Θέλω μόνο να μεταφέρω το άγχος και την αγωνία που έζησα σε μία βόλτα σήμερα... από έναν άνθρωπο που αγαπώ, από έναν ανθρωπο που αγαπάει τα μηχανάκια αλλά τα γμσ όλα σήμερα.
Μου γκρέμησε πολλά στάνταρ για έναν άνθρωπο, αν σκέφτεται σωστά και αγόρασε μοτοσυκλέτα μεγαλύτερος των 30 και με ελάχιστη εμπειρία.
Με έκανε να νιώσω άσχημα χωρίς να το θέλει...ίσως από τις χειρότερες μοτοσυκλετιστηκές εμπειρίες της ζωής μου από έναν άνθρωπο που πάντα ονειρευόταν να πάμε βόλτα παρέα.
Δεν έχει σημασία τι μηχανάκια ήταν, δεν έχει σημασία ποιοι ήταν οι οδηγοί, δεν έχει σημασία η διαδρομή. Σημασία έχει πόσο άσχημα βίωσα αυτή τη κατάσταση από έναν κατ'επιλογή συγγενή μου.
Παραθέτω το μνμ που έστειλα σε αυτόν τον άνθρωπο μετά τη σημερινή βόλτα μας. Με κόκκινο κάποιες επεξηγήσεις
''Λοιπόν πάμε
Η αλήθεια πονάει αλλά από μένα πρέπει να την ακούσεις.
Μπορεί να είναι φορτισμένη η κατάσταση αλλά τουλάχιστον στο 90% είναι αλήθεια.
Συνολική εμπειρία μαζί σου σήμερα;
Κακή (να μη σε αδικώ, την προηγούμενη φορά που ήμουν με το Hornet, ήταν καλή είχαμε πάει άλλη μία μικρή κάποτε)
Εντύπωση που θα μου έδινες;
25χρονος άμπαλος κάγκουρας
Αν δεν ήσουν κουμπάρος μου και σε γνώριζα πρώτη φορά, δεν ξανάβγαινα μαζί σου βόλτα, βέβαια δεν θα με ένοιαζε και τόσο.
Σας βρίσκω στο <<Τάδε Σημείο>>σημείο συνάντησης, αφού σου έχω πει ότι οι άλλοι έχουν όρεξη για γρήγορη βόλτα, ήταν σαν να μην το είπα ποτέ.
Από την αρχή έχεις κολλήσει ρόδα πίσω από το <<Τάδε Μηχανάκι>>, όπου ανοίξει μια ξερογκαζιά, εσύ ανοίγεις όλο το γκάζι, κολλημένος από πίσω και σε κάθε προσπέραση στο 1 μέτρο.
Που πας ρε Καραμήτρο;
Που αν πατήσει φρένο θα σκοτωθείτε και η 2.
Δείχνεις να θες να σταθείς δίπλα τους και να κάνεις ανοίγματα με ελάχιστη εμπειρία και με το χειρότερο μηχανάκι της παρέας.
Βγαίνεις για προσπέραση πίσω από το <<Τάδε Μηχανάκι>>, χωρίς να έχεις ορατότητα γιατί είσαι κολλημένος και χωρίς να έχεις το γκάζι ή το φρένο για κάτι τέτοιο.
Το βλέπω, σου λέω κράτα απόσταση (δεν είμαστε αγωνιζόμενοι ούτε είμαστε καγκουραίοι αλά Αμέρικα, ούτε κάνουμε κόντρες στη βουλιαγμένης), το άκουσες.
Κάπως σώθηκε εκεί λίγο η κατάσταση.
Στο ανέβασμα προς τη κορυφή που πηγαίναμε μας λες ότι δεν έχεις αίσθηση όπως είχες στο Μπράλλο.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΌΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΙΣΘΗΣΗ;
ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΓΑΜΩΓΚΑΖΟ.
(Αναρωτήθηκα που έμαθες τι είναι η αίσθηση λίγο, αλλά λέω "δεν είναι τόσο άμπαλος, κάτι θα καταλαβαίνει")
Αντιθέτως
Αρχίζουν οι υγρασίες και τα χιόνια, να ακολουθείς 2 πολύ ανώτερα μηχανάκια με 2 άκρως ανώτερους οδηγούς, αντί να κάνεις την κότα κι να κάτσεις πίσω. Είσαι με το μπροστά group και εγώ με το <<Τάδε Μηχανάκι 2>> πιο πίσω.
Λέω "μάλλον ο άνθρωπος χαραμιζόταν τόσα χρόνια, ξέρει τι κάνει ή είναι άμπαλος και ακολουθεί χωρίς καμία αίσθηση της πραγματικότητας".μάλλον στο δεύτερο έπεσα μέσα
Νατη η τούμπα στο πάγο. Δικαιολογημένη, δεν λέω, δε φαινόταν για πάγος. Αλλά και υγρασία να ήταν, οι άλλοι 2 πιο έμπειροι πέρασαν από δίπλα. Όχι από πάνω και με ανοιχτό το γκάζι. (για να σε προσπέρασε το μηχανάκι είχες ανοιχτό γκάζι ).
Δεν γαμιέται, όλα καλά, μικρές ζημιές, σε βλέπω χεσμένο. Στο χώμα φοβισμένο, το κολλητάρι μου θα το βοηθήσω. Πάμε σαν τις κότες,κάθησα πίσω μαζί του να του δείξω βάζω τα γέλια μέσα από το κράνος και λέω "γαμώ, περνάμε ωραία", συμβαίνουν αυτά.
Κάνω λίγο τη φασούλα μου,ανοίχτηκα λίγο όταν βγήκαμε άσφαλτο βλέπω ότι έμεινες πίσω, σκέφτομαι "ωραία, έχει πάρει λίγο τα χαμπάρια του".
Σε βάζω επίτηδες πίσω μου να πάρεις γραμμές και να χαλαρώσεις.
Σαν να παραχαλάρωσες μάλλον.
Σε στροφή που φαίνεται αν έχεις εμπειρία (φαινόταν το ανάχωμα, αποκλείεται να είναι ευθεία) και σε σημείο που δεν έχεις ορατότητα (λόγω ανηφόρας-κατηφόρας), το γκάζι όλο, 2-3 αλλαγές και με προσπερνάς σε ένα σημείο που με πέρασε μόνο ο <<Τάδε Μηχανάκι 3>> (άτομο που έχει κοντά εκατομμύριο χιλιόμετρα στη πλάτη του, κλάσεις ανώτερο μηχανάκι και αφού του είχα κάνει νόημα). Η εμπειρία λέει άλλο τρόπο διαχείρισης σε κάτι τέτοιο αλλά δεν είναι της παρούσης.
Φεύγεις βουρ για το ανάχωμα, από τύχη δεν είχε κράσπεδο, μπαριέρα ή αμάξι να έρχεται από απέναντι. Από τη μία να βλέπω εσένα να χαροπαλευεις με την τούμπα και να κάνω εικόνα τι θα πω στη Γιωτούλα η γυναίκα του και τι θα μου λέει και πως θα τη κοιτάξω στα μάτια.
Τέλος καλό και εδώ.το έσωσε ο κωλόφαρδος
Και τώρα καλούμαι να κρύψω πράγματα από την κουμπάρα μου, κάτι που δεν θέλω.μου ζήτησε να μην της το πω γιατί θα τον αναγκάσει να το πουλήσει
Και να βρω τρόπο να σε ξαναπάρω σε μια παρέα που δεν έχω ιδέα αν θα θέλουν να σε ξαναπάρουν μαζί με τέτοια κατάσταση.''