ΠΡΟΛΟΓΟΣ!
Η μέρα ξεκίνησε λίγο περίεργα καθότι και ψιλοάσχημα.
Η συνάντηση μου με τον στρατόμπατσο (πάρτα ρε) δεν έγινε ποτέ! Δεν τον πρόλαβα.
Αλλά βαριόμουνα φρικτά να την κάνω για σπίτι. Έτσι συσκέφθηκα με τον εαυτό μου και λέω πάμε. Όπου μας βγάλει η άκρη.
Ξεκινάω με κατεύθυνση Λαμία. Ελάχιστα πριν την πόλη πέφτει η ερώτηση:
Τρίκαλα ή βουνό και χωριά;
Η απάντηση στην συνέχεια...
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ. Σε λίγο έβλεπα αυτό.
Βέβαια είπα να την κάνω γιατί είχα και απροσδόκητη παρέα...
Κι έτσι τραβήχτηκα πιο πάνω σε ένα καταπληκτικό πλάτωμα... με έναν πανέμρφο πεζόδρομο...
ο οποίος (ο πεζόδρομος ντε) είχε και βράχους με τρεχούμενα νερά...
Α! Σας είπα που είμαι; όχι ε; Ελπίζω να το καταλάβετε από τη γέφυρα-σήμα κατατεθέν...
Κι ένα πολύ μικρό μάθημα ιστορίας οπότε αν ακόμα δεν είχατε καταλάβει το μέρος είναι πασιφανές τώρα...
Και μετά;
Ε μετά αρχίσαμε το τραγούδι.
Κι ανεβαίνοντας ψηλά πάνω στα ψηλά βουνά...
... η ψυχή μας παίρνει δύναμη κι αέρα...
Όλο ανέβαινα κι όλο πίστευα ότι ήταν άνοιξη... καραάνοιξη! Τι πρώτες μέρες τρου Μάρτη. Αυτό θύμιζε Απρίλη για τα καλά. Η φύση έκανε πάρτι...
Παίζαν και κάτι περίεργα σχήματα στα βουνά ρε παιδί μου... κάτι σχισίματα λες και είχαν γίνει με μαχαίρι... λες και κάποιος είχε φτιάξει κρυφούς δρόμους ανάμεσα τους...
Κι όλο και ανέβαινα μέχρις ότου βρέθηκα σε... αυτό!
Δρόμος για Παύλιανη υπό κατασκευή!!!
Τι κάνω λοιπόν;;;;; Μέγα ζήτημα!
Προχωράω κι ότι βγει ή κάνω λογικά πίσω και βγαίνω σε επαρχιακό όπως τόση ώρα και πάω από εκεί προς Παύλιανη ή όπου βγει;;;;;;
Βρε... ΝΤΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΥ!!!!!!!!!! (πόσο χάλια μπορεί να πάει);;;
Ευτυχώς η θέα με αποζημίωσε πλήρως!
Ναι οκ! Αλλά τις λάσπες τι τις ήθελε; Ήταν ανάγκη;;;
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση