part 1
Νομίζω ότι μετά από σχεδόν 1 μήνα και 2.200 χιλιόμετρα με το FZ1 FAZER τόσο εντός όσο και κυρίως εκτός πόλης, ήρθε η ώρα να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου όπως εγώ τις νοιώθω σύμφωνα με την εμπειρία μου αλλά και συγκριτικά με τις προσδοκίες που είχα από το μηχανάκι πριν αυτό έρθει στα χέρια μου.
Αυτό που πρώτο μου έκανε εντύπωση είναι η θέση οδήγησης….Δεν μπορώ να πω ότι είναι σκυφτή όπως στα σούπερ-σπορ. Ουσιαστικά καβαλάς σε στυλ μοτάρντ ακολουθώντας το σχήμα του ντεπόζιτου και χουφτώνεις την φλατ τιμονάρα σε θέση "πιάνω τον ταύρο από τα κέρατα". Μου θυμίζει αρκετά την θέση οδήγησης του Ζ1000 ενός φίλου που είχα οδηγήσει. Ξενίζει λίγο στην αρχή, αλλά πολύ γρήγορα εξοικειώνεσαι και νοιώθεις όμορφα με την άπλετη ορατότητα και κυρίως με την φοβερή αίσθηση της απόλυτης κυριαρχίας που νοιώθεις….
Μαρσπιέδες και τιμόνι πέφτουν φυσικά στα χέρια σου τουλάχιστον για το δικό μου 1,75 και εκτιμάς πάρα πολύ το σχήμα του ντεπόζιτου που ουσιαστικά είναι έτσι διαμορφωμένο ώστε τα πόδια να κουμπώνουν πάνω του. Χαλάλι τα μόνο 18 λίτρα που παίρνει μέσα…
Μπροστά σου έχεις ένα λιλιπούντιο φαίρινγκ με μια μικρή ζελατίνα που δεν εμποδίζει καθόλου την ορατότητα και αναρωτιέσαι αν αυτό το πραγματάκι μπορεί να προσφέρει προστασία στα χιλιόμετρα που το μηχανάκι μπορεί να κινηθεί. Μετά όμως παρατηρείς ότι η ζελατίνα βρίσκεται αρκετά κοντά στο κεφάλι σου και με απότομη γωνία κλίσης, οπότε κάτι θα κάνει δεν μπορεί…
Οι καθρέπτες είναι το σημείο που προεξέχει πιο πολύ από όλα και βρίσκονται σχεδόν στο ύψος των καθρεπτών αυτοκινήτου - ουσιαστικά είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζεις στην κίνηση της πόλης. Τουλάχιστον είναι ελατηριωτοί και δεν θα πάθουν ζημιά σε ενδεχόμενη επαφή ενώ η ορατότητα προς τα πίσω που προσφέρουν είναι πολύ καλή. Αν τους κλείσεις, αμέσως το 1000άρι μεταμορφώνεται σε πολύ μικρότερο μηχανάκι όσο αφορά το πλάτος και τις δυνατότητες κίνησής του στο μποτιλιάρισμα
Το μικρό και όμορφο πολυόργανο πολλαπλών ενδείξεων είναι ευανάγνωστο, δίνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και ευτυχώς υπάρχει αναλογικό στροφόμετρο επίσης όμορφο και με θαυμάσιο φωτισμό την νύχτα….Ευτυχώς, γιατί μετά από την εμπειρία μου με το FZ6 δεν θα αγόραζα ποτέ μηχανάκι χωρίς κλασσικό στροφόμετρο – ποτέ δεν μου άρεσε να βλέπω τις στροφές με αριθμούς ή με μαύρες μπάρες….Στα συν και η ύπαρξη του εργοστασιακού ιμμομπιλάιζερ…
Οι διακόπτες φαίνονται και δίνουν την αίσθηση αρκετά ποιοτικών με θετική λειτουργία και καλή αίσθηση, και γενικότερα τόσο η βαφή όσο και οι συναρμογές των πλαστικών δείχνουν μια ποιοτική κατασκευή με προσοχή στην λεπτομέρεια και το φινίρισμα, πράγμα που φαίνεται και εν κινήσει μιας παρ’όλο τις σφικτές του αναρτήσεις τίποτα δεν τρίζει ή κοπανάει ή δίνει την εντύπωση ότι θα φύγει από την θέση του…
Και ώρα να βάλουμε μπρος….Με το πάτημα της μίζας ο κινητήρας ξυπνάει και ένας θαυμάσιος ήχος γεμίζει τον χώρο…Η εξάτμιση βγάζει έναν μπάσο ήχο με ωραία χροιά που σε προκαλεί για κούφια χαζογκαζώματα ….έτσι μόνο και μόνο για την απόλαυση του πράγματος….
Δεν είναι δυνατός φυσικά, αλλά αμέσως καταλαβαίνεις ότι λειτουργεί κάτι με πολλά κυβικά και άλογα….πάνω από τις 6-7000 στροφές δυναμώνει και αλλάζει χροιά προς το επιθετικότερο συμβάλλοντας και αυτός στην αίσθηση της απογείωσης που σε καταλαμβάνει…
Τραβάς τον συμπλέκτη που παρ’ όλο που δεν είναι υδραυλικός (θα έπρεπε σε ένα χιλιάρι των 12.000 ευρώ….) είναι αρκετά μαλακός, και κουμπώνεις την πρώτη με το χαρακτηριστικό γκλάνκ που σε κάνει να ανατριχιάζεις…
Με ελάχιστο γκάζι αφήνεις τον συμπλέκτη και το μηχανάκι γλυκά και χωρίς σκόρτσα αρχίζει να κινείται. Λίγο παραπάνω γκάζι και μέχρι τις 5.000 απολαμβάνεις μεν την αβίαστη ροή της επιτάχυνσης που προφέρουν τα 1000 κυβικά, αλλά τίποτα το συνταρακτικό δεν συμβαίνει.
Θετικά και γλυκά το μηχανάκι επιταχύνει και προοδευτικά μεγαλώνει την δύναμή του με το ανέβασμα των στροφών. Στις 5.000 στροφές νοιώθεις ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει, στις 6.000 ο ήχος και το τράβηγμα γίνονται ακόμα πιο άγρια, και λίγο πριν τις 8.000 αρχίζει το πανηγύρι….Ένα τεράστιο χέρι αρχίζει να σπρώχνει την μηχανή μπροστά και αν τυχόν έχεις μεγάλο άνοιγμα του γκαζιού, όλα γύρω σου αρχίζουν να μένουν πίσω με απίστευτη ταχύτητα…Πανικόβλητος αλλάζεις ταχύτητα πριν το κόκκινο των 12.000 και τίποτα δεν αλλάζει... Ο ρυθμός της επιτάχυνσης παραμένει καταιγιστικός όσο το στροφόμετρο παραμένει στις ψηλές στροφές και το γκάζι ανοιχτό, άσχετα αν είσαι μονοκάβαλλος ή δικάβαλλος, αν ο δρόμος είναι ανηφόρα ή γκρεμίλα. Τα κυβικά και η δύναμη δεν κρύβονται….Το πίσω λάστιχο υποφέρει στις πρώτες 2 ταχύτητες, ο εμπρός τροχός προσπαθεί να μείνει στο έδαφος, το κοντέρ ανεβάζει τα χιλιόμετρα με τρελό ρυθμό, και τα 200 έρχονται αστραπιαία με 3η την ώρα που ετοιμάζεσαι να κουμπώσεις την 4η …
Θέλει σύνεση η διαχείριση τέτοιας δύναμης…
Και εδώ να πω ότι με μόλις 2.200χλμ στο κοντέρ, δεν αποκλείεται ο κινητήρας να είναι λίγο σφικτός ακόμα. Σε συζήτηση με εξουσιοδοτημένο μηχανικό της Γιαμάχα, μου ανέφερε ότι ο κινητήρας θα δείξει το 100% των δυνατοτήτων του αφού περάσω τα 6-7.000 και δεν έχω κανένα λόγο να μην τον πιστέψω αφού κάτι παρόμοιο είχα αντιληφθεί και σε προηγούμενες τετρακύλινδρες μοτοσικλέτες μου …
Λόγω στρωσίματος και συγκυριών, δεν είχα την ευκαιρία να διερευνήσω την τελική της μοτοσικλέτας αλλά η ευκολία που έχει τα κοντερίσια 220-230 είναι αρκετή για να μην ασχοληθείς παραπέρα. Σε ένα μικρό άνοιγμα είδα κάποια στιγμή φευγαλέα 245 χλμ/ώρα στο ψηφιακό κοντέρ και όλα έδειχναν ότι υπήρχαν αρκετά ακόμα….
Μιας και μιλάμε για χιλιόμετρα στο κοντέρ, κάπου εδώ να αναφέρω ότι σε συγκριτική βόλτα με το FZ6, το κοντέρ του 1000αριού έδειχνε μόλις 1 χλμ/ώρα λιγότερο από το 600άρι στα 150χλμ/ώρα (150 το FZ6 – 149 το FZ1). Με γνωστό ότι το κοντέρ του FZ6 είναι αισιόδοξο κατά 6-7%, αυτό συμπερασματικά (χωρίς να έχω άλλα μετρήσιμα στοιχεία) σημαίνει ότι το κοντέρ του FZ1 έχει μια απόκλιση περίπου 6%, που σημαίνει 94-188-235 πραγματικά για 100-200-250 κοντερίσια…
to be continued....
Απάντηση με παράθεση
