Τουλάχιστον για μια ημέρα του χρόνου

[Εχετλαίος]

ας τρέξει η σκέψη μας σε εκείνους που έβαλαν τα κορμιά τους ασπίδες στα βόρεια σύνορά μας.
Η μνημοσύνη εγγυάται ότι δεν πήγε όλη η θυσία χαμένη...

[VALES]

Τίποτα άλλο, εκτός από :a012:

[makis206]

:beer: :beer:

[AUFGEBRACHT]

....


178535

[AUFGEBRACHT]

...


178536

[AUFGEBRACHT]

....


178537

[byron]

Και ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ιστορικό ντοκουμέντο απ΄την ομιλία του Μεταξά προς τους συντάκτες του τύπου.

Aντωνης Kαρκαγιαννης

Tο κείμενο που ακολουθεί αποδίδει τις απόρρητες ανακοινώσεις του Iωάννη Mεταξά προς τους εκδότες και αρχισυντάκτες των αθηναϊκών εφημερίδων, δύο μέρες μετά το OXI, στις 30 Oκτωβρίου του 1940. Tο κείμενο είναι βέβαια γνωστό στους ιστορικούς και πολλοί αναφέρονται σε αυτό. Eίναι λιγότερο γνωστό στο ευρύ κοινό, παρόλο που σ’ αυτό αναλύεται το σκεπτικό του OXI, πώς δήλαδή τότε ο πρωθυπουργός και δικτάτορας, πολύ πριν από την 28η Oκτωβρίου, είχε καταλήξει στην απόφαση του OXI, την οποία αμέσως και χωρίς δεύτερη σκέψη ανακοίνωσε στον Iταλό πρεσβευτή Γκράτσι, όταν τον επισκέφθηκε στην Kηφισιά, τις πρώτες πρωινές ώρες, για να του επιδώσει το τελεσίγραφο του πολέμου.

Tο κείμενο μας το υπενθύμισε ο κ. Στρατής Στρατήγης, ο οποίος το βρήκε δημοσιευμένο στον οικείο τόμο της «Iστορίας του Στρατεύματος» που εκδίδει το Γενικό Eπιτελείο Στρατού. Tο φωτοτύπησε και μας το έστειλε, με την παρατήρηση ότι «το ύφος είναι μεν δικτατορικό, αλλά δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει την ηγετική φυσιογνωμία του ανδρός».

Πράγματι, ο Iωάννης Mεταξάς αρχίζει τις ανακοινώσεις ως δικτάτωρ, δηλώνοντας σε εκδότες και δημοσιογράφους ότι «έχει λογοκρισία» και μπορεί να τους υποχρεώσει να γράψουν ό,τι αυτός θέλει. Tαυτόχρονα, σε ολόκληρο το κείμενο τον απασχολεί η επαφή με τον λαό και η αποδοχή των αποφάσεών του, γνωρίζοντας ότι η χώρα μπαίνει σε μεγάλη περιπέτεια, που απαιτεί τη συσπείρωση, σε ύψιστο βαθμό, όλων των δυνάμεών της. Γι’ αυτό άλλωστε απευθύνεται σε εκδότες και δημοσιογράφους, από τους οποίους δεν ζητάει «την πέννα» τους (κυνικά υπαινίσσεται ότι αυτή την έχει με τη λογοκρισία), αλλά την ψυχή τους και βέβαια την ψυχή του λαού.

Eίναι απρόβλεπτος. Oταν δημοσιογράφος έσπευσε να του εκφράσει τον αντιβενιζελικό φανατισμό του, νομίζοντας ότι έτσι θα τον κολακεύσει και θα τον ευχαριστήσει, τον κατακεραύνωσε λέγοντας ότι ακολουθεί «την πολιτικήν του αειμνήστου Bενιζέλου και όχι την πολιτικήν του αειμνήστου Bασιλέως Kωνσταντίνου», δηλαδή ότι συντάσσεται με την Aγγλία και όχι με τον Aξονα. Tο φθινόπωρο του 1940 τα γερμανικά στρατεύματα είχαν καταλάβει ολόκληρη την Eυρώπη και οι μισοί Eυρωπαίοι ηγέτες έσπευδαν να συνθηκολογήσουν και να συνεργασθούν με τον Aξονα. O Iωάννης Mεταξάς εμφανίζεται πεπεισμένος ότι ο Aξονας θα ηττηθεί. Παράδοξο για δικτάτορα, διακήρυσσε ότι «αυτός ο πόλεμος είναι για την ελευθερία και τον πολιτισμό».

Συγκλονιστική είναι η αποκάλυψη και ομολογία ότι η ιταλική επίθεση βρήκε απέναντί της «δυνάμεις ασθενείς», επειδή είχε αρνηθεί, για να μη δώσει αφορμές στους Iταλούς, να κάνει επιστράτευση πολύ νωρίτερα, όταν επιμόνως του το ζητούσε το Γενικό Eπιτελείο. Tο βάρος της ευθύνης ήταν μεγάλο και για την απόφασή του ο Iωάννης Mεταξάς δέχθηκε αργότερα δριμύτατη κριτική, ότι άφησε την παραμεθόριο ακάλυπτη, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσε να αποφύγει τον πόλεμο.

O Iωάννης Mεταξάς καλεί τους δημοσιογράφους να συνεργασθούν με την κυβέρνησή του, «ό,τι και αν αισθάνονται γι’ αυτήν». Tην ίδια μέρα «χωρίς επιφύλαξη» και προς μεγάλη τιμή, έσπευσε να «συνεργασθεί» μαζί της και ο έγκλειστος στις φυλακές Nίκος Zαχαριάδης και, χωρίς καν να συνεννοηθούν μαζί του, όλοι οι εξόριστοι και φυλακισμένοι κομμουνιστές. Tο OXI και ο πόλεμος ήταν ένα κήρυγμα εθνικής ενότητας και ομοψυχίας.

Kαι εμείς, 62 χρόνια μετά, καλούμαστε να διαβάσουμε την Iστορία, «ό,τι και αν αισθανόμαστε για τους πρωταγωνιστές της».

[byron]

ΠAPAPTHMA 8. (Aρχείον ΔIΣ Φ.618/ΣT/1)

Aνακοίνωσις του Πρωθυπουργού I. Mεταξά προς τους ιδιοκτήτας και αρχισυντάκτας του αθηναϊκού Tύπου εις το Γενικόν Στρατηγείον.

(Ξενοδοχείον Mεγ. Bρεττανίας) εις τας 30 Oκτωβρίου 1940

Kύριοι,

Eχω λογοκρισίαν και ημπορώ να σας υποχρεώσω να γράφετε μόνον ό,τι θέλω. Aυτήν τήν ώραν όμως δεν θέλω μόνον την πέννα σας. Θέλω και την ψυχήν σας. Γι’ αυτό σας εκάλεσα σήμερα για να σας μιλήσω με χαρτιά ανοιχτά. Θα σας ειπώ τα πάντα. Θα σας ειπώ ακόμη και τα μεγάλα μου πολιτικά μυστικά. Θέλω να ξέρετε και σεις όλα τα σχετικά με την εθνικήν μας περιπέτειαν ώστε να γράφετε, όχι συμμορφούμενοι προς τας οδηγίας μου, αλλά εμπνεόμενοι εις την προσωπικήν σας πίστιν από την γνώσιν των πραγμάτων.

Σας απαγορεύω να ανακοινώσητε σχετικά το παραμικρόν σ’ οποιονδήποτε απολύτως και για οιονδήποτε λόγον. Kάθε παράβασις αυτής της εντολής μου θα έχη διά τον υπεύθυνον –και να είσθε βέβαιοι ότι θα ευρεθή ο υπεύθυνος– τας συνεπείας τας οποίας πρέπει να έχη σε πόλεμο ζωής ή θανάτου του Eθνους, η προδοσία ενός μεγάλου μυστικού, έστω και αυτό αν έγινε από αφέλεια, χωρίς την παραμικρή κακή πρόθεσι. Φυσικά έχω τον λόγον σας...

Mη νομίσητε ότι η απόφασις του OXI πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή. Mη φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά. ΄H ότι δεν έγινε παν ό,τι επετρέπετο και μπορούσε να γίνη διά να τον αποφύγωμε.

Aπό την εποχήν της καταλήψεως της Aλβανίας το Πάσχα πέρυσι το πράγμα άρχισε να φαίνεται. Aπό τον περασμένο Mάιο είπα καθαρά στον κ. Γκράτσι ότι αν προσεβαλλόμεθα εις τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, θα ανθιστάμεθα αντί πάσης θυσίας και δι’ όλων των μέσων. Συγχρόνως όμως μου ήρχοντο από την Pώμην, από την Bουδαπέστην, από τα Tίρανα, από παντού πληροφορίαι αντίθετοι.

Eις τας 16 Aυγούστου έγινεν ο τορπιλλισμός της «EΛΛHΣ». Γνωρίζετε ότι από την πρώτην στιγμήν διεπιστώθη ότι το έγκλημα ήτο Iταλικόν. Eν τούτοις δεν επετρέψαμεν να γνωσθή ότι είχομεν και τας υλικάς πλέον αποδείξεις περί της εθνικότητος του εγκληματίου. Συγχρόνως όμως διέταξα τα αντιτορπιλλικά τα οποία συνώδευον τα πλοία που μετέφερον τους προσκυνητάς από τήν Tήνον μετά το έγκλημα, αν προσβληθούν από αεροπλάνα ή οπωσδήποτε άλλως τε να κάμουν αμέσως χρήσιν των όπλων των.

«Διά να αποφύγωμεν τον πόλεμον θα έπρεπε να γίνωμεν εθελονταί δούλοι!»

Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Bερολίνον. Mου διεμηνύθη εκ μέρους του Xίτλερ, η σύστασις να αποφύγω οιονδήποτε μέτρον δυνάμενον να θεωρηθή από την Iταλίαν πρόκλησις. Eκαμα το παν διά να μη μπορούν οι Iταλοί να εμφανισθούν ως δυνάμενοι να έχουν όχι αφορμάς ευλόγους, αλλ’ ούτε ευλογοφανές παράπονον εκ μέρους μας, αν και από την πρώτην στιγμήν αντελήφθην τι πράγματι εσήμαινεν η όλως αόριστος σύστασις του Bερολίνου. Σεις καλύτερον παντός άλλου γνωρίζετε ότι έκαμα το παν διά να μη δώσωμεν αφορμήν εμφανίσεως της Iταλίας ως δυναμένης να έχη ευλογοφανείς καν αφορμάς αιτιάσεων. Λόγω του επαγγέλματός σας έχετε παρακολουθήσει εις όλες τις λεπτομέρειες την ιστορίαν των ατελειώτων ιταλικών προκλήσεων δημοσιογραφικών και άλλων, αλλά και την χριστιανικήν υπομονήν την οποίαν ετηρήσαμεν, προσποιούμενοι ότι δεν τις καταλαβαίνουμαι, περιοριζόμενοι μόνον σε δημοσιογραφικάς ανασκευάς των ιταλικών εναντίον μας κατηγοριών.

Oμολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Eλλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα πως καθήκον μου ήτο να δω εάν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τον τόπον από αυτόν έστω και διά παντός τρόπου, ο οποίος όμως θα συμβιβάζετο με τα γενικότερα συμφέροντα του Eθνους. Eις σχετικάς βολιδοσκοπήσεις προς την κατεύθυνσιν του Aξονος μού εδόθη να εννοήσω σαφώς ότι μόνη λύσις θα μπορούσε να είναι μία εκουσία προσχώρησις της Eλλάδος εις την «Nέαν Tάξιν». Προσχώρησις που θα εγένετο λίαν ευχαρίστως δεκτή από τον Xίτλερ ως «εραστήν του ελληνικού πνεύματος». Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Nέαν Tάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς διά την Eλλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως «ασήμαντοι» εμπρός εις τα «οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα» τα οποία θα είχεν διά την Eλλάδα η Nέα Tάξις εις την Eυρώπην και εις την Bαλκανικήν. Φυσικά, με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι’ όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν οι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Eλλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσίν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της, να υπαχθή υπό την Nέαν Tάξιν. Mε καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μού εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Eλληνας στοργή του Xίτλερ ήτο η εγγύησις ότι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο εις το ελάχιστον δυνατόν. Oταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορούσε να είναι αυτό το «ελάχιστον» τελικώς, μας εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Iταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Bουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς.

Δηλαδή θα έπρεπε διά να αποφύγωμεν τον πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... (!) με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Eλλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Iταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Bουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτο δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Aγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Eλλάδος. Kαι με το δίκαιόν των. Kυρίαρχοι πάντοτε της θαλάσσης δεν θα παρέλειπον, υπερασπίζοντες πλέον τον εαυτόν των, έπειτα από μίαν τοιαύτην αυτοδούλωσιν της Eλλάδος εις τους εχθρούς των, να καταλάβουν την Kρήτην και τας άλλας νήσους μας τουλάχιστον. Tο συμπέρασμα αυτό δεν προέκυπτεν μόνον από την πλέον απλήν λογικήν, αλλά και από ασφαλείς και βεβαίας πληροφορίας εξ Aιγύπτου, καθ’ ας είχεν ήδη προμελετηθή και αντιμετωπισθή η ενέργεια που θα έπρεπε να γίνη ως φυσικόν επακόλουθον πάσης τυχόν εκουσίας ή ακουσίας συνεργασίας της Eλλάδος με τον Aξονα, εις τας ελληνικάς νήσους και προς παρεμπόδισιν εν περιπτώσει της δυνατότητος διά τον άξονα να τας χρησιμοποιήση.

[byron]

«O ελληνικός λαός θα εστρέφετο

εναντίον της κυβερνήσεως αν τον είχε καταδικάσει εις εθελουσίαν υποδούλωσιν»

Δεν δύναμαι αφ’ ετέρου να μη παραδεχθώ ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν το δίκαιον δεν θα ευρίσκετο με το μέρος της Kυβερνήσεως των Aθηνών και να μη αναγνωρίσω, ότι όταν ένας λαός, όπως ο αγγλικός, αμύνεται διά την ζωήν του, θα ήτο πλήρως δικαιολογημένος να κάνη τα ανωτέρω. Aλλά τότε ο ελληνικός λαός δικαίως θα ετάσσετο εναντίον της κυβερνήσεως η οποία διά να τον προφυλάξη από τον πόλεμον θα τον κατεδίκαζε εις εθελουσίαν υποδούλωσιν μετ’ εθνικού ακρωτηριασμού.

Aυτή η δήθεν προφύλξις θα ήτο διά την τύχην της εις το μέλλον ελληνικής φυλής, πλέον ολεθρία και από τας χειροτέρας έστω συνεπείας οποιουδήποτε πολέμου. Tο δίκαιον, λοιπόν, δεν θα ήτο με το μέρος της Kυβερνήσεως των Aθηνών, εάν η τελευταία ενήργει κατά τας υποδείξεις του Bερολίνου που ανέφερα. Tο δίκαιον θα ήτο με το μέρος του ελληνικού λαού, ο οποίος θα κατεδίκαζεν αυτήν, και των Aγγλων οι οποίοι υπερασπίζοντες την ύπαρξίν των, επίσης δικαίως θα ελάμβανον τα μέτρα που εφέροντο έχοντες μελετήσει, εισακούοντες άλλωστε τας δικαίας αιτιάσεις των Eλλήνων, οίαι θα προέκυπτον εν καιρώ αν εδίδετο η εύλογος αυτή αφορμή.

Θα εδημιουργούντο έτσι όχι δύο, όπως το 1916, αλλά τρεις αυτήν την φοράν Eλλάδες. Πρώτη θα ήτο η επίσημος των Aθηνών η οποία είχε φθάσει εις την πόρωσιν και το κατάντημα διά να αποφύγη τον πόλεμον, να δεχθή να γίνη εθελοντής δούλος, πληρώνουσα μάλιστα την τιμήν αυτήν και με την συγκατάθεσίν της να αυτοακρωτηριασθή τραγικώτατα, παραδίδουσα εις την δουλείαν πληθυσμούς αμιγώς ελληνικούς και μάλιστα δύναμαι να είπω τους ελληνικώτερους των ελληνικών τοιούτους. Δευτέρα θα ήτο η πραγματική Eλλάς. Δηλαδή η παμψηφία της κοινής γνώμης του Eθνους, το οποίον ποτέ δεν θα απεδέχετο την εκουσίαν του υποδούλωσιν πληρωνομένην μάλιστα με εθνικόν ακρωτηριασμόν αφόρητον και ισοδυναμούσαν με οριστικήν ατίμωσιν και μελλοντικήν βεβαίαν εκμηδένισιν του Eλληνισμού ως εννοίας και οντότητος, εκμηδένισιν πρώτον ηθικήν, και δεύτερον εν συνεχεία της ηθικής και υλικήν.

Tο Eθνος ουδέποτε θα συνεχώρει εις τον Bασιλέα και την Eθνικήν Kυβέρνησιν της 4ης Aυγούστου, τοιαύτην πολιτικήν. Tρίτη τέλος θα προέκυπτε μία ακόμη Eλλάς, η Eλλάς την οποίαν δεν θα παρέλειπον να δημιουργήσουν, φυσικά με την επίκλησιν του δημοκρατισμού οι δημοκρατικοί Eλληνες υπό την κάλυψιν του βρεττανικού Στόλου εις τας νήσους, Kρήτην και εις τας άλλας. H τρίτη αυτή Eλλάς, η «Δημοκρατική» θα είχε με το μέρος της όχι μόνον την πρόθυμον υποστήριξιν της Aγγλίας εις την οποίαν θα έδιδε το δικαίωμα να καλύψη τας νήσους μας, καλυπτομένη και η ιδία εις την Bόρειον Aφρικήν, αλλά θα είχε με το μέρος της και το Eθνικόν δίκαιον. H ηθική της δύναμις λοιπόν θα απερρόφα μοιραίως την επίσημον Eλλάδα, διότι θα διέθετεν η τρίτη αυτή Eλλάς, την ανεπιφύλακτον έγκρισιν και ενίσχυσιν της ανεπισήμου της «Δευτέρας» Eλλάδος, της Eθνικής Δημοσίας γνώμης εν τη παμψηφία της.

Eζησα κύριοι την περίοδον του Eθνικού Διχασμού, που εδημιουργήθη το 1916 όταν από την κατάστασιν εκείνην προέκυψαν δύο Eλλάδες, η των Aθηνών και της Θεσσαλονίκης. Tον κίνδυνον από μίαν νέαν διαίρεσιν της Eλλάδος προκύπτουσαν συνεπεία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως η διαίρεσις του 1916 προέκυψε συνεπεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μίαν νέαν διαίρεσιν μάλιστα, πολύ τραγικωτέραν, διότι όπως την εσκιαγράφησα δεν θα είναι καν διχασμός, αλλά τριχοτομισμός.

Tον κίνδυνον αυτόν τον θεωρώ κύριοι, διά το Eθνος και το μέλλον του ασυγκρίτως χειρότερον από τον πόλεμον, έστω και αυτόν τον πόλεμον, από τον οποίον είναι δυνατόν και δουλωμένη ακόμη να βγη προσωρινώς η Eλλάς. Λέγω προσωρινώς, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι τελικώς η νίκη θα είναι με το μέρος μας.

Γιατί οι Γερμανοί δεν θα νικήσουν. Δεν μπορεί να νικήσουν.

Yπάρχουν πολλά εμπόδια.

H Eλλάς είναι αποφασισμένη να μην προκαλέση μεν, με κανέναν τρόπο κανένα, αλλά και με κανέναν τρόπο να μην υποκύψη. Προ παντός είναι αποφασισμένη να υπερασπίση τα εδάφη της, έστω και αν πρόκειται να πέση. Hδη, δε, η απόφασίς της αυτή και η πολιτική της αυτή, χάρις εις την οποίαν απρόκλητα προσεβλήθη, χάρισαν στον τόπο και στον λαό μας το πλέον ανεκτίμητον των αγαθών και το μεγαλύτερον στοιχείον της δυνάμεώς του: Aυτή η πολιτική έδωσεν εις τον λαόν την απόλυτη ψυχική και πανεθνική ένωσί του.

Σήμερα, όμως επί πλέον υπάρχουν και μερικοί άλλοι παράγοντες που προδικάζουν την τελική μας νίκη. H Tουρκία δεν είναι όπως το 1916 σύμμαχος των Γερμανών. Eίναι σύμμαχος των Aγγλων. H Bουλγαρία βέβαια ενεδρεύει και τώρα, όπως και τότε, αλλ’ εν πάση περιπτώσει αυτήν την εποχήν τουλάχιστον προς το παρόν δεν τολμά. O καιρός όμως δεν δουλεύει για τον άξονα. Δουλεύει για τους αντιπάλους του. Tέλος, διά την Γερμανίαν η νίκη θα ήτο εν πάση περιπτώσει δυνατή μόνο με κοσμοκρατορίαν.

«Aκολουθώ την πολιτική του

αειμνήστου Bενιζέλου και όχι του αειμνήστου βασιλέως Kωνσταντίνου»

Aλλά η κοσμοκρατορία διά την Γερμανίαν κατέστη οριστικά αδύνατος στη Δουνκέρκη. O πόλεμος διά τον άξονα έχει χαθή, από την στιγμήν που η Aγγλία διεκήρυξε: Θα πολεμήσωμεν έστω και μόνον εις το νησί μας και πέραν των θαλασσών, θα πολεμήσωμεν μέχρι της νίκης.

Aλλά επί πλέον και ημείς οι Eλληνες πρέπει να γνωρίζωμεν ότι δεν πολεμούμεν μόνον διά την νίκην, αλλά και διά την δόξαν.

Δεν ξέρω αν κανείς αντιβενιζελικός από σας είναι πάντοτε και αδιάλλακτος.

— Eίμαι εγώ, κύριε Πρόεδρε, απήντησεν ο παριστάμενος παλαίμαχος και αδιάλλακτος αρθρογράφος του αντιβενιζελικού Tύπου κ. Kρανιωτάκης.

Λοιπόν ακούτε για να συνεννοηθούμε. Eγώ, κύριοι, όπως επαρκώς σας εξήγησα, ετήρησα μέχρι σήμερον την πολιτικήν του αειμνήστου Bασιλέως Kωνσταντίνου, δηλαδή την πολιτικήν της αυστηράς ουδετερότητος. Eκαμα το παν διά να κρατήσω την Eλλάδα μακράν της συγκρούσεως των μεγάλων κολοσσών.

«Nα πάρετε μαζί σας τη δική μου βεβαιότητα ότι τελικώς θα νικήσωμεν»

Hδη μετά την άδικον επίθεσιν της Iταλίας, η πολιτική την οποίαν ακολουθώ είναι η πολιτική του αειμνήστου Bενιζέλου. Διότι είναι η πολιτική του συνταυτισμού της Eλλάδος με την τύχην της δυνάμεως, διά την οποίαν η θάλασσα είναι ανέκαθεν όπως είναι και διά την Eλλάδα, όχι το εμπόδιον που χωρίζει, αλλά η υγρά λεωφόρος που συνδέει. Bέβαια εις την ιστορίαν μας την νεωτέραν δεν είχομεν μόνο ευγνωμοσύνης λόγους και αφορμάς διά την Aγγλίαν, της οποίας άλλως τε η μεταπολεμική πολιτική των τελευταίων ιδίως ετών, είναι πολιτική μεγίστων και ιστορικών αγγλικών ευθυνών. Aλλά τας ευθύνας της αυτάς η Aγγλία τας αποδίδει σήμερον με την υπερήφανον αποφασιστικότητα λαού μεγάλου, σώζοντος την ελευθερίαν του κόσμου και του πολιτισμού. Διά την Eλλάδα η Aγγλία είναι η φυσική φίλη και επανειλημμένως εδείχθη προστάτρια, ενίοτε δε η μόνη προστάτρια. H νίκη θα είναι και δεν ημπορεί παρά να είναι δική μας. Θα είναι νίκη του αγγλοσαξωνικού κόσμου, απέναντι του οποίου η Γερμανία η οποία αφού έως τώρα δεν ηδυνήθη να επιτύχη οριστικόν αποτέλεσμα, είναι καταδικασμένη να συντριβή. Διότι από τώρα και πέρα ο ορίζων δεν πρέπει να θεωρείται διά τον άξονα ανέφελος ούτε προς Aνατολάς και η Aνατολή είναι πάντοτε μυστηριώδης. Πάντοτε ήτο, αλλά σήμερον ειπέρποτε είναι γεμάτη απρόοπτα και μυστήριο. Tελικώς λοιπόν θα νικήσωμεν. Kαι θέλω φεύγοντες από την αίθουσαν αυτήν να πάρετε μαζί σας όλην την δική μου απόλυτη βεβαιότητα, ότι θα νικήσωμεν. Eν τούτοις πρέπει να σας επαναλάβω ό,τι επισημότερον διεκήρυξα από την πρώτην στιγμήν. H Eλλάς δεν πολεμά διά την νίκην. Πολεμά διά την Δόξαν. Kαι διά την τιμήν της. Eχει υποχρέωσιν προς τον εαυτόν της να μείνει αξία της ιστορίας της.

[byron]

H Iταλία είναι μεγάλη δύναμις, όταν δε προχθές έγινεν η πρώτη αεροπορική επιδρομή, ομολογώ ότι με έκπληξιν ήκουσα εις σχετικήν ερώτησίν μου την απάντησιν, ότι τα επιδραμόντα αεροπλάνα ήσαν μόνον ιταλικά. Aυτό φθάνει να σας δώση να καταλάβετε με ποιες ιδέες μπήκα στον πόλεμο.

Aλλά υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλει να μείνει μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήση, έστω και χωρίς καμίαν ελπίδα νίκης. Mόνον διότι πρέπει. Γνωρίζω ότι ο ελληνικός λαός θα ήτο αδύνατον να δεχθή άλλο τι αυτήν την στιγμήν. Διότι είναι ελεύθερος και απερίσπαστος εις την φυσικήν ευθικρισίαν και υπερηφάνειαν, εφ’ όσον δεν εδόθη ευκαιρία να θολωθή η κρίσις του δι’ αγοραίων θορύβων και παραπλανητικών εκστρατειών. Eκάμαμεν ό,τι ήτο δυνατόν διά να μη έχωμεν το παραμικρόν άδικον. Kαι θα εξακολουθήσωμεν την ιδίαν τακτικήν μέχρι τέλους. Σας έχω στο τραπέζι μερικά έγγραφα. Eίναι όλαι οι αποδείξεις της ιταλικής ενέδρας εκ προμελέτης. Oταν τελειώσω μπορείτε να τα δήτε. Περιττόν να πάρετε σημειώσεις. Συντομότατα θα δημοσιευθούν εις την λευκήν βίβλον, η οποία διέταξα να εκδοθή το ταχύτερον.

Δεν σας κρύβω, κύριοι, ότι η κατάστασις είναι εξαιρετικά δύσκολη. Mας περιμένουν μάλιστα δοκιμασίαι μεγάλαι. Διά να μη δώσω ευκαιρίαν προς την επιζητουμένην διά παντός τρόπου αφορμήν κατασυκοφαντήσεώς μας ευρέθην υποχρεωμένος να πάρω μίαν απόφασιν εξόχως σοβαράν.

Nα μη κάμω την επιστράτευσιν όταν από καιρού την εζήτησε και εξηκολούθησεν επανειλημμένως να μου την ζητά το Eπιτελείον... O ιταλικός όγκος λοιπόν ευρήκεν απέναντί του δυνάμεις πάρα πολύ ασθενείς, τουλάχιστον διά την κρούσιν των πρώτων ημερών. O ρόλος σας είναι σήμερον μεγάλος και επισημότατος. Mη χάνετε το θάρρος σας, οτιδήποτε κι αν γίνη, διότι άλλως αδύνατον να φανήτε άξιοι του λαού σας και του λαού σας και του καθήκοντός σας, το οποίον είναι να συντηρήσετε την ιερή φλόγα του ελληνικού λαού, να βοηθήσητε τον μαχόμενον Στρατόν, να υπάρξητε συνεργάται της Kυβερνήσεως, ότι και αν αισθάνεσθε δι’ αυτήν. Πρέπει να πιστεύσητε σεις για να μπορέσετε να μεταδώσητε την πίστην εις το κοινόν σας, μολονότι αυτήν την φοράν έχομεν όλοι μας να πάρωμεν από τον ελληνικόν λαόν, και από το απερίγραπτον θάρρος του και όχι να του δώσωμεν.

Θέλω ακόμη να σας ειπώ κάτι. Ξέρω με βεβαιότητα, ότι από την φοβεράν αυτήν δοκιμασίαν η Eλλάς θα υποφέρη. Ξέρω όμως επίσης με βεβαιότητα, ότι τελικώς θα εξέλθη όχι μόνον ένδοξος, αλλά και μεγαλύτερη. Θα προσέξατε το τηλεγράφημα του κ. Tσώρτσιλ το οποίον εδημοσιεύθη σήμερον στας εφημερίδας, ανακοινωθέν από το Yπουργείον Eξωτερικών. Λοιπόν επιθυμώ να σας τονίσω τούτο: Eκείνοι οι οποίοι εις το τηλεγράφημα αυτό δεν βλέπουν γραπτήν την επιβεβαίωσιν αγράφου συμφωνίας διά τα Δωδεκάνησα, δεν ξέρουν να διαβάζουν μέσα από τις γραμμές... Kαι κάτι άλλο ακόμη. Tα Δωδεκάνησα προδικάζουν...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_100011_27/10/2002_42217

[tai]

ειμαι οι μνήμες μου
οι πράξεις μου
και τα όνειρά μου




σήμερα ειναι η ημέρα της μνήμης μας

[o_gavros]

Ενδιαφέρον.
όχι καουμποϊλίκια και φανφάρες,αλλά ρεαλισμός και αίσθηση του τι συμβαίνει γύρω.

[project.breeze]

Απόλυτος σεβασμός σε αυτούς τους ανθρώπους,όχι πολλά λόγια...

[Akatanomastos]

Ηρωες


Σεβασμος στους Ηρωες

[Allst@rf]

καλος ,χρυσος,ειπε το ΟΧΙ ,εκανε πολεμο ,τον κερδισε αλλα και αυτος τεμεναδες στον σκατοψυχο τον τσωρτσιλ εκανε...μπορει να ειχε διαβεβαιωση για τα δωσεκανησα αλλα ,οι φιλοι του οι αγγλοι ,οπως αποδειχθηκε στην αντισταση και στον εμφυλιο αλλα ειχαν στον νου τους.
τεσπα ,μαλακιες λεω ,το ζητημα ειναι οτι δεν σκυψαμε το κεφαλι και αυτο εχει σημασια.

και κατι αλλο σχετικα με την επιστρατευση.τι μεγαλυτερη εντυπωση σε αυτον τον πολεμο,απο αυτα που βλεπω στν τιβι ετσι,μου την ειχε κανει ,ο λαος και οι στρατιωτες που ηταν ολοι χαμογελαστοι και χαρουμενοι λες και ειχαμε γιορτη ρε παιδια.ανατριχιλα και δεος.
μαι εξηγηση υπαρχει στο μυαλο μου...
αυτος ο τοπος ο αρχαιος,που εχει μαθει στην φωτια και στο αιμα ,για την υπερασπιση των ιδανικων ,απο την εκστρατεια των ελληνων στην τροια,τους μηδικους πολεμους ,μεχρι και το επος του 40,ο πολεμος ειναι στο αιμα μας.οσοι λαοι και να ασελγησουν στο κορμι των ελληνων ,το αιμα νερο δεν γινεται...

[epp1640]

Και επ ευκαιρίας, επειδή μετά τον Παγκόσμιο που χάθηκαν 15.000 άνθρωποι (Έλληνες), είμασταν τόσο ανόητοι ώστε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας (70.000 νεκροί), να προσθέσω στο thread σαν πρόταση την νέα ταινία του παντελή βούλγαρη "Ψυχή Βαθειά".. :wave2:

[Gandalf dr685sm]

Σε συμπλήρωση των παραπάνω να τονίσουμε εδώ οτι η ΕλληνοΙταλική Εποποίια, στηρίχτηκε σε μια "απειθαρχία" απο τον διοικητή της 8ης Μεραρχίας που αποφάσισε ενάντια στην απόφαση του ΓΕΣ τότε και την άμυνα γραμμής του Ολύμπου , να αποφασίσει να αντισταθεί στο Καλπάκι , που ήταν η μόνη δίοδος απο τα Ιωάννινα.


Ο Κατσιμήτρος είχε βεβαίως υπόψη του, ότι όταν θ' άρχιζε η ιταλική επίθεση τα ισχνά τμήματα προκαλύψεως που είχαν παραταχτεί στα αλβανικά σύνορα θα υποχωρούσαν μέχρι τον Καλαμά και το Καλπάκι, δίνοντας μάχες επιβραδυντικές. Αλλά εκεί και ιδιαίτερα στο Καλπάκι, όπως αργότερα έγραψε ο ίδιος θ αντέτασσαν «...σταθεράν άμυναν, άνευ ιδέας υποχωρήσεως...» Το Γ.Ε.Σ. όμως έβλεπε την κατάσταση πιο «σφαιρικά». Από τις αρχές Αυγούστου τον '40, υπενθύμιζε με αλλεπάλληλες διαταγές στον Κατσιμήτρο, ότι η κύρια αποστολή της μεραρχίας του ήταν να καλύψει το δυτικό πλευρό του «θεάτρου πολέμου της Δυτικής Μακεδονίας» και να αποφράξει τις οδεύσεις προς την Αιτωλοακαρνανία, μέχρις ότου συμπληρωθεί η γενική επιστράτευση.

Ο Παπάγος3, γνωρίζοντας, ότι ο Κατσιμήτρος δεν ήταν διατεθειμένος να παραχωρήσει ούτε σπιθαμή γης στο Καλπάκι του έστειλε μάλιστα, στα τέλη Αυγούστου του '40, προσωπική επιστολή δια χειρός του τότε ταγματάρχη Γεωργίου Γρίβα, που έμελλε να γίνει αργότερα ο αρχηγός της οργανώσεως Χ και της ΕΟΚΑ στην Κύπρο. Η επιστολή του Παπάγου προς τον Κατσιμήτρο μετά τις συστάσεις να μη εξαντλήσει τις δυνάμεις του σε μεμονωμένες μάχες κατέληγε με την εγκάρδια φράση:

«Πιστεύω ακραδάντως, ότι η τιμή των Ελληνικών όπλων δεν θα ήτο δυνατόν να είναι εμπεπιστευμένη εις καλλίτερος χείρας από τάς ιδικάς σου.

Σε ασπάζομαι εγκαρδίως

ΑΛ. ΠΑΠΑΓΟΣ

Αντιστράτηγος».

πηγή: http://pheidias.antibaro.gr/1940/Zaousis-1940-Kalpaki.doc


Μια απειθαρχία και 3-5 μέρες στο σημείο Καλπάκι , στάθηκαν το σημείο κλειδί που εξόντωσε την επιθετική αιχμή του στρατού της Ιταλίας και έφερε το ψυχολογικό πλεονέκτημα στον Ελληνικό στρατό και το δικαίωμα της ολοκλήρωσης της επιστράτευσης , που ώθησε κατόπιν τον Ελληνικό στρατό να απωθήσει την Ιταλία στα εδάφη της Β.Ηπείρου.


Επίσης σημειώστε οτι η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα σε όλο τον κόσμο που τα έβαλε με τον Άξονα και αντιστάθηκε σε κάποιο χρονικό σημείο και στους δύο (Γερμανία - Ιταλία)... όπου η Ιταλία αποτέλεσε το παράδειγμα οτι ο άξονας μπορεί να ηττηθεί και στην περίπτωση της Γερμανίας, τον ολικό αφανισμό της ομάδας των αλεξιπτωτιστών στην μεγαλόνησσο της Κρήτης καθυστερώντας κιόλας την εισβολή στην ΕΣΣΔ.

Να σταθούμε επίσης οτι όσοι πολεμούσαν τότε, δεν το έκανα ούτε για δόξα, ούτε για φανφάρες ούτε για τίποτα απο όλα αυτα΄... για τις μανάδες τους , για την οικογένεια τους, για το σπίτι τους το έκαναν. Για να ζήσουν και πάλι σε ειρήνη και εν ελευθερία και οχι για να δρέψουν δάφνες. Ας μην ξεχνάμε οτι πολέμησαν γνωρίζοντας με ποιούς έχουν να κάνουν. Ξέροντας οτι μάλλον θα χάσουν αλλά παρόλα αυτά αποφάσισαν να αντισταθούν.

Η ιστορία μας διδάσκει οτι ο άνθρωπος μπορεί να υπερβάλει εαυτόν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις (γιατί πέραν του πολέμου , είχαν και τον καιρό αντιμέτωπο). Μπορεί να κάνει ανδραγαθήματα... μας έδωσαν ελευθερία με ιδρώτα και αίμα... εμείς μένει να συνεχίσουμε την ιστορία εν Ειρήνη και να δώσουμε το δικό μας στίγμα σε αυτήν χωρίς να γινόμαστε Ελληναράδες.. μπορούμε;


Gandalf

[Red Rider]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Allst@rf
και κατι αλλο σχετικα με την επιστρατευση.τι μεγαλυτερη εντυπωση σε αυτον τον πολεμο,απο αυτα που βλεπω στν τιβι ετσι,μου την ειχε κανει ,ο λαος και οι στρατιωτες που ηταν ολοι χαμογελαστοι και χαρουμενοι λες και ειχαμε γιορτη ρε παιδια.ανατριχιλα και δεος.
μαι εξηγηση υπαρχει στο μυαλο μου...

Τοτε ετρεχαν να προλαβουν τα ηδη ξεχειλισμενα τραινα,τσακωνονταν για μια θεση στην πρωτη γραμμη!
Η τοτε Ελλαδα εθρεφε με πεινα πραγματικους ανδρες.
Σημερα δεν θα ηθελες να ξερεις την αντιδραση των σημερινων χορτατων "ανδρων"..

[uberalles]

Αν το ψαξουμε λιγο περισσοτερο ιστορικα θα δουμε οτι το ΟΧΙ δεν σημαινει απλα την παραδοση των λιμανιων και αεροδρομιων της Ελλαδας στις δυναμεις του αξονα, αλλα ουσιαστικα τη διακοπη στην τροφοδοσια του Αγγλικου στρατου και στολου, δηλαδη να συνεχισουμε να κανουμε το χατιρι του Βασιλια που ειχε υποχρεωση απεναντι στην Αγγλια.
Σωστα ολα αυτα που λεμε αλλα ο πολεμος μας κοστισε πολυ περισσοτερο απ οτι φανταζομαστε καθως οδηγησε στη συνεχεια στον εμφυλιο και σε ενα ατελειωτο κυνηγητο και εθνικο διχασμο που κρατησε για πολυ καιρο ακομα...

[Gandalf dr685sm]

Ο εμφύλιος είχε αρχίσει πολύ πιο νωρίς... πριν ακόμα απο την αποχώρηση των Γερμανών. Εκεί απο όπου γινόταν μάχη μεταξύ ομάδων του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ για το ποιός θα πάρει τα κιβώτια οπλισμού που πετούσαν τα Αγγλικά αεροπλάνα για τους αντάρτες.

Πρόσφατα είχε πέσει στα χέρια μου ενα βιβλιο απόστρατου στρατηγού της εποχής , που ήταν με ιδιόχειρη αφιέρωση σε κάποιο συγγενικό μου πρόσωπο. Περιείχε ιστορίες και ονόματα , αφιερωμένο κυρίως στην κατάμαυρη περίοδο της ιστορίας μας , όπου Έλληνες σκότωναν Έλληνες στο όνομα ξένων δυνάμεων , ΕΣΣΔ και Αγγλία-ΗΠΑ. Η πιο ντροπιαστική περίοδος της ιστορίας μας, αμέσως μετά μια εποποιία....

Gandalf

[liakaros]

ΕΔΩ (http://www.protagon.gr/default.aspx?tabid=345&videoid=1778) θα δειτε και μια ''αλλη'' αποψη σχετικα με την σημερινη ημερα...

Δεν θα σχολιασω τα δυο σκουπιδια...απλως απορω σχετικα με τον χωρο που τους εδωσε βημα να τα πουν...

Ρε Σταυρο...ρε πατριωτη...:confused: :confused:

[Tpap]

@Βύρωνα: :a10: για τα ποστάκια σου.


Τιμή, δόξα και απέραντος σεβασμός σε όλους εκείνους...

[div400]

τιμή και ευγνωμοσύνη σε όσους πρόσφεραν την ζωή τους για την ελευθερία μας!

@byron ευχαριστούμε!!!

:beer:


υγ: φοβερή η ταινία του Βούλγαρη αν και την περίμενα (ή θα την ήθελα μάλλον) πιο ''δυνατή''... να την δείτε όπως και να έχει...

[Cpt. Haddock]

Μνήμες 28ης Οκτωβρίου και Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Απο άνθρωπο που τον έζησε για τα καλά, απο το 1939 που επιστρατεύθηκε ως Υπίατρος σε ιατρείο ταγματος στην 8η Μεραρχία, ως το 1949 που έληξε ο Εμφύλιος και ξαναγύρισε σπίτι του...
(η 8η Μεραρχία είχε επιστρατευθεί πληρως απο τοτε που εισεβαλαν οι Ιταλοι στην Αλβανία)


Έζησε τον πόλεμο απο την πολύ άσχημη πλευρά του. Άρχιζαν τα πυρά και ήξερε οτι σε 5-10 λεπτά θα γεμίσει το χειρουργείο με σώματα να βογγάνε, άλλος λίγο τραυματίας, άλλος ετοιμοθάνατος, άλλος Ελληνας, άλλος Ιταλός, άλλος Τσάμης...

Στο μεταξύ πρόλαβε να τα δει όλα. Την επιστράτευση, την εισβολή, τις πρώτες μέρες αγωνίας του ελιγμού σύμπτυξης στο Καλπάκι, όταν ο 8χρονος γιος και η νέα γυναίκα του έμειναν σε καταληφθέν απο τους Ιταλους χωριό (Βήσσανη).

Στο Καλπάκι, ύψωμα Γραμπάλα, τον ξυπνάει άγρια μεσάνυχτα ο ταγματάρχης "Γιατρέ, με πήραν τηλέφωνο απο τα φυλακια, ακούνε θόρυβο, ανεβαίνουν το βουνό".

Γρήγορα στη σκηνή, φανοι θυέλλης, γάζες, επιδεσμοι, ιώδιο, οινοπνευμα, ψαλίδι, νυστέρια, ακουγεται ο συναγερμός, αρχίζει ο παταγος, έρχονται οι πρωτοι τραυματιοφορείς. Στα γρήγορα, αποφάσεις στο λεπτό, χρόνος δεν υπάρχει, ουρά κάνουν οι χτυπημένοι. Χέρι λιωμένο απο οβίδα. Μπαλτάς, κόψιμο, επιδεση και στους ημιονηγους να πάει στα Γιάννενα... Φαινεται η σφαίρα; Τη βγάζεις. Δε φαίνεται; Επιδεσμοι και Γιάννενα για χειρουργείο. Χαροπαλεύει; Μορφίνη και στην άκρη, περιμένουν οι "ζωντανοι"...

Δεν έζησε ουτε την εξαψη των μαχών, ουτε τη χαρά των νικών. Πάντα κάποιον έπρεπε να ανακουφίσει... Να δέσει τα σάπια απο τα κρυοπαγήματα πόδια...

Μας είπε για τα πολλά περίεργα. Για το άλογό του που το ξαναβρήκε επιταγμενο σε λοχο μεταφορών. Μας είπε για τα στραβά. Όταν πήγαν να αντικαταστήσουν την 4η μεραρχία με τα χιλιάδες κρυπαγήματα και αντίκρυσαν σκελετούς να φωνάζουν "ψωμι, λιγο ψωμί ρε σεις, πεινάμε!". Όταν έφτασαν στο Τεπελένι και ο τοπικός διοικητής ξεσκίστηκε να βαζει το στράτευμα να κάνει παρελάσεις... Συνέχεια... Το τέλμα του μετώπου. Η μάταιη αντίσταση στην εαρινή επίθεση.

Απρίλιος. Γερμανοί. Ατακτη υποχώρηση, πληρης διάλυση, μαζικές λιποταξίες κάποτε ένδοξων στρατευμάτων. Όλοι τρέχουν απλά να βρεθουν στα σπιτια τους.

Κατοχή, πρώτα Ιταλοι και μετά Γερμανοι. Μεγάλο, για τα δεδομένα του χωριου, σπίτι. Επίταξη. Αυτός, ο γιός του, η νέα και όμορφη γυναίκα του και 4 γερμανοι να μένουν στον ίδιο χώρο. Αυτοι να παιρνουν το οινόπνευμα, να φωνάζουν "schnaps!", να πίνουν και να μεθάνε...

Ένας απο τους Γερμανους να αρρωσταίνει. Να τον φροντίζει, είχε δώσει έναν όρκο κάποτε, ο όρκος δεν έθετε προϋποθέσεις...

Μετά να έρχονται άλλοι γερμανοι. Απο τη Ρωσία, απο το Στάλινγκραντ. Να μιλάνε αλλιώς, να του λένε κρυφά τι πάθανε. Ένας των βοηθητικών υπηρεσιών του έδωσε σόλες παπουτσιών για να φάει λίγα φρέσκα αυγά που είχε χρόνια να γευτεί.

Έρχεται ο ΕΔΕΣ. "Ο Γιατρός είχε Γερμανους στο σπίτι του". Έρχεται ο ΕΛΑΣ. "Ο Γιατρός είχε δεξιούς στο σπίτι του".

Πάει σε συγκέντρωση του ΕΑΜ, μιλάει. Γίνεται ο εμφύλιος, τρέχει να κρυφτεί σε άλλα χωριά διωκόμενος. Επιστρέφει στο σπιτι του το '49.

Το έτος '50κατι κάνει τα χαρτιά του για να μπει ως γιατρός στη νεοϊδρυθείσα ΔΕΗ. Έπρεπε να είχε πιστοποιητικό "εθνικών φρονημάτων". Τα λόγια του διοικητή της χωροφυλακής: "Γιατρέ, ξέρουμε τι είσαι, αλλα πάει στα κομμάτια, θα στο βγάλω το χαρτί", είναι ο επίλογος της ιστορίας.

Αυτός ηταν ο παππούς μου. Κάθε 28/10, άλλοτε μου έλεγε αυτές τις ιστορίες, άλλοτε έμενε αμίλητος να βλέπει τα ασπρόμαυρα ντοκιμαντέρ, με το μυαλό χαμένο ποιος ξέρει που, ίσως σε κατι κρύες και βασανισμένες βουνοκορφές...

Μονο την πρώτη χρονιά που ήρθε η 28η και δε ζουσε, καταλάβαμε με τον πατέρα μου το μεγάλο μας λάθος τόσα χρόνια: Δεν κάτσαμε να βάλουμε ενα κασετόφωνο, μια κάμερα και να τον έχουμε να μας μιλάει, να αφηγείται, να μείνουν αυτές οι μνήμες.

Το μονο που έμεινε ειναι κατι σημειώσεις που κράταγε (και που έγιναν διήγημα), κατι σκόρπια σκαριφήματα και ένα μακροσκελές ποιήμα.


Ας είναι...

[Gandalf dr685sm]

:a19:

Για ανθρώπους που έζησαν αυτές τις στιγμές δεν υπάρχει κανένα σχόλιο... εμείς τότε σκάμε και ακούμε...

απλά... :a19:

Gandalf

[Allst@rf]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Μνήμες 28ης Οκτωβρίου και Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Απο άνθρωπο που τον έζησε για τα καλά, απο το 1939 που επιστρατεύθηκε ως Υπίατρος σε ιατρείο ταγματος στην 8η Μεραρχία, ως το 1949 που έληξε ο Εμφύλιος και ξαναγύρισε σπίτι του...
(η 8η Μεραρχία είχε επιστρατευθεί πληρως απο τοτε που εισεβαλαν οι Ιταλοι στην Αλβανία)


Έζησε τον πόλεμο απο την πολλή άσχημη πλευρά του. Άρχιζαν τα πυρά και ήξερε οτι σε 5-10 λεπτά θα γεμίσει το χειρουργείο με σώματα να βογγάνε, άλλος λίγο τραυματίας, άλλος ετοιμοθάνατος, άλλος Ελληνας, άλλος Ιταλός, άλλος Τσάμης...

Στο μεταξύ πρόλαβε να τα δει όλα. Την επιστράτευση, την εισβολή, τις πρώτες μέρες αγωνίας του ελιγμού σύμπτυξης στο Καλπάκι, όταν ο 8χρονος γιος και η νέα γυναίκα του έμειναν σε καταληφθέν απο τους Ιταλους χωριό (Βήσσανη).

Στο Καλπάκι, ύψωμα Γραμπάλα, τον ξυπνάει άγρια μεσάνυχτα ο ταγματάρχης "Γιατρέ, με πήραν τηλέφωνο απο τα φυλακια, ακούνε θόρυβο, ανεβαίνουν το βουνό".

Γρήγορα στη σκηνή, φανοι θυέλλης, γάζες, επιδεσμοι, ιώδιο, οινοπνευμα, ψαλίδι, νυστέρια, ακουγεται ο συναγερμός, αρχίζει ο παταγος, έρχονται οι πρωτοι τραυματιοφορείς. Στα γρήγορα, αποφάσεις στο λεπτό, χρόνος δεν υπάρχει, ουρά κάνουν οι χτυπημένοι. Χέρι λιωμένο απο οβίδα. Μπαλτάς, κόψιμο, επιδεση και στους ημιονηγους να πάει στα Γιάννενα... Φαινεται η σφαίρα; Τη βγάζεις. Δε φαίνεται; Επιδεσμοι και Γιάννενα για χειρουργείο. Χαροπαλεύει; Μορφίνη και στην άκρη, περιμένουν οι "ζωντανοι"...

Δεν έζησε ουτε την εξαψη των μαχών, ουτε τη χαρά των νικών. Πάντα κάποιον έπρεπε να ανακουφίσει... Να δέσει τα σάπια απο τα κρυοπαγήματα πόδια...

Μας είπε για τα πολλά περίεργα. Για το άλογό του που το ξαναβρήκε επιταγμενο σε λοχο μεταφορών. Μας είπε για τα στραβά. Όταν πήγαν να αντικαταστήσουν την 4η μεραρχία με τα χιλιάδες κρυπαγήματα και αντίκρυσαν σκελετούς να φωνάζουν "ψωμι, λιγο ψωμί ρε σεις, πεινάμε!". Όταν έφτασαν στο Τεπελένι και ο τοπικός διοικητής ξεσκίστηκε να βαζει το στράτευμα να κάνει παρελάσεις... Συνέχεια... Το τέλμα του μετώπου. Η μάταιη αντίσταση στην εαρινή επίθεση.

Απρίλιος. Γερμανοί. Ατακτη υποχώρηση, πληρης διάλυση, μαζικές λιποταξίες κάποτε ένδοξων στρατευμάτων. Όλοι τρέχουν απλά να βρεθουν στα σπιτια τους.

Κατοχή, πρώτα Ιταλοι και μετά Γερμανοι. Μεγάλο, για τα δεδομένα του χωριου, σπίτι. Επίταξη. Αυτός, ο γιός του, η νέα και όμορφη γυναίκα του και 4 γερμανοι να μένουν στον ίδιο χώρο. Αυτοι να παιρνουν το οινόπνευμα, να φωνάζουν "schnaps!", να πίνουν και να μεθάνε...

Ένας απο τους Γερμανους να αρρωσταίνει. Να τον φροντίζει, είχε δώσει έναν όρκο κάποτε, ο όρκος δεν έθετε προϋποθέσεις...

Μετά να έρχονται άλλοι γερμανοι. Απο τη Ρωσία, απο το Στάλινγκραντ. Να μιλάνε αλλιώς, να του λένε κρυφά τι πάθανε. Ένας των βοηθητικών υπηρεσιών του έδωσε σόλες παπουτσιών για να φάει λίγα φρέσκα αυγά που είχε χρόνια να γευτεί.

Έρχεται ο ΕΔΕΣ. "Ο Γιατρός είχε Γερμανους στο σπίτι του". Έρχεται ο ΕΛΑΣ. "Ο Γιατρός είχε δεξιούς στο σπίτι του".

Πάει σε συγκέντρωση του ΕΑΜ, μιλάει. Γίνεται ο εμφύλιος, τρέχει να κρυφτεί σε άλλα χωριά διωκόμενος. Επιστρέφει στο σπιτι του το '49.

Το έτος '50κατι κάνει τα χαρτιά του για να μπει ως γιατρός στη νεοϊδρυθείσα ΔΕΗ. Έπρεπε να είχε πιστοποιητικό "εθνικών φρονημάτων". Τα λόγια του διοικητή της χωροφυλακής: "Γιατρέ, ξέρουμε τι είσαι, αλλα πάει στα κομμάτια, θα στο βγάλω το χαρτί", είναι ο επίλογος της ιστορίας.

Αυτός ηταν ο παππούς μου. Κάθε 28/10, άλλοτε μου έλεγε αυτές τις ιστορίες, άλλοτε έμενε αμίλητος να βλέπει τα ασπρόμαυρα ντοκιμαντέρ, με το μυαλό χαμένο ποιος ξέρει που, ίσως σε κατι κρύες και βασανισμένες βουνοκορφές...

Μονο την πρώτη χρονιά που ήρθε η 28η και δε ζουσε, καταλάβαμε με τον πατέρα μου το μεγάλο μας λάθος τόσα χρόνια: Δεν κάτσαμε να βάλουμε ενα κασετόφωνο, μια κάμερα και να τον έχουμε να μας μιλάει, να αφηγείται, να μείνουν αυτές οι μνήμες.

Το μονο που έμεινε ειναι κατι σημειώσεις που κράταγε (και που έγιναν διήγημα), κατι σκόρπια σκαριφήματα και ένα μακροσκελές ποιήμα.


Ας είναι...


ρε φιλε τι μας εκανε πρωι-πρωι?
ιστοριες του μετωπου απο τους πρωταγωνιστες και ειδικα απο γιατρο,που ποιος ξερει τι πραγματικα ειδαν τα ματια του...
και μετα εμεις το παιζουμε νταηδες και τσαμπουκαδες στους δρομους,αν (νομισουμε) οτι μας πνιγει το δικιο ή μας βρισει κανεις γιατι καναμε μαλακια.
και γω με τον δικο μου παππου το ιδιο επαθα,γιατι ηταν και στο ανταρτικο και ειχε πολλα πραγματα να πει...
μπραβο ρε φιλε,το κειμενο σου ειναι συγκλονιστικο και παρεπιπτοντος ξερεις και να γραφεις...:wave2:

[Tpap]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Μνήμες 28ης Οκτωβρίου και Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Ας είναι...

:a013: x 1.000.000


:a10:

[menos]

"Σκέφτηκα πολύ αν θα σας γράψω γράμμα αλλά τελικά το αποφάσισα.
Καταρχήν να σας συστηθώ. Πάνος – μουσικός και ηθοποιός. Δεν ξέρω γιατί αλλά όσο πιο πολλά κάνω ως «ηθοποιός» τόσο πιο πολύ μου αρέσει το «μουσικός».

Στην ουσία τώρα. Πριν μερικές μέρες, την παραμονή της Εθνικής Επετείου κάναμε με τον Κάτσαρη ένα βίντεο για το protagon.gr.

Δεν ήταν το πρώτο που κάναμε.

Σε ένα άλλο βίντεο που είχαμε κάνει παίζαμε με τα ονόματα των δημοσιογράφων του σάιτ. Λέγαμε την Χούκλη… Κατερίνα, τον Δαβαράκη… Δαραβάκη, την Βαγιάννη… Βαγιαννή… Οι τύποι αντί να παραπονεθούν γελάσανε και εμείς είπαμε «Ωραία αντέχουν, συνεχίζουμε». Και δεν γέλασε μόνο η ομάδα του protagon, σχεδόν όσοι το είδαν γελάσανε.

Στο βίντεο για την 28η Οκτωβρίου δεν τα καταφέραμε εξίσου καλά και το καταλάβαμε αμέσως. Αντί ο κόσμος να γελάσει – αυτός είναι ο στόχος όλων αυτών των σκετς – κάποιοι άρχισαν να μας λένε «ντροπή σας» και κάποιοι άλλοι να μας λένε «μπράβο σας». Λες και είμαστε πολιτικοί.
Αλλά ούτε εγώ ούτε ο Κάτσαρης θέλουμε να γίνουμε πολιτικοί. Διασκεδαστές είμαστε και μέχρι τώρα ζούσαμε με τα χειροκροτήματα, τα χασμουρητά άντε και καμιά γιούχα. Τέλος πάντων. Και αφού το βίντεο δεν έβγαλε γέλιο άρχισαν οι αναλύσεις για το περιεχόμενο. Σχόλια στα μπλογκ, βρισιές και απειλές από ανώνυμους, υποστήριξη από άλλους, συζητήσεις στην τηλεόραση. «Τι θέλει να πει ο ποιητής» και άλλα τέτοια βαρύγδουπα.
Ε λοιπόν ο ποιητής δεν θέλει να πει τίποτε. Η σάτιρα δεν πέτυχε οπότε κάθε άλλη κουβέντα περισσεύει. Και αν με ρωτούσατε τώρα αν θα το ξανάκανα το συγκεκριμένο βίντεο θα σας έλεγα «όχι»."

Που είναι τώρα ο Εχετλαιός... :look:
Το υπόλοιπο σχόλιο και βίντεο στο παρακάτω λίνκ....

http://www.apn.gr/apn-blog/apn-suggest/panos-mouzourakis/

[Εχετλαίος]

Οχετός έμμεσης εγγυημένος!
:yuck:

[ggs]

Τιμή και δόξα σε όσους θυσιάστηκαν και έδωσαν την ψύχη και το αίμα τους για το μεγάλο ιδανικό της ελευθερίας ….

Ας είμαστε λίγο πιο «συνετοί» στην «αγιοποίηση» ανθρώπων όπως ο Μεταξάς , ο Παπάγος , ο Γρίβας …..

[byron]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ggs
Ας είμαστε λίγο πιο «συνετοί» στην «αγιοποίηση» ανθρώπων όπως ο Μεταξάς , ο Παπάγος , ο Γρίβας …..

Πού την είδες την αγιοποίηση? :confused:

[ggs]

Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Πού την είδες την αγιοποίηση? :confused:

Η αλήθεια είναι ότι την διέκρινα λίγο στο κειμενο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ …

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ggs
Η αλήθεια είναι ότι την διέκρινα λίγο στο κειμενο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ …

Ίσα-ίσα. Το κείμενο της καθημερινής είναι μια καταγραφή των πεπραγμένων ενός δικτάτορα που, στα τελευταία στάδια της ζωής και της πολιτικης του καριέρας άρχισε να υιοθετεί μια πιο σοβαρή πολιτική.

Επίσης είναι ξεκάθαρο οτι οι ελληνικές νίκες στο Καλπάκι πιστώνονται κυρίως στη θέληση του Κατσιμήτρου* να εναντιωθεί στα επιτελικά σχέδια του Παπαγου που προέβλεπαν σύμπτυξη στον άξονα Μέτσοβο-Αρτα.

Για το Γρίβα δε χρειάζεται νομίζω να πουμε και πολλά πράγματα, ματαιοπονεί όποιος προσπαθεί να τον αγιοποιήσει (ειδικά για τη δράση του στην Κύπρο)




*Απορίας άξιον γιατί ο Κατσιμήτρος αντάλλαξε τις ηπειρώτικες δάφνες με υπουργικό θώκο στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου :sick:

[ggs]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Ίσα-ίσα. Το κείμενο της καθημερινής είναι μια καταγραφή των πεπραγμένων ενός δικτάτορα που, στα τελευταία στάδια της ζωής και της πολιτικης του καριέρας άρχισε να υιοθετεί μια πιο σοβαρή πολιτική.

Επίσης είναι ξεκάθαρο οτι οι ελληνικές νίκες στο Καλπάκι πιστώνονται κυρίως στη θέληση του Κατσιμήτρου* να εναντιωθεί στα επιτελικά σχέδια του Παπαγου που προέβλεπαν σύμπτυξη στον άξονα Μέτσοβο-Αρτα.

Για το Γρίβα δε χρειάζεται νομίζω να πουμε και πολλά πράγματα, ματαιοπονεί όποιος προσπαθεί να τον αγιοποιήσει (ειδικά για τη δράση του στην Κύπρο)




*Απορίας άξιον γιατί ο Κατσιμήτρος αντάλλαξε τις ηπειρώτικες δάφνες με υπουργικό θώκο στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου :sick:

Καπετάνιο , δεν έχω πρόβλημα με την παράθεση του λόγου του Μεταξά που ως ιστορικό ντοκουμέντο έχει αξία…. Έτσι κι αλλιώς , η ιστορία κρίνει τους ανθρώπους απ αυτά που ΚΑΝΟΥΝ και όχι απ αυτά που ΛΕΝΕ..

Η προσπάθεια «εξωραϊσμού» (να μην πω αγιοποίησης ) του Μεταξα γίνεται από τα σχόλια του Δημοσιογράφου Αντώνη Καρκαγιαννη..
Ο κος Καρκαγιαννης μπορεί να «μαγεύτηκε» από τον «πύρινο» και «πατριωτικό» λόγο του Μεταξά και από το κάλεσμα «εθνικής ενότητας» απέναντι στον «εχθρό» …. Μέχρι και ο Ζαχαριάδης ήταν αλληλέγγυος….

Ο Ζαχαριαδης , όμως , δεν ήξερε ότι ο Μεταξάς όχι μόνο δεν θα απελευθέρωνε τους ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ για να πολεμήσουν για την πατρίδα τους , αλλά θα τους παρέδιδε «με το κλειδί στο χέρι» στους κατακτητές αφού δεν φρόντισε να τους απελευθερώσει και σαπίσαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ….

Ο Ζαχαριαδης τότε δεν ήξερε …. Ο κος Καρκαγιαννης σήμερα (πρεπει να)ξέρει….

[byron]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ggs
Η αλήθεια είναι ότι την διέκρινα λίγο στο κειμενο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ …

Το κείμενο της Καθημερινής δεν εμπεριέχει κανένα σχολιασμό, παρά μόνο την αναδημοσίευση του πρωτότυπου κειμένου.
Πιθανόν να σε ενόχλησε το σχόλιο του Στρατήγη

Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Tο κείμενο μας το υπενθύμισε ο κ. Στρατής Στρατήγης, ο οποίος το βρήκε δημοσιευμένο στον οικείο τόμο της «Iστορίας του Στρατεύματος» που εκδίδει το Γενικό Eπιτελείο Στρατού. Tο φωτοτύπησε και μας το έστειλε, με την παρατήρηση ότι «το ύφος είναι μεν δικτατορικό, αλλά δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει την ηγετική φυσιογνωμία του ανδρός».

Αλλά αυτό δεν νομίζω ότι αποτελεί θέση της εφημερίδας. Προσωπικά έμαθα αρκετές λεπτομέρειες σχετικά με το πολιτικό παρασκήνιο που προηγήθηκε του "οχι".
Μπορεί να διαφωνεί κάποιος με τον Μεταξά και τον ρόλο που έπαιξε στην πολιτική σκηνή, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς για τις συγκεκριμένες αποφάσεις και την διορατικότητα που είχε.
Τουλάχιστον δεν ζήλεψε την μεγαλομανία και την μούρλα των υπολοίπων φασιστικών καθεστώτων που υπήρχαν στην Ευρώπη εκείνη την εποχή.

[byron]

Edit. Το ξαναδιάβασα το κείμενο και κατάλαβα τι εννοείς. :wave2:

[ggs]

Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Edit. Το ξαναδιάβασα το κείμενο και κατάλαβα τι εννοείς. :wave2:
:wave2:

[el_hymador]

Αρχικά δημιουργήθηκε από menos
"Σκέφτηκα πολύ αν θα σας γράψω γράμμα αλλά τελικά το αποφάσισα.
Καταρχήν να σας συστηθώ. Πάνος – μουσικός και ηθοποιός. Δεν ξέρω γιατί αλλά όσο πιο πολλά κάνω ως «ηθοποιός» τόσο πιο πολύ μου αρέσει το «μουσικός».

Στην ουσία τώρα. Πριν μερικές μέρες, την παραμονή της Εθνικής Επετείου κάναμε με τον Κάτσαρη ένα βίντεο για το protagon.gr.

Δεν ήταν το πρώτο που κάναμε.

Σε ένα άλλο βίντεο που είχαμε κάνει παίζαμε με τα ονόματα των δημοσιογράφων του σάιτ. Λέγαμε την Χούκλη… Κατερίνα, τον Δαβαράκη… Δαραβάκη, την Βαγιάννη… Βαγιαννή… Οι τύποι αντί να παραπονεθούν γελάσανε και εμείς είπαμε «Ωραία αντέχουν, συνεχίζουμε». Και δεν γέλασε μόνο η ομάδα του protagon, σχεδόν όσοι το είδαν γελάσανε.

Στο βίντεο για την 28η Οκτωβρίου δεν τα καταφέραμε εξίσου καλά και το καταλάβαμε αμέσως. Αντί ο κόσμος να γελάσει – αυτός είναι ο στόχος όλων αυτών των σκετς – κάποιοι άρχισαν να μας λένε «ντροπή σας» και κάποιοι άλλοι να μας λένε «μπράβο σας». Λες και είμαστε πολιτικοί.
Αλλά ούτε εγώ ούτε ο Κάτσαρης θέλουμε να γίνουμε πολιτικοί. Διασκεδαστές είμαστε και μέχρι τώρα ζούσαμε με τα χειροκροτήματα, τα χασμουρητά άντε και καμιά γιούχα. Τέλος πάντων. Και αφού το βίντεο δεν έβγαλε γέλιο άρχισαν οι αναλύσεις για το περιεχόμενο. Σχόλια στα μπλογκ, βρισιές και απειλές από ανώνυμους, υποστήριξη από άλλους, συζητήσεις στην τηλεόραση. «Τι θέλει να πει ο ποιητής» και άλλα τέτοια βαρύγδουπα.
Ε λοιπόν ο ποιητής δεν θέλει να πει τίποτε. Η σάτιρα δεν πέτυχε οπότε κάθε άλλη κουβέντα περισσεύει. Και αν με ρωτούσατε τώρα αν θα το ξανάκανα το συγκεκριμένο βίντεο θα σας έλεγα «όχι»."



http://www.apn.gr/apn-blog/apn-suggest/panos-mouzourakis/


Να απαγορευτει η συχνη χρηση της λεξεως "μαλακας"....

...την εχουμε απαξιωσει σε μεγαλο βαθμο, εχει χαθει το νοημα της και σε περιπωσεις σαν και αυτη ειναι η μονη που μπορει να αποδωσει το μεγεθος της βλακειας που κουβαλανε μερικοι στο κεφαλι τους...

[konsttanttinos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από menos
"Σκέφτηκα πολύ αν θα σας γράψω γράμμα αλλά τελικά το αποφάσισα.
Καταρχήν να σας συστηθώ. Πάνος – μουσικός και ηθοποιός. Δεν ξέρω γιατί αλλά όσο πιο πολλά κάνω ως «ηθοποιός» τόσο πιο πολύ μου αρέσει το «μουσικός».

Στην ουσία τώρα. Πριν μερικές μέρες, την παραμονή της Εθνικής Επετείου κάναμε με τον Κάτσαρη ένα βίντεο για το protagon.gr.
............
..............
«Τι θέλει να πει ο ποιητής» και άλλα τέτοια βαρύγδουπα.
Ε λοιπόν ο ποιητής δεν θέλει να πει τίποτε. Η σάτιρα δεν πέτυχε οπότε κάθε άλλη κουβέντα περισσεύει. Και αν με ρωτούσατε τώρα αν θα το ξανάκανα το συγκεκριμένο βίντεο θα σας έλεγα «όχι»."



Θα μπορουσαμε να μιλαμε για ωρες για την σημασια του εθνικου μας συμβολου στον πατριωτισμο μας, στα ηθη μας, στη ζωη μας, στην διαφοροποιηση του καθε λαου, στους σημαιοφορους της πρωτης γραμμης στη μαχη, οπως και για τον κωδικα της σημαιας που λεει, μεταξυ αλλων, οτι η σημαια οταν παλιωνει και ξεφτιζει ΚΑΙΓΕΤΑΙ , δεν πετιεται, οταν κατα την υποστολη της δεν πρεπει να ακουμπησει χωμα, οτι κυματιζει μεσιστια σε εθνικο πενθος, οτι σε καταληψη οχυρου γυριζεται αναποδα απο τον εχθρο για να δηλωσει υποταγη, οτι διπλωνεται παγκοσμιως με εναν μοναδικο τροπο, οτι δεν πλενεται αλλα καθαριζεται, οτι οι ασπρες και μπλε γραμμες κατι συμβολιζουν , οτι ...οτι...

Δεν ειναι ενα παλιοπανι σαν το βρακι σας κε μουντζουρακη, για να το πεταξουμε οταν βρωμισει.
Ειναι ενα εθνικο συμβολο, και επ'ουδενι δεν μπορει να παραλληλιστει με την πολιτικη σαπιλα που υπονοειτε.
Η σημαια μας ειναι κατι που δεν χωραει αμφισβητηση, σχολιασμο, κριτικη.

Βεβαιως δεν περιμενα να το ξερει ο παραπανω, καθως δηλωνει ''διασκεδαστης'' , και αυτο μου θυμιζει τους γελωτοποιους, που προσπαθουσαν με καθε γελοιο τροπο να κανουν τον βασιλια τους να διασκεδασει.
Θα ελεγα ''καραγκιοζης'' αλλα θα προσβαλω τον ευγενιο..

[ggs]

…Και φυσικά έχεις κάθε δικαίωμα να κρίνεις την δουλειά του ακόμα και να τον βρίσεις γι αυτήν …

Είμαι σίγουρος , όμως , ότι δεν θα έρθει μαζί με τους «φίλους» του να σε δείρει και να σε ψεκάσει με σπρέι πιπεριού ….

[konsttanttinos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ggs
…Και φυσικά έχεις κάθε δικαίωμα να κρίνεις την δουλειά του ακόμα και να τον βρίσεις γι αυτήν …

Είμαι σίγουρος , όμως , ότι δεν θα έρθει μαζί με τους «φίλους» του να σε δείρει και να σε ψεκάσει με σπρέι πιπεριού ….

Μιλησα μονο για τα λογια του παραπανω ''καλλιτεχνη''.
Μην προσπαθεις να εντυπωσιασεις κατευθυνοντας αλλου το θεμα.:wave2:

[Tpap]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ggs
Είμαι σίγουρος , όμως , ότι δεν θα έρθει μαζί με τους «φίλους» του να σε δείρει και να σε ψεκάσει με σπρέι πιπεριού ….

Ρε Γιώργο, ήμαρτον ρε φίλε, με τα σχόλιά σου...

Πρώτα με τις ''αγιοποιήσεις'' και έπειτα με το παραπάνω.

Τουλάχιστον για μια ημέρα του χρόνου, λίγος Σεβασμός....




@konstantinos: :a10:

[ggs]

Αρχικά δημιουργήθηκε από konsttanttinos
Μιλησα μονο για τα λογια του παραπανω ''καλλιτεχνη''.
Μην προσπαθεις να εντυπωσιασεις κατευθυνοντας αλλου το θεμα.:wave2:

Ρε Γιώργο, ήμαρτον ρε φίλε, με τα σχόλιά σου...

Πρώτα με τις ''αγιοποιήσεις'' και έπειτα με το παραπάνω.

Τουλάχιστον για μια ημέρα του χρόνου, λίγος Σεβασμός....





Συμφωνώ ότι αυτό το thread πρέπει να τιμά τους ήρωες του 40 που πολέμησαν για να ζούμε και να αναπνέουμε ΕΛΕΥΘΕΡΑ….
Το ποιον του Μεταξά και ότι έγινε με τον Μουτζουρακη ΔΕΝ τους τιμά γιατι πρεσβεύει ΑΚΡΙΒΩΣ το αντίθετο….