Καθώς πιτσιρικάς ήμουν ταξιδιάρα ψυχή, μόλις αγόρασα το πρώτο μου παπί, σκεφτόμουνα πως θα κάνω το πρώτο μου ταξίδι. Είχα ένα C50 12V φτιαγμένο 80cc.Τότε τα πιστόνια που θεωρούνταν καλύτερα ήταν τα Ε800 που νομίζω ήταν από γεννήτριες HONDA. Καλά ήταν αλλά από αξιοπιστία.... βράστα. Αποφασίζω να πάω στο Γύθειο, αγνοώντας τις συμβουλές ¨θα σου σπάσει, ούτε μεχρι Κόρινθο δεν θα πας κλπ¨από φίλους. Καλού κακού βέβαια πήρα μαζί κύλινδρο-πιστόνι-φλάτζες-ζιγκλέρ, ένα μικρό μπροστινό γρανάζι του 50αριού και εργαλεία 8-10-12-13-17-21, κατσαβίδια κλπ. Είχα αλλάξει μέχρι τότε 2-3 φορές κυλινδροπίστονα και ήμουνα μια χαρά. Το ταξίδι ήταν τέλειο (από Αχλαδόκαμπο) και ήμουν τρισευτυχισμένος. Έκατσα 3-4 ημέρες στο Γύθειο και οέοο τσακώνομαι με την κοπέλλα μου (από τηλεφώνου). Την άλλη μέρα το πρωί βουρ για πίσω. Αν και είχα στο μυαλό μου να κάνω στάσεις καθώς ήταν Αύγουστος, σταμάτησα μόνο για βενζίνη, μεταθέτοντας την στάση για πιο κάτω...
Είχα φτάσει στην Κινέττα, είδα και την ταμπέλλα ΑΘΗΝΑ 52 χλμ, όταν ακούω κάτι να χτυπάει έντονα στο μοτέρ και...... τέλος. Αφού κρύωσε κάπως το μοτέρ, αρχίζω να λύνω καπάκια κλπ, και φτάνω στο γρανάζι της αλυσίδας του εκκεντροφόρου. Οι 3 βιδούλες που το έπιαναν πάνω του ήταν ....9. ’Ελα όμως που είχα ξεχάσει να πάρω 9, γιατί το παπί δεν είχε πουθενά αλλού 9άρες βίδες. Σταμάτησα 4-5 μηχανές, κανείς δεν είχε τέτοιο κλείδί. Αφού έβρισα με κάθετρόπο όλους τους Ιάπωνες, γύρισα με ωτοστόπ. Το παπί γύρισε ηττημένο την επόμενη μέρα μέσα σε καρότσα αυτοκινήτου.......
Είχε σπάσει ένα κομματάκι από το πιστόνι, το οποίο κόλλησε στην έδρα της βαλβίδας, κρατώντας την ανοιχτή.
![]()
![]()
![]()