Αυτο για τα νεα παιδια που σπουδαζουν η' προσπαθουν να σπουδασουν σ'αυτην την δυσκολη πιστα.
Τα θεματα αυτα με ενδιαφερουν οχι μονον για τα δικα μου παιδια που θα τα βρουν μπροστα τους, αλλα γιατι αυτες οι καταστασεις αρωσταινουν τους νεους ανθρωπους...ασχετα εαν η κοπελλα στο αρθρο ειναι μεγαλυτερης ηλικιας, η ουσια ειναι τα απανταχου παροντα κυκλωματα και εν προκειμενω οι αγαμητοι πανεπιστημιακοι πορνογεροι...
http://www.kourdistoportocali.com/de...px?pageid=1562
H αλήτικη καθηγητική μαφία
http://greekrider.blogspot.com/2010/...1505.html#more
Έχω μια φίλη 42 ετών η οποία είναι, ας πούμε, ερευνήτρια καριέρας, που σπούδαζε επίσημα μέχρι τα 33 της και τα τελευταία 9 περίπου χρόνια αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα για να εργαστεί σε κάποιο πανεπιστήμιο ή κάτι παρόμοιο, άλλωστε το αντικείμενο σπουδών της δεν έχει άλλη επαγγελματική διέξοδο. Παρόλες τις δημοσιεύσεις της σε μεγάλα επιστημονικά περιοδικά του τομέα της, την διδακτική της εμπειρία, το postdoc της, τα βιβλία της και τις σημαντικές αναφορές άλλων προς αυτήν, περιφέρεται από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο στην Ελλάδα και βλέπει τις θέσεις να καλύπτονται από διδάκτορες συνήθως ελληνικών πανεπιστημίων και σε πολλές περιπτώσεις συγγενείς καθηγητών ή κολλητούς. Κάπου μάλιστα της είπαν και ευθέως να μην κάνει αίτηση γιατί οι θέσεις είναι μιλημένες, τόση αυτοπεποίθηση νιώθουν ορισμένοι.
Συνεπώς, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με το στερεότυπο μιας κορεσμένης ακαδημαϊκής αγοράς αλλά με το φαινόμενο μιας αλήτικης καθηγητικής μαφίας, με οικογένειες και φατρίες. Άλλες φορές λένε ότι οι μεν είναι με το ΠΑΣΟΚ και οι δε με τη ΝΔ, άλλες φορές ότι οι μεν είναι αριστεροί και οι δε κάτι άλλο, ή ότι οι μεν είναι με το τάδε ευρύτερο κλάμπ (όνομα ενός καθηγητή πιο ευρέως γνωστού) και οι δε με κάποιο άλλο. Άλλες φορές είναι ολυμπιακοί έναντι παναθηναικών ή αλλιώς απλά πλακώνονται με οποιαδήποτε αφορμή γιατί όσα πτυχία και να έχουν, σαν άνθρωποι είναι υπανάπτυκτοι και καθυστερημένοι με την κακή έννοια της πολιτισμικής καθυστέρησης.
Έτσι η κοπέλα έχει περάσει από 5 διαφορετικά πανεπιστήμια και 7-8 διαφορετικά τμήματα ως 407 και συχνά με μισθούς πείνας και υποαπασχολήσεις, έχει κάνει άπειρες αγγαρείες και έχει υπομείνει τα πάντα.
Όλο αυτό το διάστημα η κοπέλα πήγαινε σε συνέδρια στο εξωτερικό, συνέχισε να γράφει επιστημονικά άρθρα και βιβλία. Είναι πλέον σαφές ότι δεν φταίνε τα ακαδημαϊκά της προσόντα αλλά οι γνωριμίες της. Ενώ είναι πολύ ήπιος χαρακτήρας στις διαπροσωπικές της σχέσεις, και ποτέ δεν γίνεται δύστροπη, δεν έχει αυτό το "σπίρτο" της κοινωνικής διαδικτύωσης. Και έπεσε στην περίπτωση! Εδώ στην Ελλάδα αυτό είναι το Α και το Ω για τα πάντα. Ιδίως οι ακαδημαικοί είναι όλο υπονοούμενα και στρατηγική, έτσι μιλάνε, έτσι φέρονται. Αν παρακολουθήσουν μια διάλεξή σου και θέλουν να σε πικάρουν θα σου πουν : "Πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία" και μόνο αυτό. Πολιτικάντηδες δηλαδή και ευθύτητα μηδέν ενώ πετάνε άδεια για να πιάσουν γεμάτα και λοιπές χαζοεπικοινωνιακές τεχνικές. που δεν ταιριάζουν σε ανεξάρτητους και υπερήφανους ανθρώπους. Και ιδίως για την περίπτωση που μιλάμε, να προτείνουν δηλαδή κάποιοι κάποιον για μια θέση λέκτορα, αξιολογούν πρωταρχικά τελείως άλλα πράγματα από τα ακαδημαικά για να νιώσουν ασφάλεια και μετά όλα τα άλλα. Συνεπώς κάποια στιγμή κάποιοι μπορεί να της είπαν κάτι εννοώντας κάτι άλλο και η κοπέλα να μην το κατάλαβε ποτέ!
Πάρε το αυγό και κούρευτο, που λένε στο χωριό μου....
Έτσι η κοπέλα έφτασε και ξεπέρασε αισίως τα 40+ και σήμερα είναι εντελώς άνεργη. Εγώ της προτείνω να φύγει και πάλι στο εξωτερικό αλλά μου λέει ότι, και αυτή, πέρασε το δικό της"point of no return". Πριν λίγες μέρες μου έλεγε ότι στη θέση που είχε κάνει πέρυσι αίτηση πήραν μια συγγενή ενός συγκεκριμένου καθηγητή που μόλις πριν λίγους μήνες είχε τελειώσει το διδακτορικούλι της, χωρίς επιστημονικό έργο και μάλιστα ενώ η φίλη μου ζήτησε τα πρακτικά της συνεδρίασης δεν της τα δείχνουν....
Καμιά φορά την ρωτάνε οι συγγενείς της με τι ασχολείται και αναγκάζεται πλέον να τους λέει ότι είναι άνεργη (και απάντρευτη). Οι συγγενείς της βέβαια νομίζουν ότι έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα για να είναι άνεργη και απάντρευτη. Δεν μπορούν να εξηγήσουν αλλιώς λογικά το ότι ένα παιδάκι που ήταν αριστούχος σε όλες τις τάξεις του σχολείου, που σπούδασε όλα τα χρόνια με υποτροφίες και για τις προπτυχιακές και για τις μεταπτυχιακές, διδακτορικές και μεταδιδακτορικές σπουδές της, που πήρε το πτυχίο της με 9,5 και τα ντοκτορά σε μεγάλα πανεπιστήμια με άριστα, είναι σήμερα σε τέτοια χάλια. Κρίμα τις δημοσιεύσεις της, τα βιβλία της που έχουν εκδώσει γνωστοί οίκοι του εξωτερικού ακόμη και μέσα στην οικονομική κρίση (το δεύτερο). Και κρίμα τα ξενύχτια της και τη ζωή της όλη.
Έφτασε στο σημείο η κοπέλα να μην έχει χρήματα να ζήσει αφού όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν από αεροπλάνο σε αεροπλάνο με μισθούς πείνας.
Ωστόσο στην Ελλάδα ανά 1 εκατομμύριο κατοίκους έχουμε μόνο 44 πιστοποιημένες ευρεσιτεχνίες όταν η Γερμανία για τον ίδιο πληθυσμό έχει 517 ευρεσιτεχνίες και η Ν.Κορέα 2180. Και μιλάω για την Κορέα των 1,5 εκατομμυρίων θυμάτων που όπου και να έσκαβες στα χώματά της μετά τον πόλεμο θα έβρισκες είτε πτώματα, είτε διαμελισμένα ανθρώπινα μέλη, είτε νάρκες και βόμβες.
Δεν θα έπρεπε λοιπόν να στείλουμε ένα μέρος του λογαριασμού της τρέχουσας οικονομικής κρίσης ΚΑΙ στο πανεπιστημιακό-ερευνητικό κατεστημένο της χώρας αυτής;