Στη Σαρδηνία με το Er6-n

[Tsber]

Είναι κάποιοι προορισμοί για ταξίδια οι οποίοι μπορούν εύκολα να χαρακτηριστούν αμιγώς μοτοσικλετιστικοί και τις περισσότερες φορές μετά από μία πρώτη χλιαρή ανάγνωση αρχίζουν να υφέρπουν υποσυνείδητα, να ελλοχεύουν συνειδητά και να καραδοκούν κάθε άνοιξη σαν κατακόκκινα διαβολάκια πάνω στον αριστερό σου ώμο, που με την πιρούνα τους σε τσιγκλάνε αδιάκοπα σαν μία σκλήθρα μέσα στο μυαλό σου

Η Σαρδηνία λοιπόν ήταν πάντα για εμένα ένας τέτοιος προορισμός κι έτσι ένα πρωί αποφάσισα να τινάξω τους ώμους και να σχεδιάσω ένα ταξίδι με σωστή κατανομή του χρόνου και των αποστάσεων, όμορφους προορισμούς και αντικειμενικό σκοπό φυσικά την οδηγική απόλαυση στους διάσημους φιδωτούς δρόμους του νησιού με την καλοκαιρία εξασφαλισμένη.

Με το πλάνο ήδη επί (νοητού) χάρτου λοιπόν εστίασα στην εβδομάδα μεταξύ των δύο αργιών, του Πάσχα των Καθολικών και της Πρωτομαγιάς, ώστε να αποφύγω τυχόν εκδρομικές εξάρσεις των Ιταλών αλλά και να εκμεταλλευτώ τις χαμηλότερες τιμές στις ακτοπλοϊκές μετακινήσεις πριν τη full season αλλά και τις επερχόμενες μεγάλες αυξήσεις.

Ο καιρός λοιπόν ήταν η μόνη εκκρεμότητα, με την κλασική ανοιξιάτικη αστάθεια να κάνει δύσκολες τις μακροχρόνιες προβλέψεις, αλλά το θαύμα έγινε και με τις πιθανότητες με το μέρος μου έκλεισα εισιτήριο και Τετάρτη μεσημέρι ξεκίνησα για Ηγουμενίτσα

Η μυρωδιά των κατακίτρινων μάηδων που στολίζουν περιοδικά την Εγνατία και εισβάλει λαχταριστή μέσα στο κράνος είναι πάντα το πρώτο σημάδι της απόδρασης που φέρνει αβίαστα το χαμόγελο αυτή την εποχή. Φύγαμε!

Ο καιρός ήταν ιδανικός για φουλ ενδιάμεσο εξοπλισμό και με τα καλοκαιρινά μου ισοθερμικά να με κρατούν στην τέλεια θερμοκρασία, έφτασα στο λιμάνι το απόγευμα μετά από μία μόνο στάση στο Strata έξω από τα Γρεβενά. Ο ήλιος που χάιδευε απαλά την πρόσοψη του ναού του Ευαγγελισμού και η χαρά του ταξιδιού αφαιρούσε ήδη τη χειμερινή σκουριά και διέλυε τον λήθαργο της ρουτίνας και των μονότονων ημερών που σύντομα θα αντικαθιστούνταν από οδήγηση, εξερεύνηση και απόλαυση στην επαρχία της Μπαζιλικάτα και το νησί της Σαρδηνίας!




Μέσα στο λιμάνι οι μοτοσικλέτες λίγες και εκλεκτές και μετά το Harley show στο οποίο συμμετείχα κι εγώ άθελά μου την προηγούμενη φορά, ομολογώ ότι δεν μου κακοφάνηκε καθόλου που άκουσα ξανά το γνωστό ντάπα - ντούπα έστω και μεμονωμένα




Για μια φορά το πλοίο έφτασε στην ώρα του στο Μπάρι το πρωί, αλλά με την πρότερη κακή εμπειρία των απαράδεκτων καθυστερήσεων ο πρώτος προορισμός που έθεσα επί ιταλικού εδάφους ήταν η κοντινή Ματέρα, την οποία προσέγγισα μέσω των ολάνθιστων επαρχιακών δρόμων ταχείας κυκλοφορίας, και μετά την εγκατάσταση στο δωμάτιο που είχα κλείσει ήταν ώρα να γνωρίσω το μοναδικό αυτό μέρος.

Η πανάρχαια πέτρινη πόλη που από τη ντροπή της Ιταλίας μεταμορφώθηκε σε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και σκηνικό ταινιών είναι ένας ιστορικός προορισμός πέρα από το συνηθισμένα!

Το Σάσι, η παλιά πόλη της Ματέρα δηλαδή, πέρα από τα μνημεία και την κλασική καρτ ποστάλ…












…είναι γεμάτη από απίστευτες γωνιές με το φως του ήλιου να μεταμορφώνει τα χρώματα και τις υφές των επιφανειών ανάλογα με την ώρα της ημέρας

[Tsber]

Υπάρχουν επίσης διάφορα σημεία παρατήρησης καθώς και εκπλήξεις σε κάθε σοκάκι και πλατεία...








Η ευχάριστη δροσιά και η απουσία τουριστικών ορδών κάνει τη βόλτα απολαυστική και ανοίγει την όρεξη, και έτσι αφού δοκίμασα το τοπικό ψωμί…



…κατέληξα στο εστιατόριο 19^buca δίπλα στο Palombaro lungo, τη μεγάλη στέρνα της Ματέρα, το οποίο μου σύστησε ο ιδιοκτήτης του ξενώνα!

Βρίσκεται πολύ ταιριαστά μέσα σε μία παραδοσιακή σπηλιά της Ματέρα…




…και έχει και τη δική του εντυπωσιακή αρχαία κινστέρνα που έχει μετατραπεί σε χώρο εκδηλώσεων




Μόλις είδα το ζυμωτήριο μπαίνοντας , ήξερα ότι δεν πρόκειται να λείψει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή μαζί με μία ξανθιά Bayreuther!

Εξαιρετική μαργαρίτα με τη χαρακτηριστική ελαφριά επίγευση του ελαιόλαδου και της ελαφρά καψαλισμένης τραγανής ζύμης…




…και γευστικό τιραμισού με σωστή υφή και γλυκύτητα!

[Tsber]

Και η μαγεία συνεχίστηκε το βράδυ, με τη μοναδική γεωγραφία, τον φωτισμό και τις στιλπνές και ματ επιφάνειες να κάνουν τη νυχτερινή φωτογράφηση απολαυστική!






















Το επόμενο πρωί κύλησε νωχελικά με καπουτσίνο και panino cioccolato που αγόρασα από το γειτονικό One lounge café μόλις με τρία ευρώ και απόλαυσα με την ησυχία μου στην κεντρική πλατεία του Σάσι πριν αποχαιρετήσω πολύ ευχαριστημένος από την όλη εμπειρία της Ματέρα

[Tsber]

Το πρόγραμμα έλεγε άφιξη στη Νάπολη το μεσημέρι και αναχώρηση στις επτά το απόγευμα για Κάλιαρι, και αφού έχω ξαναέρθει και δει την πρωτεύουσα του ιταλικού νότου πολλές φορές, πήγα κατευθείαν στο λιμάνι για να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση

Στο τέρμιναλ λοιπόν ρώτησα για να βεβαιωθώ και έκλεισα καμπίνα exclusive, δηλαδή τετράκλινη όλη δική μου, μετ’ επιστροφής στη Νάπολη, για ταξίδι 13 +13 ωρών, με 170 ευρώ και με ίδιο πλοίο Superfast βαμμένο στα χρώματα της Grimaldi!

Για το Ηγουμενίτσα – Μπάρι για κρεβάτι σε καμπίνα με άλλα τρία άτομα και ταξίδι 10 ωρών, η τιμή είναι η ίδια ΜΟΝΟ για απλή μετάβαση, δηλαδή επί της ουσίας διπλή τιμή - τα συμπεράσματα δικά σας…

Κοιτώντας τα δρομολόγια των πλοίων και φυσικά τα χρήματα και τις ημέρες που είχα στη διάθεσή μου κατέληξα στον εξής σχεδιασμό ο οποίος, εκ των υστέρων, αποδείχθηκε ιδανικός - άφιξη στο Κάλιαρι το πρωί του Σαββάτου και αναχώρηση προς Νάπολη την Κυριακή τα μεσάνυχτα καθώς το επόμενο καράβι ήταν την Τρίτη το βράδυ.

Έτσι γλιτώνω μία διανυκτέρευση και κερδίζω μία ολόκληρη μέρα χωρίς το άγχος της επιστροφής στο λιμάνι από νωρίς, rant over λοιπόν, ξεκούραση και προσδοκία για δύο ημέρες γεμάτες οδήγηση και απόλαυση με τέλειο καιρό και διάθεση!

Το Κάλιαρι με υποδέχθηκε με υπέροχη λιακάδα καθώς έμπαινα σε ακόμα έναν λιμένα πρωτοειδωμένο που έγραψε και ο ποιητής στην Ιθάκη του...




...και αφού εγκαταστάθηκα κατευθείαν στο δωμάτιο που είχα κλείσει στο κέντρο όπως είχα προσυμφωνήσει, πήρα πρωινό και ξεκίνησα άμεσα για έναν μίνι γύρο της ενδοχώρας της Σαρδηνίας

Το GPS είναι απαραίτητο για την έξοδο από την πόλη καθώς στα περισσότερα σημεία της θυμίζει λαβύρινθο όπως και η Μάλτα, αλλά μετά από λίγα μόνο χιλιόμετρα τα ακουστικά βγαίνουν από τα αυτιά καθώς ο δρόμος γίνεται ένας υπέροχος επαρχιακός με απολαυστικές καμπές που διασχίζει ένα βελούδινο χαλί απροσδιόριστου σχήματος, που ένας ιμπρεσιονιστής ζωγράφος έχει βουτήξει σε ένα δοχείο με όλες τις αποχρώσεις του πράσινου, του κόκκινου και του κίτρινου!






Η άσφαλτος είναι καταπληκτική και το τοπίο ειδυλλιακό, πανέμορφα ανοιξιάτικο και διάσπαρτο με διαβάσεις τραίνων και ράγες που ακολουθούν τους κυματιστούς λόφους…










Φυσικά μέσα σε αυτό το πανηγύρι αισθήσεων και στριψίματος συναντάς διαρκώς και συνάδελφους μοτοσικλετιστές...



...αλλά θέλει προσοχή με τις χαιρετούρες γιατί σε αυτές τις δρομάρες όλοι πηγαίνουν τάπα ανεξαρτήτως μοτοσικλέτας

[Tsber]

Σταδιακά και σχεδόν ανεπαίσθητα οι στροφές πληθαίνουν…



…και το υπέροχο τοπίο εμπλουτίζεται με φουρκέτες με άψογη θετική κλίση και οδόστρωμα








Η οδήγηση είναι φυσική, αβίαστη και άκρως απολαυστική, με τη μοτοσικλέτα να ζωντανεύει ανάμεσα στα πόδια σου σε σημείο που να μη θέλεις να σταματήσεις να οδηγείς ποτέ...

Με το υψόμετρο σιγά – σιγά να ανεβαίνει συνεχίζεις απλώς να απολαμβάνεις με την ψυχή σου την οδήγηση χωρίς κανένα απολύτως άγχος καθώς είναι πραγματικά απίστευτο το πώς όλοι αυτοί οι απίθανοι δρόμοι που δεν ισιώνουν ποτέ και πουθενά, επιπλέον ενώνονται και μεταξύ τους!

Κάποια στιγμή από το πολύ στρίψιμο ακόμα κι εγώ που αποφεύγω συστηματικά τον αυτοκινητόδρομο, ο χριστιανός κουράστηκα , και αφού σταμάτησα για σαρδέλες κάπου κοντά στη δυτική ακτή (το νησί πήρε το όνομά του από τα ψαράκια) και πήρα μία τοπική Birra Ichnusa για να την απολαύσω στο δωμάτιο...



...το ίσιωσα και επέστρεψα στην πρωτεύουσα.

Μετά από ένα ντουσάκι έβαλα τα πολιτικά και πέρασα το camera bag χιαστί και πάλι, για μία γνωριμία με την πόλη. Ήταν Σάββατο απόγευμα, άνοιξη και το Κάλιαρι έσφυζε από ζωή και ενέργεια σε όλους τους μεγάλους εμπορικούς δρόμους. Το δωμάτιο που έκλεισα ήταν δίπλα στο ιστορικό κέντρο και έτσι κίνησα ευθύς αμέσως προς τον επιβλητικό Προμαχώνα του Σαν Ρεμύ…




…ουσιαστικά είναι η αρχή της οχύρωσης του Κάστρου του Κάλιαρι και κεντρικό σημείο συνάντησης που ενώνεται επάνω με μία τεράστια πλατεία – τερράσα...





...με υπέροχη θέα προς την πόλη και όλες τις κατευθύνσεις!

[Tsber]

Περνώντας την πύλη του Πύργου των Ελεφάντων...








...η βόλτα συνεχίζεται μέσα από τα κλασικά σοκάκια και πιατσέτες που μαζί με τον Καθεδρικό γεμίζουν το μάτι αυθεντική Ιταλία!














Και κάπου εκεί βρήκα και τον σύγχρονο θυρεό της Σαρδηνίας με τους τέσσερις Μαυριτανούς χωρίς τα μάτια τους δεμένα...

[Tsber]

Ώσπου με τον ήλιο σιγά – σιγά να δύει, πήγα για φαγητό στο εστιατόριο Francis Drake/One Time, δίπλα στον ξενώνα μου, αφού έκανα μία περαντζάδα και είδα πολλούς Ιταλούς μέσα

Με το που ανοίγω το μενού, το μάτι πέφτει αυτόματα πάνω στη σπεσιαλιτέ του μαγαζιού, χειροποίητες παπαρδέλες με λευκό ραγού παρακαλώ

Εντάξει, σαν φανατικός των ζυμαρικών alla ragu δεν υπήρχε περίπτωση να μην τις δοκιμάσω παρέα με μια δροσερή Brooklyn Brewery και ήταν πραγματικά το καλύτερο πιάτο ζυμαρικών που δοκίμασα ποτέ - για να μη σκουπίσω το πιάτο άλειφα αυτή την απίστευτη κιμαδόσαλτσα με το μαχαίρι στα ψωμάκια, οπότε από εμένα το μαγαζί συστήνεται ανεπιφύλακτα




Την επόμενη ημέρα κινήθηκα προς την ανατολική ακτή μέσω του καταπληκτικού SS125 με στόχο τη Μουραβέρα, το Φεστιβάλ Πορτοκαλιού και τη θάλασσα...

Στο πανηγύρι έφτασα την ώρα της παρέλασης και γινόταν ο κακός χαμός με πάρα πολύ κόσμο, τοπικές φορεσιές και κεράσματα, αλλά και κουδουνοφόρους που θυμίζουν έντονα δικά μας δρώμενα σε άλλη εποχή του χρόνου!








Η ημέρα συνεχίστηκε απολαυστικά μοτοσικλετιστικά με ακόμα περισσότερο στρίψιμο και θέα την καταγάλανη θάλασσα…






…με την άνοιξη να ανταγωνίζεται με τα χρώματά της το απέραντο γαλάζιο - η μαγεία της ανοιξιάτικης Σαρδηνίας που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην καρδιά...







…πριν την επιστροφή στο Κάλιαρι και την επιβίβαση στο πλοίο για τη Νάπολη!

Στο καράβι συνάντησα μία παρέα έμπειρων Ιταλών μοτοσικλετιστών που μου είπαν ότι όντως έκανα τον καλύτερο δυνατό σχεδιασμό καθώς οι δύο γεμάτες ημέρες είναι ιδανικές για τη Σαρδηνία καθώς το υπερβολικό στρίψιμο καταντά κουραστικό

Αυτοί να φανταστείτε βγήκαν στην Όλμπια στα βόρεια και κατέβηκαν στο Κάλιαρι αυθημερόν για το βραδινό πλοίο!

Ούτως ή άλλως εγώ ήμουν απόλυτα ευχαριστημένος και καθώς το καράβι έδενε είχα ήδη στο μυαλό τον επόμενο προορισμό στα βουνά της Μπαζιλικάτα


Βγαίνοντας από τη Νάπολη προς Σαλέρνο ήταν και η μοναδική φορά που πλήρωσα κάτι σαν διόδια καθώς είχε γκισέ όπου απαιτούσαν δυόμιση ευρώ για να σε αφήσουν να βγεις από την πόλη

Χαλάλι τους πάντως, γιατί αυτό ο δρόμος ταχείας είναι ωραίος και έχει υπέροχη θέα στον κόλπο του Σαλέρνο!

[Tsber]

Απολαυστικός και o SS847 πριν την στροφή για την κορδελίτσα προς τον τελικό προορισμό του ταξιδιού, το πανέμορφο Καστελμέτζανο, ένα επιβλητικό καστροχώρι γαντζωμένο στην πλαγιά και κάτω από εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς που θυμίζουν τα δικά μας Μετέωρα







Στο εσωτερικό του υπάρχουν μόνο καλντερίμια και σοκάκια με μικρές πλατειούλες που το κάνουν απίστευτα γραφικό!





Πιο Ιταλία γίνεται;




Και στην κεντρική πλατεία με την εκκλησία υπάρχει και ένα πανοραμικό σημείο παρατήρησης

[Tsber]

Το βράδυ με τους φωτισμένους βράχους γίνεται ακόμα πιο μαγευτικό αλλά φροντίστε να φάτε τίποτα νωρίς πριν κλείσουν τα μαγαζιά










Αν και κοντά στις αρχές του Μάη, τα ξύλα καλά κρατούν!









Το επόμενο υπέροχο πρωινό ένα εσπρεσάκι στο μπαλκόνι με αυτή τη θέα θα είναι και η τελευταία εικόνα ενός ακόμα υπέροχου ταξιδιού με μοτοσικλέτα πριν την επιστροφή στην Ελλάδα



Με το μυαλό ακόμα να επεξεργάζεται τις νέες εικόνες και διαδρομές και με την καταπληκτική εμπειρία της Σαρδηνίας να έχει εκπληρωθεί, εύχομαι σε όλους να σχεδιάσουν και να τολμήσουν τα ταξίδια που έχουν στο μυαλό και προπαντός να μην σταματούν να ονειρεύονται γιατί από εκεί ξεκινούν όλα!

Καλά μας ταξίδια και καλό καλοκαίρι φίλοι μου



Παντελής

[navarxos]

Φοβερό ταξίδι, υπέροχες φωτογραφίες.Κραταω μόνο την τελευταία παράγραφο του κειμένου σου........πόσο δίκιο έχεις........Να είσαι καλά και καλά ταξίδια.

[husky21]

Ωραιος...καλα για τις φωτο τι να πουμε
υπεροχες

[azar41]

Ωραίος Παντελή,βλέποντας τη φωτό με το πέταλο στο άλλο θέμα ,κάτι τέτοιο περίμενα,μας έχεις καλομάθει άλλωστε!
Καλιτεχνική αποτύπωση με φοβερές φωτό κι αυτό το Καστελμέτζανο πολύ μου άρεσε!
Καλή συνέχεια και πάντα όρθιος!

[doctoras]

αντικειμενικός δεν είμαι, λατρεύω την ιταλία και ήταν το πρώτο μηχανοκίνητο ταξίδι εκτός συνόρων που οργάνωσα, που στην συνέχεια ακολούθησαν και άλλα σε αυτή την χώρα.

ο συνδυασμός: κεντρική - νότια ιταλία - νησί - βουνό - θάλασσα είναι για μένα είναι πιο ελκυστικός

Παντελή ζωγράφισες!
5 για τον προορισμό - 5 για τις φωτό - 5 για την περιγραφή - 5 για την εποχή του ταξιδιωτικού

[filipp0s]

Ωραίος Παντελή! Πάντα τέτοια! Τι μου θύμησες τώρα!
Είχαμε πάει Σαρδηνία το καλοκαίρι του 2007 ή του 2008 (δεν θυμάμαι! ) με το funduro που είχα τότε και είχαμε μείνει 10 μέρες σχεδόν. Εμείς περάσαμε από ancona -> civitavecchia κι από εκεί στην olbia και είχαμε κάνει όλο το Βόρειο κομμάτι του νησιού. Μισές μέρες είχαμε μείνει στη cala gonone κα τις άλλες μισές στο alghero. Φανταστική η Σαρδηνία με ατελείωτο στροφιλίκι. Οδηγική απόλαυση όπως το είπες.

[o_gavros]