Καλοκαίρι,Πλατεία Βικτωρίας λίγο πρίν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Ετοιμάζομαι να σχολάσω από την δουλειά και έρχεται ο Μιχάλης (παλιός φίλος) να τον πετάξω με το ZRX μέχρι την Πετρούπολη για να δει μια μηχανή που τον ενδιέφερε.
Βάζουμε κράνη και ξεκινάμε με ρυθμό άνω του κανονικού ..
Σε κάθε πράσινο φανάρι το ZRX ξεδιπλώνει την ροπή του με χάρη (τι χάρη που το πράμα ξεμπάζωνε το οδόστρωμα).
Ο Μιχάλης σε κάθε άνοιγμα έσφιγγε τα γόνατα του και κρατιόταν από τις χειρολαβές.
Φτάνουμε Πετρούπολη και σταματάμε σε κόκκινο φανάρι για να διασχίσουμε κάθετα την Αν.Ρωμυλίας ... Ανάβει πράσινο, ανοίγω δυνατά το γκάζι (όπως σε όλη την διαδρομή) και ξαφνικά βλέπω κάτι* στην αριστερή μεριά του κράνους μου!Αμέσως κλείνω γκάζι,πλακώνομαι στα φρένα και συγχρόνως γυρίζω να κοιτάξω προς τα πίσω ..ο Μιχάλης έχει φύγει από την μηχανή,κρατιέται από την αριστερή χειρολαβή και σέρνεται στο δρόμο!!
*Αυτό το κάτι που είδα αριστερά από το κράνος ήταν το πόδι του όταν έφευγε προς τα πίσω ..
Σταματάω,κατεβαίνω και έχω πάθει σοκ.Οτι φορούσε (κοντομάνικο,τζιν, παπούτσια,μπανάνα μέσης) είχε σκιστεί ..φαντάζεστε το δέρμα του ...
Αφού συνέρχεται,ανεβαίνει πάλι πάνω στη μηχανή και τον πάω σε ένα κέντρο υγείας στο Περιστέρι για τα καθέκαστα ..
Λίγες μέρες μετά ήμασταν σε ένα καφέ και έρχεται ο Γιάννης ,ένας φίλος παλιός μηχανόβιος .
Βλέπει τον Μιχάλη με τις γάζες κλπ και ακολουθεί ο διάλογος
-Τι έπαθες ρε Μιχάλη??
-Να, είπα στον Γιώργο να με πετάξει μέχρι την Πετρούπολη για να δω μιά μηχανή.
-Και τι έγινε???
-Ε,με πέταξε!!
Έκτοτε η συμπεριφορά μου όταν έχω συνεπιβάτη έχει αλλάξει άρδην,οι χοντρές μαλακίες δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται ..
![]()