Έίχα ένα ...θείο που κάθε βράδυ τα επινε σε ενα υπόγειο ..Γυρνούσε σπίτι αργά τα μεσάνυχτα με το ποδήλατό του .. Φοβότανε ο καψερός και καθώς περνούσε στον θεοσκότεινο δρόμο πίσω απο το χωράφι μου ψιλοτραγουδούσε για να μην τόν πάρουνε οι ΝΕΡΑΙΔΕΣ!!!!! Τίς πίστευε και τις φοβότανε ο άτιμος και κάθε βράδυ πήγαινε ,.....΄γονα ... το ρεμπέτικο!!!
Τόν μυριστήκαμε την πρώτη φορά ,όταν με τον ξάδελφό μου ( είμαστε τότε 17 χρονών ) είχαμε χωθεί σε ένα αυλάκι κοπανιστοί από τα κρεββάτια μας και καπνίζαμε κάτι σέρτικα αφιλτρα ΕΘΝΟΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ...
Ρε σύ μλκ λέω στόν ξάδελφο ....δεν του κάνουμε μιά πλάκα να μην ξαναπεράσει από δώ :::
Eτοιμάζουμε ένα σχέδιο και το επόμενο βράδυ έχουμε ξαπλώσει στο αυλάκι δίπλα στον δρόμο και τον περιμένουμε!!!!
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ !!!!!
Κατά μήκος του δρόμου , υπήρχε ( και υπάρχει ) σύρματόπλεγμα . Δέσαμε λοιπόν κλωστή από το ένα σύρμα στο άλλο κατά μήκος του δρόμου σε μάκρος περίπου 50 μέτρα. Ο αναβάτης λοιπόν που θα ερχόταν εκτός του ότι θα ένιωθε το εμπόδιο κόβοντας την κλωστή θα άκουγε και τα τραντάγματα απο τα σύρματα με τα αποτελέσματα που εμείς περιμέναμε!!!! Τις κλωστές τις δέσαμε χαμηλά στο ύψος της ρόδας του ποδηλάτου του λίγο πιό ψηλά ... στο ύψος του στήθους του ... και ίσως λίγο πιό πάνω. ψιλές κλωστές τις γιαγιάς μου που κόβονταν εύκολα....
Δεν μας ΄΄έφταναν τούτα στούς ..δόλιους..!!!! θέλαμε και άλλα θαύματα.... θέλαμε τον φόβο ...θέλαμε το άγχος...θέλαμε τον ΕΞΟΡΚΙΣΜΌ!!!!!
Βάζουμε λοιπόν εκεί που τελείωναν οι ..κλωστές , φτοιαγμένο από βαμβάκι , κατω στον δρόμο με μήκος περίπου ένα μέτρο και πλάτος ,,,άλλο τόσο ..ΕΝΑΝ ΣΤΑΥΡΟ. Τόν ποτίσαμε με πετρέλαιο απο το τρακτέρι του πατέρα μου....
Κοιτάξαμε το έργο μας και αισθανθήκαμε .... πραγματικά ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ.. Έργο αντάξιο ΟΛΥΜΠΙΆΔΑΣ... Κατασκευή ισάξια ...ΚΑΡΑ....ΤΡΑΒΑ!!!!!
Αποφασίσαμε να την πέσουμε ακριβώς δίπλα στον ...σταυρό ... έτσι ώστε με ένα αναπτήρα να τροφοδοτήσουμε μία γραμμή από ακαπνη μπαρούτι ( κλεμμένη από το κουτί του παππού μου που έφτοιχνε μόνος του τα φυσιγγια του ) η οποία γραμμή έχει στενότατη επαφή με τον ΣΤΑΥΡΟ .... ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΥΜΜΈΝΗ ΘΈΣΗ ΣΤΟ ΑΥΛΑΚΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΠΕΣΕΙ ... ΟΙ ΜΑΦΙΟΖΟΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ..
Κατά τις μεταμεσονύχτιες ώρες απο μακριά ακούστηκε η ψαλμωδία του θείου.. πες τον καζαντζίδη πές τον περπινιάδη ουτε μας ενδιέφερε τους θεομπέχτες...
Στρίβει ο γέρος με το ποδήλατο στον δρόμο μας και ξαφνου....
ΠΕΦΤΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕς ΚΛΩΣΤΕς!!!!! ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ ΕΙΜΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΚΑΙ ΠΙΝΩ..
ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΚΛΩΣΤΗ ..... ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ ΠΟΥ ΔΕΡΝΩ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ.... ΑΙ ΓΙΩΡΓΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΒΛΑΣΤΗΜΗΣΩ ....ΕΙΜΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΩ ΑΛΛΕΣ .....ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΕΔΩ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΦΩΤΙΆ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ
ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ αμολαει κατω το ποδηλατο και τρεχει σαν τον τρελλο προς τα πισω σπαζοντας οτι ρεκορ ειχε ο σπυρος λουης μέχρι τότε.
Από τότε ο θείος δεν ξαναπέρασε απο κει . Εκοψε το ποτό και δεν ξαναξενύχτησε.
Μαθαμε αργότερα ότι είχε κανει τάμα στον Αγιο Βασίλειο και κάθε Κυριακή έψελνε στην λειτουργία του σαν αναπληρωματικός ψάλτης...
Απάντηση με παράθεση
