View Full Version : Πρώτη Ευρωπαϊκή Εξόρμηση 2009
Καλησπέρα σε όλους τους συνforumites και συμforumitises.
Όπως και πολλοί άλλοι θα ήθελα να μοιραστώ και εγώ με την σειρά μου την πρώτη μου (μας) μοτοσυκλετιστική εμπειρία εκτός ελληνικών συνόρων.
Επειδή είναι η πρώτη φορά που ποστάρω ταξιδιωτικό θα εκτιμούσα την κατανόηση μιας και η συγκεκριμένη διαδικασία αποδεικνύεται εν τέλει ιδιαίτερα δύσκολη και χρονοβόρα.
Υποσυνείδητα η πρώτες σκέψεις είχαν μπεί εν έτει 2002 οταν εγω (Κώστας ή zak4 ή σαλίγκαρος ή υποχθόνιος) και ο κολλητός (Νίκος ή italokamikazi ή italos ή "βαριέμαι θα κάτσω πάλι μέσα" ή μοντέλο) αποφασίσαμε ένα τρελό βράδυ να κάνουμε το Πάτρα-Ιωάννινα-Κοζάνη με ένα Typhoon 50 δίχρονο!!! Ναι λοιπόν το κάναμε!! 1000χλμ περίπου και τα καταφέραμε και κωλογουστάραμε κιόλας!
Η ανεύρεση σχετικού υλικού θα βοηθησει να ποστάρουμε στο μέλλον και σχετικές φοτο. Άρα το πρώτο δεδομένο, η τρέλα και η επιθυμία δηλαδή, προϋπήρχαν. Μια δεύτερη ακόμα πιο ακραία σκέψη υπήρξε οταν το 2004 η εθνική πέρασε στα ημιτελικά και είμασταν έτοιμοι να τραβήξουμε προς Πορτογαλία μεριά με ένα ΧΤ 600 και ένα ΧΤ 660X!! Βέβαια μια δεύτερη-τρίτη έως και πεντηκοστή ορθολογική σκέψη μας κράτησε στα αυγά μας...
Έτσι λοιπόν πέρσι το φθνόπωρο πήραμε την απόφαση να στρωθούμε να μαζέψουμε τα φράγκα και τον χρόνο και να κάνουμε κάτι που ρόσο πολύ επιθυμούσαμε.
Ο Νίκος είναι κάτοχος μιας κούκλας GS 1200 ADV. Τι σημαίνει αυτό...??? Δεν μασάει. Οι μόνοι -αρχικοί εν τέλει- ενδοιασμοί ήταν η δικιά μου "κυρία". Ζ 750 ... "Και που θα πας ρε καραμήτρο με το Ζ" λέγαν τα κοράκια... "Ναι ρε ζώα ...θα πάω!!!" "Δεν με χέζετε.." Και ναι ρε πήγα. Ειλικρινά οι απόψεις αυτές υπάρχουν μονο εδώ. Μόνο στην Ελλάδα. Σονι και ντε να έχεις turing μηχανή δηλαδη. Δεν ανέχομαι να βλέπω τα Enfield του 60 να γυρίζουν όλον τον κόσμο, τα Runner 180 να φεύγουν απο Αυστρία για Κρήτη, και εγώ με το Ζ να μην πεταχτώ μέχρι "εδώ δίπλα"... Τι να κάνουμε... "βιοπαλαισται" είμαστε.. δεν μας έπαιρνε για τέτοια ανοίγματα στην παρούσα φάση... είναι και δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες...
Για να μην μακρυλογώ άλλο τα φράγκα βρεθήκαν (τελευταία στιγμή κλασσικά μ@λ@κ@ Έλληνα) το πλάνο βγήκε και αρχίσαν οι ετοιμασίες.
Η διαδρομη προγραμματίστηκε για επαρχικές, όμορφες και γραφικές διαδρομές αλλά επειδή είμαστε και ολίγον τι και ψευτοglamour θέλαμε να περάσουμε και από διάσημες και τουριστικές πόλεις.
Έτσι έχουμε και λέμε: Ανκόνα-Βενετία-Ίνσμπρουκ-Ζυρίχη-Γενεύη-Λυών-Μασσαλία-Νίκαια-Φλωρεντία-Ανκόνα. Το πρόγραμμα άλλαξε λίγο τελευταία στιγμή .. προς το καλό μας εν τέλει. Γειώθηκε η Μασσαλία για πρακτικολυς λόγους και η Γενεύη στη πορεία.
Ας ξεκινήσω λοιπόν.
Θερμλη παράκληση τα σχόλια αφού τελειώσω. Και αυτό δεν θα γίνει σίγουρα μέσα σε μια μέρα.
Και ξεκινήσαν λοιπόν οι ετοιμασίες.
"Θα πάρεις το ένα θα πάρεις το άλλο το παράλλο"!!! Θολώσαμε κάποια στιγμή. Τί να πρωτοπάρουμε. Περισσοτερο άγχος για τα πράγματα πάρα για όλο το ταξίδι!!! Για παράδειγμα. Έχουμε πάρει κιτ επισκευής ελαστικών. Και..?? Τι..??? Ποιος από μας το χρησημοποιήσε ποτέ?? Δεν ξέρουμε κάν πώς είναι! Γενικά είμαστε άνθρωποι της τελευταίας στιγμής. Κλασσική μ@λ@κι2@. Αλλά έτσι είμαστε.
Anyway ο Θεός βοήθησε και παρόλο που είχαμε αυτά που πιστεύαμε πως θα πας χρειαζόντουσαν δεν συνέβη το παραμικρό και ολα milk and honey!!
Ξεκινήσαμε για Πάτρα την Παρασκευή το πρωί. Μια σχετική μικρή στάση στη Κόρινθο για ανεφοδιασμό κεφτέδων και τυροπιτακίων από την μητήρ μου (τη γνώστη και ως Κυρά-Σοφία). Η φάση ήταν σαν το δημοτικό. Που πηγαίναμε εκγρομες με το σχολείο και οι μαμάδες μας δίναν μέχρι και φακές μαζί να φάμε.. Για να μην μας κοροϊδεψουν στα μαγαζιά.. Αααααα ρε μάνα... ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΕΜΕ!!! Φυσικά και ο Νικός ειίχε τα δικά του σνιτσελ από την "Κυρά-Γιώτα"!!! χαχχαχαχααχα
Το καράβι αναχωρούσε στις 14:00 οπότε προλαβαίναμε να πιούμε ένα καφέ Αγ. Νικολάου και να 8υμηθολυμε τα φοιτητικά μας χρόνια με τον Νίκο εκεί.
Να σημειώσω πως φύγαμε με Superfast Ferries. Δίκλινη καμπίνα εσωτερική και οι 2 μηχανές 486 ευρόπυλα και για τους 2. Καλά ήταν νομίζω. Υπήρξε μια σχετική προσφορά τελευταία στιγμή και την αρπάξαμε...
Και βουουουουρ για Ανκόνα.
Η ενημέρωση που είχα έλεγε για πιθανές βροχές στην Ιταλία.
Την επομενη 11:00 πμ είμαστε εκέι. Όλα καλά. Με το που βγάζεις το μηχανάκι από το πλοίο σου φεύγει και ένα σχετικό άγχος. "Έφτασα ρε αδερφέ" "Ναι το κάνω" ... Βέβαι εμφανιζονται αλλα άγχη αλλά λες "παω και βλέπουμε..."
[http://img23.imageshack.us/img23/9163/p1010584k.th.jpg (http://img23.imageshack.us/i/p1010584k.jpg/)
Xαροπαλεύω με το ανέβασμα φοτο. Μπορεί κάποιος να βοηθήσει??
road spirit
26/09/2009, 15:35
Αρχικά δημιουργήθηκε από zak4
Xαροπαλεύω με το ανέβασμα φοτο. Μπορεί κάποιος να βοηθήσει??
εδω : http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=13896&perpage=15&pagenumber=1
και εδω:
http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=62967
Pardalotzatziki
26/09/2009, 16:10
[i]
Θερμλη παράκληση τα σχόλια αφού τελειώσω. Και αυτό δεν θα γίνει σίγουρα μέσα σε μια μέρα. [/B]
ti na kanoume telika?:D :D
Merci παιδιά. Πρέπει να κάνω σμίκρυνση μεγέθους.
Επανέρχομαι αύριο.
Αρχικά δημιουργήθηκε από zak4
Merci παιδιά. Πρέπει να κάνω σμίκρυνση μεγέθους.
Επανέρχομαι αύριο.
Τελικά , αυτές οι γυναίκες δεν είναι με τίποτα ευχαριστημένες….
mantadakis
26/09/2009, 19:51
Αρχικά δημιουργήθηκε από ggs
Τελικά , αυτές οι γυναίκες δεν είναι με τίποτα ευχαριστημένες….
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
road spirit
27/09/2009, 22:28
Αρχικά δημιουργήθηκε από zak4
test εικόνας. :eyepop: που πήγες ταξίδι ρε τεράστιε ??? !!!
Και αφού λύθηκε το θέμα με την πολύτιμη βοήθεια του road spirit (ευχαριστώ θερμά...) συνεχίζω.
Άφιξη στην Ανκόνα Σαββάτο πρωί κατά τις 10:30. Με το λίγο traffic του λιμανιού 11+ περίπου βγαίναμε έξω από την πόλη.
Να κάνω μια σημαντική σημείωση εδώ. Το αρχικό πλάνο ανέφερε και κατοχή gps. Λίγο η τσιγκουνιά μου όμως ,λίγο το ότι το ήδη υπάρχων Mio Moov 330 δεν μάσησε τον κώλο του και δεν φόρτωσε ΠΟΤΕ τους Ευρωπαϊκούς χάρτες (σπασμένους) που προσπαθήσαμε να βάλουμε μας στέρησε από την πολύτιμη "συντροφιά" του. Η λύση... εκτυπώσεις Α4 απο Google Earth των διαδρομών μας.. και ο Θεός βοηθός.. Και μια χαρά πήγε. -αν εξαιρέσεις κάποιες στιγμές που θα αναφέρω παρακάτω-.
Το αρκετά αξιόπιστο κατ'εμέ www.freemeteo.com ανέφερε βροχές στην κεντρική Ιταλία. Αλλά που..? Τζίφος. Μετά την αποβίβαση καθαρόςς ουράνος. Λέμε ευτυχώς. Έπεσε έξω.. "ναι καλά..." Καμιά 30ρια χλμ αργότερα και λες και είμαστε στο Κεντρικό Βιετνάμ σκοτεινιάζει σε χρόνο dt και αρχίζει η μπόρα. Φόρτωμα τα αδιάβροχα και με μια μικρή στάση για ένα burger και τον πρώτο μας espresso βουρ για Βενετία.
Φτάνοντας κοντά στην Βενετία και συγκεκριμένα έξω από το Mestre έγινε η πρώτη γκάφα. Με δική μου πρωτοβουλία μπήκαμε βγαίνοντας από τα διόδια εισήλθαμε σε toll που απαιτούσε κάρτα της autostrada. Σταματάμε λοιπόν τα μηχανάκια επάνω στα διόδια και εκεί αρχίζει το χαροπάλεμα. "Μα καλέ μου μα χρυσέ μου speak english" (από ένα μικρόφωνο όλα αυτα). Τίποτα... Ο Νίκος που είχε πάρει το θέμα επάνω του απέτυχε παταγώδως. Ο τυπάς μέσα από το μικρόφωνο μιλώντας άπταιστα ιταλικά και αφού μάλλον μας εξήγησε γιατί η Μίλαν δεν πήρε πέρσι πρωτάθλημα, ανέφερε κάτι για carta. Αλλά που λύση... Και η ουρά πίσω μαζευόταν... Ένας κακομοίρης Ιταλός προθυμοποιήθκε να μας βοηθήσει κατεβαίνοντας α΄πο το αμάξι του. Μιλώντας και αυτός την ιταλικήν, και αφού μάλλον μας είπε για τα τερτίπια του Silvio Berlusconi, μας παράτησε και πήγε σε άλλο toll. Με τα πολλά, ο "μικροφωνίστας" μας έκοψε μια απόδειξη που εντος 15 ημέρων θα μπορούσαμε να πληρώσουμε την διαδρομή που είχαμε κάνει σε οποιαδήποτε άλλα διόδια. Είπαμε θα το κάνουμε... (ναι καλά...από ελληνάρες ξέρετε ρε..?)
Είχαμε κλείσει "δωμάτιο" σε ένα κάμπινγκ λίγο έξω από την Βενετία στο Μέστρε. Για 18 ευρώ το άτομο μια χαρά comfor...
175575
Αφού βολέψαμε τα μπαγκάζια μας στο δωμάτιακι και κάνοντας ένα λυτρωτικό ντουζάκι είpame να ξεκινήσουμε για την Βενετία. Με σχετική ερώτηση στην ρεσεψιόν η ευγενέστατη κοπέλα μου είπε πως καλύτερα θα ήταν να πάρουμε συγκοινωνία. Το παρκινγκ μέσα στην πόλη ακόμα και για τις μηχανές ειναι 24 ευρόπουλα για όλη την μέρα. "Τι λες κυρά μου??" "Οδερ γουεϊ" "Γουιθ μπας χαου ματσ??" "ουαν γιουρο λεει" "Περφεκτ!!!" Κια πήραμε το αστικό (400 μέτρα απο το καμπινγκ) και σε 10 λεπτάκια τσουπυουουππ Venice!!!!!
Δυο λογάκια για την πόλη. Οι φήμες λέγαν βρωμάει. Εγώ όπως και ο Νίκος δεν μύρισα το παραμικρό!! Τίποτα λέμε. Δεν ξέρω αν άλλες εποχές συμβαίνει κάτι τέτοιο. Κατα τ'άλλα όλα μια χαρά. Πάαααααααρα πολύ όμορφη. Και πολύ ρομαντική συνάμα. Αλλά πολύ ζευγάρι ρε αδερφέ. Μα πολύ λέμε!!! Έτσι μου ήρθε να αρπάξω τον Νίκο από το χέρι, να μπούμε σε μια γόνδολα (70-100 ευρψ η βόλτα!!!!) να πιούμε την σαμπάνια μας και να ζήσουμε έναν "έρωτα όλο τρέλα"...
Από τιμές μέτρια προς ακριβά. Αρκετά πολύβοη ειδικά γύρω απο την περιοχή του Αγ. Μάρκου. Βραδυνή ζωή έτσι και έτσι. Μια πλατεία με κάποια μπαρ και κάποια σκόρπια club που ο Νίκος με ξεποδάριασε να βρούμε. Κια φυσικά... ποτέ δεν βρήκαμε!!!
Κια φυσικά δοκιμή της πρώτης real italian pizza και spagetti θαλασσινών!!!
175576
Ρομαντικές καταστάσεις λέμε...
175577
Fighting with pizza..
Από τον πρώτο γύρο νοκ αουτ...
175580
Επόμενη μέρα πουρνό πουρνό αναχώρηση προς βόρεια. Καλός ο espresso αλλά η μάνα είχε εξηγηθεί και πάλι. Saker με νες και ζάχαρη. Pure ελληνική φράπα λέμε και κλαίμε!!!!
175581
Το πρόγραμμα είχε καλά πράγματα. "και φεύγω βόρεια" όπως λέει και ο Γιάννης ο Πλούταρχος... Προορισμός το Ίνσμπρουγκ της Αυστρίας μέσω Belluno, Cortina, Dobbiaco, Lienz και του περίφημου σποτ Glossglockner.
H πρώτη επαφή με τους Δολομίτες φυσικά και μας φαίρνει περίσσιο ενθουσιασμό!
175669
Λίγο έξω από την όμορφη Cortina.
175671
Στοπ στην λίμνη του Dobbiaco για εσπρεσσάκι.. Μέρος εκκίνησης των ιταλών καμικάζι. Ντυμένοι σας αστακοί, καβαλώντας τα εκατοντάδες GSXR, CBR, R1 κτλ, και έχοντας δει πριν καμιά ώρα σε βίντεο την νίκη του Rossi στην Βαρκελώνη "ξεχύνονταν σαν εμετοι" στις αμέτρητες στροφές των ιταλικών Άλπεων.
Καταπληκτικό μέρος...
175672
Και ναι η τρέλα πάει και στα βουνά!!!!!
175673
Στην αρχή ενθουσιαζόμασταν... μετά απλά το συνηθίσαμε... Καταράκτες, ποταμάκια, ρυάκια, λουλουδάκια, πουλάκια... μόνο νεράϊδες δεν βλέπαμε..
175674
Φυσικά όπως ανέφερα, απαραίτητη στάση θα κάναμε στο glossglockner. Ο διάσημος αυστριακός παγετώνας και σημείο συνάντησης των απαντάχου ευρωπαίων μοτοσυκλετιστών.
Και είσοδος στην Αυστρία.
Οπλισμένοι Ανατολικογερμανοί συνοριοφύλακες, μισθωμένοι απο το αυστριακό κράτος, μας περίμεναν στα σύνορα για ενδελεχή και εξωνυχιστικό έλεγχο. Μετά από τον έλεγχο των αποσκευών μας για ναρκωτικά απο τα γερμανικά λυκόσκυλα και αφού είμασταν εντάξει με τις πράσινες κάρτες, τις βίζες, τα διαβατήρια και τις ταυτότητες μας περάσαμε. ΡΕ ΠΟΙΑ ΣΥΝΟΡΑ???? Δεν υπάρχουν σύνορα λέμε. Από τις πινακίδες των αυτοκινήτων (αυστριακές) που άρχισαν να αυξάνονται καταλάβαμε πως είχαμε μπεί -μάλλον- Αυστρία.
Και αφού περάσμε και από Lienz (άρα έιμαστε σίγουρα Αυστρία...!!!) ανηφορίζουμε προς τον παγεώνα. Αρκετές πινακίδες διευκολύνου να κατευθυνθείς προς τα κει.
Και ξαφνικά.. διόδια...!!!
"How much??"
"18 per bike please..."
"Ντοινγκ!!!!!"
Ξαφνικά αρυθμίες άρχιζαν να ακούγονται απο το Kawasaki ανεβάζοντας απο 1000 στροφές σε 7000 και πάλι κάτω. Ενώ είχε λιακάδα άρχισε να με ενοχλεί ο ήλιος....
Και τι να κάνεις εκεί? Τα πλερώ αφού έφτασες μέχρι εδώ.
Το τοπίο σίγουρα σε αποζημιώνει...
Η επιβλητικότητα στο μεγαλείο της.
175677
Και φυσικά αναμνηστική φωτογραφία του "ζεύγους"...
175678
Η συνέχεια σε 1-2 μέρες...
Αρχικά δημιουργήθηκε από zak4
Η συνέχεια σε 1-2 μέρες...
Περάσανε!
Συνέχισε το ποστάρισμα αλλιώς θα υποστούν κυρώσεις!
:beer: :beer: :beer: :beer:
:ZZZ:
filos perimenoume tin epomenh season na ksekinhsei!!!
ante:beer:
Η συγκεκριμένη μέρα ήταν με τα περισσότερα χλμ. Κάναμε περίπου 560. Μετ'α το Glossglockner κάναμε την πρ'ωτη π@π@ριά και γυρίσαμε κατά λάθος πίσω προς Lienz. Όταν την πήραμε χαμπάρι ήταν ήδη αργά. Άλλα δεν μας ένοιαζε καθόλου. Μετα τα μέρη που είχαμε δει δεν μας πολυαπασχολούσε κιόλας. Έτσι από Lienz ανηφορίσαμε και πάλι βόρεια αλλά από τον δρόμο προς Mitersill. Και εκεί ήταν που θα έπρεπε να παρακάμψουμε αριστερά για να βγαίναμε επαρχιακά στο Insbruck. Δεύτερη π@π@ριά. Δεν είδαμε ποτέ την διασταύρωση την συγκεκριμένη. Έτσι αναγκαστικά ο δρόμος μας πέταξε στην autobahn που ερχόταν από Σαλζμπουργκ για Ινσμπρουκ. Λίγο το κακό. Εξάλλου... με φωτοτυπίες πορευόμασταν.
Φτάνοντας στο Ινσπρουγκ ξεκινάει ένα μικρό μαρτύριο. Το ξενοδοχείο το οποίο είχαμε κάνει κράτηση ήταν σε ένα μικρό προάστιο -έως και χωριό μπορείς να το πεις- στο Mutters. Και ενώ το έβλεπα το ριμάδι στον χάρτη δεν μπορούσαμε να προσανατολιστούμε. Και μιλάμε για 4 περίπου χλμ έξω από την πόλη!!!
Κακείν κακώς το βρήκαμε. Μετά από τουλάχιτον 1,5 ώρες.
Εδώ είναι η στιγμή που μας λείπει το gps. Λογικά θα μας διευκόλυνε αρκετά, τουλάχιστον στο ζήτημα εύρεσης των καταλυμάτων.
Με τα πολλά το ξενοδοχείο βρέθηκε και ήταν και μια χαρά κιόλας.
Ντουζάκια, μπαγκαζοξεφορτώματα κτλ...
Ώρα να δούμε και λίγο Ινσμπρουγκ.
176073
Γενικότερ σαν πόλη αρκετα γραφική και ήρεμη. Αλλά πολύ ήρεμη, Αλλά πολύ ήρεμη το τονίζω!!! Πολυ ψόφια κατάσταση. Κάποια ωευτομπάρ στην απέναντι όχθη του ποταμού (Inn) αλλά και εκεί τίποτα σπουδαίο. Γυροβολήσαμε λιγάκι την πόλη, φάγαμε κάτι πρόχειρο και .... ύπνο. Αρκετά χιλιόμετρα κάναμε. Έπρεπε να ισιώσει το κορμί....
Η επόμενη μέρα είχε επίσης αρκετό δρόμο.
Σηκψθήκαμε πουρνό πουρνό να φάμε και το πρωινό μας. Ο Νικόλας σαν αστομαχητήσς που είναι αλλά και σαν γνήσιος Ελληνάρας φρόντισε να "δανειστεί" από τον πρωινό μπουφέ 5-6 ψωμάκια με την συνοδεία των ανάλογων ζαμπονοτύρων για τον δύσκολο δρόμο που θα ειχαμε.
Μετά το αρκετά πλούσιο μπορώ να πω αυστριακό πρωινό κατηφορίσαμε να δούμε και την πόλη με το φως της μέρας, μιας και χτες είχαμε φτάσει αρκετά αργά.
Σίγουρα περισσότερος ο κόσμος στους δρόμους αλλά δεν το λες και ... κοσμοσυρροη...
Αρκετά γκρουπ ...ηλικιωμένων που κάναν την πρωινή βόλτα. Και φυσικά σιγά μην λείπαν οι Έλληνες...!!!
176075
....!!!! What a styl!!!
176076
..ταίριαζε με το μπουφάν...
176078
..το δικό μου πάει με τα παπούτσια...
176079
Επόμενος προορισμός..Ζυρίχη!!! Αλλά όχι τόσο απλά.. το μενού είχε 2 ..αρκετά γνωστά πάσα. Sustenpass και Grimselpass!!! Και αφού περνάγαμε ξυστά είπαμε να δούμε και τι σόι "χώρα" είναι και αυτό το Λίχτεσταϊν.
"Αναγκαστικά" λοιπόν φεύγουμε από Ίνσμπρουγκ μέσω autobahn μέχρι και Feldkirch (κοντά στα σύνορα με Λίχτεσταϊν). Και κάνουμε το τραγικό λάθος να μπούμε στο φνωστό τούνελ του Alberg. Λάθος μέγιστο. 16 χλμ..... απόγνωσης. Μαύρα σκοτάδια, μονοτονία και -κατ'εμέ- επικίνδυνο. Είναι μια απέραντη ευθεία που απο τα συνεχή χιλιόμετρα μέσα σε σκοτεινό και μονότονο φόντο μπορεί να σε παρασύρουν και να "αφαιρεθείς". Αλήθεια. Όποιος το έχει περάσει ξέρει τι εννοω.
Με τα πολλά φτάνουμε στο υποτιθέμενο συνοριοφυλάκιο εισόδου του Λίχτενσταϊν. Με μια επείδηξη της αστυνομικής ταυτότητας (ανάθεμα και αν τις κοίταξε ποτέ ο υπάλληλος...) απλά κάνεις διέλευση. Και τσουπ Λίχτενσταϊν. Τι..????? Τίποτα. Μια κουράδα μες στον χάρτη. Δεν ξέρψω καν πως ζούνε αυτοί οι άνθρωποι εκέι. Να το περάσεις χρειάζεται περίπου ένα τέταρτο. Και να φάνταστείτε αφού δεν βρήκαμε τοπικό αυτοκόλλητο στα τοπικά βενζινάδικα (κάνει την συλλογή του ο Νικ..) λέμε.. "δεν πάμε και μέχρι την "υποτιθέμενη" πρωτεύουσα του την Βαντούζ. Ούτε τσιγάρο δρόμος λέμε. Παίζει να είναι και μικρότερη από το χωριό μου στη ορεινή Αργολίδα!!!
176081
Και άλλο από τα υπέρχοχα χωριουδάκια της Αυστρίας.
176082
Είσοδος στην Ελβετία κλασσικά χωρίς καν να το καταλάβουμε. Και να φανταστείς πως δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση!
Τα μέρη.... απλά καταπληκτικά.. Δεξιά και αριστερά λιφτ (μερικά λειτουργούσαν ακόμα και αυτή την περίοδο απλά για να πας βόλτα) από τα δεκάδες χιονοδρομικά κέντρα που λειτουργούσαν τον χειμώνα.
Καθιερομένη στάση και αφού ήπιαμε τον εσπρεσσο μας πληρώνοντας σε ευρω και παίρνοντας ρέστα σε ελβετικά φράγκα καταλάβαμε τι "εστί" ελβετικές τιμές. 15 ευρόπουλα για τον δικό μου καφέ, μια μπύρα και ένα νερό!!! Κάλα ξεκινήσαμε...
Τίποτα δεν σταμάταγε την πορεία μας προς τα περιβόητα πάσα. Εν αρχεί.. Sustenpass!!
Kαι μετά Grimselpass...
176085
...Eίναι να χαζεύεις..
176088
Μια αερογέφυρα ρε αδέρφια...
176089
...Βουτιές στο Grimselpass....
176091
To ρολόι έλεγε.... 31 Ιουνίου....
176092
Να κάνω λίγα σχολιάκια εδώ. Η αυστριακή όσο και η ελβέτική αλπική επαρχία είναι απλά υπέροχη. Όποιος δεν έχει περάσει χάνει. Μου λέγαν τόσα και τόσα αλλά από κοντά καταλαβαίνεις πραγματικά την μαγεία των τοπίων. Βγαλμένα μέσα από παραμύθια!
Όσο για τα πάσα. Δυστυχώς λόγω πλάνου είχαμε την ευκαιρία επί ελβετικού εδάφους να περάσουμε μόνο 2... δεν είμαι ο τύπος ο κ@υλωμένος που καβαλάει το kawasaki και ψάχνει την πρώτη φουρκέτα (δεν έχω και το κατάλληλο βέβαια μηχανάκι) για να αποδείξω πως μάλλον είμαι καλύτερος από τον Pedrosa. Aλλά η ποιότητα της ασφάλτου και οι γωνίες στους δρόμους αυτούς σε ωθούν να θες να κάνεις το κάτι παραπάνω!! Ξυπνάει ξαφνικά ένας Rossi μέσα σου, ένας Hayden, ένας Βiaggi, ένας Duhan ρε αδερφέ και θες να ξηλώσεις κάθε κομμάτι ασφάλτου. Και αν φτάσεις μέχρι εκέι που ξέρεις πως φτάνουν οι ικανότητες σου και οι δυνατότητες της μηχανής, οι δρόμοι δεν θα σε εγκαταλείψουν πουθενά και πραγματικά θα έχεις μια αξέχαστη οδηγική εμπειρία λίγων λεπτών. Για το δε φόντο γύρω σου δε χρειάζεται να ξαναναφέρω πόσο όμορφο είναι.
Και με καρφωμένες τις εικόνες που μόλις είχαμε αφήσει πίσω μας, οδεύσαμε προς Ζυρίχη μεριά.
Δευτέρα απογευματάκι φτάναμε σιγά σιγά...
Η άποψη μου για την συγκεκριμένη πόλη ..διφορούμενη. Τον δε Νίκο τον ξετρέλανε. Εμένα όχι.
Μετά τη καθυστέρηση ξανά περίπου 2 ωρών μέχρι να βρούμε το ξενοδοχείο, φτάσαμε τελικά δτον προορισμό μας.
Βολευόμαστε, ηρεμούμε και λέμε να την κάνουμε προς κέντρο να δούμε τι παίζει.
Και κάπου εδώ ξεκινάει η μικρή νυχτερινή μας περιπέτεια. ...
Για πρακτικούς λόγους πήραμε την μια μόνο μηχανή για την βόλτα μας. Έλα όμως που το δεύτερο κράνος δεν χωράει στις βαλιτσες του gs που θα κατεβαίναμε κάτω και επιλέξαμε την κλασσική μ@λ@κισμένη λύση να φοράει μόνο ο μπροστά κράνος για να μην τα φορτωθούμε μαζί σε περιπτωση που αράζαμε σε κανά μπαράκι. Και ενώ έχουμε απομακρυνθεί αρκετά από το ξενοδόχειο και αφού διασχίζουμε έναν υπόγειο δρόμο νιώθω ξαφνικά έντονα φώτα πισω μου. Γυρνάω.. και τι να δω..? Ελβετικό στρουμφάδικο... Μας προσπερνάει και μας σταματάει... Ξαφνικά σταματαν τα πάντα γύρω. "Την γ@μήσαμε" λέω. Κατεβαίνουν κάτω τα ελβετικά πολισμάνια και δείχνοντας με κίνηση προς το κεφάλι μου με ξεκινάνε στα "σβαινσταιγκερ βολξβαγκεν.."
"Ναιν ντοιτσ αδελφέ..."
Ρίχνει το βλέφαρο το πονηρό ο τυπάς ο ένας στις πινακίδες..
"Ιστε απο Ελλαντα....??"
Ουπς... μιλάει την ελληνικήν το ελβετικό το χοιρινό... Ή που είναι καλό αυτό ή που θα περάσουμε κανά εξπρεςς του μεσονυκτίου.
Σε αγγλογερμανοελληνικα με ρωταει γιατί δεν φοράω κράνος. Άντε να του πεις.. εδώ δεν βγάζουμε άκρη με τους Έλληνες θα βγάλουμε τους ξένους μπάτσους...
"...becouse we thought its not necessary,... going to have a drink in a bar..sorry.. " κτλ
..δεν μάσησε...
"ντεν επιτρεπετετε"
"..but mister policemane... we didn't know.. eimaste apo ellada... bla bla bla..."
και πετάει το θρυλικό..
"εντο ντεν ινε ελλαντα"
"πουσου ρε πούστη μου...."
"but we...bla bla" και έχω αρχίσει να χάνω τον έλεγχο....
"go" μου λέει..
"που να go?" του λέω..??
"που μενι" απαντά..
"etap hotel.. "
"go on foot..."
"what..???!!!! τι on foot re????" "4 klm away"
"i don't care" "να πας με ποντια"
"but i can't walk 4 klm. !!! first time here i dont know the city... "
"go..."
"ρε γαμω την κοινωνία τι λέει...?"
BAΣΙΚΟ...ο Νίκος έχει ξεχάσει τα χαρτιά του στο μπουφάν που το έχει ξενοδοχείο.
"φφφφφφφφφφφφφφφφφφ"
"μα ρε θα σου leave identity, licence δικο μου, και θα ερθω police station να δεις οτι δεν λέμε παπάτζες"
"no leave"
"but..."
"go...!!!"
"go home kostas" μου λεεί και το ξεφτέρι το δικό μου..
.. και το τραβάω ποδαράτο 1,5 ώρα μαύρα μεσάνυχτα στα μαύρα σοκάκια της Ζυρίχης.
"Θεέ μου ξέρω γιατί το κάνεις αυτό... επειδή δεν πληρώσαμε βενιέτες σε Αυστρία (4 ευρώ) και Ελβετία (27 ευρώ)..επειδή το παίξαμε τσαμπατζήδες!!!"
...εν τω μεταξύ τον Νικόλα τον αφήσανε. Του είπαν πως την γλιτώνει επειδή ήταν Έλληνας -ο ομιλών την ελληνικήν είχε παντρευτεί γυναίκα από την Καρδίτσα- και εγώ έπρεπε να πάω ξενοδοχείο με τα πόδια για τιμώρια μου. Έιχε δίκιο.. τι να πώ...
Και συν τοις άλλοις ο δικός μου, αντί να με πάρει να μου πει "που είσαι ρε μ@λ@κ@ χαμένος να έρθψ να σε μαζέψω" πήγε σαν κύριος στο ξενοδοχείο, άραξε, πήρε να φάει και την έπεσε σαν κύριος..."κολλητοί να σου τύχουν...":mad:
Στην Ελβετία όλα πάνε σαν .... ρολόι. Όλα λέμε. Στις δουλειές τους, στην διασκέδασή τους, στην οδήγησή τους στα πάντα.
Το κέντρο της Ζυρίχης αρκέτα ζωντανό και η παρουσία της λίμνης ευεργετική για την πόλη. Όλα κινοόυνται γύρω από αυτή. Καλός κόσμος, ακριβά αμάξια, ωραία καφέ, αρκετά γραφικά σοκάκια, πολύ ωραία μαγαζια για ψώνια, ωραία κορίτσια...
Στα αρνητικά... Προγραμματισμός γενικά αλλά ειδικά να αναφέρω την οδήγηση δε εξευτελιστικό για μένα βαθμό, Να αναφέρω σαν παράδειγμα πως αν οδηγούσες δικυκλο, και η κίνηση έφτανε και τα 2 κλμ που λέει ο λόγος κανείς δεν πήγαινε από τα δεξιά ή αριστερά να τα προσπεράσει. Ήσουν αναγκασμένος να κάτσεις να περιμένεις εκέι!!! Μαζί με τα αμάξια. Παρανομία 0 ευελιξία 0!!! Κάτι άλλο κακό ήταν το μποτιλιάρισμα. Πολύ έντονο κυκλοφοριακό ειδικά σε ώρες αιχμής. Και όπως προείπα δεν μπορούσες ακόμα και με μηχανάκι να πας πουθενά!!
Οι περισσότεροι δρόμοι και ενώ ήταν μονής κυκλοφορίας ανά 3-4 τετρλαγωνα εκτός από ονομασία αλλάζαν και κατεύθυνση!!! Χανόσουν για πλάκα....
Απο ακρίβεια... δεν το συζητώ... 2 άτομα mcdonald's 36 ευρω... και δεν φάγαμε και πολύ. Το ίδιο ακριβές και οι βιτρίνες..Τα πάντα!
Από παρκινγκ....0! Καταφέραμε τελικά να το αρπάξουμε το "παράσημο" για πάρκινγκ στο kawasaki... και φυσικά... "πληρώσαμε"
-ένας Θεός ξέρει πόσα γ@μησι@τικα θα μας έρθουν μια μέρα από έξω-........
176104
..το μοντέλο μας στην λίμνη της Ζυρίχης!
176110
..παρακαλώ να δωθεί περίσσια σημασία στην εικόνα από πάνω, στην παντόφλα "διχάλα".. σε άλλο forum έφινε ζήτημα σοβαρό....
Να αναφέρω πως για για λόγους ξεκούρασης και λόγω και πλάνου στην Ζυρίχη μείναμε 2 βράδια.
Και από την πρώτες μέρες αν θυμάμαι κάλα ο Νίκος είχε δεχτεί τηλεφώνημα από κάποιους φίλους από το GS Forum οι οποίοι κάναν την ίδια περίπου με μας διαδρομή αλλά ανάποδα. Βρισκόντουσαν στο Chamony στην Γαλλία. Το δικό μας πρόγραμμα έλεγε Γενεύη.
Χωρίς να το πολυσκεφτούμε και αφού μας εξίταρε η ιδέα του Ψhamony (Mont Blanc) και της ψηλότερης κορυφής των Άλπεων (4800 κάτι ψιλά αν θυμάμαι..) γειώνουμε στεγνά την Γενεύη και βάζουμε πλώρη για την Αράχοβα της Γαλλίας.
Και οι Α4.. εκεί πιστές!! Δεν πας πρόδωσαν ποτέ!!!
Όμορφες στιγμές από τον δρόμο...
176119
Μια σημαντική επισήμανση. Τα κομμάτια με τα πάσα τα κάναμε μετά την Ζυρίχη και στο δρόμο προς Chamonix και όχι πριν. Συγχωρέστε με....
Και αφού φάγαμε το ψιλόβροχό μας και περνώντας από ένα απαράδεκτο κομμάτι μεταξύ Sierre-Martigny -όποιος βρεθεί εκεί καλύτερα να επιλέξει το εθνικό δίκτυο. Πολυ κίνηση και πολλά εμπόδια-
άρχισαν να ξεπροβάλονται στο βάθος οι ορεινοί όγκοι των γαλλικών Άλπεων.
Τα παιδιά μας περιμέναν στο Chamonix όπου και θα περνάγαμε την νύχτα μαζί -μην πονηρεύστε, παρέα εννοω...-
Ακόμα και στο μέσο του καλοκαιριού, το Chamonix έσφιζε από ζωή.
Το ραντεβού κάπου κεντρικά με τον "ψηλό" (Θοδωρης), κλείσιμο του δωματίου στο ξενοδοχείο των παιδιών, και πλατεία για πίτσα μπύρα και.... espresso....
Πολύωρες κουβέντες περί...ανέμων και υδάτων και η ώρα κύλησε πραγματικά ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ σε ένα πάρα πολύ όμορφο μέρος.
*'Ετεροι μηχανόβιοι μετά κατοχής GS ADV, Θοδωρής, Θανάσης, Γιάννης.
176120
Θέα από το ξενοδοχείο
176122
..και το ξενοδοχείο..
176123
Στο βάθος ....Mont Blanc...
176125
Φίλε συγγνώμη που σε διακόπτω αλλά το σκηνικό με τον χοίρο ήταν όλα τα λεφτά!!!
… Πάλι καλά να λες που δε σε έστειλε για αγγαρεία στα μαγειρεία!
:lol:
Παρεπιπτόντως γααααμώ τα μέρη φίλε μου…:beer:
Κατόπιν συμβουλής των υπολοίπων παιδιών που μετρούσαν ήδη 2 μέρες στο Chamonix την επόμενη μέρα το πρωί κανονίσαμε με το Νίκο να επισκεφτούμε το πλέον τουριστικό σημείο του μέρους, να ανέβουμε δηλαδή στο Mont Blanc. Με τι άλλο.... με τελρφερίκ... μεγάλο... σαν τεράστιο λεωφορείο.. που σε πήγαινε ψηλά... πολύ ψηλά... πάρα πολύ ψηλά...
176199
Ομολογουμένως κάποιες στιγμές ένιωθες ανασφάλεια εκεί πάνω. Ο Νίκος, γνωστός για τα υψοφοβικά σύνδρομα που τον διακατέχουν, άρχισε να έχει τις αμφιβολίες του. Άλλα ήταν πλέον αργά...εγώ το έπαιζα cool... αλλά υποκρινόμουν.....:confused:
Μετά από κανά μισάωρο τελικά φτάνεις στα 4300 κάτι.. Αν θές συνεχίζεις και παραπέρα φτάνοντας και στο ιταλικό κομμάτι του βουνού αλλάζοντας όμως τελεφερικ. Εμείς λόφω και έλλειψης χρόνου προτιμήσαμε να μείνουμε εκέι. Υπάρχει μια τεράστια εγκατάσταση όπου μπορείς να πιείς τον καφέ σου, να φας, να ψωνίσεις σουβενίρ και να αράξεις, σε διάφορες ταράτσες που υπήρχαν, την ωηλότερη κορυφή των Άλπεων που δέσποζε ακριβώς απέναντι σου.
Το αντίτιμο να ανέβεις είναι 40 ευρώ για το βασικό κομμάτι, και 60 αν θές να πάς και προς... Ιταλία μεριά.
Και την ώρα που οι κολλητοί στην μαμά πατρίδα ετοιμάζονταν να πάνε παραλία για βουτιές, εμείς απολαμβάναμε τον καυτό.... εσπρεσσο και την ζεστή σοκολάτα μας....
Από κοντά πιστέψτε με το θέαμα είναι σαφώς πιο εντυπωσιακό...
176202
Κατέβασμα πάλι από το "με πιάνει η καρδιά μου" τελεφερίκ, μάζεμα και δροοοοοοομο για Λυών!!!
Κινηθήκαμε κάπως μεταξύ επαρχιακού και εθνικής. Με κατατοπιστικότατες σημάνσεις νωρίς το απόγευμα είμασταν Λυών χωρίς να περάσουμε τίποτα το ενδιαφέρον στον δρόμο μας. Μπήκαμε σχετικά άνετα στην πόλη και εκεί ξεκινήσαν και πάλι οι στιγμές χάους θυμίζοντας μας Ζυρίχη.
Η έλλειψη gps μας σκότωσε. Η Λυών είναι και μια πόλη 2,5 εκατομμυρίων και η ανεύρεση του ξενοδοχείου μας ...... εξόντωσε. 3 τουλάχιστον ώρες στο ψάξιμο.. όαση αποδείχτηκε η διάθεση των Λυωνλεζων. Οι περισσότεροι θα ξέρετε πως οι Γάλλοι είναι ξινοί, σωβινιστές, κομλεξικοί κτλ.. Ε στη Λυών (γιατί στο Παρίσι το οποίο έχω επισκεφτεί είναι όντως κάπως έτσι τα πράγματα..) δεν ισχυεί κάτι τέτοιο.. oι άνθρωποι μας βλέπαν να χαροπαλεύουμε τους χάρτες και προθυμοποιούνταν να μας βοηθήσουν χωρις καν να τους το ζητήσουμε!! Τουλάχιστον 3 το κάναν αυτό.
Και αφού "κοιμήθηκε ο Θεός" και βρήκαμε επιτέλους το ξενοδοχείο και κάνοντας τα σχετικά ξεμπαγκαζοκουβαλήματα ντους (έχω βαρεθεί να την γράφω αυτήν τη κουβέντα...) κατηφορίσαμε για το κέντρο της πόλης.
Η άποψη μου για την Λυών. Απλά υπέροχη...!!! Υπέροχη ατμόσφαιρα, γραφικότατο κέντρο, φιλικότατοι και θερμοί άνθρωποι (σε αντίθεση με το La Pari..) γεμάτην ζωή και νεολαία και πάααααααρα πολύ ωραιά κορίτσια!!!!...που σου μιλάγαν ακι στο δρόμο!!
Και σε διάστημα 30 λεπτών αφού έχουμε πατήσει το πόδι μας στο κέντρο, γίνοντα τα εξής.....
Δεν έχουμε απομακρυνθεί 20 μέτρα από την μηχανή και γκομενίτσα (καλούλα..) πιθανόν υπό την επίρροια αλκοόλ μετά συνοδείας άλλης γκομενίτσας (ψιλοπατσαβούρας..) και ένος χαλιαμπάλια, πιάνει την πάρλα στον Νικόλα. Και αφού ξεκάθαρίζει ο κομμάντο Νικ πως δεν είναι Άγγλοςάλλα Έλληνας η τύπισα καταενθουσιάζεται. Λέμε καλά παει η... Λυών. Χωρίς πολλές κουβέντες και μακρόσυρτες συζητήσεις του λέει να πάμε σε ένα σπίτι.... Ουυυυυυυυπς.... Τι κάνουμε εδώ.... Αφού κοιταχτήκαμε στα μάτια συμφωνήσαμε χώρίς πολλά πολλά.... No risk.....
Στο καπάκι σκάμε macdonald's. Ότι έχουμε πάρει τις παραγγελίες μας και ακούμε φωνές από κάπου στο βάθος... στα επόμενα ακριβώςδευτερόλεπτα σκάει μέσα στο μαγαζί ωριόμενος τυπας μελαμωού χρώματος που μάλλον η μυική του μάζα είχε δομηθεί με εξωγήινα βιοχημικά προϊόντα ... και ξεκινάει μόνος του τα "ουι... ντιντιε ντρογμπα.. φρανσουαμιτεραν...πεζο..ρενο.... " Μένουμε μ@λ@κες..." "τι λεέι αυτός ρε....?" Δεν παιρνούν λίξα ακόμα δευτρόλεπτα και σκάει δεύτερος τυπάς του οποίου μάλλον παιδικο πρότυπο ήταν ο Αρνολντ Σβαντζενέγκερ.... Σικάγο τα mac... O πρώτος μπαίνει στην κουζίνα και βγάζει ένα ματσουκι ναααααα με το συμπάθειο... ο δεύτερος ψάχνεται να πάρει κάτι και αυτός στα χέρια. Για μια στιγμή μάλλον του πέρασε από το μυαλό να πάρει τα κράνη μας...Το μετάνιωσε... ευτυχώς.... γιατί αν τολμούσε θα του .... κλ@ν@με 3 μάντρες... Και αφού έρχοντα στα χέρια για λίγο, αναίμακτα, καταφέρνουν κάποιοι και τους χωρίζουν...
Αρχίσαμε να έχουμε σκέψεις "που ήρθαμε..?"
Ετυζώς οι επόμενες ώρες και μέρες(κάτσαμε 2 στην Λυών) πέρασαν πολύ πιο ήρεμα...
Πολύ ζωντανή πόλη όπως προείπα.
Την επόμενη κατεβήκαμε για ποδαρόδρομο, να δούμε και μέρα τι παίζει.
Μπορει να περπατήσαμε και 10 χλμ....
176207
Η Λυών έχει ένα υπέροχο πάρκο στο ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ που η έκταση μπορεί να φτάνει και το μέγεθος ολόκληρου του Γαλατσίου!!! Ποδήλατα, ποδήλατα στην λίμνη, εκδηλώσεις, πάπιες, χήνες, παιδάκια, δεντράκια, λελούδια τα πάντα... καταπληκτικό μέρος στην καρδιά της πόλης,..
176208
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.