(Αν το θέμα είναι λάθος παρακαλώ μετακινήστε το στη κατάλληλη ενότητα)
Σκοπός του εν λόγο θέματος είναι να μεταφέρουμε τις εμπειρίες μας από ατυχήματα που είχαμε με τις μοτοσυκλέτες και παραλίγο να μας στοιχίσουν τη ζωή μας . Όχι φυσικά για να τρομάξουμε το κόσμο , ούτε για να ακούσουμε ευχολόγια και περαστικά ...κτλ .
Ο μοναδικός σκοπός είναι να μεταφέρουμε την εμπειρία μας , τα λάθη μας που οδήγησαν στο ατύχημα , και κυρίως το τρόπο που επιβιώσαμε .
(αν πιστεύετε ότι το θέμα τρομάζει ή οτιδήποτε στείλτε το στο καιάδα)
Ανοίγω τη κουβέντα ξεκινώντας με το δικό μου ατύχημα 6 μήνες πριν .
Παρέα 4 μοτοσυκλέτες ανηφορίζουμε από Αγρίνιο προς γέφυρα επισκοπής με προορισμό τα Βρουβιανά εν μέσω γέφυρα Τατάρνας . Περνώντας τη Φράγκιστα είμαστε λίγα χλμ πριν τη Τατάρνα , και μερικές δεκάδες μέτρα πριν το βενζιναδικο για υτους που γνωρίζουν τη περιοχή .
Ο ρυθμός είναι πολύ χαλαρός και για την ακρίβεια για άγνωστο λόγο εγώ έχω χαλαρώσει ακόμα περισσότερο απο τους άλλους 3 , έχοντας μείνει 100 μέτρα παραπίσω τους .
Δεν κυνηγάω να τους φτάσω γιατί ξέρω ότι η Τατάρνα είναι κοντά και έτσι και αλλιώς σε λίγο θα σταματάγαμε . Ακριβώς στο βενζινάδικο έχει ένα κομμάτι ευθείας 500 μέτρων max . Από το απέναντι ρεύμα βλέπω να έρχονται 2 αγροτικά . Τίποτα δεν προμηνύει αυτό που θα ακολουθήσει . 20 μέτρα πριν διασταυρωθώ με το πρώτο αγροτικό , βλέπω το 2ο να φορτώνει γκάζι και να βγαίνει full αριστερά κατά πάνω μου για να κάνει προσπέραση.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά να έχω μία απόλυτη διαύγεια . Οι αισθήσεις μου ξαφνικά λειτουργούν στο 200% . Βλέπω , ακούω και επεξεργάζομαι με 4πλάσσια ταχύτητα . Ο χρόνος παγώνει . Μια κατάσταση 4 sec είναι σαν να την έχω ζήσει για 10 λεπτά.
Είμαι ψύχραιμος , αριστερά είναι το πρώτο αγροτικό και δεν μπορώ να πάω , δεξιά δεν υπάρχει χώρος και μπροστά μου πλησιάζει ένας μεταλλικός τοίχος 2000κιλών και 250 ίππων .
Μένω σταθερός και περιμένω να κάνει τη κίνηση του για να επιλέξω την αντίθετη κατεύθυνση . Όντως κόβει δεξιά σχεδόν ακουμπώντας στο 1ο αγροτικό . Ξεπροβάλει ένας διάδρομος από τα δεξιά μου που δεν με έπαιρνε αλλά έτσι και αλλιώς θα έπαιρνα τα ρίσκα μου να περάσω . Ξεκινώ να στρίβω δεξιά full φρεναριστός , και εκεί είναι που το αγροτικό κάνει τη κίνηση ματ και αλλάζει πορεία κόβωντας και αυτό προς την ίδια κατεύθηνση πλέον .
Δεύτε λάβετε φως εγώ έψελνα από μέσα ... και με όσα κουράγια μου είχαν μείνει προσπάθησα να αλλάξω εκ νέου πορεία στο μηχανάκι αντίθετα πλέον . Λίγο στρίβω εγώ , λίγο αυτός αλλά δεν ήταν αρκετό . Μπααααμμμ , και ξαφνικά πετάω . Θυμάμαι να είμαι στον αέρα και να βλέπω τα πλατανόφυλλα από πάνω μου λες και θα άπλωνα το χέρι να το ακουμπήσω . Καθώς πετάω ακούω το μηχανάκι μου να συνθίβεται και να σέρνεται στην άσφαλτο . Ανατριχιαστικός θόρυβος μεν αλλά εγώ ακόμα πετάω και αναρωτιέμαι τι γίνεται μετά , μιας και δεν έχω καθόλου έλεγχο πλέον της κατάστασης .
Δεύτερο Μπαααμμμ και εγώ στο έδαφος .
Ησυχία ξαφνικά και μία αίσθηση όπως είναι όταν είσαι κάτω από το βυθό της θάλασσας και ακούς τους από πάνω να μιλάνε . Πρώτες σκέψεις : " Μαλάκα Γιώργη αυτό ήτανε , αύριο τέτοια ώρα θα έισαι 2 μέτρα φυτεμένος " .....ανατρίχιασα στην ιδέα , τρόμαξα , και μετά μου ήρθε θλίψη για τα παιδάκια μου .
Όλα αυτά 5 sec υπόθεση . Ξαφνικά οι αισθήσεις μου επανήλθαν , οι μακάβριες σκέψεις έφυγαν μακρυά και καλωσόριζα τον πόνο πλέον που λεπτό το λεπτό γινόταν όλο και μεγαλύτερος .
Ανήμπορός να κουνηθώ , και αφού πλεόν ημουν στο έλεος του Θεού και των δημοσίων υπηρεσιών ( ΕΚΑΒ ...κτλ ) , επιστρατευσα τη τελευταία μου άμυνα για να επιβιώσω . Το χιούμορ .
Με θυμάμαι ξαπλωμένο κάτω να κάνω σχέδια για το μέλλον , να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να επιβιώσει . Να μιλάω για το raid που θα πάρω τώρα με την αποζημίωση , για το 36ωρο που θα έχανα ...κτλ
Η συνέχεια εν τάχει , ασθενοφόρα , 2 νοσοκομεία , 1 χειρουργείο , 5 σπασμένα πλευρά 1 πνεύμονας που γλυτώσαμε οριακά και 1 σπλήνα που την άφησα σουβενίρ στο νοσοκομείο .
Το λάθος μου
αν και τα λάθη είναι το τύπου με το αγροτικό που βγήκε να κάνει προσπέραση ενώ με είχε φάτσα κάρτα μπροστα του , το δικό μου "λάθος" είναι ότι άφησα μεγάλη απόσταση από το γκρουπ μου . Αυτός υποθέτω βλέποντας 3 μοτοσυκλέτες να περνάνε θεώρησε πως δεν υπάρχει άλλη , και βγήκε για προσπέραση .
Αν ήμουν κοντά στο group θα είχα περάσει ατσαλάκωτος .
Πως επιβίωσα
Θετική σκέψη , μελλοντικά σχέδια και χιούμορ . Μην αφήσετε να σας πάρει από κάτω , όσο και αν πονάτε . Μην λυγίσετε στο πόνο , αν πιστέψετε ότι θα επιβιώσετε και πως είστε δυνατοί θεωρώ πως έχετε ένα μεγάλο αβαντάζ να το πετύχετε .
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από faraway
.Αλλα αυτο που πετας στον αερα, με το μπαμ που κραταει ισως κλασματα και φαινεται αιωνας,χαραζεται στην μνημη.Εγω εβλεπα την σκια μου να ειναι ψηλα...τωρα εγω ημουν?Ο Χαρος?
