τί σημαίνει μηχανή. Ηταν καλοκαίρι και την είχε φέρει οικογενειακός φίλος 10 χρόνια μεγαλύτερός μου –13 εγώ τότε- και την ειδα απο κοντα. Καθ’ότι μικρή εγώ τότε την είδα έτσι ψηλόφτερη και μου έκανε εντύπωση.
Ήταν ενα DT (λεπτομέρειες δεν θυμάμαι, απο την χρονιά μόνο φαντάζεστε) και την κοίταζα με δεος...
Απλά την κοιταζα..
Ούτε για μία φορά δεν σκέφτηκα πως θα ήταν να την οδηγήσω εγώ ή να μάθαινα κάποια στιγμή στο μέλλον.
Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να ανεβαίνω δικάβαλη να πήγαινα καμιά βόλτα.
Έτσι περνούσαν τα χρόνια..
Κάθε καλοκαίρι όπου ερχόταν αυτός ο καλός μας φίλος έβλεπα και μια καινούργια μηχανή (γιατι καθε χρονο σχεδόν αλλαζε).
Κριτήρια του τότε ήταν η μηχανή να είναι όμορφη και μεγάλη.
Τι RF, τι BMW, τι KLX, τι CBR πολλές και καλές πέρναγαν την αυλή μας...
Ώσπου πέρασε ο καιρός και η μικρή ’ρτεμις μεγάλωσε.
Μεγάλωσε...?
Ναι καλά, 18 έφτασα όταν η μαμά πρότεινε «Γιατί δεν παίρνουμε στην κόρη μας ένα σκουτέρακι να κάνει την δουλειά της???» ...κόκαλο εγώ, μέχρι τότε ούτε λόγος για δίτροχο..
Έξαλλος o –κατα 6 χρονια – μεγαλύτερος αδελφός μου τοτε μαζευε λεφτα για μια Bandit.
-«Θα πάρετε στο μικρό μηχανάκι και εγώ που δεν βγαίνω προκειμένου να μαζέψω τα χρήματα τίποτα...?»
Τελικά πήραν στον αδελφό μου μια ΧΤ ολοκαίνουργια και μια μπαγκαζιέρα δώρο από τον μπαμπά.
Τα δε αυτά η μικρή Αρτεμις και μιλιά δεν έβγαλε..
Απλά είχε φανταστεί τότε, που είχε πει η μαμα της, το σκουτεράκι και πώς θα ήταν αν είχε ένα...
Αλλά σκουτερ...?
«Πάρε ένα χωμάτινο να καταλάβεις τί σημαίνει ρόδα!!!» Γιατι 19 χρονών και street δεν παει. Ήθελα κάτι μικρό κ ελαφρύ.
Την απάντηση την βρήκα στον πιο πάνω φίλο μας. Μου είχε φέρει ενα Serow, μια μέρα, ενός φίλου του (αφού του είχε δανείσει την δικιά του) και άρχισα να κάνω βόλτες. Για δεύτερη φορά τα πήγα πολύ καλά (η πρώτη ήταν με το cbr 400 όπου και έπεσα! Και εκεί σκάλωσα!).
Αυτό ήταν! Ο κύβος ερρίφθη και η απόφαση είχε παρθεί!!! Το Serow 225 ήταν ό,τι πρέπει για ξεκίνημα. Μικρή, ελαφριά και εντουράκι! Για αρχάριους μια χαρά!!
Μόνο που για να πραγματοποιήσω το όνειρό μου έπρεπε να περάσουν άλλα 2 χρόνια και να φτάσω 21 μέχρι να αντικρίσω, να αγγίξω, να χαιδέψω ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΗΧΑΝΗ!
Και πώς θα το ‘λεγα στους δικούς μου...? Κανένα πρόβλημα, εδώ η ίδιοι μου προτέινανε σκουτερ τί πρόβλημα να υπάρχει...?
-«Πολυαγαπημένοι μου γονείς σκέφτομαι να παρω μηχανή. Τι θα λέγατε αν...»
-«ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ!!! ΑΚΟΥΣ ΕΚΕΙ ΜΗΧΑΝΗ!!!»
-??????
Αλλα ήταν πλέον αργά. Την απόφαση την είχα πάρει και τίποτα δεν με κράταγε!!
Έτσι, στις 6 Απριλίου 2002, ενα ελαφάκι με περίμενε κάθε μερα στην πανεπιστημ/λη στου Ζωγράφου.
Κάθε μέρα, μετά απά την δουλειά πήγαινα Ζωγραφου την ξεκλείδωνα (γιατι την άφηνα απέναντι απο το αστυν.τμήμα), την έβαζα μπρος και εκανα βόλτες μέσα στους δρόμους της Πανεπ/λης μέχρι να μάθω...
7 μέρες (7 σύμφωνα με την Π.Διαθήκη εφτιαξε ο Θεός τον κόσμο) χρειάστηκαν μέχρι να ξεπεράσω τον φόβο μου για τα δίτροχα και να μάθω να στέκομαι πάνω σε αυτά!
Έτσι πέρασε η άνοιξη και το καλοκαιρι και ήρθε το φθινόπωρο. Έφυγε και η μηχανή από την περιοχή του Ζωγράφου και μπήκε στο γκαράζ της γειτονιάς μου.
«Ώρα και για το δίπλωμα» σκέφτηκα
«Πού να βρω τώρα εναν αξιόπιστο και κάπως μακριά από το σπίτι δάσκαλο...?»
Η απάντηση βρέθηκε παλι στην παν/λη όταν είχα παει για βόλτα. Με είδε εκεί ο δάσκαλος, μου είπε κάποια πράγματα, πιάσαμε κουβέντα...καλός μου φάνηκε.. «Ας ξεκινήσουμε σε αυτόν και ας είναι και στον Βυρωνα...δεν πειράζει!»
(Κουβέντα μέχρι τότε στους δικούς μου..)
Και να σου μια ’ρτεμις να διαβάζει τα σήματα τα βραδια στο δωμάτιο πίσω από άλλα βιβλία (για να μην με πάρουν πρέφα), τα πρωινά στην δουλειά (όταν είχα λίγο χρόνο), μεσα στα τρενα και τα λεωφορεία (γιατι μεχρι να το παρω δεν κυκλοφορούσα στους δρόμους με την μηχανή)!
.....
Είχε και το χαβαλέ του!
Τον Οκτώβρη είχαν τελειώσει όλα! Τα είχα ολα στα χέρια μου! Δεν μπορούσα να το κρύβω άλλο στους δικούς μου. Έπρεπε καπως να τους το πω. Έψαχνα την κατάλληλη ευκαιρία. Μα δεν ερχόταν.. Τί ευκαιρία δήλαδή... «Και που λέτε ο φίλος μας ο Μάκης άλλαξε παλι μηχανή και τώρα που μιλάμε για μηχανες...»...δεν έλεγε...
Και τους το πα με το λεπτό και διακριτικό τρόπο που με κατέχει: «Μαμά, μπαμπά αφού φαω θα παω μια βόλτα μέχρι το Σούνιο με την μηχανή που αγόρασα τον περασμένο Απρίλη και θα ρθω το βράδυ οκ?».
...
Ακόμα τους καθησυχάζω μα δεν το χω μετανιώσει ούτε στιγμή που έκανα όλο αυτό πίσω από την πλάτη τους. Κάποιοι θα πούνε ότι έχω κότσια, κάποιοι θα το πούνε θάρρος, άλλοι απλά θράσος και επιπολαιότητα (τα χω ακουσει κ αυτά)...όπως και να το πεις όμως εγώ με το ελαφάκι μου έχουμε περάσει πολλά και έχουμε ακομα...
Δεν το καταλαβαίνουν αλλά εγώ, από πέρυσι βρήκα την «ελευθερία» μου και είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι αυτή την στιγμή ανάμεσά σας και υπάρχω ;)

Καλό δρομο σε όλους!

Julius
10/01/2004, 13:11
Να έχεις πάντα καλό δρόμο εσύ και το ελαφάκι και όσα ελαφάκια το ακολουθήσουν.
:)

bikersonly
10/01/2004, 13:15
Κατάφερες να κάνεις αυτό που ένιωθες με το σπαθί σου!
Και συν τοις άλλης εκτός από τα γνωστά προβλήματα που λίγο πολύ όλοι μας αντιμετωπίσαμε εσύ είχες και άλλο ένα.Να αντιμετωπίσεις το "Εσύ είσαι γυναίκα τι δουλειά έχεις με μοτό...κτλ κτλ)!!!

Ειλικρινά σε θαυμάζω για το θάρρος και το κουράγιο σου αλλά και το ότι τελικά το κατάφερες να αποκτήσεις το όνειρο σου!Παρά τις ΠΟΛΛΕΣ αντίξοοες συνθήκες!Και εκτός των αντίξοοων συνθηκών είχες να αντιμετωπίσεις και πικρόχολα σχόλια από τα γύρω άτομα σου!Όπως βέβαια και θετικά σχόλια από μερικά άτομα!

Και είναι αρκετοί αυτοί οι οποίοι στην παραμικρή δυσκολία τα παρατάνε, παρατάνε αυτό που λίγο πριν αποκαλούσαν όνειρο!!!
Εσύ όμως όπως και αρκετοί από μας αυτό που αποκαλέσαμε όνειρο παλέψαμε και το κάναμε πραγματικότητα!
Και ένας άλλος λόγος που σε καμαρώνω είναι ότι το ελαφάκι σου το απόκτησες με το σπαθί σου ΧΩΡΙΣ καμιά βοήθεια!!!!

Όμως εσύ τα κατάφερες!!! Και για αυτό την ιστορία σου την έχω σαν παράδειγμα και την διηγούμαι σε φίλους και γνωστούς!Και καμαρώνω για άτομα σαν και εσένα!

ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΙΝΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΚΤΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΕΣ!

KEEP ROCKING ;)

petridist
10/01/2004, 13:23
θα συμφωνήσω απόλυτα με τον bikers!!!

Αυτό θα πεί ψυχή και αγωνιστικότητα, υγιές πείσμα και αυτογνωσία!!!

Πάντα τέτοια καλά να ακούμε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι!!

Και πάλι εύγε!!

Καλοτάξιδη πάντα και μακριά το κακό από όλους μας!!

MSF XX
12/01/2004, 02:53
ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΥΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΟΤΙ ΤΗΝ ΠΗΡΕΣ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΛΕΣ ΕΙΣΑΙ ΤΩΡΑ Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Η!!!!!!!!


ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΝΙΩΣΕΙΣ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!

GyPsy
12/01/2004, 10:19
...ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΣΟΥ Η' ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ......


Υ.Γ ΜΗΠΩΣ ΠΑΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΟΥ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 8.00 ΜΕ 8.30?


....ΑΝ ΝΑΙ [B]ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΟΡΑΣ ΚΡΑΝΟΣ Ε?

DEMINIO
12/01/2004, 16:47
Αρχικά δημιουργήθηκε από almalibera
...Και τους το πα με το λεπτό και διακριτικό τρόπο που με κατέχει: «Μαμά, μπαμπά αφού φαω θα παω μια βόλτα μέχρι το Σούνιο με την μηχανή που αγόρασα τον περασμένο Απρίλη και θα ρθω το βράδυ οκ?».


Αφού δεν πέσανε τίποτα διακριτικές σφαλιάρες, και μάλιστα αναδρομικές από τον περασμένο Απρίλη, πάλι καλά....:D

Η απόφασή σου με όλο το ρίσκο που έκρυβε, ήταν όλα τα λεφτά!!! Τώρα, γεύεσαι τους καρπούς αυτής της Αρετής και της Τόλμης σου....... ;)

Εύγε.....

code
12/01/2004, 17:00
....ένα μικρό αναγραμματισμό στον "τίτλο σας" κυρία μου....


"θέλει Αρτε-Μ-η και Τόλμη η Ελευθερία"!!!!!!!!!!!!:) :)




.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
..

...κάποτε θα σου πω τη δικιά μου ιστορία....

MSF XX
14/01/2004, 00:35
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ!

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ!!!;)

cityfly
14/01/2004, 11:04
Αρχικά δημιουργήθηκε από almalibera
Ναι καλά, 18 έφτασα όταν η μαμά πρότεινε «Γιατί δεν παίρνουμε στην κόρη μας ένα σκουτέρακι να κάνει την δουλειά της???»


Κανένα πρόβλημα, εδώ η ίδιοι μου προτέινανε σκουτερ τί πρόβλημα να υπάρχει...?
-«Πολυαγαπημένοι μου γονείς σκέφτομαι να παρω μηχανή. Τι θα λέγατε αν...»
-«ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ!!! ΑΚΟΥΣ ΕΚΕΙ ΜΗΧΑΝΗ!!!»
-??????


έτσι είναι οι γονείς τι να κάνουμε

μπράβο σου πάντως που έκανες αυτό που ήθελες και μην ανησυχείς που τα έκανες όλα αυτά πίσω από την πλάτη των δικών σου ίσως κατά κάποιον τρόπο να σε ανάγκασαν με την απόλυτη στάση τους (και αντιφατική σε σχέση με λίγα χρόνια παλιότερα).
Πολλοί (αν όχι οι περισσότεροι φαντάζομαι) πήραν το δίπλωμα είτε κρυφά είτα χωρίς την έγκριση των δικών τους.

almalibera
02/02/2004, 15:28
..σας ευχαριστώ ΟΛΟΥΣ για τα καλά σας λόγια.:)

Πραγματικα δεν ήταν απλό πραγμα..οι δυσκολίες πολλες και ο ψυχολογικός πόλεμος μεγάλος.
Πανω κατω ξερετε τί εννοώ...

Αλλα οταν ΘΕΛΕΙΣ κάτι ΠΟΛΕΜΑΣ γι αυτό!


γι'αυτο σας λεω...ΜΗ ΜΑΣΑΤΕ ΡΕΕΕΕ!!!!!