Με αφορμη το θανατο του πολυπρωταθλητη αλλα και τα πολλα ανοιγμενα κεφαλια που εχω δει εχω να πω δυο κουβεντες κυριως για τους νεαρους σε ηλικια.
Στο δρομο βγαινεις για να φτασεις στον προορισμο σου. Ο δρομος δεν ειναι πιστα, οσο καλος κι αν εισαι αν δε προσεξεις ο χαρος την εχει στημενη.
Τουλαχιστον ζυγιστε τις πιθανοτητες και την επομενη φορα που δειτε καποιον στο φαναρι να γυαλιζει το ματι του πειτε απλως απο μεσα σας, εγω θελω κι αποψε να φτασω....
Οσο περισσοτερο προσεχεις τοσο περισσοτερες πιθανοτητες εχεις να φτασεις.
Δεν αποσκοπω στο να γινει κουβεντα πανω στο θεμα αυτο, απλως να διαβαστει απο τους νεαρους ειδικα γιατι οσο μεγαλωνεις κανεις τις επιλογες σου και υπολογιζεις και τις συνεπειες.
Καλα χιλιομετρα....