πληροφορήθηκα όπως όλοι (και το διασταύρωσα από αξιόπιστη πηγή ) ότι οι πυροσβεστικές δυνάμεις είχαν εντολή να προφυλάξουν το καζίνο της πάρνηθας. Και αναρωτιέμαι
-από πότε η προστασία της ιδιωτικής περιουσίας προηγείται της προστασίας της δημόσιας περιουσίας?
(Ως απολύτως φυσιολογικό το καζίνο λογικά θα είναι ασφαλισμένο σε περίπτωση πυρκαγιάς. Εάν όμως προκειται για εμπρησμό, τα ασφάλιστρα αργούν πολύ-μέχρι να ολοκληρωθεί η έρυνα-να αποδοθούν.)
-το ίδιο και όταν προστατεύονται οικίες σε προτεραιότητα σε σχέση με τα δάση από φωτιά. Εάν το σπίτι είναι νόμιμο, άρα υπάρχουν σχέδια/ άδειες κλπ-ξαναχτίζεται και απολύτως λογικό να χτιστεί από το κράτος στο ίδιο οικόπεδο που νομίμως κατέχει ο ιδιοκτήτης.
-εμείς οι οικονομολόγοι μιλάμε για το λεγόμενο "κρυφό περιβαλλοντικό κόστος"που ποτέ δεν κοστολογείται. Δεν μιλάω πχ για το κόστος αποκατάστασης περιβάλλοντος στην περίπτωση ας πούμε ενός λατρομείου. Μιλάω πχ για το κόστος αποκατάστασης του υδροφόρου ορίζοντα. Ζημιά που επέρχεται συνήθως με τις μεταλλευτικές/λατομικές δραστηριότητες. Κια ως γνωστόν το πόσιμο νερό δεν δημιουργείται από το μηδέν(όπως και τίποτα άλλωστε) αλλά και δεν αναγεννάται το διαθέσιμο πόσιμο νερό μιας πηγής. έτσι λοιπόν, μπορεί κανείς να κοστολογήσει 200 καμμένα έλατα και εάν κοστίζουν λιγότερο από ένα καμένο σπίτι?
και όλα συτά με την λογική της απολύτου αστικής νομιμότητας...