Είχε περάσει καιρός από την τελευταία βόλτα...
Πολύς καιρός...
Σάββατο πρωί, κι ο καιρός προκαλεί...
Καλοκαιρινό μπουφάν ή GoreTex;
Καλοκαιρινό δε γ@μιέται...
Η πρώτη αίσθηση ξυπνά όταν την είδα να γυαλίζει στο φως...
Ο Μπάμπης έκανε καταπλητική δουλειά την προηγούμενη εβδομάδα...
Δεύτερη αίσθηση, αφή...
Η αίσθηση των grips στις παλάμες...
Βγαίνει σιγά σιγά από το garage...
Τρίτη αίσθηση, ακοή...
Ο κινητήρας ξεκινά...
Κούμπωμα jacket, κράνος, γάντια...
Ξεκινάμε...
Οι ανοιξιάτικες μυρωδιές ξυπνούν την όσφρηση...
Κι η φρουτότσιχλα μέσα από το κράνος τη γεύση...
Σιγά σιγά ξυπνά και η έκτη αίσθηση: οδήγηση μοτοσικλέτας...
Και αρχίζω να see dead people...
Τα χιλιόμετρα φεύγουν κάτω από τις ρόδες...
Και τα ερεθίσματα των αισθήσεων εναλλάσσονται...
Εικόνες, σκασίματα εξάτμισης, γκάζι, φρένα, φρουτότσιχλα, άνοιξη...
Η έκτη αίσθηση παρούσα...
And I see dead people...
Λαύριο, Σούνιο, Βάρκιζα και πίσω...
70 χιλιομετράκια πάνω κάτω...
Ξαναμπαίνει στο garage...
Σβήνω και η ακοή ηρεμεί...
Αφήνω τα grip, χάνεται και η αφή...
Κλείνω την πόρτα, η όραση και η όσφρηση καταπραΰνονται...
Φτύνω και την φρουτότσιχλα
Βγάζω κράνος κι ανεβαίνω σπίτι...
Καθαρίζω τη ζελατίνα από τα μυγάκια που παρέδωσαν πνεύμα πάνω της...
Νο more dead people to see
Απάντηση με παράθεση
πάντα μετά την μπόρα και την καταιγίδα ξεπροβάλει ολόλαμπρο το Ουράνιο Τόξο
