Ηταν ενας αλεξιπτωτιστης, μεγαλο κομαντο και πολυ εμπειρος.
Μια μερα του λεει η μανα του (γιατι εμενε σαν γνησιος ελλην ακομη με την μανα του) "Αγορι μου σημερα μην πας, ειδα κακο ονειρο! -Ελα ρε μανα μη τα πιστευεις αυτα! -Παιδι μου κατι θα σου συμβει! -Ρε μανα, τοσα χρονια, προσεχω, ξερω! -Mη παιδι μου, σημερα μη πας, το ονειρο!!!"
Τελος παντων αυτος παει.
Εκει που διπλωνε το αλεξιπτωτο και ετοιμαζοταν να πεσει αρχισε να το ξανασκεφτεται: "Ρε λες να χει δικιο η μανα μου" και τετοια. Λεει στον λοχαγο του διπλα, "Το και το, κυρ λοχαγε, καλυτερα μην πεσω! -Ρε τι βλακειες ειναι αυτες, φυσικα και θα πεσεις! -Μα η μανα μου, ξερετε... -Κοιτα ρε εναν μαντραχαλο, λοιπον αν θες, για να νιωσεις καλυτερα, ελα να ανταλλάξουμε αλεξιπτωτα!"
Παιρνει ο τύπος του λοχαγου, παίρνει ο λοχ. του κομάντο, ανεβαίνουν στο αεροπλανο και πανε για την πτωση. Πέφτει πρώτος το κομάντο, τραβάει το κορδόνι, ανοίγει το αλεξίπτωτο, ολα καλα. Εκεί που έπεφτε ωραία και καλά, σκεφτόταν "τι βλάκας που είμαι, αδικα ανησυχούσα, που κάθομαι και ακούω τέτοιες βλακείες!", και ακούει μια φωνη απο πάνω του και να τον προσπερνά:
"Γ@μώ τη μανα σουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ"
Απάντηση με παράθεση
:rotflmao:
