Ένας φουκαράς αποκοιμήθηκε μέρα μεσημέρι στην πλαζ και ο ήλιος τού κατάκαψε τα μπούτια. Τον πάνε στο νοσοκομείο σε κακά χάλια. Το δέρμα του ήταν κατακόκκινο, γεμάτο φουσκάλες και οτιδήποτε άγγιζαν τα μπούτια του, τού προκαλούσε φοβερό πόνο. Ο γιατρός τού έγραψε ενδοφλέβιες ενέσεις με νερό και
ηλεκτρολύτες, ένα ήπιο ηρεμιστικό και Βιάγκρα.
Ξαφνιασμένη η νοσοκόμα ρώτησε: τι καλό θα τού κάνει το Βιάγκρα σ` αυτή την κατάσταση;
Και ο γιατρός: θα κρατάει το σεντόνι μακριά απο τα μπούτια του
σωστα bartal ελπιζω να μην ισχυει το ιδιο και με αυτο:
Μια φορά ήταν ένας μούτσος σε ένα καράβι και έτριβε πατώματα. Είχε όμως ένα μειονέκτημα. Ήταν νάνος και μόνο 30 πόντους. Συνέχεια παραπονιότανε στον καπετάνιο και έκλαιγε στον ώμο του για το ότι ήταν κοντός. Ο καπετάνιος τον λυπήθηκε και του είπε το μυστικό που τόσα χρόνια έκρυβε:
- Κάθε βράδυ στις 00:00 περνάει έξω απο το καράβι ένα τζίνι και ότι χάρη του ζητήσεις σου την πραγματοποιεί. Είναι όμως λίγο κουφό και πρέπει να του φωνάξεις δυνατά.
Το ίδιο βράδυ ο μούτσος πηγαίνει στην προβλήτα και περιμένει το τζίνι. Ξαφνικά βλέπει απο μακριά ένα φως να πλησιάζει και αρχίζει να φωνάζει για αρχή:
- Θέλω ένα καφάσι λίρες. Με το που φεύγει το τζίνι βλέπει ένα καφάσι μπύρες.
Πηγαίνει γρήγορα στον καπετάνιο κλαίγοντας και του λέει:
- Δεν με άκουσε ρε γαμώτο! και τότε του λέει και ο καπετάνιος:
- Και εγώ ρε μούτσε ένα π@@τσο 30 πόντους του ζήτησα και μου έφερε εσένα...