Είναι η γαλοπούλα μήπως; Γιορτάζουμε το γεγονός ότι θα φάμε γαλοπούλα; Έχει πέσει τέτοια πείνα που ενώ όλο τον υπόλοιπο χρόνο αυτά τα τσουτσέκια που βγαίνουν με το ματσούκι στο χέρι, το οποίο πολλοί από μας θα θέλαμε να τους το βάλουμε σε σημείο που θα το ευχαριστηθούν περισσότερο, κρίνοντας από τα μυαλά που κουβαλούν, τρέφονται με αχυροσαλάτες, έφτασε επιτέλους η στιγμή να φάνε κρέας; Και ποιος από αυτούς τους αλήτες έτρωγε γαλοπούλα στο χωριό του πριν από δέκα χρόνια τα Χριστούγεννα; Τι μανία είναι αυτή πια; Από το Νοέμβριο ακούμε για την τιμή, την προέλευση και τον τρόπο μαγειρέματός της! Έλεος! Σε λίγα χρόνια να με θυμηθείτε, θα βγουν να ρωτήσουν τα παιδιά “τι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα” και πολλά θα πουν ότι είναι κάποια γιορτή σχετική με γαλοπούλες.
Τα Χριστούγεννα δεν είναι το τι θα φάμε! Δεν είναι κανένα στολισμένο δέντρο και δεν έχει καμμιά σχέση το έλατο με τα Χριστούγεννα! Δεν είναι γιορτή για τα μπαλκόνια με τα φωτάκια! Δεν είναι αυτός ο γενιοφόρος μπάρμπας που είναι ντυμένος στα κόκκινα και δεν έχει απολύτως καμμιά σχέση με τον Άγιο Βασίλειο!
Είναι σίγουρα μια μεγάλη γιορτή κατά την οποία, αν είχε επικρατήσει το έθιμο, να κάναμε όλοι οι άνθρωποι μια καλή πράξη, αντί για τις μπούρδες με τα κάλαντα, τις γαλοπούλες, τα δέντρα, τα δώρα, τις ευχές και όλο το πακέτο με τις σαχλαμάρες που τρώμε κάθε χρόνο στη μάπα, ο κόσμος θα ήταν ασύγκριτα πολύ καλύτερος!