Χθές ξεκίνησα μ΄ένα φίλο ένα 5θήμερο ταξίδι προς Πρέσπες, Πίνδο κλπ. Για κάποιο δυσάρεστο νέο που μάθαμε για φίλο μας στην Θεσσαλονίκη, επιστρέψαμε εσπευσμένα από τις Πρέσπες και στον δρόμο κάναμε στάση στην Έδεσσα για ένα γρήγορο καφέ. Φυσικά και σκέφτηκα να τηλεφωνήσω στον Θόδωρο αλλά η ψυχολογία μας ήταν πεσμένη και η παραμονή μας στην Έδεσσα ελάχιστη.
Μαύρο φίδι που μας δάκωσε... Είχαμε εντοπιστεί από τα ραντάρ του, αναγνωρίστηκα ως "βρώμικος ταξιδιώτης", έσπασε το τηλέφωνο (που το είχα κλειστό) στις κλήσεις, και ειδοποιήθηκε η ιδιοκτήτρια της καφετέριας να μας ενημερώσει ότι μας καλεί ο Dodok αλλά δεν μας πρόλαβε για δευτερόλεπτα... Μόλις είχαμε φύγει...
Συμβουλή λοιπόν. Όποιος περνά από την Έδεσσα να γνωρίζει ότι τίποτα δεν ξεφεύγει από το "μάτι" του ασύλληπτου Dodok και δεν θα γλυτώσει την παρεξήγηση μαζί του αν περάσει "στη ζούλα" χωρίς να ενημερώσει...
Θα τον πιούμε τον καφέ την επόμενη φορά Θόδωρε ή οταν έρθεις εσύ στην Θεσσαλονίκη. Με μεγάλη χαρά...
Δεν παίζεται με τίποτα ο Dodok παιδιά!!!