View Full Version : Να φιλοσοφισουμε??
menelaos46
17/12/2009, 12:20
"Ουτε ο θανατος, ουτε η πεινα, ουτε η απωλεια χρηματων,ουτε τιποτε αλλο απολυτως μπορει να βλαψει εκεινον που ζει εναρετα, ουτε να αφαιρεσει την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ και ΧΑΡΑ"
Καποιος το ειχε γραψει αυτο καποιες χιλιαδες χρονια πριν.
Μαλλον ειχαν τα ιδια προβληματα και τοτε... γιατι ταιριαζει και στη εποχη μας.
Τι λετε?
makis206
17/12/2009, 12:22
Αρχικά δημιουργήθηκε από menelaos46
Να φιλοσοφισουμε??
Εδώ ελεύθερα..:winka:
:beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από menelaos46
"Ουτε ο θανατος, ουτε η πεινα, ουτε η απωλεια χρηματων,ουτε τιποτε αλλο απολυτως μπορει να βλαψει εκεινον που ζει εναρετα, ουτε να αφαιρεσει την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ και ΧΑΡΑ"
Καποιος το ειχε γραψει αυτο καποιες χιλιαδες χρονια πριν.
Μαλλον ειχαν τα ιδια προβληματα και τοτε... γιατι ταιριαζει και στη εποχη μας.
Τι λετε?
οτι το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία, αλλά όταν φύγει την παίρνει μαζί του. :smokin:
Τι είναι το "ζω ενάρετα" ..??? :look:
road spirit
17/12/2009, 12:30
Αρχικά δημιουργήθηκε από makis206
Εδώ ελεύθερα..:winka:
:beer: θες να καβαλήσει ο άλλος το bmw και να έρθει απο εκεί να σε :a021: , ε?
:lol:
Εχετλαίος
17/12/2009, 12:32
Τρεις σφαίρες.
Εγώ είμαι η μια και βρίσκομαι μέσα σε μια άλλη σφαίρα που λέγεται αισθητός κόσμος που ζω.
Αυτή πάλι βρίσκεται μέσα σε μια άλλη που λέγεται σύμπαν, άπειρο, σοφία, ον.
Αν συνειδητοποιήσω πρώτα αυτό, το πολύ απλό, το πολύ βασικό τότε είμαι ένα βήμα πιο κοντά στην αρετή.
Αν καταλάβω ότι ό,τι κάνω-πω-σκεφτώ εγώ επηρεάζει τη δεύτερη σφαίρα και τους ζώντες μέσα σε αυτή τότε πλησιάζω ένα βήμα ακόμα την αρετή.
Αν δω ότι ό,τι και να γίνει, η σοφία που περιβάλλει η τρίτη σφαίρα θα εξομαλύνει/αμβλύνει/στρώσει ενεργειακά τα πάντα τότε η αρετή είναι ακόμα πιο κοντά.
Ιδεατό η ομαλότητα μέσα στην τριάδα από και προς όλες τι σφαίρες.
Αρετή η αρμονία.
Για τα λεφτά πες εντάξει το καταλαβαίνω αλλά για την πείνα και θάνατο, δεν είναι φυσιολογικό να μην αγγίζουν κάποιον. Οπότε αν και θα ήθελα, δεν συμφωνούμε, ίσα ίσα μου φαίνεται κι εγωιστικό αυτό το γνωμικό. :sad:
Εχετλαίος
17/12/2009, 12:43
Αρχικά δημιουργήθηκε από dimr1
αλλά για την πείνα και θάνατο, δεν είναι φυσιολογικό να μην αγγίζουν κάποιον.
Εξαρτάται.
Τι είναι ο θάνατος; Το τέρμα; Η αρχή; Μια στάση στο ενεργειακό συνεχές; Μια δοκιμή, ένα πέρασμα για αυτό που κάποιοι ονομάζουν "ψυχή";
Αν κάποιος μπορούσε να σου αποδείξει ότι θάνατος δεν υφίσταται παρά μόνο αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τα ψιλοαισθητήρια που έχουμε, θα ήσουν διατεθειμένος να το δεις διαφορετικά;
Ένας βουδιστής, λχ, χωρίς να αποζητά το θάνατο, δεν το φοβάται γιατί πιστεύει στη συνέχεια. Άλλες θρησκείες λένε ότι εκεί είναι το τέρμα και άλλοι πάλι περιμένουν να αμοιφθούν επ άπειρον με πιλάφια και γάργαρα νερά για τα 70-80 χρονάκια (μια τσουτσουνιά στην απειρότητα) που πέρασαν εδώ.
:wave2:
[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Εξαρτάται.
Τι είναι ο θάνατος; Το τέρμα; Η αρχή; Μια στάση στο ενεργειακό συνεχές; Μια δοκιμή, ένα πέρασμα για αυτό που κάποιοι ονομάζουν "ψυχή";
Αν κάποιος μπορούσε να σου αποδείξει ότι θάνατος δεν υφίσταται παρά μόνο αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τα ψιλοαισθητήρια που έχουμε, θα ήσουν διατεθειμένος να το δεις διαφορετικά;
Ένας βουδιστής, λχ, χωρίς να αποζητά το θάνατο, δεν το φοβάται γιατί πιστεύει στη συνέχεια. Άλλες θρησκείες λένε ότι εκεί είναι το τέρμα και άλλοι πάλι περιμένουν να αμοιφθούν επ άπειρον με πιλάφια και γάργαρα νερά για τα 70-80 χρονάκια (μια τσουτσουνιά στην απειρότητα) που πέρασαν εδώ.
:wave2: [/QUOTE
Υπάρχει άνθρωπος που δεν επηρεάζεται από τη δυστυχία; Πρέπει να συζητήσουμε τα αυτονόητα; :bigcry:
Εχετλαίος
17/12/2009, 13:00
Αρχικά δημιουργήθηκε από dimr1
Πρέπει να συζητήσουμε τα αυτονόητα;
Χρέος μας, αν θελουμε να φιλοσοφήσουμε (έστω και απλοικά, λαικά)
Δυστυχία, μεγάλη κουβέντα.
Εννοείς εσωτερική δυστυχία ή αυτό που αντικρύζεις γύρω σου κάθε μέρα;
:wave2:
Χωμάτινος
17/12/2009, 13:23
Ο μύθος του σπηλαίου από την "Πολιτεία" του Πλάτωνα (κανονικό όνομα Αριστοκλής) :sun:
Θα ετοιμάσω γραφική αναπαράσταση του σχετικού μύθου (είναι απαραίτητη) και θα επανέλθω . .
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Χρέος μας, αν θελουμε να φιλοσοφήσουμε (έστω και απλοικά, λαικά)
Δυστυχία, μεγάλη κουβέντα.
Εννοείς εσωτερική δυστυχία ή αυτό που αντικρύζεις γύρω σου κάθε μέρα;
:wave2:
Εγώ μια χαρά είμαι, χάρηκα για τη γνωριμία :beer: . Ας μην συγκεκριμενοποιούμε το θέμα, πιστέυω ότι το γνωμικό αυτό δεν στέκει.
Εχετλαίος
17/12/2009, 13:25
Αρχικά δημιουργήθηκε από Χωμάτινος
Ο μύθος του σπηλαίου από την "Πολιτεία" του Πλάτωνα (κανονικό όνομα Αριστοκλής) :sun:
Θα ετοιμάσω γραφική αναπαράσταση του σχετικού μύθου (είναι απαραίτητη) και θα επανέλθω . .
:wave2:
Εχετλαίος
17/12/2009, 13:27
Αρχικά δημιουργήθηκε από dimr1
πιστέυω ότι το γνωμικό αυτό δεν στέκει.
Kαι δε μπορώ να διαφωνήσω αλλά ούτε και να συμφωνήσω αν δεν μου εξηγήσεις γιατί δεν στέκει. Σίγουρα θα το έχεις σκεφτεί πολύ για να καταλήξεις αβίαστα σε αυτό το συμπέρασμα. Για πες...
:wave2:
Gandalf dr685sm
17/12/2009, 13:35
η φράση είναι υποκειμενική.
Όπως και το τι εννοεί ο καθένας ενάρετα... όπως το πως αντιλαμβάνεται τον θάνατο... το πως έχει αντιληφθεί τον εαυτό του στην πρώτη σφαίρα-διάσταση που λέει και ο Εχετλαίος αλλά και στο πως θεωρεί οτι μπορεί να κάνει χρήση του "δανεικού" χρόνου του.
Δεν έχει χρονικό σημείο αναφοράς η φράση, καθώς η κάθε κατάσταση που βιώνουμε γίνεται μόνο απο εμάς και μόνο εμείς μπορούμε να καθορίσουμε το τι νιώθουμε.
Μου θυμίζει έντονα μια κουβέντα στο Ταο... ενώ είσαι ολόκληρος μπορείς να είσαι και μέρος του όλου. Κάθε τι που συμβαίνει σε επηρρεάζει αλλά σε αφήνει και ανέγγιχτο μέσα στο όλο.
Είναι δύσκολο να το εξηγήσεις με λέξεις... ρε menelaos46... τι έβαλες μεσημεριατικά αδερφέ;... εδώ αυτό θέλει πολύ κουβέντα και κυρίως ηρεμία. Δύσκολο να κάνεις κουβέντα απο πληκτρολόγιο σε αυτό το θέμα.
Και κάτι σημαντικό... είναι υποκειμενικό. Μην πέσουμε στην παγίδα λάθους-σωστού. Είναι προσωπική οπτική και συναισθήματα. Δεν μπορείς να τα βάλεις όλα σε ενα καλούπι... όπως και τους ανθρώπους.
Gandalf
Εχετλαίος
17/12/2009, 13:39
Αρχικά δημιουργήθηκε από Gandalf dr685sm
Δεν μπορείς να τα βάλεις όλα σε ενα καλούπι...
Η αρετή είναι κάτι το αντικειμενικά υπαρκτό;
Ίσως το διέπουν υποκειμενικές υπο-αξίες αλλά σαν απόλυτο ποσό, είναι αντικειμενικά το ιδεατό;
Gandalf dr685sm
17/12/2009, 13:48
η αρετή είναι όπως λέμε στους υπολογιστές το "πλαίσιο συμμόρφωσης" βασισμένο και διαμορφωμένο σε αυτό που αναφέρεις ώς υποσύνολο... υποσύνολο υποκειμενικά δημιουργημένο.... Το πρότυπο αξίας που κυνηγάς να πετύχεις. Άρα κινείται στον χώρο του ιδεατού. Είναι ενα "τέλειο". Το "τέλειο" δεν μπορείς να το πετύχεις ποτέ. Μόνο να βρίσκεσαι στην διαρκή αναζήτηση επίτευξης του.
Είσαι διαρκώς δηλαδή στην επίτευξη του ιδεατού σύμφωνα με τα δικά σου υποκειμενικά κριτήρια και αξίες.
Όταν λοιπόν μέσα στο δικό σου ολοκληρωμένο σύνολο , είσαι σε διαρκή αγώνα για αυτό έτσι ώστε να κατανοήσεις όσο το δυνατόν καλύτερα (άλλο ιδεατό εδώ) το μεγαλύτερο όλο (ΤΑΟ) , τόσο πιο στενη γίνεται η οπτική σου και η ανυπαρξία επαφής σου με άλλα θέματα. Μάλιστα επειδή συνήθως θα καταφέρεις να αγγίξεις την επιτυχία ανά σημεία... τόσο πιο πολύ απορροφείσαι στο παραπάνω.
Σε μοτοσυκλετιστική αναγωγή...
Κυνηγάς να μπεις σε μια στροφή όσο πιο τέλεια μπορείς... στην στροφή που έχεις επιλέξει με ιδιομορφία την μηχανή και το σώμα , τρόπο οδήγησης σου... τα καταφέρνεις και συνεχίζεις για την επόμενη , έτσι ώστε να τελειώσεις ενα κύκλο σε πίστα (ατομικό ολοκληρωμένο).. ο σκοπός του παραπάνω είναι να βγείς στον δρομο και να οδηγείς όσο πιο τέλεια μπορείς... που και αυτό είναι ενας κύκλος-όλο-σφαίρα.
Το κάνεις μάλιστα σε τέτοιο βαθμό απορρόφησης που δεν διακρίνεις οτι γύρω σου υπάρχουν και άλλα προβλήματα γύρω απο σένα , σχετικά άσχετα με οτι κάνεις... δεν σε αγγίζουν.
Ελπίζω να το έκανα αρκετά νιανιά τώρα.
Gandalf
Εχετλαίος
17/12/2009, 13:54
Αρχικά δημιουργήθηκε από Gandalf dr685sm
τόσο πιο στενη γίνεται η οπτική σου και η ανυπαρξία επαφής σου με άλλα θέματα.
Μu Shin, για πολλούς ανοησία και απάθεια, για άλλους ο δρόμος.
:wave2:
Gandalf dr685sm
17/12/2009, 14:01
μα για αυτό είπα οτι είναι υποκειμενικό και δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις σωστό και λάθος. Είναι απλά ενας δρόμος. Αν σε βοηθάει να κάνεις αυτό που θες το ακολουθείς... αλλιώς ψάχνεις άλλο δρόμο... ή αν θες κάθεσαι και εκεί που είσαι. Κάτι που το πράττουν πολλοί σήμερα. ... Πάρα πολλοί.
Gandalf
Εχετλαίος
17/12/2009, 14:20
Αντικειμενικά καλό και κακό υπάρχει;
Γιατί αν ναι, τότε και η αρετή δεν μπορεί παρά να είναι ένα μόνο μονοπάτι και η ιστορία περιπλέκεται.
Αν πάλι όχι, τότε τα πράγματα είναι ίσως ακόμα πιο δύσκολα καθώς εμβαπτίζονται σε ύδατα άκρατου υποκειμενισμού και ο διαχωρισμός τους αβέβαιος.
Λοιπόν;
Gandalf dr685sm
17/12/2009, 14:23
δύσκολη απάντηση...
Το καλό και το κακό προσδιοριζεται απο ηθικές αξίες και κανόνες , που και αυτοί με την σειρά τους προσδιορίζονται απο τις εκάστοτες χρονικές και κοινωνικές συνθήκες και οπτικές. Παρόλα αυτά υπάρχουν και ορισμένες κατηγορίες κακού και καλού που δεν έχουν αλλάξει ποτέ... π.χ. η αναίτια αφαίρεση ανθρώπινης ζωής..... ή η θυσία κάποιου για να σώσει άλλον/άλλους.
Πολύ δύσκολη απάντηση. Διφορούμενη... για αυτό και δεν είναι ξεκάθαρο το τι εστί αρετή για όλους ή μόνο για εναν.
Τεράστια συζήτηση απο μόνης της είναι το δίλημα που αναφέρεις.
Gandalf
liakaros
17/12/2009, 14:32
Αρχικά δημιουργήθηκε από Gandalf dr685sm
Παρόλα αυτά υπάρχουν και ορισμένες κατηγορίες κακού και καλού που δεν έχουν αλλάξει ποτέ... π.χ. η αναίτια αφαίρεση ανθρώπινης ζωής..... ή η θυσία κάποιου για να σώσει άλλον/άλλους.
Gandalf
Καλα και αυτο σχετικο ειναι...αναλογα την θρησκεια και την κουλτουρα του καθε ενα...δλδ για καποιον μουσουλμανο(φανατικο παντα) ισως ειναι καλο να σκοτωσει καποιον επειδη μονο και μονο ειναι ''απιστος'' ,η να θυσιαστει μεν αλλα οχι για να σωσει καποιον,αλλα για να παρει μαζι του καμποσους ''απιστους''...
Εν τελη...πιστευω οτι το καλο και το κακο δεν γινεται να μπουν σε ενα καλουπι...
Εχετλαίος
17/12/2009, 14:32
Αρχικά δημιουργήθηκε από Gandalf dr685sm
για αυτό και δεν είναι ξεκάθαρο το τι εστί αρετή για όλους ή μόνο για εναν.
Θεωρητικά δε θα έπρεπε να είναι (ή να μην είναι) ένα και μόνο πράγμα;
Καθότι ένα το ανθρώπινο γένος, ένας ο πλανήτης, ένα το σύμπαν;
Gandalf dr685sm
17/12/2009, 14:37
liakaros... αυτό δεν είναι αναίτια αφαίρεση ζωής κατά τον μουσουλμάνο. Είπαμε ... αναλόγως οπτική του καθενός.. για εμάς θεωρείται αναίτια.. για τον δογματιστή-φανατικό οχι.
Όπως είπα είναι πολύ δύσκολο θέμα και χωράει 6.5 δις γνώμες.. όσοι και οι κάτοικοι του πλανήτη. Γιατί κάποιοι θα έχουν αιτία.. άλλοι οχι..
Σε εκείνους που δεν έχουν αιτία όμως στο δικό τους μυαλο , διαχρονικά η ανθρώπινη ζωή και η αναίτια αφαίρεση της είναι κακό.
Είπαμε.. πολύ δύσκολο θέμα.
Εχετλαίος .. η ανθρωπότητα είναι το όλο... ο κάθε άνθρωπος "μέρος" του ανθρώπινου "όλου".. κανένα "μέρος" δεν είναι όμοιο με το άλλο.. αν και μαζί απαρτίζουν το σύνολο... σου λύνει την απορία σου;
Εχετλαίος
17/12/2009, 14:44
Αρχικά δημιουργήθηκε από Gandalf dr685sm
η ανθρωπότητα είναι το όλο... ο κάθε άνθρωπος "μέρος" του ανθρώπινου "όλου".. κανένα "μέρος" δεν είναι όμοιο με το άλλο.. αν και μαζί απαρτίζουν το σύνολο... σου λύνει την απορία σου;
Άρα ( ; ) ουτοπικό να αναζητάμε το όχημα που θα τρέψει όλο τον πλανήτη στο θετικό και το ιδεατό για όλους μας;
Προκειμένου για απλά πράγματα δηλαδή όπως το έρμο το περιβάλλον, δε θα υπάρξει ποτέ μα ποτέ μια σύμπνοια καθότι όσοι άνθρωποι (χονδροειδώς) τόσα και μονοπάτια της υποκειμενικά αντιλαμβανόμενης αρετής; Το δικό μου δέντρο που ιδεατά το θέλω να στέκει για να φτιάζει αέρα για να αναπνέω είναι η ύλη που ιδεατά θέλει ο ιδιοκτήτης του ΙΚΕΑ να κάνει καναπέδες για να πουλήσει για να πλουτίσει;
Gandalf dr685sm
17/12/2009, 14:45
και να το πάω και πιο μακριά;...
Ούτε που έχουμε ιδέα πόσο μάταια είναι όλα αυτά. Όλες οι γνώμες , οι οπτικές,.. το αέναο κυνήγι γνώσης και βελτίωσης είναι με ημερομηνία λήξης στο τέλος του κύκλου ζωής που έχουμε εδώ. Με τον ερχομό του θανάτου ώς φυσική λήξη τα όσα ξέρουμε εδώ μένουν εδώ. Άρα;... αρα πολλές φορές το ζαλίζουμε χωρίς νόημα .. αντί να θυμηθούμε να απολαύσουμε με τον καλύτερο τρόπο αυτό που ζούμε το δευτερολέπτο που με διαβάζετε ακόμα και τώρα.
Το carpe diem και το "εν οίδα , οτι ουδέν οίδα"... έχουν απόλυτη βάση... άλλωστε και ο πιο σοφός άνθρωπος του κόσμου να γίνεις ,... ο πιο τέλειος ... ο πιο ικανός... σε κάποια στιγμή θα ξεπεραστείς απο άλλον ή ακόμα και απο τις ίδιες τις καταστάσεις της ζωής σου. Ο άνθρωπος είναι ενας ατελής οργανισμός.. ψυχικά και σωματικά που κυνηγάει αιώνια την δική του "Θέωση"... απο την στιγμή που πρωτοείδε τα αστέρια μέχρι και την στιγμή που θα δεί το σεντόνι της κάσας του.
Δεν είναι τυχαίο επίσης το "η άγνοια είναι ευτυχία"...
Δρόμοι είναι όλα αυτά Εχετλαίος... η επιλογή είναι δική μας. Είναι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ...
Y.G. αυτό απαντάει απο όσο βλέπω και το παραπάνω ερώτημα που έβαλες και δεν το πρόλαβα.
Gandalf
φιλοσοφοι, ακητες και ερημιτες....... (http://www.youtube.com/watch?v=bcNEVKBzlVo&feature=related) :smokin:
Gandalf dr685sm
17/12/2009, 15:08
xaxaxaaxaxaxaxaxa...όντως... γαμάτο το συγκεκριμένο... πολύ γέλιο.
Gandalf
vangelis 64
17/12/2009, 15:14
Το καλό και το κακό είναι ανθρώπινοι προσδιορισμοί.Δεν υπάρχουν στον τρισδιάστατο κόσμο που αντιλαμβανόμαστε.Δεν υπάρχουν στη φύση.
Gandalf dr685sm
17/12/2009, 15:23
σίγουρα... έλογο προϊόν σκέψης είναι. Αλλά μαζί και ανώτερος διαχωρισμός απο το μοναδικό όν που μπορεί και έχει κριτική ικανότητα. Υποτίθεται μάλιστα οτι πρέπει να την χρησιμοποιεί όσο πιο συχνά και δημιουργικά υπέρ συνόλου και πλανήτη μπορεί... το κάνει όμως;.. και όταν το κάνει.... το κάνει για καλό ή για κακό.. όπως και αν το εννοεί;
Μην απαντήσεις... προσωπικός παραλογισμός και σκέψη είναι. Έτσι για να περνάει η ώρα και να μη τραβήξω κανά ρέψιμο όπως στο παραπάνω clip...:lol: :lol: :lol: :bawl: :bawl: :lol: :lol:
Gandalf
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Το καλό και το κακό είναι ανθρώπινοι προσδιορισμοί.Δεν υπάρχουν στον τρισδιάστατο κόσμο που αντιλαμβανόμαστε.Δεν υπάρχουν στη φύση.
πές τα
εχει ομως πολύ πλάκα να βλέπεις την προσπάθεια εξανθρωπισμού των πάντων.
Κλασικά οτι δεν κατανοώ, το φέρνω στα μέτρα μου, ώστε να γίνει κατανοητό απο ΕΜΈΝΑ!
Και για να παμε και πιο κατω
το ενάρετο που ρώτησε ο "παλαιός", τι ειναι? πανω σε πια βάση?
το επιθυμητό ας πούμε? μάλλον οχι Ε?
Ε τοτε θα ειναι αυτο που θα κανει τον νου ή την ψυχή να γαληνεύει! Ε?
αυτό που τελικά ειναι καλό και συμφέρον για τας "ψυχας υμων"? Ε?
Για την νιρβάνα του νου? Ετσι?
Και εάν ειναι το ενάρετο σωστο, δεν ειναι και συμφέρον ΜΟΥ?
μάλλον!
δλδ το ενάρετο είναι το συμφέρον ΜΟΥ ??
σωστά?
ΚΑΙ το συμφέρον μου ειναι καλό!
σωστά?
ΑΡΑ το συμφερον μου ειναι καλό και εναρετο!!
αρα πρέπει να κοιτάω το συμφέρον μου γιατι ειναι καλό και κάνοντας το ζω ενάρετα:winka:
:wave2:
τελικα , τα "ελαφριά" πρέπει να τα νομιμοποιησουν ή οχι :confused: :confused:
Αρχικά δημιουργήθηκε από menelaos46
"Ουτε ο θανατος, ουτε η πεινα, ουτε η απωλεια χρηματων,ουτε τιποτε αλλο απολυτως μπορει να βλαψει εκεινον που ζει εναρετα, ουτε να αφαιρεσει την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ και ΧΑΡΑ"
Καποιος το ειχε γραψει αυτο καποιες χιλιαδες χρονια πριν.
Μαλλον ειχαν τα ιδια προβληματα και τοτε... γιατι ταιριαζει και στη εποχη μας.
Τι λετε?
Ναι οκ, αν κατακτησεις την εσωτερικη γαληνη δεν σε ενοχλει τιποτε (διοτι αν σε ενοχλει, δεν την ειχες πραγματικα κατσκτησει). Παμ'παρακατω... "that's elementary my dear watson"
Αρχικά δημιουργήθηκε από ggs
τελικα , τα "ελαφριά" πρέπει να τα νομιμοποιησουν ή οχι :confused: :confused:
Και τα βαρια :wave2:
:eyepop: ΤΙΙΙΙ παράνομα ειναι??????
:sick: τ'ν γά'μσα
:lol: :rotflmao:
vangelis 64
17/12/2009, 20:32
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
αρα πρέπει να κοιτάω το συμφέρον μου γιατι ειναι καλό και κάνοντας το ζω ενάρετα:winka:
:wave2: Νομίζω ότι λύθηκε και η απορια τού Oldman:rotflmao:
Εχετλαίος
17/12/2009, 21:01
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Το καλό και το κακό είναι ανθρώπινοι προσδιορισμοί.Δεν υπάρχουν στον τρισδιάστατο κόσμο που αντιλαμβανόμαστε.Δεν υπάρχουν στη φύση.
Πολύ σωστά.
Αλλά πάλι...εδώ μένουμε, εδώ κατοικούμε και εδώ ή τα πάμε καλά με όλους για όλους ή τα κάνουμε κwλο και πάμε όλοι στην αποχέτευση (κάτι κοντά στο σημερινό γίγνεσθαι).
Οπότε...βουδιστική γαλήνη (απάθεια, για το ευρύ κοινό) ή ντετερμινιστική δράση τύπου Greenpeace (καραγκιοζιλίκι, για το ευρύ κοινο);
Τι πλησιάζει την αρετή αν δεχθούμε ότι αρετή=διάφορο του συμφέροντός μου (και αλίμονο! προφανώς και πρέπει να είναι!)
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Τι πλησιάζει την αρετή αν δεχθούμε ότι αρετή=διάφορο του συμφέροντός μου (και αλίμονο! προφανώς και πρέπει να είναι!)
Το πολυ πολυ πολυ απλο:
"Το συμφερον μου ειναι εμμεσο αποτελεσμα της προσπαθειας μου για το συμφερον του συνολου"
vangelis 64
17/12/2009, 23:40
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Τι πλησιάζει την αρετή αν δεχθούμε ότι αρετή=διάφορο του συμφέροντός μου (και αλίμονο! προφανώς και πρέπει να είναι!) Γαμώτ...δύσκολα μού βάζεις νυχτιάτικο.:evil:
Με όσο λιγώτερα λόγια μπορώ να το πω,διότι εδώ έχουν γραφτεί τόμοι περί αυτού.
Μπορούμε να ελευθερωθούμε...να νικήσουμε τα πάθη μας;Τότε αυτό είναι!
Όλοι οι φιλόσοφοι,από αρχαιωτάτων χρόνων,αυτό
δίδασκαν.Έλληνες,Ινδοί,Αιγύπτιοι,Λάμα,Κινέζοι,Ιησούς.. ..
Να απαντήσω κύριε;....Όχι δεν θέλουμε!:sad:
menelaos46
18/12/2009, 04:44
το ενάρετο που ρώτησε ο "παλαιός", τι ειναι? πανω σε πια βάση? το επιθυμητό ας πούμε? μάλλον οχι Ε? Ε τοτε θα ειναι αυτο που θα κανει τον νου ή την ψυχή να γαληνεύει! Ε? αυτό που τελικά ειναι καλό και συμφέρον για τας "ψυχας υμων"? Ε? Για την νιρβάνα του νου? Ετσι? Και εάν ειναι το ενάρετο σωστο, δεν ειναι και συμφέρον ΜΟΥ? μάλλον! δλδ το ενάρετο είναι το συμφέρον ΜΟΥ ?? σωστά? ΚΑΙ το συμφέρον μου ειναι καλό! σωστά? ΑΡΑ το συμφερον μου ειναι καλό και εναρετο!!
Οχι μωρε αυτο που λες δε στεκει...
Κανοντας κατα το συμφερον μου δε με κανει εναρετο.....
Για την ιστορια ο ποιητης ειναι ο Αγ. Ιωαννης Χρυσοστομος.
Υ.Γ.Για την αναφερομενη νομιμοποιηση συμφωνω κι εγω...
Γαι τον μύθο του σπηλαίου, που αναφέρατε, αν προλάβω θα βάλω φωτό από το μπλουζάκι που τον έχω τυπωμένο. :wave2:
Εχετλαίος
18/12/2009, 07:55
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Μπορούμε να ελευθερωθούμε...να νικήσουμε τα πάθη μας;Τότε αυτό είναι!
Kαι αυτό ακριβώς να (μην) είναι, λέγε μου και κάτι ακόμα.
Προκειμένου να νικήσω τα πάθη μου δε θα πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσω ότι έχω πάθη;
Με ποιό τρόπο θα το κάνω αυτό;
(δεδομένου ότι οι εκάστοτε νόμοι και πλαίσια ανά τρέχουσα κοινωνική δομή θα υπαγορεύουν κάποια πράγματα που ίσως (ίσως, ίσως και όχι) να στρέφουν αλλού την αντίληψή μου και να με βοηθούν (ή και να μη με βοηθούν) σε αυτό το κυνήγι εσωτερικής εξερεύνησης)
vangelis 64
18/12/2009, 09:27
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Kαι αυτό ακριβώς να (μην) είναι, λέγε μου και κάτι ακόμα.
Προκειμένου να νικήσω τα πάθη μου δε θα πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσω ότι έχω πάθη;
Με ποιό τρόπο θα το κάνω αυτό;
Με την παρατήρηση τών πράξεών μου.Τι κάνω τώρα και γιατί το κάνω!
Είμαι λάγνος;Ζηλιάρης;Λαίμαργος;Άπληστος;Τεμπέλης;Παρτάκια ;Θυμώνω;
Έλεγε κάποιος καλός άνθρωπος,που είχα την τύχη να γνωρίσω,ότι η βασικώτερη αιτία τού ξεπεσμού τού ανθρώπου,είναι ο ναρκισσισμός...η φιλαυτία δηλαδή.Πόσο δίκηο έχει...:beer: :wave2:
Εχετλαίος
18/12/2009, 09:35
Ναι, αρχικά σίγουρα χρειάζεται η παρατήρηση των πράξεών μου. Αλλά...
Αν μου αρέσουν; Αν δεν είμαι σε θέση να διαπιστώσω ότι η φιλαυτεία είναι ατραπός ή αν δεν μπορώ να κρίνω αν μου αρέσει ή όχι να ζω όπως διάγω καθημερινά;
Ποιό είναι εκείνο το πράγμα που θα με κεντρίσει να ξυπνήσω και να αποσχιστώ από το κουκούλι που μόνο πεταλούδα δε θα βγάλει;
Παιδεία; (η παρεχόμενη/ελεγχόμενη από ποιόν)
H μη επιστημονική παιδεία; Οι κοινωνικές καταβολές και η ληφθείσα εμπειρία;
Ο Μορφέας με το όραμα και το διαστημόπλοιό του;
Άλλο...;
notakos600
18/12/2009, 09:48
Όταν δεν δούλευα δεν είχα χρήματα αλλά είχα χρόνο.
Τώρα που δουλεύω έχω χρήματα αλλά δεν έχω χρόνο.
Τότε ήμουν ευτυχισμένος τώρα όχι και τόσο ...
Μήπως η ευτυχία κρύβεται στην εσωτερική μας ισορροπία ;
Ισορροπία γενικά, απλά το συγκεκριμένο παράδειγμα ήταν τυχαίο και ίσως ατυχές.
vangelis 64
18/12/2009, 09:53
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Ναι, αρχικά σίγουρα χρειάζεται η παρατήρηση των πράξεών μου. Αλλά...
Αν μου αρέσουν; Αφού συνειδητοποιήσεις ότι σού αρέσουν,είναι πια στο χέρι σου να πράξεις αναλόγως.
Ν' ανοίξω τη μάχη με τον εαυτούλη μου ή να τον χαϊδέψω στοργικά,όπως πάντα,και να πω "δε γαμιέται";
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Αν δεν είμαι σε θέση να διαπιστώσω ότι η φιλαυτεία είναι ατραπός ή αν δεν μπορώ να κρίνω αν μου αρέσει ή όχι να ζω όπως διάγω καθημερινά;
Αν δεν έχεις διανοητικό πρόβλημα,είσαι σε θέση να διαπιστώσεις και να κρίνεις οτιδήποτε.
Αυτό που μάς φρενάρει είναι ότι έχουμε εκπαιδευτεί να υπακούμε σ' αυτό που μάς αρέσει,που μάς κάνει να "περνάμε καλά" τρομάρα μας!
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Ποιό είναι εκείνο το πράγμα που θα με κεντρίσει να ξυπνήσω και να αποσχιστώ από το κουκούλι που μόνο πεταλούδα δε θα βγάλει;
Παιδεία; (η παρεχόμενη/ελεγχόμενη από ποιόν)
H μη επιστημονική παιδεία; Οι κοινωνικές καταβολές και η ληφθείσα εμπειρία;
Ο Μορφέας με το όραμα και το διαστημόπλοιό του;
Άλλο...; Νομίζω μόνο η προσωπική βούληση,η θέληση είναι αυτό που μπορεί να μάς κάνει να πάμε ένα βήμα παραπάνω.
Παιδεία,επιστημονική ή μη,σημαίνει βασικά γνώσεις και οπωσδήποτε παίζει το ρόλο της.
Υπάρχει όμως,είναι στη διάθεσή μας και περιμένει να την χρησιμοποιήσουμε.
Α ρε διάολε,τι κουβέντα άνοιξες πάλι...:p
vangelis 64
18/12/2009, 09:56
Αρχικά δημιουργήθηκε από notakos600
Ισορροπία γενικά, απλά το συγκεκριμένο παράδειγμα ήταν τυχαίο και ίσως ατυχές. Καθόλου ατυχές!Πιστεύω ακράδαντα ότι η οικονομική ευημερία είναι απαραίτητη,αρκεί να είμαστε σε θέση να χρησιμοποιούμε το χρήμα και όχι να μάς χρησιμοποιεί.
Εχετλαίος
18/12/2009, 10:47
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Καθόλου ατυχές!Πιστεύω ακράδαντα ότι η οικονομική ευημερία είναι απαραίτητη,αρκεί να είμαστε σε θέση να χρησιμοποιούμε το χρήμα και όχι να μάς χρησιμοποιεί.
Η Κυνική σχολή δίδασκε την πενία σαν οδηγό στην αρετή του εσωτερικού μηδενισμού.
Και μάλλον ήταν ευτυχείς αυτοί δίχως την οικονομική ευημερία.
Η ύπαρξη χρήματος και μόνο διδάσκει, σε αντίθεση, την εξάρτηση.
Αλήθεια, πόσο δύσκολο είναι να φανταστεί κανείς τον άνθρωπο δίχως έχον και κατέχον!
Αν όμως εφαρμοζότανε αυτό αύριο, αναγκαστικά δε θα γυρίζαμε να κάνουμε τη "σιωπηλή κατάδυση" στον εαυτό μας, κάτι που ο ποιητής λέγει ότι κάνουμε μονάχα πλέον στις διακοπές;
Και η προσωπική διάθεση για αλλαγή που βρήκαμε ότι απαιτείται για να οδεύσουμε στο στοκτό μονοπάτι της αρετής πρέπει από κάπου να παρακινηθεί.
Μήπως τελικά αλληλένδετα είναι η εσωτερική αναζήτηση με την ανάγκη για κάτι τέτοιο;
Εχετλαίος
18/12/2009, 10:48
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Α ρε διάολε,τι κουβέντα άνοιξες πάλι...:p
Kαι που να κοπανήσουμε καικαμιά τσικουδέ! Εκεί να δεις αμπελοφιλοσοφία! :D
vangelis 64
18/12/2009, 11:08
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Η Κυνική σχολή δίδασκε την πενία σαν οδηγό στην αρετή του εσωτερικού μηδενισμού.
Και μάλλον ήταν ευτυχείς αυτοί δίχως την οικονομική ευημερία.
Η ύπαρξη χρήματος και μόνο διδάσκει, σε αντίθεση, την εξάρτηση.
Αλήθεια, πόσο δύσκολο είναι να φανταστεί κανείς τον άνθρωπο δίχως έχον και κατέχον!
Αν όμως εφαρμοζότανε αυτό αύριο, αναγκαστικά δε θα γυρίζαμε να κάνουμε τη "σιωπηλή κατάδυση" στον εαυτό μας, κάτι που ο ποιητής λέγει ότι κάνουμε μονάχα πλέον στις διακοπές;
Και η προσωπική διάθεση για αλλαγή που βρήκαμε ότι απαιτείται για να οδεύσουμε στο στοκτό μονοπάτι της αρετής πρέπει από κάπου να παρακινηθεί.
Μήπως τελικά αλληλένδετα είναι η εσωτερική αναζήτηση με την ανάγκη για κάτι τέτοιο; Όπως είπε και ο notakos600 πριν,ισορροπία!Το οποίον δεν βλέπω κάτι άσχημο στο να έχει κάποιος οικονομική ευημερία,όταν δεν είναι δέσμιος αυτής και ξέρει πώς να χρησιμοποιεί το χρήμα.
Το θέμα είναι να μπορέσουμε να απαλλαγούμε από το εγώ που θέλει να κατέχει.Όχι να μην έχουμε παπούτσια να βάλουμε.
Τώρα θα μού πεις...πλούσιος και ψαγμένος εσωτερικά υπάρχει;Μάλλον δεν υπάρχει.Τι να κάνουμε...να πιούμε καμμιά τσικουδιά λες;
Ε ρε και δεν έχω πάει στην Κρήτη ποτέ γαμώτη!:sad:
Εχετλαίος
18/12/2009, 11:27
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Τι να κάνουμε...να πιούμε καμμιά τσικουδιά λες;
Ε ρε και δεν έχω πάει στην Κρήτη ποτέ γαμώτη!:sad:
http://web.anek.gr/portal/page/portal/ANEK_prod/Routes_Timetables
:wave2:
Εχετλαίος
18/12/2009, 11:36
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
[BΤο οποίον δεν βλέπω κάτι άσχημο στο να έχει κάποιος οικονομική ευημερία,όταν δεν είναι δέσμιος αυτής και ξέρει πώς να χρησιμοποιεί το χρήμα.[/B]
Ναι, οπωσδήποτε (θεωρητικά τουλάχιστον) κακό δεν είναι η λογική χρήση του πλούτου.
Αλλά αυτό θα ήταν βέλτιστο αν ομιλούσαμε για πρόσβαση όλων στον καθολικό πλούτο, κάτι ουτοπικό προκειμένου για μη πεφωτισμένα ανθρώπινα όντα.
Αν η αρετή είναι ο δρόμος (ή ο στόχος) προς την επίτευξη (ή προσέγγιση) του Όντος τότε, από τη στγμή που το Ον είναι εξ' ορισμού Μακάριο και Αυθύπαρκτο και δεν χρειάζεται ούτε απαιτεί ούτε δίδει τίποτε, ακόμη και ο εκλογικευμένος πλούτος είναι άχρηστος και ανούσιος. Πιο βαθιά, ακόμη και αυτή η γνώση είναι μη χρήσιμη αν κάποιος πιο πριν δε διαπιστπώσει (πως ; ) την κενότητα της μη υπόστασης της ανάγκης, σε τελική.
Πάντων όλων η διαπίστωση της μη ανάγκης για την ίδια την ανάγκη!
Δύσκολο, πολύ δύσκολο...
Πάντων όλων η διαπίστωση της μη ανάγκης για την ίδια την ανάγκη!
Μακάριος θα μπορούσαμε να πούμε οτι ειναι ο μη εξαρτημένος (απο πάθη ή απο χρέη )
Ο μη εχων ανάγκες!!
Αυτο το λεω εγω και Χ" εκατομμύρια άνθρωποι
και επειδή το είπανε πριν απο μενα πολλοί, και εγω το εχω αποδεχθεί,το "κλείδωσα"
δηλαδή
Ολοι μπαίνουμε στο ψάξιμο με το μυαλό μας κλειδωμένο σε κάποιες σταθερές.
εχουμε ήδη χαρακτηρίσει το τι ειναι ενάρετο ΠΡΙΝ αρχίσουμε το "ψάξιμο"
Στην ουσία το μονο που κάνουμε ειναι να βρούμε την λογική οδο προς το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα.
Ψάχνουμε ουσιαστικά την αιτιολόγηση αυτου που θεωρούμε εξ αρχής "σωστό"
Αυτο δεν ειναι κακο
Φιλόσοφος ειναι αυτος που ψαχνει δρόμους
Σοφός ειναι αυτός που τον εχει βρεί!!
Το να βρείς τον "λογικό" δρόμο προς το αρχικά αποδεκτό, σημαίνει οτι ΤΩΡΑ ΞΕΡΕΙΣ γιατι ΑΥΤΟ ειναι σωστό!!
Έχεις γίνει σοφός.
Αυτό ομως δεν ειναι ενδοσκόπηση "σιωπηλή κατάδυση"ή "βουτιά" στα κατάβαθα του μυαλού.
Ειναι "ξεσκόνισμα" στην σκόνη που έριξε ο χρόνος στον αρχικό αλλά ασυνείδητο δρόμο που μας οδήγησε στον ορισμό του μακάριου, πριν αρχίσουμε να ψάχνουμε το γιατι και το πως.
Ήμαστε εγκλωβισμένοι σε ενα ερώτημα, που εμπεριέχεται στο "είναι" και στην ζωή και νομίζουμε, οτι ειναι η ίδια ή ζωή
Αποκλείουμε κατ αρχας το "άλλο" το διαφορετικό, απο το "σωστό" και εξετάζουμε το θέμα με αφαιρεμένες μερικές εκδοχές.
Ξεκινήσαμε με το δεδομένο οτι κάποια πράγματα, πράξεις, σκέψεις, ειναι κακές ή λάθος.
Ετσι δεν ειναι δυνατόν να καταλήξουμε σε συμπεράσματα διαφορετικά απο τα προϋπάρχοντα.
Μονο εάν ξεκινήσουμε την αρχή του νήματος, μακριά απο της προϋπάρχουσες "σταθερές" υπάρχει περίπτωση, (ακόμα και εαν εχουμε την ιδια κατάληξη)να βρούμε την "αλήθεια"
Μονο αμα ξεκινώντας απο διαφορετικά μονοπάτια καταλήξουμε στην ιδια απάντηση, μπορούμε να θεωρήσουμε οτι αυτη η απάντηση ειναι η σωστή για την συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Το να αναμασάμε τα λόγια μεγάλων ανθρώπων το μονο που κάνουμε ειναι να έχουμε έτυμες απαντήσεις για τα ερωτήματά μας.
Δεν θα μάθουμε ποτε το πως σκέφτηκαν και κατέληξαν εκει αυτοί.
Απλα θα επαναλάβουμε το αποτέλεσμά τους.
εγκράτεια=αρετή =δρόμος σωστός=ευδαιμονία
συνεχίζεται:D
notakos600
18/12/2009, 15:37
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Πάντων όλων η διαπίστωση της μη ανάγκης για την ίδια την ανάγκη!
Μακάριος θα μπορούσαμε να πούμε οτι ειναι ο μη εξαρτημένος (απο πάθη ή απο χρέη )
Ο μη εχων ανάγκες!!
Αυτο το λεω εγω και Χ" εκατομμύρια άνθρωποι
και επειδή το είπανε πριν απο μενα πολλοί, και εγω το εχω αποδεχθεί,το "κλείδωσα"
δηλαδή
Ολοι μπαίνουμε στο ψάξιμο με το μυαλό μας κλειδωμένο σε κάποιες σταθερές.
εχουμε ήδη χαρακτηρίσει το τι ειναι ενάρετο ΠΡΙΝ αρχίσουμε το "ψάξιμο"
Στην ουσία το μονο που κάνουμε ειναι να βρούμε την λογική οδο προς το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα.
Ψάχνουμε ουσιαστικά την αιτιολόγηση αυτου που θεωρούμε εξ αρχής "σωστό"
Αυτο δεν ειναι κακο
Φιλόσοφος ειναι αυτος που ψαχνει δρόμους
Σοφός ειναι αυτός που τον εχει βρεί!!
Το να βρείς τον "λογικό" δρόμο προς το αρχικά αποδεκτό, σημαίνει οτι ΤΩΡΑ ΞΕΡΕΙΣ γιατι ΑΥΤΟ ειναι σωστό!!
Έχεις γίνει σοφός.
Αυτό ομως δεν ειναι ενδοσκόπηση "σιωπηλή κατάδυση"ή "βουτιά" στα κατάβαθα του μυαλού.
Ειναι "ξεσκόνισμα" στην σκόνη που έριξε ο χρόνος στον αρχικό αλλά ασυνείδητο δρόμο που μας οδήγησε στον ορισμό του μακάριου, πριν αρχίσουμε να ψάχνουμε το γιατι και το πως.
Ήμαστε εγκλωβισμένοι σε ενα ερώτημα, που εμπεριέχεται στο "είναι" και στην ζωή και νομίζουμε, οτι ειναι η ίδια ή ζωή
Αποκλείουμε κατ αρχας το "άλλο" το διαφορετικό, απο το "σωστό" και εξετάζουμε το θέμα με αφαιρεμένες μερικές εκδοχές.
Ξεκινήσαμε με το δεδομένο οτι κάποια πράγματα, πράξεις, σκέψεις, ειναι κακές ή λάθος.
Ετσι δεν ειναι δυνατόν να καταλήξουμε σε συμπεράσματα διαφορετικά απο τα προϋπάρχοντα.
Μονο εάν ξεκινήσουμε την αρχή του νήματος, μακριά απο της προϋπάρχουσες "σταθερές" υπάρχει περίπτωση, (ακόμα και εαν εχουμε την ιδια κατάληξη)να βρούμε την "αλήθεια"
Μονο αμα ξεκινώντας απο διαφορετικά μονοπάτια καταλήξουμε στην ιδια απάντηση, μπορούμε να θεωρήσουμε οτι αυτη η απάντηση ειναι η σωστή για την συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Το να αναμασάμε τα λόγια μεγάλων ανθρώπων το μονο που κάνουμε ειναι να έχουμε έτυμες απαντήσεις για τα ερωτήματά μας.
Δεν θα μάθουμε ποτε το πως σκέφτηκαν και κατέληξαν εκει αυτοί.
Απλα θα επαναλάβουμε το αποτέλεσμά τους.
εγκράτεια=αρετή =δρόμος σωστός=ευδαιμονία
συνεχίζεται:D
Τα είπες, αν όχι όλα, τα περισσότερα. :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
οτι το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία, αλλά όταν φύγει την παίρνει μαζί του. :smokin:
:a23: :a23: :a23:
Αρχικά δημιουργήθηκε από OldMan
Τι είναι το "ζω ενάρετα" ..??? :look:
οπως το ''παω για δσ στη μυρσινη'' ενα πραμα :rolleyes:
Εχετλαίος
20/12/2009, 07:32
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
εγκράτεια=αρετή =δρόμος σωστός=ευδαιμονία
Είναι, άραγε, δυνατόν να είναι μια η εγκράτεια, μια η αρετή, ένας ο σωστός δρόμος, μια η ευδαιμονία;
Αν η επίτευξη του 'Οντος είναι ο στόχος του αφυπνησμένου (με κάποιο τρόπο και σε κάποιο χρόνο) μη όντος, υπάρχει χώρος στο συνεχές για να αναρωτηθούμε ακόμα και για την ύπαρξη του Όντος αυτού-καθαυτού σαν ραφινέ αυτοσκοπό ψυχής;
Είναι το άγγιγμα του "τέλειου" το τέλος ή μόνο μια αρχή στον περίπατο της ευδαιμονίας;
Μήπως όλα αυτά δεν είναι τίποτε πλέον μιας ιδεατής νιρβάνας που βολεύει να θέτουμε σαν στόχο ζωής εκλογικεύοντας τις αδυναμίες της ανθρώπινης υπόστασης και λίγο περισσότερο έχουν αξία απο το να ξαπλώνει κανείς γυμνός πάνω σε φρεσκοκουρεμμένο γκαζόν;
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Είναι το άγγιγμα του "τέλειου" το τέλος ή μόνο μια αρχή στον περίπατο της ευδαιμονίας;
το τέλειο ειναι το τέλος του δρόμου προς την επίτευξη.
Αρα η αρχή την απολαβής
Το πρώτο βήμα "στον περίπατο της ευδαιμονίας"
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Είναι, άραγε, δυνατόν να είναι μια η εγκράτεια, μια η αρετή, ένας ο σωστός δρόμος, μια η ευδαιμονία;
ΜΜΜ φυσικά και οχι.
Η δικιά μου εγκράτεια-αρετή ειναι άλλη απο την δική σου
Αρα και ο δρομος ειναι διαφορετικός
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Μήπως όλα αυτά δεν είναι τίποτε πλέον μιας ιδεατής νιρβάνας που βολεύει να θέτουμε σαν στόχο ζωής εκλογικεύοντας τις αδυναμίες της ανθρώπινης υπόστασης και λίγο περισσότερο έχουν αξία απο το να ξαπλώνει κανείς γυμνός πάνω σε φρεσκοκουρεμμένο γκαζόν;
Την γεύση του φαγητού την καταλαβαίνεις διαφορετικά.
Ανάλογα την πείνα σου
:wave2:
Εχετλαίος
22/12/2009, 07:21
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Η δικιά μου εγκράτεια-αρετή ειναι άλλη απο την δική σου
Αρα και ο δρομος ειναι διαφορετικός
Δε θα βρεις πολλούς να διαφωνούν με αυτά τα σοφά λόγια.
Αν όμως κάποιος, εύλογα, παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι ζουν σε ένα πλανήτη μόνο και, παρόλο που στο χρώμα και στις κοινωνικές δομές διαφέρουν, είναι όλοι άνθρωποι με κοινή μοίρα το θάνατο, δε θα ήταν και τόσο παράλογο να πούμε ότι θα ήταν στο κοινό συμφέρον μας να βαδίζαμε όλοι το μονοπάτι της αρετής;
Και αν παραδεχόμασταν κάτι τέτοιο, δε θα ήταν παράλογο να υποστηρίζαμε ότι υπάρχει διαφορετική εγκράτεια-αρετή για τον καθένα; Πιο σταθερό στα πόδια του σαν επιχείρημα δε θα ήταν να λέγαμε ότι ένας ο στόχος του ανθρώπου (η τελείωση και εξάντληση των ψυχοσωματικών ικανοτήτων) άρα και μια η αρετή και ένα το μονοπάτι;
Ή παραδεχόμενοι κάτι τέτοιο θα κινδυνεύαμε να κατηγορηθούμε για άκρατο σωβινισμό ή ακόμα και για ακροδεξιές μηχανεύσεις;
Κανω μια υπόθεση, διαχωριζωντας την σκεψη μου σε δυο τινά.
Ας πούμε οτι η διαφοροποίηση που έκανα, αφορά την "ποσότητα"
Τοτε η αρετή χαρακτηρίζεται με βάση το "μήκος" του οπτικού πεδίου
Αν εγω βρίσκομαι μακριά απο την τελείωση, τότε το "τέλος" για μένα είναι η (πιθανόν) "μέση" για σένα
Αρα το τι λέω εγω "αρετή", ειναι διαφορετικό απο αυτο που λές εσύ.
Αν τώρα εγω μένω ικανοποιημένος απο την "μέση" (όταν και εφόσον την κατακτήσω), και θεωρήσω οτι αυτο ειναι τελείωση, τότε και καθ'ολοκληρία είναι η "αρετή μου" άλλη απο την "αρετή σου"
Εαν όμως πάρουμε την δεύτερη εκδοχή, που χαρακτηρίζεται εξ αρχής με το ερώτημα "τι είναι αρετή?"
Τοτε, ακόμα και εάν φτάσουμε και οι δύο στην τελείωση, θα έχουμε φτάσει στο τερμα του δρομου απο διαφορετικούς δρόμους και συνεπώς η οπτική της τελικής "εικόνας" θα ειναι διαφορετική.
Αρα ο μονος που μπορεί να "ομοιάσει" της αρετές μας, και να πει οτι ειναι κατι κοινό, που απλα το διαφοροποιεί η ονοματόδοση του, ειναι ενας εξωτερικός παρατηρητης που θεωρεί οτι αρετή είναι κάτι που συνυπάρχει στις δικές μας θεωρήσεις.
Ας πάμε τώρα στο "κοινό" των ανθρώπων
Ναι !!θα ήταν κοινό συμφέρον μας να βαδίζαμε όλοι το μονοπάτι της αρετής.
Και πιστεύω οτι μονο ετσι μπορούμε να κτίσουμε μια κοινωνία απροβλημάτιστη.
ΑΝ μου πεις και το πως θα μπορέσουμε να πείσουμε τους ανθρώπους, να ακολουθήσουν τον δρόμο της αρετής, ώστε σε κοντινό μέλλον να προσπαθούν να φτάσουν ολοι στην τελειότητα ....................:wave2:
Εχετλαίος
23/12/2009, 12:04
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
ΑΝ μου πεις και το πως θα μπορέσουμε να πείσουμε τους ανθρώπους, να ακολουθήσουν τον δρόμο της αρετής, ώστε σε κοντινό μέλλον να προσπαθούν να φτάσουν ολοι στην τελειότητα ....................:wave2:
Μονάχα βουκεντρίζοντάς τους ώστε να διαπιστώσουν τη ΜΗ αρετή.
Κάτι δύσκολο ή και αδύνατο πολλές φορές.
Μπορεί για ένα βουδιστή μοναχό το χτύπημα με το ραβδί του δασκάλου του και το "Επ" όταν βρίσκεται σε αυτοσυγκέντρωση να επιφέρει τη φώτιση και τη διαπίστωση της κενότητας αλλά για ένα εγκλωβισμένο ανδράποδο στον οχετό μιας σύγχρονης διαφημιζόφρακτης μεγαλούπολης τα πράγματα είναι δραματικά μπερδεμένα.
Μετά εγείρεται το ΠΩΣ θα τους αφυπνήσει κάποιος τη ΜΗ αρετή και ΠΟΙΟΣ θα το κάνει αυτό.
Αν κάποιος έχει, μεν, καλές προθέσεις αλλά η υποκειμενικότατη αρετή του είναι μη αρετή και δεν το διαπιστώνει;
Και τι θακάνουμε με αυτούς που για ιδιοτελέστατους σκοπούς θα προσπαθήσουν να ενδυθούν τον μανδύα του καλού ποιμένα και θα οδηγήσουν ανδράποδα ακόμα πιο βαθιά στη λήθη;
Αν το ανδράποδο αυτό καθαυτό δεν θέλει να αφυπνιστεί; Δικαίωμά του, έτσι δεν είναι;
Εiναι όμως έτσι όταν μιλάμε ότι αναζητούμε το συλλογικό καλό;
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Αν το ανδράποδο αυτό καθαυτό δεν θέλει να αφυπνιστεί; Δικαίωμά του, έτσι δεν είναι;
Εiναι όμως έτσι όταν μιλάμε ότι αναζητούμε το συλλογικό καλό;
εδω, σε δυο προτάσεις έβαλες το βαθύτερο πρόβλημα
Σώζω, εγείροντας τον "άνθρωπο" μέσα τους, καταπιέζοντας τους έως ότου αφυπνιστούν? για το καλό τους δλδ??
Η, περιμένω την αφύπνιση "σπρώχνοντας", έτσι ώστε να μην φτάσω στην καταπίεση? Για να εχει το "δικαίωμα" του?:D
γιατί........
"Αν κάποιος έχει, μεν, καλές προθέσεις αλλά η υποκειμενικότατη αρετή του είναι μη αρετή " ???
όπως όλοι η Σωτήρες. Δεξιοί και Αριστεροί δλδ
Τότε, για το καλό του "ανδράποδου", θα πρέπει να έχουμε Άουσβιτς και γκούλαγκ. :rolleyes:
Αν αφήσουμε όμως την εξελικτική πορεία του να συνεχιστεί, με την ελπίδα της συνειδητότητας και με όπλο την παιδεία, θα έχουμε τα απαραίτητα (απο ιστορική εμπειρία γνώριμα) πισωγυρίσματα και της εποχιακές εκλάμψεις σοφίας, που θα ακολουθούνται απο μεσαίωνες.
Αρα???
:confused:
vangelis 64
23/12/2009, 21:55
Λέει ο Νικόλας ο μέγας:" Εγώ θα σώσω αυτό τον κόσμο κι αν ο κόσμος δεν σωθεί,εγώ θα φταίω!"
Πράγματι,για να επιτευχθεί το γενικό καλό,πρέπει να γίνει η αλλάγή από "μέσα".
Ούτε πόλεμοι χρειάζονται,ούτε νταβατζήδες πολιτικοί,ούτε καμουτσίκι ούτε τίποτα.Αν δεν θέλω να συνειδητοποιήσω το αυτονόητο,κανένας βούρδουλας δεν μπορεί να μού το επιβάλει.
Ποιό είναι το αυτονόητο;Να γίνω καλύτερος άνθρωπος!Μόνο έτσι μπορεί να γίνει κάτι.ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΑΣ:lol: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Λέει ο Νικόλας ο μέγας:" Εγώ θα σώσω αυτό τον κόσμο κι αν ο κόσμος δεν σωθεί,εγώ θα φταίω!"
/B]
αυτές της μαλακίες έλεγε και πέθανε στην ψάθα, αφήνοντας τον κόσμο με μερικές ακόμα δικαιολογίες οπως αυτή την απο πανω:D
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
[B].Αν δεν θέλω να συνειδητοποιήσω το αυτονόητο,κανένας βούρδουλας δεν μπορεί να μού το επιβάλει.
εξαρτάτε που θα σου βαλουν τον βουρδουλα:rotflmao: :rotflmao:
vangelis 64
23/12/2009, 22:04
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
αυτές της μαλακίες έλεγε και πέθανε στην ψάθα, αφήνοντας τον κόσμο με μερικές ακόμα δικαιολογίες οπως αυτή την απο πανω:D
εξαρτάτε που θα σου βαλουν τον βουρδουλα:rotflmao: :rotflmao: Πρόστυχε!:bawl: :bigcry: :lol:
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Πρόστυχε!:bawl: :bigcry: :lol: :blush:
Εχετλαίος
24/12/2009, 07:55
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Αν δεν θέλω να συνειδητοποιήσω το αυτονόητο,κανένας βούρδουλας δεν μπορεί να μού το επιβάλει.
Ποιό είναι το αυτονόητο;Να γίνω καλύτερος άνθρωπος!Μόνο έτσι μπορεί να γίνει κάτι.
Aπό αυτά λαμβάνω (τολμώντας να πω αξιωματικά) ότι πρέπει να συνειδητοποιήσω το αυτονόητο προκειμένου να γίνω καλύτερος άνθρωπος, έτσι δεν είναι;
Να συνειδητοποιήσω το αυτονόητο...
Το αυτονόητο...
Δες τι ανέχεται/ψηφίζει/υπομένει/πιστεύει/κοιτάζει/απομυζεί/θρέφει/παράγει/προάγει/διδάσκει η ανθρωπότητα εκ καταβολής σοφού ανθρώπινου (μη) όντος πάνω στο φτωχό ετούτο πλανήτη.
Κοινώς "χέσε μέσα και βάρα και γροθίδια να πλακώσει" (sic)
Όπως πολύ όμορφα παρατηρεί ο Tai, "Αν αφήσουμε όμως την εξελικτική πορεία του να συνεχιστεί, με την ελπίδα της συνειδητότητας και με όπλο την παιδεία, θα έχουμε τα απαραίτητα (απο ιστορική εμπειρία γνώριμα) πισωγυρίσματα και της εποχιακές εκλάμψεις σοφίας, που θα ακολουθούνται απο μεσαίωνες"
Δηλαδή...μύλος! Ωρολόγιο με ατέρμονα σε ρόλο αεικίνητου ελικοφόρου!
Αποτέλεσμα, εν πολλοίς, της ανθρώπινης ιχνογραφίας διαμέσου των αιώνων; Κατ εμέ μια τσουτσουνιά στο άπειρο (και συγνώμη κιόλας για την αργκό αλλά...)
Δεν ξέρω, αληθινά, ποιά μπορεί να είναι η λύση για την έγερση του μη-όντος και τι πρέπει να γίνει και από ποιόν προκειμένου να βαδίσει (έστω για λίγο) στα αχνάριο του Όντος.
Μπορώ όμως, με ηλικιακά βεβαρυμένη βεβαιότητα πλέον, να πω με σιγουριά ότι τα ανθρώπινης επινόησης μοντέλα που θα οδηγούσαν μεγάλο πλήθος ανθρώπων προς το Ον δε λειτουργούν.
Η ελπίδα (χαοτική σαν μορφωλογική έννοια) πρέπει να υπάρχει, αδιαμφησβήτητα.
Τα θεμέλια πάνω στα οποία θα κατασκευαστούν οι ξυλότυποί της δεν βλέπω...
vangelis 64
24/12/2009, 12:05
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Aπό αυτά λαμβάνω.... το αυτονόητο ΕΙΝΑΙ να γίνω καλύτερος άνθρωπος.Αυτό όμως εξυπακούεται πολλά πράγματα.
Πρέπει δηλαδή να συνειδητοποιήσω τα στραβά μου,τα καλά μου...να αποκτήσω επίγνωση,να αναλάβω τίς ευθύνες μου.
Πράγμα που σημαίνει ότι είναι ανάγκη να αλλάξω.Εκτός βέβαια αν θεωρήσω τον εαυτούλη μου σωστό και μάγκα,οπότε δεν μπαίνω στον κόπο.
Και συνεχίζω να τον χαϊδεύω...να τον επιβεβαιώνω,όπως έκανα μέχρι τώρα κι από δω παν κι άλλοι.
Αν όμως το κάνω,λέμε ΑΝ,αρχίζω να καταλαβαίνω ότι δεν χρειάζομαι κανέναν να μού πει τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνω,είμαι σε θέση να καταλάβω ότι δεν έχω την ανάγκη να εξαπατήσω τον συνάνθρωπό μου,οπότε....
Οπότε,άν γίνει κάτι τέτοιο,ο κόσμος απλά θα καλυτερέψει.Αυτό εννούσε ο Νικόλας πιστεύω.
Όμορφο παραμυθάκι,δεν βρίσκεις;:winka:
Εχετλαίος
24/12/2009, 12:55
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Πρέπει δηλαδή να συνειδητοποιήσω τα στραβά μου,τα καλά μου...να αποκτήσω επίγνωση,να αναλάβω τίς ευθύνες μου.
Αφού με σιγουριά, πλέον, έχουμε προσδιορίσει ότι ο δρόμος της αρετής πρέπει να περάσει δια πυρός και συνειδητοποίησης του μη-όντος που εδράζεται καλά φωλιασμένο μέσα στο σύγχρονο άνθρωπο, καλό θα ήταν να δούμε και ΠΩΣ θα γίνει η συνειδητοποίηση αυτή.
Αν και το εξετάσαμε λιγάκι παραπάνω, μου φαίνεται ότι έχουμε ακόμα δρόμο ως προς τον λογικό και εφικτό προσδιορισμό του τρόπου της εσω-έγερσης.
Μια κοινωνία τύπου Πολιτείας (λίγο ουτοπική, μάλλον, προσδιοριζόμενη με τα ανθρώπινα πάθη που μας διακατέχουν) νομίζετε ότι θα βοηθούσε την παίδευση ανθρώπων προσανατολισμένων στο Ον;
Εχετλαίος
24/12/2009, 12:57
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Όμορφο παραμυθάκι,δεν βρίσκεις;:winka:
Ασφαλώς! Τι θα ήταν άλλη μια μέρα χωρίς μια μικρή (έστω) δόση μαγείας παραμυθιού!
:beer:
:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
1-το αυτονόητο ΕΙΝΑΙ να γίνω καλύτερος άνθρωπος
2-Πρέπει δηλαδή να συνειδητοποιήσω τα στραβά μου,τα καλά μου..
3-ΑΝ,αρχίζω να καταλαβαίνω ότι δεν χρειάζομαι κανέναν να μού πει τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνω,
Όμορφο παραμυθάκι,δεν βρίσκεις;:winka:
1ο Δεν ειναι αυτονόητο. Συνειδητά θα το κανεις-νουμε
2ον με πιο "μέτρο"?? με τι θα σταθμίσεις το "καλο" και το "στραβό"??
3ον Φυσικά!!Αν δεν ειναι δικιά σου απόφαση, δεν πρόκειται να γίνει. Όποιος και να σου πει οτιδήποτε δεν θα προχωρήσεις περα απο το επιθυμητό.
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Μια κοινωνία τύπου Πολιτείας ....... θα βοηθούσε την παίδευση ανθρώπων προσανατολισμένων στο Ον;
Οχι!!!!!
Η "πολιτεία" ειναι ενα ολοκληρωτικό καθεστώς, που σαν προϋπόθεση της επιβίωσής της εχει, την "κοπή" των "κεφαλιών" που ΘΑ περισσέψουν στο μέλλον.
Δεν δίνατε να υπάρξει με πολυπολιτισμικούς πολίτες και οποιαδήποτε διαφορετικότητα.
Είναι συνυφασμένη η επιβίωσή της με την "υπηκοότητα"
Αρα αναγκάζεται να παιδεύει υπηκόους και οχι πολίτες.
Εχετλαίος
26/12/2009, 08:03
Σε μεγάλη σκέψη με έβαλες 3 μέρες τώρα...
Ναι, όντως η Πλατωνική Πολιτεία έχει τα "κακά" της αλλά αξίες όπως η κοινοκτημοσύνη, τα κοινά τέκνα, η ισονομία και ο συγκεκριμένος ρόλος των ανθρώπων που την απαρτίζουν θα τα ζήλευε και το καλύτερο ανθρωπιστικά προσανατολισμένο πρότυπο κοινωνίας που μπορούμε να σκεφτούμε. Αν κρατούσαμε τα "καλά" της, ποιό επόμενο μοντέλο κοινωνίας θα μπορούσαμε να ψηλαφίσουμε αναζητώντας τα κομμάτια της αρετής;
Aν κοιτούσαμε την προ-Ρωμαική Σπαρτιατική κοινωνία; Σίγουρα θα αποτελούσε ηθικό σκελετό για πολλά που αναζητούμε ( ; )
takis-kk
26/12/2009, 15:57
Σας παρακολουθώ και χαίρομαι.
Αντιπαράθεση ποιότητας με στοιχεία και τεκμηρίωση.
Σε ενα moto-forum.
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Η μηχανή (φαινομενικά άχρηστο προιον για τους άσχετους) αφετηρία αναζήτησης σωματικών αλλά κυρίως πνευματικών ορίων-οριζοντων για τους μυημένους .
Υπόσχομαι να ξεσκονίσω τα βιβλία μου και να επανέλθω. Ετσι για μια κόντρα χωρίς νικητή απλά και μόνο για τη γλύκα της συμμετοχής .
Συγνώμη για τη διακοπή.
Μ'ολες τις ευχες που μουρχονται στο νου.
Τάκης.Κ.
Με κανετε αισιόδοξο.
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Σε μεγάλη σκέψη με έβαλες 3 μέρες τώρα...
Ναι, όντως η Πλατωνική Πολιτεία έχει τα "κακά" της αλλά αξίες όπως η κοινοκτημοσύνη, τα κοινά τέκνα, η ισονομία και ο συγκεκριμένος ρόλος των ανθρώπων που την απαρτίζουν θα τα ζήλευε και το καλύτερο ανθρωπιστικά προσανατολισμένο πρότυπο κοινωνίας που μπορούμε να σκεφτούμε. Αν κρατούσαμε τα "καλά" της, ποιό επόμενο μοντέλο κοινωνίας θα μπορούσαμε να ψηλαφίσουμε αναζητώντας τα κομμάτια της αρετής;
Aν κοιτούσαμε την προ-Ρωμαική Σπαρτιατική κοινωνία; Σίγουρα θα αποτελούσε ηθικό σκελετό για πολλά που αναζητούμε ( ; )
μπαααα
Η σπαρτιάτικη κοινωνία δεν ηταν και τόσο επιθυμητή στους Σπαρτιάτες πάντα. Αρα δεν θα δούλευε ες αεί
Το πρόβλημα είναι στο οτι, ναί μεν τα παραπάνω προσπάθησαν να τα εφαρμόσουν, αλλά νομίζω, το πρόβλημα ήταν, στο οτι θεωρήθηκαν αναγκαίο κακό προς την τελείωση.
Εάν δεν θεωρήσουμε ΑΓΑΘΟ την ισονομία και την κοινοκτημοσύνη, ώστε να τα αναζητούμε-ποθούμε και οχι να τα ανεχόμαστε, απλά καρτερούμε το χρονικό σημείο, της ανατροπής του συστήματος, που τα προτείνει ή τα επιβάλει.
Ο συγκεκριμένος ρόλος των ανθρώπων που απαρτίζουν την κοινωνία, θα πρέπει να ειναι ποθητός και άρα εθελοντικός ΚΑΙ τούμπαλιν, δλδ να είναι εθελοντικός και αρα ποθητός.
Αυτο ακόμα και εάν συμβεί, είτε συμπτωματικά είτε μετά απο παίδευση, θα ισχύσει για την συγκεκριμένη γενιά.
Ο λόγος που θα οδήγηση την γενιά αυτήν στην εθελοντική δημιουργία της "ουτοπίας", θα πάψει να υπάρχει για την επόμενη ή την μεθεπόμενη γενιά.
οπότε θα αρχίσει η απομάκρυνση, είτε μην γνωρίζοντας το κόστος της απομάκρυνσης, είτε, ίσως, αμφισβητώντας την τελειότητα της υπάρχουσας κατάστασης.
Οπότε μάλλον καταλήγουμε σε επαναλαμβανόμενο κύκλο
:rolleyes:
Αρχικά δημιουργήθηκε από takis-kk
Συγνώμη για τη διακοπή.
Μ'ολες τις ευχες που μουρχονται στο νου.
Τάκης.Κ.
Με κανετε αισιόδοξο.
πέρα απο της ευχές και την αισιοδοξία, θα προτιμούσα να είχαμε την χαρά της συμμετοχής:beer: :beer: :beer:
Εχετλαίος
28/12/2009, 09:37
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Ο λόγος που θα οδήγηση την γενιά αυτήν στην εθελοντική δημιουργία της "ουτοπίας", θα πάψει να υπάρχει για την επόμενη ή την μεθεπόμενη γενιά.
οπότε θα αρχίσει η απομάκρυνση, είτε μην γνωρίζοντας το κόστος της απομάκρυνσης, είτε, ίσως, αμφισβητώντας την τελειότητα της υπάρχουσας κατάστασης.
Οπότε μάλλον καταλήγουμε σε επαναλαμβανόμενο κύκλο
Δύσκολο να κλείσει κανείς τα μάτια σε κάτι τόσο φαεινό και αληθινό. Το πέρασμα του ανθρώπινου σκεύους παθών διαμέσου της ιστορίας μας διδάσκει ( ; ) μονάχα ότι η τελείωση είναι όντος κάτι το ουτοπικό για εμάς, ή τουλάχιστον για το σύνολό μας ως γένος.
Αξίζει όμως, τουλάχιστον για εμάς που θεωρητικά και αρκετά απλοικά εξετάζουμε επιφανειακά κάποιες αξίες της ψυχής, να παραδεχτούμε αμαχητί την ατραπό;
Χρέος μας, ως λαικοί μη ειδικοί περιπατητές των αξιών, δεν είναι η ανεύρεση ψίχουλων από θετικά μυνήματα μέσα στο μαύρο σκότος του δάσους που μας έχουν αφήσει οι "γονείς μας" φοβούμενοι ότι δεν μπορούν να μας θρέψουν αυτοί-καθαυτοί;
Και, βέβαια, επειροελάχιστα θετικό δεν είναι το ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να ζήσουν βίο ενάρετο και να το εμφυσήσουν και στα παιδιά τους; Μήπως δε θα πρέπει βεβιασμένα να χρωματίσουμε τον πίνακα όλο με μελανές κηρομπογιές;
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
1ον Χρέος μας, , δεν είναι η ανεύρεση ψίχουλων:nono:
Χρέος μας είναι η ανεύρεση αυτή καθ'εαυτη ως πράξη, η προσπάθεια δλδ
2ον Επίσης οι "γονείς" δεν μας άφησαν σε σκότος, αλλά ενα βήμα μακριά από την πόρτα, που ανοίγοντάς την, σε οδηγεί σε ηλιόλουστη αυλή :smokin:
3ον Ο πίνακας δεν έχει χρώματα από "πριν" Τα χρώματα τα τοποθετούμε εμείς. Η διαπίστωση οτι μια σκέψη ή ενα πόρισμα μας οδηγεί σε αέναο κύκλο δεν είναι αποθαρρυντική ώστε να βάψουμε το πίνακα μελανό, αλλά μια κατάληξη στην στιγμιαία προσπάθεια μας. Οπότε έχοντας αφήσει πίσω την ατέρμονη σκέψη, ο δρόμος προς την πιθανή λύση απελευθερώνεται. Ενα γαλήνιο γαλάζιο με πινελιές του κόκκινου του "πάθους της εξερεύνησης" θα ήταν πιο ταιριαστό.:wacko:
4ον Φυσικό ειναι να μην θελουν οι άνθρωποι να "παραδεχτούμε αμαχητί την ατραπό" διότι ο άνθρωπος αποζητά την ολοκλήρωση, την τελείωση, την "θεωση" σαν φυσική πορεία, από ένστικτο θα έλεγα.:rolleyes:
Εχετλαίος
28/12/2009, 17:45
Άρα, μη βεβιασμένα, θα καταλήξουμε στο ότι χρέος του μη-όντος πρέπει να είναι η πάντων όλων η προσπάθεια.
Λαμπρά. Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο σε τίποτε πλέον τούτου.
Με κανόνα αυτή τη διαπίστωση θα έπρεπε, ίσως, τώρα να εξετάσουμε το καθήκον του αφυπνισμένου μη-όντος σε σχέση με τους υπόλοιπους (ας μου επιτραπεί) σε λήθαργο συνοδοιπόρους του στη ζωή.
Κοινώς τι πρέπει να κάνει ο κάθε νεοφώτιστος βλαστός του πρώιμου Όντος αφότου βγεί από το κουκούλι που του απομυζεί τον ενεργειακό πλούτο.
Να τρέξει να ενημερώσει; Να φωνάξει "εύρηκα" κραδαίνοντας τη βακτηρία της φώτισης; Να πράξει κατά του Σωκράτη και ως άλλη αλογόμυγα να κεντά διαρκώς τα αισθητήρια των ωραίων κοιμισμένων συνανθρώπων;
Kαι τι πρέπει να προσμένουμε από μια τέτοια προσπάθεια;
Αέναη αναζήτηση ή αλλιώς το νόημα της ζωής.
Το να βγείς στο δρόμο από μόνο του, το να ξεκινήσεις να αποζητάς τα νοήματα σε όλα αυτά που κάνεις εκτός δρόμου,
σε οδηγούν στο να συνειδητοποιήσεις ότι τελικά το νόημα ΕΙΝΑΙ ο δρόμος.
Όλα αυτά για τα οποία ζήτας απαντήσεις, όλα αυτά τα οποία θεωρείς δεδομένα και “ορθά”, η κανονικότητα έξωθεν επιβαλλόμενη από κοινωνίες
με διαστρεβλωμένες απόψεις περί σωστού, λάθους, αρετής και λοιπών συναφών εννοιών,
όλα αυτά που αποτελούν το “εκτός δρόμου” όπως το ονομάζουν είναι απλά ένα πέπλο συγκάλυψης του δρόμου.
Πράγματα που ειναι “σωστά” και “κανονικά” πράγματα που απαντάνε στη δίψα σου για να βγείς στο δρόμο,
και σε αναγκάζουν να μένεις καθηλωμένος στην κανονικότητα μιας και βρίσκεις της απαντήσεις
έτοιμες και φορεμένες από πολλούς.
Γιατί όμως ακόμα σε τρώει ο δρόμος μέσα σου; Γιατί συνεχίζεις να ψάχνεις τη διέξοδο;
Είναι οι αρχές τις κανονικότητας λάθος ή μήπως η εφαρμογή τους;
Έχει άραγε αξία το να είσαι κανονικός ή μόνο δρόμος έχει αξία;
Και τελικά πότε τελειώνει ο δρόμος; Τελειώνει;
Η μήπως η ολοκλήρωση έρχετε μέσα από τη συνειδητοποίηση ότι απλώς υπάρχει ο δρόμος;:wave2: :wave2: :wave2:
@Εχετλαίος:
Το μόνο που μπορείς να κάνεις σε σχέση με τους υπόλοιπους είναι απλά να γνωστοποιείς ότι υπάρχει και άλλος τρόπος/δρόμος,
χωρίς όμως να δείχνεις ποιος είναι αυτός.
Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δρόμο του, δεν υπάρχει κοινό σωστό, υπάρχει μόνο η αναζήτηση.
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να θέτεις ερωτήματα.
Όπως έγραψε και ο Coehlio πρόσφατα: Ενδιαφέρουσα ζωή είναι μια ζωή με ερωτήσεις. Μια ζωή με απαντήσεις είναι βαρετή.
Όπου "ενδιαφέρουσα/βαρετή" βάλε ότι ορισμό θες εσύ για το νόημα που θες να δώσεις στη ζωή.
Εχετλαίος
28/12/2009, 17:59
Αρχικά δημιουργήθηκε από cOzAtS
[B...[/B]
Κατ' εμένα, το νόημα είναι ότι δεν υπάρχει καν νόημα!
Εχετλαίος
28/12/2009, 18:04
Αρχικά δημιουργήθηκε από cOzAtS
[BΤο μόνο που μπορείς να κάνεις σε σχέση με τους υπόλοιπους είναι απλά να γνωστοποιείς ότι υπάρχει και άλλος τρόπος/δρόμος, χωρίς όμως να δείχνεις ποιος είναι αυτός.[/B]
Πέρα από τον υποκειμενισμό που σίγουρα θα εμπεριέχει η δεικτικότητα του Χ ή Ψ τρόπου παίδευσης, σίγουρα θα υπάρχουν στοιχεία που πρέπει να θέσουμε σαν βάση προκειμένου να υπάρξει μια υποτυπώδης βάση πάνω στην οποία θα δομήσουμε ένα νέο "κόσμο".
Και αν εσύ είσαι έστω και ελάχιστα "εγερμένος" σε σχέση με τον δίπλα, δεν έχεις χρεός να του "περάσεις" ορό ζωής και πνεύματος προκειμένου να τον σκουντήξεις λιγάκι;
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Κατ' εμένα, το νόημα είναι ότι δεν υπάρχει καν νόημα!
αν λες οτι δεν υπάρχει νόημα, τότε εχεις χάσει το νόημα του κυνηγιού του νοήματος.
Εαν το νόημα εχει νόημα τοτε υπάρχει θήραμα και κατ'αντανάκλαση κυνηγός.
:D
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Πέρα από τον υποκειμενισμό που σίγουρα θα εμπεριέχει η δεικτικότητα του Χ ή Ψ τρόπου παίδευσης, σίγουρα θα υπάρχουν στοιχεία που πρέπει να θέσουμε σαν βάση προκειμένου να υπάρξει μια υποτυπώδης βάση πάνω στην οποία θα δομήσουμε ένα νέο "κόσμο".
Και αν εσύ είσαι έστω και ελάχιστα "εγερμένος" σε σχέση με τον δίπλα, δεν έχεις χρεός να του "περάσεις" ορό ζωής και πνεύματος προκειμένου να τον σκουντήξεις λιγάκι;
Μόνο ως προς τον τρόπο "έγερσης" που αναμφισβήτητα θα περιέχει την υποκειμενική οπτική σου. Αλλά κατά τη γνώμη μου το να "περάσεις" ορό ζωής και πνεύματος, δε σε κάνει παρά ακόμα έναν "δάσκαλο", κάποιον που πλασάρει μια δική του αλήθεια, δηλαδή άλλο ένα πακέτο έτοιμων απαντήσεων.
Στο δικό μου σκεπτικό δεν έχουν σημασία οι απαντήσεις που θα δώσει ο κάθε ένας από εμάς, αλλά η διαδικασία της ερώτησης/αμφισβήτησης.
Όταν λέω πιο πάνω ότι ο καθένας έχει το δρόμο του εννοώ ότι ο καθένας μας πρέπει να είναι ελεύθερος να επιλέξει, να αναζητήσει, να αποτύχει.
Ο νέος "κόσμος" έτσι όπως τον θέτεις, κατά τη γνώμη μου δεν είναι ένας μαζικά "σωστός" κόσμος, στον οποίο επικρατεί μία αλήθεια, αλλά ένας κόσμος που η αλήθεια του καθενός συνυπάρχει με του άλλου. Μην ξεχνάμε ότι όλοι ζούμε στον προσωπικό μας μικρόκοσμο, και είναι η προσωπική αίσθηση που έχει ο καθένας για τον κόσμο γύρω του που δίνει μορφή στον κόσμο. Αλλιώς βιώνεις εσύ την πραγματικότητα σου και αλλιώς εγώ. Ιδανικά λοιπόν ο νέος "κόσμος" μας θα περιέχει μια τέλεια πραγματικότητα για τον καθένα από εμάς προσωπικά, και όχι μια κοινή τελειότητα (θεωρώ ότι δε μπορει να υπάρξει κάτι τέτοιο).
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Πέρα από τον υποκειμενισμό που σίγουρα θα εμπεριέχει η δεικτικότητα του Χ ή Ψ τρόπου παίδευσης, σίγουρα θα υπάρχουν στοιχεία που πρέπει να θέσουμε σαν βάση προκειμένου να υπάρξει μια υποτυπώδης βάση πάνω στην οποία θα δομήσουμε ένα νέο "κόσμο".
Και αν εσύ είσαι έστω και ελάχιστα "εγερμένος" σε σχέση με τον δίπλα, δεν έχεις χρεός να του "περάσεις" ορό ζωής και πνεύματος προκειμένου να τον σκουντήξεις λιγάκι;
εδω τώρα ειναι τα δύσκολα!!
Η βάση πως προϋποθέτουμε οτι ειναι η σωστή?
Εφόσον η αξίες μας είναι "πεπερασμένες", η εξέλιξη δεν θα διαφοροποιηθεί και πολύ.
Το αποτέλεσμα θα εμπεριέχει εστω και σε λανθανουσα μορφή,τα σημερινά λάθη.
Άρα εάν το "ισιώνεις" θα φτάσεις σε προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα.
Εαν το αφήσεις στην τύχη του όμως, δεν αποκλείεται το γεγονός της επανάληψης του υπάρχοντος και ταυτόχρονα δεν ξέρεις εαν οδηγείται προς την επιθυμητή ουτοπία, ή οδηγείται σε έναν "σωστό" αλλά μη καταγεγραμμένο τρόπο εξέλιξης, που πιθανόν να είναι "τελειότερος" του δικού σου "τέλειου"
Panopticon7
28/12/2009, 18:52
Παιδια εγω θα το παω ενα βημα ποιο βαθια το θεμα...
Λετε αν η πεινα επηρεαζει την ευχαριστηση μας.. Φυσικα και την επηρεαζει... Εγω παραδειγματος χαρην τωρα πειναω και δεν μπορω να χαρω τιποτα, οταν χτυπησω 3 γυρους ΜΕ κρεμμυδι θα στρωσω με την μια.
Αρχικά δημιουργήθηκε από cOzAtS
Ιδανικά λοιπόν ο νέος "κόσμος" μας θα περιέχει μια τέλεια πραγματικότητα για τον καθένα από εμάς προσωπικά, και όχι μια κοινή τελειότητα (θεωρώ ότι δε μπορει να υπάρξει κάτι τέτοιο).
αυτό μου έφερε στο μυαλό δυο ανάγκες του "κοινού" της "εκκλησίας" των ανθρώπων
1ον να ΣΥΝ- υπάρξει
και
2ον να ΣΥΝ-χωρέσει
Αλλα, για να (συν) υπάρχουμε θα ΠΡΕΠΕΙ να (συν) χωρούμε, στον ου-τόπο της επιθυμίας μας.
Αλλιώς εαν δεν χωράμε στον ιδιο χώρο (σαν σκέψεις-αξίες-θέλω) δεν μπορούμε να υπαρξουμε μαζί.
το κτίσιμο του κόσμου μάλλον θα πρέπει να ξεκινήσει απο αυτές της βάσεις και μετά να χτίσουμε επάνω σε αυτές το υπόλοιπο οικοδόμημα.
Έτσι θα "χωρέσει" η προσωπική τελειότητα απο την οποία θα αποτελείτε η κοινή. Σαν μια κουρελού, που η πολυχρωμία της παράγει ενα ωραίο σύνολο και οχι μια βαρετή ομοιομορφία
Panopticon7
28/12/2009, 19:29
Ο "νεος κοσμος"...
Θα πεθανετε και θα αισθανεστε οτι αισθανεστε οταν κοιμαστε... Το τιποτα, το απολυτο ΜΗΔΕΝ.
Καταλαβετε το και κατανοηστε το :P
Αρχικά δημιουργήθηκε από Panopticon7
Ο "νεος κοσμος"...
Θα πεθανετε και θα αισθανεστε οτι αισθανεστε οταν κοιμαστε... Το τιποτα, το απολυτο ΜΗΔΕΝ.
Καταλαβετε το και κατανοηστε το :P
ρε παλικαρι, εμείς το παλεύουμε πριν τα κακαρώσουμε μπας και δουν οι επόμενοι κατι καλύτερο.
Τώρα το τι "ειδες" οταν πέθανες, εχει ενα ενδιαφέρον αλλα χωρίς παρεξήγηση ειναι κομματάκι αμφισβητήσιμο :D
Εχετλαίος
28/12/2009, 19:44
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
αν λες οτι δεν υπάρχει νόημα, τότε εχεις χάσει το νόημα του κυνηγιού του νοήματος.
Nόημα με την έννοια του αυτοσκοπού κε συνομιλητά. :D
Κάνω και την εξής σκέψη...
Αν το "νόημα", ο "σκοπός" εν πάση περιπτώση είναι η προσέγγιση του Όντος, τελικά τι επιθυμούμε να περάσουμε ώστε να το φτάσουμε;
Το Όν (και διορθώστε μου το συλλογισμό, αν θέλετε) είναι εξ ορισμού Μακάριο. Δεν χρειάζεται τίποτε, δεν δίδει τίποτε, δεν κάνει τίποτε από όσα εμείς σαν υποδεέστερα (μη) όντα κάνουμε στην καθημερινή "ζωή". Μακάριο στην ύπαρξη και στην υπόσταση διάγει ελεύθερο από όλα.
Αν αυτή η θεωρητικά υπαρκτή για εμάς κατάσταση είναι ο προορισμός πρέπει να ενδεδυθούμε το μανδύα της...γύμνιας προκειμένου να την φτάσουμε! Γύμνια στην ανάγκη, γύμνια στη σκέψη, γύμνια στην ύπαρξη, γύμνια στο νόημα. Ή μήπως κινδυνεύουμε για ακόμα μια φορά να χαρακτηριστούμε πεσσιμιστικά κυνικοί και να ταχθούμε με ιδέες ήδη αναμασημένες πολλάκις;
Εχετλαίος
28/12/2009, 19:53
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
αυτό μου έφερε στο μυαλό δυο ανάγκες του "κοινού" της "εκκλησίας" των ανθρώπων
1ον να ΣΥΝ- υπάρξει
και
2ον να ΣΥΝ-χωρέσει
Αλλα, για να (συν) υπάρχουμε θα ΠΡΕΠΕΙ να (συν) χωρούμε, στον ου-τόπο της επιθυμίας μας.
Αλλιώς εαν δεν χωράμε στον ιδιο χώρο (σαν σκέψεις-αξίες-θέλω) δεν μπορούμε να υπαρξουμε μαζί.
το κτίσιμο του κόσμου μάλλον θα πρέπει να ξεκινήσει απο αυτές της βάσεις και μετά να χτίσουμε επάνω σε αυτές το υπόλοιπο οικοδόμημα.
Έτσι θα "χωρέσει" η προσωπική τελειότητα απο την οποία θα αποτελείτε η κοινή. Σαν μια κουρελού μου η πολυχρωμία της παράγει ενα ωραίο σύνολο και οχι μια βαρετή ομοιομορφία
Άρα μάλλον, φίλε μου cOzAtS, πρέπει να παραδεχτούμε ότι αν δεν βρούμε κοινό τόπο θεώρησης του ΕΓΩ μας δεν υφίσταται καν προοπτική να δομήσουμε "ένα κόσμο που η αλήθεια του καθενός συνυπάρχει με του άλλου" όπως πολύ σωστά γράφεις.
Και όλα αυτά υπό το πρίσμα ότι οφείλουμε να αποδεχτούμε τον πλουραλισμό της ιδέας ή των ιδεών (αν θέλετε) που θα χρησιμοποιήσουμε σαν όχημα προς το "φως".
Εχετλαίος
28/12/2009, 20:13
Αρχικά δημιουργήθηκε από Panopticon7
Θα πεθανετε και θα αισθανεστε οτι αισθανεστε οταν κοιμαστε...
Είναι σίγουρα μια άποψη η οποία δεν είναι κάτι το καινοτόμο.
Σαν βιολόγος μπορώ να σου αποδείξω ότι με δυσκολία ορίζεται ακόμη και ο θάνατος αυτός καθαυτός. Απουσία σφύξεων δεν σημαίνει θάνατος κατ' ανάγκη. Απουσία ηλεκτρικού δυναμικού στο στέλεχος, επίσης. Τι σημαίνει θάνατος; Ότι οι πνεύμονες δεν τρομπάρουν; Αν σας βολεύει εντάξει. Μπορείς να χαρακτηρίσεις κάποιον σαν νεκρό απλά επειδή δεν περπατά στο πλάι σου; Εάν τον σκέπτεσαι 100 φορές την ημέρα είναι νεκρός; Αν η εικόνα του κατακλύζει τη ζωή σου είναι νεκρός; Αν έρχεται στα όνειρά σου και σε συμβουλεύει είναι πεθαμένος; Για ποιόν;
Δύσκολο θέμα ο θάνατος...
Αν, δε, παραδεχτούμε de facto την ύπαρξη της ψυχής και προσθέσουμε και ολίγη από ψυχική ανακύκλιση και θεωρία γεμμάτο/άδειο γάντι τότε, φοβάμαι, ότι δεν θα οδηγηθούμε πουθενά καθότι διαφορετική θεώρηση του θανάτου έχουν περίπου 6 δις άνθρωποι στον πλανήτη.
Και, παρεπιπτόντως, προσωπικά όταν κοιμάμαι αισθάνομαι μονάχα τις κλωτσιές του γιού μου στα πλευρά και στη μέση...
ένας παππούς μας, παλιά, κάπου 2500 χρόνια πριν, έλεγε (σε ελεύθερη μετάφραση)
Πριν πεθάνεις ο θάνατος δεν σε αφορά και αφού πεθάνεις, τι σε νοιάζει??
Ο θάνατος= μια στιγμή.
Απασχολούμαστε πολύ με μια στιγμή, που είναι αδιάφορο μέχρι να συμβεί και ανούσιο όταν έχει συμβεί.
Κάλλιστο θα ήταν,να ασχοληθούμε με το πριν και (όσοι θέλουν) με το μετά.
Akatanomastos
29/12/2009, 16:42
διαβασα μονο το τελευταιο πεθαμενατζιδικο κομματι:D
και γω θεωρω οτι πεθαινουμε και γεια σας. δεν ακουμε δεν αισθανομαστε, δεν μιλαμε, δεν αναπνεουμε, ουτε ψυχη ουτε τιποτα..
ειμαστε μια καλοκουρδισμενη μηχανη, η οποια αντεχει οσο αντεχει, δουλευει με ρευμα στο μυαλο και καποια στιγμη τα φτυνει..
Αυτο απο μονο του ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ θαυμα, δεν χρειαζετε να πεταει η ψυχη μας οταν πεθανουμε για να γινει θαυμα..
ειναι μαγικο πχ η γεννηση μιας ιδεας, η εμπνευση, τα συναισθηματα, το τι μπορει να κανει ενας ανθρωπος για την αγαπη, την αυταπαρνηση, το θαρρος, αλλα και ποσους μπορει να πονεσει και προδωσει για την δειλια του..(οπως μαγικο ειναι κ η βλακεια που υπαρχει αναμεσα μας :D)
Πολλα απο αυτα ειναι κοινα με τα ζωα, που και αυτα αποτελουν ενα θαυμα, η νοημοσυνη τους και τα συναισθηματα ειναι κατι το αξιοθαυμαστο.
Ειναι επισης θαυμα το οτι καποιοι προικισμενοι ανθρωποι, με το χαρισμα κυριως της υπομονης, θυσιασαν τα κλασματα δευτερολεπτων ζωης τους που τους αναλογουσαν σε σχεση με την ηλικια του συμπαντος για να ανακαλυψουν την φυση, τα μυστικα της και τι γινετε παραεξω απο την γη.
οι περισσοτεροι απο αυτους το καναν, εχοντας αφησει στην ακρη θεωρειες για θεους μεταθανατιες ζωες κλπ κλπ αμφιλεγομενα που δεν οδηγουν πουθενα..
Το θαυμα αυτων των ανθρωπων ειναι πως καταφεραν να δουν ως ενα σημειο -και βοηθησανε την ανθρωποτητα ωστε να καταλαβει πληρως καποια στιγμη- ΠΩς ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ "η μηχανη" που ειμαστε ριγμενοι μεσα, και λεγεται ΣΥΜΠΑΝ
ο ανθρωπος ξεφυγε απο το ειμαι απλα ενα κομματι της φυσης που θα φυγω συντομα, και πρεπει να φυγω αθορυβα χωρις να διαταραξω τιποτα
και περασε σε ενα βημα παραπερα, στο να ανακαλυψει τι γινετε γυρω του, απο καθε αποψη, επιστημονικη, γεωγραφικη οτιδηποτε..
αυτο και μονο αυτο πχ μας εχει φτασει στα ορια του ηλιακου μας συστηματος..
σε αλλους αρεσει, σε αλλους οχι
αλλα καθως φαινετε, αρεσει δεν αρεσει σε καποιους,
το ανθρωπινο πνευμα ειναι τοσο δυνατο και ισχυρο,
θελει τοσο πολυ να ανακαλυψει το αγνωστο που εχει πολλα πραγματα ακομα να ανακαλυψει και μεγαλο δρομο για το ταξιδι του..
ειναι γραπτο στο dna των ανθρωπων,
οπως στο dna των ζωων ειναι γραμμενο η ευρεση τροφης και η προστασια των μικρων τους για να μην χαθει το ειδος τους,
στο ειδος μας, η βιολογικη εντολη ειναι ξεκαθαρη:
ανακαλυψε το αγνωστο αλλιως θα εξαφανιστεις..(στην πραγματικοτητα ειναι η ιδια βιολογικη εντολη με των ζωων)
:wave2:
Εχετλαίος
29/12/2009, 20:34
Αρχικά δημιουργήθηκε από Akatanomastos
ειναι γραπτο στο dna των ανθρωπων
Η γεννετική πληροφορία βρίσκεται κωδικοποιημένη κάπως μέσα στο θεότρελο αυτό όξινο μόριο. Το αν και πως και πότε θα εκφραστεί, όμως, δεν είναι κάτι που το γνωρίζουμε περισσότερο από το αν γνωρίζουμε η επόμενη πτώση με τη μοτοσυκλέτα μας πότε θα συμβεί!
Ναι, όλα είναι γραμμένα αλλά τίποτε δεν εξασφαλίζει και την έκφρασή τους. Ο Χ μπορεί να αποκτήσει, λχ, ανοσία στον μεγαλοκυτταροιό, ο Ψ μπορεί να πάθει καρκίνο! Στον ένα εκφράστηκε ένα γονίδιο στον άλλο όχι ή εκφράστηκε κάποιο άλλο (πολύ απλουστευμένα παραδείγματα χάρην του βαθύτερου νοήματος).
Το ότι κάποιος κάπου κάποτε την είδε λίγο διαφορετικότερα δεν σημαίνει κατ ανάγκη ότι και ο Boss Hogg θα διέπρεπε σαν μοριακός πυρηνικός ερευνητής αντισωμάτων! Ούτε όμως, συνάμα, το ότι δε θα διέπρεπε!
Χαοτικό σε ποιοτική σύσταση το προζύμι, χαοτικό και το φρεσκοαχνιστό αποτέλεσμα τέτοιων αναζητήσεων.
Το εγερμένο μη-ον, όμως, που θα θελήσει να κάμει το βήμα προς το ερωτηματικό έχει σίγουρα μερικές χιλιάδες επιπλέον πιθανότητες καλά κρυμμένες βαθιά μέσα στα κύτταρά του που θα του χρειαστούν (ή και μη) στο στενό και επικίνδυνο σοκάκι που (αναγκαστικά) θα διαβεί για να φτάσει στη φαεινή λεωφόρο.
Εχετλαίος
29/12/2009, 20:35
Αρχικά δημιουργήθηκε από Akatanomastos
στο ειδος μας, η βιολογικη εντολη ειναι ξεκαθαρη
Όντως είναι: αναπαραγωγή με κάθε τρόπο!
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Όντως είναι: αναπαραγωγή με κάθε τρόπο!
κοίτα ........:rolleyes:
μερικοί ...και μερικές......και κυρίως οι "άλλοι"..
επικεντρώνονται στο "με κάθε τρόπο" παραβλέποντας την "αναπαραγωγή"
:wacko: :lol:
Εχετλαίος
30/12/2009, 11:01
Να ερωτηθούμε και κάτι ακόμα, μιας και το πιάσαμε από αλλού το πράγμα.
Αναπαραγωγή. Εντάξει.
Γιατί όμως;
Επιδερμικά θα έλεγε κανείς διότι έτσι πρέπει, έτσι είναι γραμμένο. Οι άνθρωποι κάνουν από πάντα παιδιά.
Κάτι το οποίο οφθαλμοφανέστατα σίγουρα ισχύει. Κάποιος άλλος θα έλεγε ότι διαμέσου της αναπαραγωγής μας δίδεται η μοναδική ευκαιρία να περάσουμε λίγο παρακάτω τα δικά μας ανταγωνιστικά (μη συναγωνιστικά ( ; )) γονίδια, δίδοντάς τους χρονοπίστωση να εκφράσουν και άλλες πληροφορίες που δεν πρόλαβαν στην προηγούμενη ζωή.
Έτερος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι επειδή χρειάζεται (φυσιολογικά και συνήθως) δυο άνθρωποι να περιπλέξουν τα γεννετικά τους υλικά (πέρα από τα λοιπά σωματικά τους υγρά) κάτι τέτοιο ευνοεί γενικά την βιοποικοιλότητα και κατά συνέπεια ενδεχομένως επηρρεάζει ούκ ολίγου το εν γένη μέλλον του πλανήτη!
Κάπου μέσα στο ταξείδι των σκέψεών μας είδαμε ότι η έκφραση του ανθρώπινου μη-όντος μάλλον κάνει κύκλους σε ότι αφορά στα μονοπάτια της αρετής. Υπήρξαν εποχές ηρωικές και εποχές φόβου, εποχές οργασμού του πνεύματος και εποχές μεσαιωνικής αβύσσου...
Είναι μάλλον νωρίς ακόμα να υποστηρίξουμε ότι η αναπαραγωγή ευνοεί (σαν απόλυτο αποτέλεσμα χιλιετιρίδων πλέον) τον άνθρωπο στο να εξυψωθεί ηθικοπνευματικά και να επιλέξει την αρετή συνειδητά έναντι άλλων δρόμων.
Ίσως το "με κάθε τρόπο" να ηχεί πολύ εγωιστικά ή και χυδαία, αλλά εξετάζοντας την ιστορία μπορούμε να υποστηρίξουμε με θέρμη ότι η αναπαραγωγή από "θείο" εργαλείο εκμάθησης αιωροπτέρησης του μη-όντος κατέληξε/προέκυψε/σκόνταψε να είναι αυτοσκοπός και εγωπάθεια.
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.