MikeG
23/11/2009, 22:21
«Γερμανική» μπίρα α λα ελληνικά
Ερωτεύτηκε Κρητικιά και έστησε στο Ρέθυμνο την πρώτη βιολογική επιχείρηση ζυθοποιίας
«Όταν ήμουν φοιτητής δούλευα σε εργοστάσιο μπίρας στη Γερμανία. Το 1996, όταν ήρθα στο Ρέθυμνο για διακοπές, σκέφτηκα ότι δεν υπήρχε άλλος στην Ελλάδα που να φτιάχνει βιολογική μπίρα σαν αυτή που εγώ ήξερα να φτιάχνω ακόμα και στο σπίτι μου. Αποφάσισα, λοιπόν, να γίνω ο πρώτος. Από το 2001 λειτουργώ τη δική μου μικρή επιχείρηση ζυθοποιίας...».
Από τα μαθηματικά στις «αλχημείες» της μπίρας. Η ζωή του σαραντάχρονου Γερμανού μαθηματικού κ. Μπερντ Μπρινκ έμελλε να αλλάξει ρότα απρόσμενα, από τον καιρό που γνώρισε τη σύζυγό του, Ευαγγελία Παπαδάκη, την οποία και ακολούθησε στην Κρήτη: άφησε πίσω του το Πανεπιστήμιο Στέρλινγκ της Σκωτίας όπου εργαζόταν, τόλμησε να δοκιμάσει την τύχη του με τη βύνη και τον λυκίσκο, να παρασκευάζει και να σερβίρει σε ελληνικά ποτήρια τη δική του βιολογική μπίρα. «Ερωτεύτηκα και τα παράτησα όλα! Ήρθα εδώ στους Αρμένους, δώδεκα χιλιόμετρα από την πόλη του Ρεθύμνου, όπου, ψάχνοντας για δουλειά, είχα την ιδέα να ασχοληθώ με την παραγωγή της μπίρας, κάτι που ήξερα καλά, από νεαρός. Έστησα, λοιπόν, την πρώτη αναγνωρισμένη μικροζυθοποιία στην Ελλάδα, τη “Ρεθυμνιακή Ζυθοποιία ΑΒΕΕ”, που εδώ και επτά χρόνια παράγει πλέον βιολογική μπίρα- την πρώτη ελληνική-, με την επωνυμία “Βrink΄s Rethymnian”», λέει στα «ΝΕΑ» ο «Ρεθύμνιος» ζυθοποιός. Διαπιστώνει, μάλιστα, και στην πράξη πως το επιχειρηματικό ρίσκο που ανέλαβε μ΄ ένα άγνωστο έως τότε στην Ελλάδα, ξενόφερτο προϊόν, έχει τελικά απήχηση. «Μέχρι τώρα πάμε πάρα πολύ καλά, διπλασιάσαμε σε έκταση και τις εγκαταστάσεις μας. Κάθε χρόνο έχουμε και μεγαλύτερη παραγωγή, πέρσι πουλήσαμε 250.000 φιάλες, κάτι παραπάνω από 80.000 λίτρα. Ήδη φέτος, το πρώτο τρίμηνο, έχουμε κατά 30% αύξηση στις πωλήσεις σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα...», υποστηρίζει ικανοποιημένος. Το καινούργιο που λανσάρει στην ελληνική αγοράοι δύο, πιστοποιημένες από τον ΔΗΩ ως βιολογικές, μπίρες του, η «ξανθιά» (Βlonde) και η, πιο έντονη στη γεύση, «μαύρη» (Dark)- έχει ως επίκεντρό του τα συστατικά των προϊόντων του. «Η διαφορά μας, συγκριτικά με τη συνηθισμένη μπίρα, έχει να κάνει με τις επιλεγμένες, μη γενετικά τροποποιημένες πρώτες ύλες: βύνη από κριθάρι, λυκίσκος, μαγιά, αρώματα φρούτων και μελιού, προέρχονται από βιολογικές καλλιέργειες της Γερμανίας. Επιπλέον, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες που κυκλοφορούν στο εμπόριο, η δική μας είναι φυσικά θολή και αφιλτράριστη - δεν αφαιρούμε τη μαγιά της-, είναι και φρέσκια-απαστερίωτη, για να έχει στο φουλ τη γεύση της, έντονα τα αρωματικά χαρακτηριστικά της. Ακριβώς επειδή διατηρούμε τη μαγιά της, αν και έχει αλκοόλ (4,8% Vol), είναι σαν το φρέσκο γάλα: έχει διάρκεια ζωής πιο σύντομη από τις συνηθισμένες, “ζει” για τέσσερις μήνες, αρκεί να διατηρηθεί συνεχώς στο ψυγείο, σε θερμοκρασία συντήρησης...».
«Δοκιμάζω κάθε μέρα»
Στα πρότυπα του γερμανικού νόμου του 1516 «περί καθαρότητας του ζύθου», ο κ. Μπρινκ δεν προσθέτει ούτε διοξείδιο του άνθρακα στα καζάνια του, διατηρεί αντιθέτως αυτούσιο το παραγόμενο από τη διαδικασία της ζύμωσης. «Οκτώ ώρες θα πρέπει να δουλέψουν οι ζυθοβραστήρες, μια βδομάδα θα πάρει η ζύμωση, δίνουμε στην μπίρα κι όλο τον χρόνο που χρειάζεται, έναν ολόκληρο μήνα, για να ωριμάσει πλήρως, σε χαμηλή θερμοκρασία. Προσωπικά, καθημερινά παίρνω δείγματα για να παρακολουθώ πώς εξελίσσεται η διαδικασία: πίνω λιγάκι για να δοκιμάζω τη γεύση της, μυρίζω και το άρωμά της, βλέπω μέρα με τη μέρα τη διαφορά, μέχρι να πετύχω το επιθυμητό αποτέλεσμα, την μπίρα που θέλω, λίγο πριν την εμφιάλωσή της...», λέει. Στα εισαγόμενα, με καπάκι κλιπ, μπουκάλια του οι τρεις, όλες κι όλες, εργαζόμενες στην επιχείρησή του θα κολλήσουν τις ετικέτες με τη φίρμα της. «Ξανθιές» και «μαύρες» θα φορτωθούν, προς 1,75 ευρώ (τιμή παραγωγού) η μία, με προορισμό επιλεγμένα σούπερ μάρκετ (και της Αθήνας), καταστήματα με βιολογικά ή και κρητικά προϊόντα.
«ΣΑΝ ΤΟ ΦΡΕΣΚΟ ΓΑΛΑ»
«Επειδή διατηρούμε τη μαγιά της, είναι σαν το φρέσκο γάλα: με διάρκεια ζωής πιο σύντομη από τις άλλες. “Ζει” για 4 μήνες, συνεχώς στο ψυγείο»
«Τρία χρόνια για να πάρω άδεια λειτουργίας»
ΜΟΝΟΝ ΕΥΚΟΛΗδεν ήταν η προσπάθεια του Γερμανού καθηγητή Μπερντ Μπρινκ να δημιουργήσει την επιχείρηση ζυθοποιίας. Τα κατάφερε και άνοιξε τον δρόμο και για ανάλογες επιχειρήσεις, όπως η Πειραϊκή Μικροζυθοποιία που σύστησετο 2005 ο Αλέξανδρος Κουμάντος, στη Δραπετσώνα, αφού πρώτα η δικηγόρος σύζυγός του, κ. Ευαγγελία Παπαδάκη, τα έβαλε επί τριετία, όπως η ίδια περιγράφει, με το «τέρας» της γραφειοκρατίας.
«Περιμέναμε ότι η άδεια λειτουργίας θα ήταν κάτι απλό, ακριβώς γιατί στήσαμε μια πολύ μικρή επιχείρηση. Το πρόβλημα, ωστόσο, ήταν ότι μέχρι τότε, το 1998, δεν υπήρχε στην Ελλάδα καμία άλλη μικροζυθοποιία, παρά μόνο οι γνωστές εταιρείες. Δεν υπήρχε, άρα, ειδική νομοθεσία για αυτές τις μικρές επιχειρήσεις: μας είπαν χαρακτηριστικά πως είτε ένα ποτήρι, είτε ένα τόνο μπίρας βγάζετε, θα πρέπει να προσκομίσετε τα ίδια έγγραφα, να ακολουθήσετε την ίδια διαδικασία.
Και στο Δασαρχείο!
Πρακτικά, χρειάστηκε να απευθυνθούμε στις υπηρεσίες τριών υπουργείωνΟικονομικών, Ανάπτυξης και κυρίως ΠΕΧΩΔΕ-, να φτάσουμε μέχρι το Δασαρχείο, την Αρχαιολογική Υπηρεσία και το Τελωνείο, μια και η μπίρα έχει ειδικό φόρο κατανάλωσης!
Ευτυχώς, έστω με πολύ κόπο και τρέξιμο, τα καταφέραμε!».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4510524
http://en.wikipedia.org/wiki/Rethymnian_Brewery
http://www.eliasmamalakis.gr/agapimena_details.asp?agapimena_id=7
:beer: :beer: :beer: :beer:
181371
Ερωτεύτηκε Κρητικιά και έστησε στο Ρέθυμνο την πρώτη βιολογική επιχείρηση ζυθοποιίας
«Όταν ήμουν φοιτητής δούλευα σε εργοστάσιο μπίρας στη Γερμανία. Το 1996, όταν ήρθα στο Ρέθυμνο για διακοπές, σκέφτηκα ότι δεν υπήρχε άλλος στην Ελλάδα που να φτιάχνει βιολογική μπίρα σαν αυτή που εγώ ήξερα να φτιάχνω ακόμα και στο σπίτι μου. Αποφάσισα, λοιπόν, να γίνω ο πρώτος. Από το 2001 λειτουργώ τη δική μου μικρή επιχείρηση ζυθοποιίας...».
Από τα μαθηματικά στις «αλχημείες» της μπίρας. Η ζωή του σαραντάχρονου Γερμανού μαθηματικού κ. Μπερντ Μπρινκ έμελλε να αλλάξει ρότα απρόσμενα, από τον καιρό που γνώρισε τη σύζυγό του, Ευαγγελία Παπαδάκη, την οποία και ακολούθησε στην Κρήτη: άφησε πίσω του το Πανεπιστήμιο Στέρλινγκ της Σκωτίας όπου εργαζόταν, τόλμησε να δοκιμάσει την τύχη του με τη βύνη και τον λυκίσκο, να παρασκευάζει και να σερβίρει σε ελληνικά ποτήρια τη δική του βιολογική μπίρα. «Ερωτεύτηκα και τα παράτησα όλα! Ήρθα εδώ στους Αρμένους, δώδεκα χιλιόμετρα από την πόλη του Ρεθύμνου, όπου, ψάχνοντας για δουλειά, είχα την ιδέα να ασχοληθώ με την παραγωγή της μπίρας, κάτι που ήξερα καλά, από νεαρός. Έστησα, λοιπόν, την πρώτη αναγνωρισμένη μικροζυθοποιία στην Ελλάδα, τη “Ρεθυμνιακή Ζυθοποιία ΑΒΕΕ”, που εδώ και επτά χρόνια παράγει πλέον βιολογική μπίρα- την πρώτη ελληνική-, με την επωνυμία “Βrink΄s Rethymnian”», λέει στα «ΝΕΑ» ο «Ρεθύμνιος» ζυθοποιός. Διαπιστώνει, μάλιστα, και στην πράξη πως το επιχειρηματικό ρίσκο που ανέλαβε μ΄ ένα άγνωστο έως τότε στην Ελλάδα, ξενόφερτο προϊόν, έχει τελικά απήχηση. «Μέχρι τώρα πάμε πάρα πολύ καλά, διπλασιάσαμε σε έκταση και τις εγκαταστάσεις μας. Κάθε χρόνο έχουμε και μεγαλύτερη παραγωγή, πέρσι πουλήσαμε 250.000 φιάλες, κάτι παραπάνω από 80.000 λίτρα. Ήδη φέτος, το πρώτο τρίμηνο, έχουμε κατά 30% αύξηση στις πωλήσεις σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα...», υποστηρίζει ικανοποιημένος. Το καινούργιο που λανσάρει στην ελληνική αγοράοι δύο, πιστοποιημένες από τον ΔΗΩ ως βιολογικές, μπίρες του, η «ξανθιά» (Βlonde) και η, πιο έντονη στη γεύση, «μαύρη» (Dark)- έχει ως επίκεντρό του τα συστατικά των προϊόντων του. «Η διαφορά μας, συγκριτικά με τη συνηθισμένη μπίρα, έχει να κάνει με τις επιλεγμένες, μη γενετικά τροποποιημένες πρώτες ύλες: βύνη από κριθάρι, λυκίσκος, μαγιά, αρώματα φρούτων και μελιού, προέρχονται από βιολογικές καλλιέργειες της Γερμανίας. Επιπλέον, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες που κυκλοφορούν στο εμπόριο, η δική μας είναι φυσικά θολή και αφιλτράριστη - δεν αφαιρούμε τη μαγιά της-, είναι και φρέσκια-απαστερίωτη, για να έχει στο φουλ τη γεύση της, έντονα τα αρωματικά χαρακτηριστικά της. Ακριβώς επειδή διατηρούμε τη μαγιά της, αν και έχει αλκοόλ (4,8% Vol), είναι σαν το φρέσκο γάλα: έχει διάρκεια ζωής πιο σύντομη από τις συνηθισμένες, “ζει” για τέσσερις μήνες, αρκεί να διατηρηθεί συνεχώς στο ψυγείο, σε θερμοκρασία συντήρησης...».
«Δοκιμάζω κάθε μέρα»
Στα πρότυπα του γερμανικού νόμου του 1516 «περί καθαρότητας του ζύθου», ο κ. Μπρινκ δεν προσθέτει ούτε διοξείδιο του άνθρακα στα καζάνια του, διατηρεί αντιθέτως αυτούσιο το παραγόμενο από τη διαδικασία της ζύμωσης. «Οκτώ ώρες θα πρέπει να δουλέψουν οι ζυθοβραστήρες, μια βδομάδα θα πάρει η ζύμωση, δίνουμε στην μπίρα κι όλο τον χρόνο που χρειάζεται, έναν ολόκληρο μήνα, για να ωριμάσει πλήρως, σε χαμηλή θερμοκρασία. Προσωπικά, καθημερινά παίρνω δείγματα για να παρακολουθώ πώς εξελίσσεται η διαδικασία: πίνω λιγάκι για να δοκιμάζω τη γεύση της, μυρίζω και το άρωμά της, βλέπω μέρα με τη μέρα τη διαφορά, μέχρι να πετύχω το επιθυμητό αποτέλεσμα, την μπίρα που θέλω, λίγο πριν την εμφιάλωσή της...», λέει. Στα εισαγόμενα, με καπάκι κλιπ, μπουκάλια του οι τρεις, όλες κι όλες, εργαζόμενες στην επιχείρησή του θα κολλήσουν τις ετικέτες με τη φίρμα της. «Ξανθιές» και «μαύρες» θα φορτωθούν, προς 1,75 ευρώ (τιμή παραγωγού) η μία, με προορισμό επιλεγμένα σούπερ μάρκετ (και της Αθήνας), καταστήματα με βιολογικά ή και κρητικά προϊόντα.
«ΣΑΝ ΤΟ ΦΡΕΣΚΟ ΓΑΛΑ»
«Επειδή διατηρούμε τη μαγιά της, είναι σαν το φρέσκο γάλα: με διάρκεια ζωής πιο σύντομη από τις άλλες. “Ζει” για 4 μήνες, συνεχώς στο ψυγείο»
«Τρία χρόνια για να πάρω άδεια λειτουργίας»
ΜΟΝΟΝ ΕΥΚΟΛΗδεν ήταν η προσπάθεια του Γερμανού καθηγητή Μπερντ Μπρινκ να δημιουργήσει την επιχείρηση ζυθοποιίας. Τα κατάφερε και άνοιξε τον δρόμο και για ανάλογες επιχειρήσεις, όπως η Πειραϊκή Μικροζυθοποιία που σύστησετο 2005 ο Αλέξανδρος Κουμάντος, στη Δραπετσώνα, αφού πρώτα η δικηγόρος σύζυγός του, κ. Ευαγγελία Παπαδάκη, τα έβαλε επί τριετία, όπως η ίδια περιγράφει, με το «τέρας» της γραφειοκρατίας.
«Περιμέναμε ότι η άδεια λειτουργίας θα ήταν κάτι απλό, ακριβώς γιατί στήσαμε μια πολύ μικρή επιχείρηση. Το πρόβλημα, ωστόσο, ήταν ότι μέχρι τότε, το 1998, δεν υπήρχε στην Ελλάδα καμία άλλη μικροζυθοποιία, παρά μόνο οι γνωστές εταιρείες. Δεν υπήρχε, άρα, ειδική νομοθεσία για αυτές τις μικρές επιχειρήσεις: μας είπαν χαρακτηριστικά πως είτε ένα ποτήρι, είτε ένα τόνο μπίρας βγάζετε, θα πρέπει να προσκομίσετε τα ίδια έγγραφα, να ακολουθήσετε την ίδια διαδικασία.
Και στο Δασαρχείο!
Πρακτικά, χρειάστηκε να απευθυνθούμε στις υπηρεσίες τριών υπουργείωνΟικονομικών, Ανάπτυξης και κυρίως ΠΕΧΩΔΕ-, να φτάσουμε μέχρι το Δασαρχείο, την Αρχαιολογική Υπηρεσία και το Τελωνείο, μια και η μπίρα έχει ειδικό φόρο κατανάλωσης!
Ευτυχώς, έστω με πολύ κόπο και τρέξιμο, τα καταφέραμε!».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4510524
http://en.wikipedia.org/wiki/Rethymnian_Brewery
http://www.eliasmamalakis.gr/agapimena_details.asp?agapimena_id=7
:beer: :beer: :beer: :beer:
181371