iosif
29/01/2010, 10:04
29/01/2010
του Κώστα Ράπτη
“Εδώ θα γίνει του Όρεγκον!” Αυτό μπορούμε πλέον να αντιτείνουμε αγέρωχα, κάθε φορά που κάποιος μεγαλόσχημος εντός ή εκτός συνόρων τονίζει με νόημα ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να στρέψει την έμφασή της από την αύξηση των δημοσίων εσόδων στην περικοπή των δημοσίων δαπανών.
Η αγαπημένη μου αμερικανική πολιτεία, όπου το εναλλακτικό πνεύμα είναι πανταχού παρών, έκανε και πάλι το δικό της: ενέκρινε την περασμένη Τρίτη σε δημοψήφισμα την αύξηση της φορολογίας, προκειμένου να στηριχθεί η δημόσια εκπαίδευση και κάθε άλλη κοινωνική υπηρεσία που στηρίζεται στον παραπαίοντα πολιτειακό προϋπολογισμό.
Την διεξαγωγή δημοψηφίσματος προκάλεσαν δια της συλλογής υπογραφών οι πολέμιοι της αύξησης των φόρων, προκειμένου να ανατρέψουν σχετική απόφαση που είχε λάβει το ελεγχόμενο από τους Δημοκρατικούς πολιτειακό Κογκρέσο. Το αποτέλεσμα δεν τους δικαίωσε: η αύξηση των φόρων εγκρίθηκε με ποσοστό 54%, ενώ στην κομητεία Μαλτνόμα (όπου και το Πόρτλαντ, μεγαλύτερη πόλη του Όρεγκον) υπέρ της αύξησης των φόρων τάχθηκαν τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων. Επί συνόλου 2 εκατομμυρίων εγγεγραμμένων,προσήλθε στις κάλπες περίπου το 60%.
Ήταν ένα καθαρό επεισόδιο ταξικού πολέμου, με τα συνδικάτα να υπερασπίζονται τη φορολογική μεταρρύθμιση με διαδηλώσεις και εξορμήσεις πόρτα-πόρτα και το μεγάλο κεφάλαιο να εξαπολύει επί καθημερινής βάσεως σε τηλεόραση, ραδιόφωνο και εφημερίδες ορυμαγδό μηνυμάτων που προφήτευαν την επερχόμενη αποκάλυψη: αν αυξάνονταν οι φόροι, οι πλούσιοι κάτοικοι θα μετανάστευαν, οι εταιρείες θα προχωρούσαν σε απολύσεις και το ποσοστό ανεργίας θα ανέβαινε ακόμη περισσότερο από το τωρινό 11%. Μάλιστα ένα από τα σχετικά άρθρα το υπέγραφε ο Φιλ Νάιτ, ιδρυτής της εδρεύουσας στο Όρεγκον πολυεθνικής Νike.
Δεν μιλάμε για καμιά ιδιαιτέρως ριζοσπαστική ανατροπή: απλώς, ο ελάχιστος φόρος νομικών προσώπων αυξήθηκε από τα 10 (!) στα 150 δολάρια ετησίως, με προσαύξηση ίση με το 1,3% των κερδών, αν αυτά υπερβαίνουν τα 250.000 δολάρια. Αντίστοιχα τα φυσικά πρόσωπα θα πρέπει εφεξής να καταβάλλουν φόρο ίσο με το 1,8% των εισοδημάτων τους που υπερβαίνουν τα 125.000 δολάρια ετησίως. Η μικρή αυτή αύξηση της φορολογίας, εξασφαλίζει στον τρέχοντα διετή προϋπολογισμό της πολιτείας τα 733 εκατομμύρια δολάρια που σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να περικοπούν, με προφανείς επιπτώσεις.
Και το κυριότερο: το 97,5% του πληθυσμού δεν θα θιγεί καθόλου. Όσο για το υπόλοιπο 2,5%, που τώρα καλείται να πληρώσει το λογαριασμό, θα ξανασκεφτεί καλύτερα την άφρονα πρωτοβουλία του να απευθυνθεί στη λαϊκή βούληση.
“Μας έφαγε το χρήμα των συνδικάτων” παραπονείται ο Μπόμπ Τίρναν, πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στο Όρεγκον, καθώς οι υπέρμαχοι της φορολογικής μεταρρύθμισης έριξαν στην καμπάνια 6,9 εκατομμύρια δολάρια, προερχόμενα κυρίως από το συνδικάτο των δασκάλων, ενώ οι πολέμιοι 4,6 εκατομμύρια,κυρίως χορηγίες του Φιλ Νάιτ και του τιμ Μπόιλ της Columbia Sportswear. “Είναι απογοητευτικό” δηλώνει ο Πατ ΜακΚόρμικ εκπρόσωπος των Oregonians Against Job-Killing Taxes “ο τόνος της καμπάνιας ήταν δηλητηριώδης, αντιπαραθέτοντας τους έχοντες προς τους μη έχοντες”. Προφανώς εννοεί το σύνθημα “Φορολογείστε τους Πλούσιους” ή τα μηνύματα που εξεικόνιζαν εταιρείες πιστωτικών καρτών και golden boys να αποβιβάζονται από το ιδιωτικό τους τζετ...
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της “καινοτομίας” είναι η πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του '30 που οποιαδήποτε αμερικανική πολιτεία αποφασίζει την αύξηση του φόρου εισοδήματος, ενώ το προηγούμενο “κακό παράδειγμα” είχε δώσει και πάλι το Όρεγκον το 2002 αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους στον καπνό, προκειμένου να στηριχθεί το πολιτειακό Πρόγραμμα Υγείας.
Οι μη κατέχοντες της υπόλοιπης Αμερικής κοιτάζουν τώρα προς την κατεύθυνση του Όρεγκον, για να αντλήσουν έμπνευση. Την ίδια ώρα, στην Ουάσιγκτον, ο Μπαράκ Ομπάμα εξαγγέλλει τριετές πάγωμα των δημοσίων δαπανών (εξαιρουμένων, εννοείται, των στρατιωτικών), καθώς ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός επιβαρύνθηκε πολύ με την περσινή του γαλαντομία προς τη Ουόλ Στριτ και τώρα θα πρέπει να πληρώσουν π.χ. οι αποδέκτες των δημόσιων υπηρεσιών παιδείας και υγείας....
http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=1323&reftab=37&t=%CE%A6%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9:-%CE%B7-%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%9F%CF%81%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CE%BD
του Κώστα Ράπτη
“Εδώ θα γίνει του Όρεγκον!” Αυτό μπορούμε πλέον να αντιτείνουμε αγέρωχα, κάθε φορά που κάποιος μεγαλόσχημος εντός ή εκτός συνόρων τονίζει με νόημα ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να στρέψει την έμφασή της από την αύξηση των δημοσίων εσόδων στην περικοπή των δημοσίων δαπανών.
Η αγαπημένη μου αμερικανική πολιτεία, όπου το εναλλακτικό πνεύμα είναι πανταχού παρών, έκανε και πάλι το δικό της: ενέκρινε την περασμένη Τρίτη σε δημοψήφισμα την αύξηση της φορολογίας, προκειμένου να στηριχθεί η δημόσια εκπαίδευση και κάθε άλλη κοινωνική υπηρεσία που στηρίζεται στον παραπαίοντα πολιτειακό προϋπολογισμό.
Την διεξαγωγή δημοψηφίσματος προκάλεσαν δια της συλλογής υπογραφών οι πολέμιοι της αύξησης των φόρων, προκειμένου να ανατρέψουν σχετική απόφαση που είχε λάβει το ελεγχόμενο από τους Δημοκρατικούς πολιτειακό Κογκρέσο. Το αποτέλεσμα δεν τους δικαίωσε: η αύξηση των φόρων εγκρίθηκε με ποσοστό 54%, ενώ στην κομητεία Μαλτνόμα (όπου και το Πόρτλαντ, μεγαλύτερη πόλη του Όρεγκον) υπέρ της αύξησης των φόρων τάχθηκαν τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων. Επί συνόλου 2 εκατομμυρίων εγγεγραμμένων,προσήλθε στις κάλπες περίπου το 60%.
Ήταν ένα καθαρό επεισόδιο ταξικού πολέμου, με τα συνδικάτα να υπερασπίζονται τη φορολογική μεταρρύθμιση με διαδηλώσεις και εξορμήσεις πόρτα-πόρτα και το μεγάλο κεφάλαιο να εξαπολύει επί καθημερινής βάσεως σε τηλεόραση, ραδιόφωνο και εφημερίδες ορυμαγδό μηνυμάτων που προφήτευαν την επερχόμενη αποκάλυψη: αν αυξάνονταν οι φόροι, οι πλούσιοι κάτοικοι θα μετανάστευαν, οι εταιρείες θα προχωρούσαν σε απολύσεις και το ποσοστό ανεργίας θα ανέβαινε ακόμη περισσότερο από το τωρινό 11%. Μάλιστα ένα από τα σχετικά άρθρα το υπέγραφε ο Φιλ Νάιτ, ιδρυτής της εδρεύουσας στο Όρεγκον πολυεθνικής Νike.
Δεν μιλάμε για καμιά ιδιαιτέρως ριζοσπαστική ανατροπή: απλώς, ο ελάχιστος φόρος νομικών προσώπων αυξήθηκε από τα 10 (!) στα 150 δολάρια ετησίως, με προσαύξηση ίση με το 1,3% των κερδών, αν αυτά υπερβαίνουν τα 250.000 δολάρια. Αντίστοιχα τα φυσικά πρόσωπα θα πρέπει εφεξής να καταβάλλουν φόρο ίσο με το 1,8% των εισοδημάτων τους που υπερβαίνουν τα 125.000 δολάρια ετησίως. Η μικρή αυτή αύξηση της φορολογίας, εξασφαλίζει στον τρέχοντα διετή προϋπολογισμό της πολιτείας τα 733 εκατομμύρια δολάρια που σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να περικοπούν, με προφανείς επιπτώσεις.
Και το κυριότερο: το 97,5% του πληθυσμού δεν θα θιγεί καθόλου. Όσο για το υπόλοιπο 2,5%, που τώρα καλείται να πληρώσει το λογαριασμό, θα ξανασκεφτεί καλύτερα την άφρονα πρωτοβουλία του να απευθυνθεί στη λαϊκή βούληση.
“Μας έφαγε το χρήμα των συνδικάτων” παραπονείται ο Μπόμπ Τίρναν, πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στο Όρεγκον, καθώς οι υπέρμαχοι της φορολογικής μεταρρύθμισης έριξαν στην καμπάνια 6,9 εκατομμύρια δολάρια, προερχόμενα κυρίως από το συνδικάτο των δασκάλων, ενώ οι πολέμιοι 4,6 εκατομμύρια,κυρίως χορηγίες του Φιλ Νάιτ και του τιμ Μπόιλ της Columbia Sportswear. “Είναι απογοητευτικό” δηλώνει ο Πατ ΜακΚόρμικ εκπρόσωπος των Oregonians Against Job-Killing Taxes “ο τόνος της καμπάνιας ήταν δηλητηριώδης, αντιπαραθέτοντας τους έχοντες προς τους μη έχοντες”. Προφανώς εννοεί το σύνθημα “Φορολογείστε τους Πλούσιους” ή τα μηνύματα που εξεικόνιζαν εταιρείες πιστωτικών καρτών και golden boys να αποβιβάζονται από το ιδιωτικό τους τζετ...
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της “καινοτομίας” είναι η πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του '30 που οποιαδήποτε αμερικανική πολιτεία αποφασίζει την αύξηση του φόρου εισοδήματος, ενώ το προηγούμενο “κακό παράδειγμα” είχε δώσει και πάλι το Όρεγκον το 2002 αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους στον καπνό, προκειμένου να στηριχθεί το πολιτειακό Πρόγραμμα Υγείας.
Οι μη κατέχοντες της υπόλοιπης Αμερικής κοιτάζουν τώρα προς την κατεύθυνση του Όρεγκον, για να αντλήσουν έμπνευση. Την ίδια ώρα, στην Ουάσιγκτον, ο Μπαράκ Ομπάμα εξαγγέλλει τριετές πάγωμα των δημοσίων δαπανών (εξαιρουμένων, εννοείται, των στρατιωτικών), καθώς ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός επιβαρύνθηκε πολύ με την περσινή του γαλαντομία προς τη Ουόλ Στριτ και τώρα θα πρέπει να πληρώσουν π.χ. οι αποδέκτες των δημόσιων υπηρεσιών παιδείας και υγείας....
http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=1323&reftab=37&t=%CE%A6%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9:-%CE%B7-%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%9F%CF%81%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CE%BD