ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ.....

[kalgeorge]

Οδηγίες χρήσεως ΑΤΜ

Οδηγίες για άντρες

1. Πηγαίνετε μέχρι τη μηχανή.
2. Κατεβάστε το παράθυρο.
3. Βάλτε την κάρτα σας στη μηχανή και πληκτρολογείστε τον PIN σας.
4. Πληκτρολογείστε το ποσό που θέλετε.
5. Πάρτε την κάρτα σας, τα χρήματα και την απόδειξη.
6. Ανεβάστε το παράθυρο.
7. Απομακρυνθείτε.

Οδηγίες για γυναίκες

1. Πηγαίνετε μέχρι τη μηχανή.
2. Κάντε όπισθεν, για να ευθυγραμμίσετε το παράθυρο του αυτοκινήτου σας με τη μηχανή.
3. Ξανανάψατε τη μηχανή του αυτοκινήτου που έχει σβήσει.
4. Κατεβάστε το παράθυρο.
5. Βρείτε την τσάντα σας και αδειάστε όλο το περιεχόμενό της στη θέση του συνοδηγού, για να βρείτε την κάρτα σας.
6. Βρείτε το beauty case σας και ψάξτε καλά να εντοπίστε με το μέικ-απ και διορθώστε το στον καθρέφτη του αυτοκινήτου.
7. Προσπαθήστε να βάλετε την κάρτα στη μηχανή.
8. Ανοίξτε την πόρτα, για να έχετε καλύτερη πρόσβαση προς τη μηχανή, λόγω της μεγάλης απόστασης που τη χωρίζει απ' το αυτοκίνητο.
9. Βάλτε την κάρτα.
10. Βγάλτε την κάρτα και ξαναβάλετε τη με το σωστό τρόπο.
11. Ανοίξτε πάλι την τσάντα σας, για να βρείτε την ατζέντα σας, όπου έχετε γραμμένο τον ΡΙΝ, στη μέσα πίσω σελίδα.
12. Πληκτρολογείστε τον PIN σας.
13. Πατήστε την ακύρωση και ξανά πληκτρολογείστε τον ΡΙΝ, σωστά αυτή τη φορά.
14. Πληκτρολογείστε το ποσό που θέλετε.
15. Ξανά ελέγξατε το μέικ-απ στον καθρέφτη του αυτοκινήτου.
16. Πάρτε τα χρήματα και την απόδειξη.
17. Ξανά αδειάστε την τσάντα σας, για να βρείτε το πορτοφόλι σας, όπου θα βάλετε τα χρήματα.
18. Τοποθετείστε την απόδειξη στο πίσω μέρος του βιβλιαρίου επιταγών.
19. Ελέγξατε το κραγιόν στον καθρέφτη του αυτοκινήτου.
20. Προχωρήστε περίπου 2 μέτρα.
21. Κάντε όπισθεν, μέχρι τη μηχανή.
22. Πάρτε την κάρτα σας.
23. Ξανά αδειάστε την τσάντα σας, για να βρείτε τη θήκη της κάρτας και τοποθετείστε την κάρτα μέσα στην κατάλληλη σχισμή.
24. Ελέγξατε το περίγραμμα των χειλιών στον καθρέφτη του αυτοκινήτου.
25. Ξανά ανάψτε τη μηχανή του αυτοκινήτου που έχει σβήσει.
26. Προχωρήστε 10 - 12 χιλιόμετρα.
27. Λύστε το χειρόφρενο...

---------------------------------------------

2. Ο τελευταίος καυγάς με την γυναίκα μου ήταν δικό μου λάθος.
Με ρώτησε : Τι έχει η τηλεόραση;
Και απάντησα : Σκόνη!

3. Μια μέρα μου είπε : Έχω ηλεκτρικό μίξερ, ηλεκτρική τοστιέρα, ηλεκτρικό στίφτη κ.α. Υπάρχουν πολλές συσκευές και δεν έχω που να καθίσω.
Της αγόρασα μία ηλεκτρική καρέκλα.

4. Τις προάλλες μου λέει : Το αυτοκίνητο δεν πάει καλά γιατί έχει νερό στο καρμπυρατέρ.
Ρώτησα που είναι το αυτοκίνητο και μου απάντησε : Στη λίμνη.

------------------------------------------------------
Συζυτούν δυο φίλοι:
- Ρε συ τις προάλλες έγινα ρόμπα.
- Γιατί, τι έπαθες;
- Να, πήγα να κόψω ένα εισιτήριο για το χωριό μου στο Κορφοβούνι και όταν πήγα να το ζητήσω από την πωλήτρια στον γκισέ, καρφώθηκα στο στήθος της και αντί να της πω "ένα εισιτήριο για το Κορφοβούνι" της είπα "έναν κόρφο για το στηθοβούνι σας παρακαλώ"...
- Αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που έπαθα εγώ.
- Σώπα ρε συ, τι έπαθες;
- Την Κυριακή έτρωγα πρωινό με τη γυναίκα μου και διάβαζα εφημερίδα. Όταν σε κάποια φάση θέλησα να της ζητήσω το βούτυρο, αντί να της πω "αγάπη μου, σε παρακαλώ, μου δίνεις το βούτυρο", ξέρεις τι της είπα;
- Τι της είπες ρε συ;
- "Μωρή ηλίθια, μου έχεις καταστρέψει τη ζωή..."

-----------------------------------------
AΥΤΗ έγραψε στο ημερολόγιό ΤΗΣ:

Το Σάββατο το βράδυ τον βρήκα λίγο παράξενο. Είχαμε πει να συναντηθούμε στο μπαρ για ένα ποτό. Επειδή όλο το απόγευμα είχα βγει για ψώνια με τις φίλες μου, νόμιζα ότι ήταν εξαιτίας μου... επειδή έφτασα στο ραντεβού λίγο καθυστερημένα. Αυτός, όμως, δεν είπε τίποτα. Η συζήτησή μας δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο και τότε του πρότεινα να πάμε σε ένα μέρος πιο ήσυχο και πιο ρομαντικό. Ξεκινήσαμε για ένα ωραίο εστιατόριο, αλλά αυτός συνέχισε να είναι παράξενος. Έδειχνε να είναι απών. Προσπάθησα να τον διασκεδάσω χωρίς αποτέλεσμα. Αναρωτιόμουν επίμονα αν ήταν δικό μου το φταίξιμο. Τον ρώτησα αν ήταν εξ αιτίας μου και μου απάντησε πως εγώ δεν είχα να κάνω, αλλά δεν πείστηκα. Στο αυτοκίνητο, καθώς γυρίζαμε σπίτι του είπα ότι τον αγαπούσα πολύ κι αυτός με αγκάλιασε ψυχρά, χωρίς να βγάλει άχνα. Δεν μπορώ να εξηγήσω τη συμπεριφορά του, δεν είπε τίποτα, δε μου είπε ότι με αγαπάει κι αυτός... Δεν ξέρω τι να πω, είμαι πολύ ανήσυχη! Επιτέλους, φτάσαμε σπίτι. Τη στιγμή εκείνη ήμουν σίγουρη πως ήθελε να με αφήσει. Προσπάθησα να του μιλήσω, εκείνος, όμως, άναψε την τηλεόραση κι άρχισε να παρακολουθεί αφηρημένα, βυθισμένος σε σκέψεις, σα να ήθελε να μου πει ότι όλα είχαν τελειώσει. Στο τέλος παραιτήθηκα και πήγα για ύπνο. Δε θα είχαν περάσει ούτε 10 λεπτά κι ήλθε κι αυτός στο κρεβάτι και με μεγάλη μου έκπληξη τον είδα να ανταποκρίνεται στα χάδια μου και κάναμε έρωτα αν και εξακολουθούσε να είναι απόμακρος. Προσπάθησα να του μιλήσω για τη σχέση μας ακόμη μια φορά, για όσα είχαν συμβεί εκείνο το βράδυ αλλά τον έχει ήδη πάρει ο ύπνος. Έβαλα τα κλάματα. Έκλαιγα όλη νύχτα μέχρι που με πήρε και μένα ο ύπνος. Είμαι σχεδόν βέβαιη πως σκεφτόταν κάποια άλλη. Η ζωή μου είναι ένα μπάχαλο.

ΑΥΤΟΣ έγραψε στο ημερολόγιό ΤΟΥ:

H Πανάθα έχασε... αλλά τουλάχιστον γά...σα!

[cityfly]

με αφορμή το τελευταίο

(εξάλλου θα ανακυκλωθείς ας τους δώσω άλλο ένα)

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:


Ας φανταστούμε ένα υποθετικό ζευγάρι. Τον Γιάννη και την Ελένη. Γνωρίζονται τυχαία σε ένα πάρτι και ο Γιάννης ζητά από την Ελένη να πάνε σινεμά. Αυτή δέχεται και τα περνάνε καλά. Μερικές μέρες αργότερα βγαίνουν για φαΐ και πάλι περνούν καλά. Αρχίζουν να βλέπονται τακτικά και μετά από λίγο γίνονται ένα ωραίο ζευγάρι.

Και ένα βράδυ, ενώ ο Γιάννης πηγαίνει την Ελένη σπίτι της, μια σκέψη περνά από το μυαλό της και χωρίς να το πολυσκεφτεί την εκφράζει φωναχτά:

- Καλά, έχεις καταλάβει ότι σήμερα κλείνουμε 6 μήνες;
Και κατόπιν, πέφτει σιγή στο αυτοκίνητο! Τόσο πυκνή σιγή που μπορείς να την κόψεις με το μαχαίρι!
Η Ελένη σκέφτεται: "Θεέ μου! Μήπως τον πείραξε που το είπα αυτό; Μήπως νιώθει περιορισμένος από τη σχέση μας; Μήπως νομίζει ότι προσπαθώ να τον πιέσω σε κάποιο είδος υποχρέωσης που δεν θέλει; Ή δεν είναι σίγουρος;"
Ο Γιάννης σκέφτεται: "Πω-πω! Έξι μήνες!" Και η Ελένη σκέφτεται: "Αλλά εδώ που τα λέμε, ούτε κι εγώ είμαι σίγουρη ότι θέλω ένα τέτοιο είδος σχέσης. Μερικές φορές θα ήθελα περισσότερο χώρο. Να μπορώ να σκεφτώ αν με ικανοποιεί η σχέση μας καθώς πηγαίνουμε σταθερά προς... Αλήθεια, που πηγαίνουμε; Θα συνεχίζουμε να βλεπόμαστε με αυτόν τον τρόπο; Μήπως εμφανίζεται η προοπτική του γάμου μπροστά; Με παιδιά; Μια ολόκληρη ζωή μαζί; Είμαι έτοιμη γι αυτό το επίπεδο δέσμευσης; Τι ξέρω πραγματικά γι αυτόν τον άνθρωπο;"
Ο Γιάννης σκέφτεται: "...Χμμμ. Αυτό σημαίνει ότι ήτανννν.... χμμμμ... Φεβρουάριος όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε... Τότε που μόλις είχα πάρει το αυτοκίνητο από σέρβις... Χμμμ που σημαίνει... Για στάσου να δω τα χιλιόμετρα. Φτου! Γαμώτο! Ξέχασα την αλλαγή λαδιών!"
Η Ελένη σκέφτεται: "Ωχ! Είναι ταραγμένος! Φαίνεται στο πρόσωπό του. Για ποιόν λόγο όμως ταράχτηκε; Μήπως τα βλέπω όλα λάθος; Μήπως θέλει περισσότερο δέσιμο η σχέση μας; Μήπως κατάλαβε πριν από εμένα ότι εγώ έχω επιφυλάξεις; Να δεις που αυτό είναι! Γι αυτό δεν λέει τίποτε. Φοβάται ότι θα τον απορρίψω."
Εντωμεταξύ, ο Γιάννης σκέφτεται: "Αλλά αυτήν την φορά θα το κοιτάξουν το σασμάν! Όχι σαν την άλλη φορά... Δήθεν το κρύο και μαλακίες! Τι κρύο; Με 25 βαθμούς; Πλήρωσα μια περιουσία και μου βγαίνει το χέρι να βάλω μια ταχύτητα!"
Η Ελένη σκέφτεται: "Έχει θυμώσει! Και δεν τον κατηγορώ. Στη θέση του κι εγώ θα ήμουν θυμωμένη... Νιώθω τόσο ένοχη, αλλά δεν φταίω που νιώθω έτσι... Απλά δεν είμαι σίγουρη..."
Ο Γιάννης συνεχίζει: "Καλά, έτσι και μου πουν τίποτε ότι δεν καλύπτεται από την εγγύηση θα γίνει χαμός! Αυτό θα πουν τα καθίκια, το ξέρω!"
Και η Ελένη: "Ίσως είμαι τελειομανής... Να περιμένω τον ιππότη με το άσπρο άλογο, την στιγμή που είμαι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο που με φροντίζει και νοιάζεται για 'μένα και που χαίρομαι κάθε στιγμή που είμαι μαζί του. Και τώρα υποφέρει επειδή είμαι εγωίστρια! Επειδή κάνω σαν κοριτσάκι που έχει διαβάσει ένα σωρό ρομάντζα.."
Ο Γιάννης: "Εγγύηση! Θα τους πω να πάρουν την εγγύηση και να την χώσουν εκεί που ξέρουν!"
- Αγάπη μου, λέει η Ελένη
- Τι είναι; Απαντά ο Γιάννης
- Σε παρακαλώ... Μην βασανίζεις το εαυτό σου, λέει με μάτια γεμάτα δάκρυα.
"Ίσως δεν θα έπρεπε... Νιώθω τόσο..." (και την παίρνουν τα κλάματα...)
- Μα τι έπαθες;
- Είμαι τόσο χαζή! Το ξέρω ότι δεν υπάρχει ούτε ιππότης, ούτε άλογο!
- Δεν υπάρχει άλογο;
- Νομίζεις ότι είμαι χαζή έτσι;
- Όχι βέβαια! Απαντά ο Γιάννης, ανακουφισμένος που ξέρει επιτέλους μια σωστή απάντηση!
- Να μωρέ! Απλά... ξέρεις... χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο...
(Κατόπιν, ακολουθεί μια σιγή 15 δευτερολέπτων που ο Γιάννης προσπαθεί να βρει κάτι "ασφαλές" να πει) Και τελικά λέει: "...ΟΚ!"
Η γυναίκα, πολύ συγκινημένη του πιάνει το χέρι και λέει: "Αγάπη μου... Πραγματικά νιώθεις έτσι?"
- Πώς έτσι;
- Έτσι, σχετικά με τον χρόνο.
- Μα ναι, φυσικά!
Η Ελένη γυρνά και τον κοιτά βαθιά στα μάτια, προκαλώντας την ανησυχία του Γιάννη για το τι μπορεί τώρα να ξεστομίσει, ιδιαίτερα αν έχει σχέση με άλογο. Στο τέλος λέει:
- Σε ευχαριστώ αγάπη μου!
- Κι εγώ σε ευχαριστώ αγάπη μου, λέει ο Γιάννης με ιδιαίτερη σιγουριά.
Στο τέλος την αφήνει στο σπίτι της και εκείνη ξαπλώνει στο κρεβάτι, αισθανόμενη σαν μια μαρτυρική φιγούρα, εντελώς μπερδεμένη, κλαίει μέχρι το πρωί.

Ο Γιάννης γυρνά σπίτι του και παίρνοντας μια πίτσα, βλέπει στην τηλεόραση μια ταινία που έτυχε να δείχνει. Μια μικρή φωνούλα όμως μέσα του του λέει ότι κάτι σημαντικό παίχτηκε στο αυτοκίνητο αλλά είναι σίγουρος ότι δεν μπορεί να καταλάβει τι, οπότε και σταματά την προσπάθεια.

Την άλλη μέρα, η Ελένη βγαίνει με τις φίλες της και κουβεντιάζουν την υπόθεση περίπου για έξι ώρες. Με αφάνταστη ακρίβεια, θα αναλύσουν όλα όσα ειπώθηκαν, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, από όλες τις πιθανές οπτικές γωνίες. Θα συνεχίσουν να το συζητούν ξανά και ξανά, χωρίς ποτέ να φτάσουν σε οριστικά συμπεράσματα αλλά ταυτόχρονα και χωρίς να το βαριούνται.
Από την άλλη μεριά, ο Γιάννης, καθώς θα παίζει μπιλιάρδο με ένα φιλαράκι του, μια στιγμή, πριν να κάνει το σπάσιμο, θα σταματήσει και θα του πει:
- Να σε ρωτήσω κάτι ρε Κώστα; Μήπως η Ελένη είχε ποτέ άλογο;