Ήρθαν μέρες καλές...

[nimbus]

μέσα σε μια καταχνιά, που κυβερνά το μυαλό , την ζωή ολάκερη, τον τελευταίο καιρό...
Το τοπίο, αρχίζει να ξεδιαλύνεται...
Υπάρχουν φορές, που δεν σώζεται τίποτα...
Γαμιέται το σύμπαν ολόκληρο...
Θες να πιστέψεις σε κάτι...Μα δεν σε αφήνουν να αγιάσεις...
Ευδαιμονεί η αθλιότητα, μιας τεράστιας οικουμένης...
Από το πουθενά, κάποιες καταστάσεις θαρρείς πώς ταρακουνάνε την σκέψη σου, τα θέλω σου...ωσότου σαν βόμβα σκάει η πραγματικότητα και τότε ξαφνιάζεις και ξαφνιάζεσαι...
Ένα μήνα τώρα, βρίσκομαι στο υποτιθέμενο χωριό μου...
Πριν μια εβδομάδα, βρήκα και δουλειά...Χρόνια τώρα, ήθελα να κάτσω μόνιμα...το πάλευα στο μυαλό μου...
Τα πρωινά, ξυπνάω και χαίρομαι μικρές στιγμές, που άλλωτε είχα εγκαταλείψει...Το κοίταγμα των δέντρων, το άκουσμα των πτηνών που σκορπούν ανύποπτες μελωδίες...Σημαντικότητα που την είχα αφανήσει μέσα μου στην τεράστια μεγαλούπολη, εν ονόματη Αθήνα...
Ένας μήνας πέρασε...
Οι σκέψεις καταγράφονται κι η σιωπή, εγίνηκε οπαδός μου...φίλη μου. Γλυκιά συντροφιά που καλπάζει αβίαστα για να ανταμώσει και να ανταμωθεί...Οι παρέες δεν παραλείπουν...μα δεν είναι το ίδιο...με τις παρέες μου στην Αθήνα. Κι η Αθήνα μου λείπει...Τα μαλλιά μου πια, δεν βρωμάνε καυσαέριο...κι όμως μου λείπει η κίνηση, για να βρίσκω αφορμή να γκρινιάζω...Σε λίγες μέρες, θα παρθεί η απόφαση για το που θα εγκατασταθώ μόνιμα...Δύσκολα όλα...οι αποφάσεις, οι ζωές, οι αλήθειες και τα ψέματα...κάποιος σήμερα μου είπε οτι δεν ήμουν απόλυτα ειλικρηνείς...Και συμφώνησα. Πώς να είμαι με τους άλλους ειλικρηνείς, εφόσων αδυνατώ να είμαι με τον εαυτό μου? Φόβος...Ναι σωστά...Φοβάμαι τον εαυτό μου, πιό πολύ από τους ανθρώπους...Το μυαλό, ενίοτε παίζει περίεργα παιχνίδια...άλλωτε τα δέχεται κανείς κι άλλωτε τα πολεμά...Πώς να εξουδετερωθούν οι μικρές αδυναμίες, ενός άδηλου πλανήτη? Ένας πλανήτης η ψυχή...Ταξιδεύει σε γαλαξίες, σε βυθούς...συναντά γαλάζιους αβλέμονες κι αναπαραστά αυτά που δεν μπορεί να αντέξει, να αγγίξει, να νικήσει ή και να χάσει...Χαμένα όλα! Ατόφια μυστικά, που χάνονται ολοένα...Τα αναζητάς κι αυτά γίνονται μικρές, αχνιστές ηλιαχτίδες και σε βομβαρδίζουν ολούθε...
Ήρθαν μέρες καλές, μα φεύγουν πριν τις ανταμώσω...
Σε πιό ταξίδι θα τις βρώ ξανα άραγε?
Ένα ταξίδι η σκέψη...
Πάει, έρχεται για να ξανα φύγει...
Ένα κενό αστείο, που γίνεται ορατό στην διάχυτη αμηχανία της στιγμής...Ο δυνατός, τα παίρνει όλα...Ο αδύναμος, μετράει τα χαμένα του όνειρα...Και ποιός είναι τι?
Όλα στο μυαλό είναι, λέω συχνά στον εαυτό μου, για να μην χαθώ. Να μην χάσω το μονοπάτι που νομίζω οτι βρήκα...Τι αλλαζονία θεέ μου...Βρίσκω κάτι στο διάβα μου και το χάνω για να το ξανα βρώ...Λάθος προτεραιότητες που διαπερνούν το δίκαιο και σεργιανούν το άδικο...Άντε τώρα να βρώ την άκρη της κλωστής...Μια κλωστούλα η στιγμή, που υψώνει και υψώνεται στις υποσχέσεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ.
Καλή Αντάμωση μάγκες...
μην χάνεστε για να μην χαθήτε...

άντε τώρα να βρώ τον δρόμο το οποίο ήρθα...
Να ρωτήσω κάποιον περαστικό, ή να εμπιστευτώ το ένστικτό μου?
Ποιό θα υπερισχύσει?


μια μικρή Θεοδώρα

[Tropeas]

Αγαπητή Θοδώρα,
Εγω τον δρόμο που επιθυμώ τον ξέρω και είναι στα Χανιά,
δυστυχώς όμως δεν υπάρχει αντίστοιχα δουλιά εκεί, και εαν εμφανιστεί θα πρέπει να είμαι γρήγορος και πανέτοιμος να αντιδράσω...
κάτσε και σκέψου το καλά,
και υπολόγισε και την πιθανότητα στην ζωή να σου ξανακάτσουν έτσι τα πράγματα ώστε να μπορείς να έχεις δουλειά και επιλογές στο "υποτιθέμενο" χωριό σου... (πράγμα πολύ δύσκολο στις μέρες μας...)
αλλωστε δεν ρισκάρεις τίποτα αφήνοντας πίσω την Αθήνα... οι γονείς σου εδώ δεν είναι? οι δουλιές θα είναι πάντα οι ίδιες εκτός και αν ρισκάρεις και επενδύσεις σε πολλά και στην Αθήνα...

όμως αυτήν την αλαφρότητα ,
την αγνότητα,
την ηρεμία και
την επιλογή που έχεις στον τόπο σου,
πόσο μάλλον μαζί με τις εμπειρίες της Αθήνας θα σου δώσουν ένα εμφανές προβάδισμα δύναμης και δημιουργηκότητας...

Σου εύχομαι την καλύτερη επιλογή,
οποια και να είναι αυτή...

[gcrook]

Πολυ γουσταρα και προχωρω στην αναλυση του κειμενου σου Θοδωρα...

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
μέσα σε μια καταχνιά, που κυβερνά το μυαλό , την ζωή ολάκερη, τον τελευταίο καιρό...
Το τοπίο, αρχίζει να ξεδιαλύνεται...
Υπάρχουν φορές, που δεν σώζεται τίποτα...

Εδω εχω αρχισει ηδη να συγκινουμαι...

Γαμιέται το σύμπαν ολόκληρο...

Μεχρι που πεταξες αυτο και τα εκανες πουτανα με το συμπαθειο....

Θες να πιστέψεις σε κάτι...Μα δεν σε αφήνουν να αγιάσεις...

Σαν το ανεκδοτο με την Κοκκινισκουφιτσα που λεει "Μα καλα θα με αφησεις να χεσω επιτελους μωρη πουτανα χαχαχα

Ευδαιμονεί η αθλιότητα, μιας τεράστιας οικουμένης...

Καμια φορα οκνηρει κιολας, ειδικα στα Τεχνικα...

Από το πουθενά, κάποιες καταστάσεις θαρρείς πώς ταρακουνάνε την σκέψη σου, τα θέλω σου...ωσότου σαν βόμβα σκάει η πραγματικότητα και τότε ξαφνιάζεις και ξαφνιάζεσαι...

Ξαφνιαζεις;...Δηλαδη εκει που εισαι στο γραφειο ξαφνικα σηκωνεσαι πανω και βροντωφωναζεις "ΡΕ ΜΑΚΑΚΕΣ ΞΑΦΝΙΑΣΤΗΚΑ!!!!!"

Ένα μήνα τώρα, βρίσκομαι στο υποτιθέμενο χωριό μου...

Ασε την εχω πατησει και εγω πολυ αγρια με τους υποτιθεμενους χωρους, αλλα εμενα με ειχε πιασει κοψιμο και ενω ημουν στο Μεγαρο Μουσικης και νομιζα οτι ημουν στην χεστρα...Αστα Θοδωρα τι να σου λεω αναγουλες και κλαμματα.....

Πριν μια εβδομάδα, βρήκα και δουλειά...Χρόνια τώρα, ήθελα να κάτσω μόνιμα...το πάλευα στο μυαλό μου...

Εδω δεν εχω κατι χαζο να πω γιατι συμπασχω

Τα πρωινά, ξυπνάω και χαίρομαι μικρές στιγμές, που άλλωτε είχα εγκαταλείψει...

Εμενα αυτες τις μικρες "χαρες" του ξυπνηματος, μου τις εκοψε μαχαιρι ο γιατρος, γιατι δεν ειχα κουραγιο ολη την υπολοιπη μερα ουτε τα ποδια μου να παρω....

Το κοίταγμα των δέντρων, το άκουσμα των πτηνών που σκορπούν ανύποπτες μελωδίες...

Ανυποπτη μελωδια πτηνου ειναι δηλαδη να ερθει ενας κουκος στο περβαζι σου και να χλιμιντρισει ενα πραγμα...

Σημαντικότητα που την είχα αφανήσει μέσα μου στην τεράστια μεγαλούπολη, εν ονόματη Αθήνα...

καλα που την χωρεσες την Αθηνα ολη εκει μεσα μωρη χαμουρα που λεει και το ανεκδοτο....(no offence) ...

Ένας μήνας πέρασε...

Και εγω ακομα γραφω....

Οι σκέψεις καταγράφονται κι η σιωπή, εγίνηκε οπαδός μου...φίλη μου.

Οπαδος;...η σιωπη; Δηλαδη οταν πας να πεις κατι σου πεταει φωτοβολιδες και κωλοχαρτα, και τοουμπεκιαζεις;

Τα μαλλιά μου πια, δεν βρωμάνε καυσαέριο...

Ελα παραμεθωριο που θα υπηρετω μετα απο κανα τριμηνο (φορα και κατι καλο) , να το πεις αυτο στα φανταρια...

κι όμως μου λείπει η κίνηση, για να βρίσκω αφορμή να γκρινιάζω...

Εμ τα θες και τα ακους...

Σε λίγες μέρες, θα παρθεί η απόφαση για το που θα εγκατασταθώ μόνιμα...Δύσκολα όλα...οι αποφάσεις, οι ζωές, οι αλήθειες και τα ψέματα...κάποιος σήμερα μου είπε οτι δεν ήμουν απόλυτα ειλικρηνείς...Και συμφώνησα. Πώς να είμαι με τους άλλους ειλικρηνείς, εφόσων αδυνατώ να είμαι με τον εαυτό μου? Φόβος...Ναι σωστά...Φοβάμαι τον εαυτό μου, πιό πολύ από τους ανθρώπους...Το μυαλό, ενίοτε παίζει περίεργα παιχνίδια...άλλωτε τα δέχεται κανείς κι άλλωτε τα πολεμά...

μμμχχχ ναι ωραια παμε παρακατω

Πώς να εξουδετερωθούν οι μικρές αδυναμίες, ενός άδηλου πλανήτη?

Αυτα μονο η NASA τα ξερει, και αν ξαναπεις τιποτα σχετικο θα ερθουν κατι κυριοι με κουστουμια το βραδυ απο το σπιτι σου...

Ένας πλανήτης η ψυχή...Ταξιδεύει σε γαλαξίες, σε βυθούς...

Εδω να αναλαβει αστρονομος να σχολιασει παρακαλω

συναντά γαλάζιους αβλέμονες

Μπατσοι λεγονται και δεν εχουν διαθεση για κουβεντα..

Χαμένα όλα!

δατσ δε σπιριτ

Ατόφια μυστικά, που χάνονται ολοένα...

Στα κλεβουν μαλλον γιατι ειναι ακριβα...

Τα αναζητάς κι αυτά γίνονται μικρές, αχνιστές ηλιαχτίδες και σε βομβαρδίζουν ολούθε...

Τρελλο εφε αλλα σε προλαβε ο Τζορτζ Λουκας 20 χρονια πριν...

Ήρθαν μέρες καλές, μα φεύγουν πριν τις ανταμώσω...

Κανε κρατηση με μπουκαλακι σαμπουκα να δεις για ποτε καθονται.

Σε πιό ταξίδι θα τις βρώ ξανα άραγε?
Ένα ταξίδι η σκέψη...
Πάει, έρχεται για να ξανα φύγει...

Αμα καθοταν μονιμα η σκεψη εκει μεσα θα κατεληγες σε τρελλαδικο Θοδωρα...και εσυ και μεις.

Ένα κενό αστείο, που γίνεται ορατό στην διάχυτη αμηχανία της στιγμής...

Λες και το ηξερες οτι θα γραψω μαλακιες ρε παιδι μου....

Ο δυνατός, τα παίρνει όλα...Ο αδύναμος, μετράει τα χαμένα του όνειρα...Και ποιός είναι τι?

Φοβαμαι να σχολιασω μην πω καμια μαλακια (ακομα) ....

Όλα στο μυαλό είναι, λέω συχνά στον εαυτό μου, για να μην χαθώ.

Γιατι δεν αγοραζεις και συ εναν χαρτη;

Τι αλλαζονία θεέ μου...Βρίσκω κάτι στο διάβα μου και το χάνω για να το ξανα βρώ...

Που σημαινει οτι κανεις κυκλους..παρτο δεξια.

Λάθος προτεραιότητες που διαπερνούν το δίκαιο και σεργιανούν το άδικο...

Πολυ ποιητικο...Εγ μονο τον πιθηκα δερνω, και ενιοτε μαστιγωνω και το δελφινι....

Άντε τώρα να βρώ την άκρη της κλωστής...

Οταν την βρεις ελα Τριπολη να μου ραψεις κανα κουμπι ναουμ.

Μια κλωστούλα η στιγμή, που υψώνει και υψώνεται στις υποσχέσεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ.

Α...το αιωνιο αλυτο μαθηματικο προβλημα για την ανυψωσης της κβαντικης κλωστης....

Καλή Αντάμωση μάγκες...
μην χάνεστε για να μην χαθήτε...

Λες και αυτο που εγραψες τωρα, ηταν το μονο περιττο.....

άντε τώρα να βρώ τον δρόμο το οποίο ήρθα...

Μισο να καλεσω ταξι.

Να ρωτήσω κάποιον περαστικό, ή να εμπιστευτώ το ένστικτό μου?

Αν το ενστικτο σου σου λεει να ρωτας μαλακιες οποιον βρισκεις μπροστα σου θα περασεις καλα....

Ποιό θα υπερισχύσει?

Και η ποινη για βιασμο ειναι τοσο μικρη που μετα απο καιρο κυκλοφορουν ελευθεροι....

μια μικρή Θεοδώρα

Ενας μεγαλουτσικος Γιωργακης...(girls δεν ξερω πως ακουστηκε αυτο τωρα, αλλα θα χαρουμε να σας γνωρισουμε) ....

:rotflmao:

[Tropeas]

Τι μαλάκα Θεέ μου...:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
ο στρατός ΚΑΙΕΙ τελικά...

[adam_tsouk]

Αρχικά δημιουργήθηκε από gcrook

μμμχχχ ναι ωραια παμε παρακατω

ρε μλκα μπερδευτηκα! μηπως ηθελες να πεις ΧΧΧΜΜΜ?

[gcrook]

Αρχικά δημιουργήθηκε από adam_tsouk
ρε μλκα μπερδευτηκα! μηπως ηθελες να πεις ΧΧΧΜΜΜ?

ιχό!

[adam_tsouk]

Αρχικά δημιουργήθηκε από gcrook
ιχό!

τι ναι παλι αυτο;



:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[evvou]

Αρχικά δημιουργήθηκε από gcrook
Ξαφνιαζεις;...Δηλαδη εκει που εισαι στο γραφειο ξαφνικα σηκωνεσαι πανω και βροντωφωναζεις "ΡΕ ΜΑΚΑΚΕΣ ΞΑΦΝΙΑΣΤΗΚΑ!!!!!"


Ενας μεγαλουτσικος Γιωργακης...(girls δεν ξερω πως ακουστηκε αυτο τωρα, αλλα θα χαρουμε να σας γνωρισουμε) ....
...

:rotflmao: :rotflmao: θεος!! :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:



κοριτσι...καθε αρχη και δυσκολη! ολα καλα θα πανε αρκει να το θες πραγματικα...
να ακους το ενστικτο σου..και μην αγχωνεσαι...η Αθηνα δε φευγει :smilea: καλη δυναμη!

[Alx 84]

gcrook RULEZ!!!!!!!!!!!!!:a5: :a5: :a19: :a19:

[EVI]

:hypnotize


καλα ρε παιδι μου τι πινεις?

οχι ΔΕΝ θελω να μου δωσεις...................


παντως αμα θες βοηθεια κατσε εκει που θα βγαλεις το πιο πολλα λεφτα


.+-


μονο μην αρχισεις παλι με ρυακια και δροσοσταλιδες αυτα δεν τρωγοντε ουτε βαζουν βενζινη στη μηχανη ουτε αγωραζουν ρουχα


ΞΕΚΟΛΑ ΟΕΟ


αυτια

[div400]

:rotflmao:

crooki σε βλεπω με μακριαααααα..............θητεια!

παντως στην ψυχαναλυση τα παει καλα το παιδι.....







οκ το μαμησαμε και το ποστ αυτο.....

[dbandit]

Nαι λιγο...


Θεοδωρα μη μασας βρε...
ακου την καρδια σου και ολα θα πανε καλα! :wacko:

[kachius]

Έχεις πετύχει κάτι που άλλοι προσπαθούμε ακόμα εδώ και καιρό
(όπως και εσύ πριν το πετύχεις φαντάζομαι...) και μας φαίνεται αδύνατο!

Προσπάθησε να βρεις το χώρο σου και τον εαυτό σου...

Σου λείπει η Αθήνα;;;
Μήπως δεν ήθελες να φύγεις τελικά;

Δώσε λίγο χρόνο...είναι πολύ νωρίς ακόμα
Κάθε αρχή και δύσκολη και ειδικά σε μικρές "κλειστές"
κοινωνίες δυσκολότερη!

[DUKASII]

έψαχνα τόσο καιρό σε ποιον αρέσει αυτή η γαμημένη η Βαβυλωνία με το όνομα Αθήνα.



ρε πας καλα λεμε?


εγω γυρισα απο Κρήτη..και ουτε στο μπαλκόνι μου δε θελω να βγαίνω.

[bartlal]

οχι ρε τον λαλακα τον κρουκη τι εγραψε!

για θαλαμοφυλακα σε κοβω να λες ιστοριουλες μεσα στο θαλαμο για να τους κοιμησεις σε κοβω!