Κολλημένοι με το ΙΧ
Επιμέλεια: Γιάννης Αντωνίου
Δημοσίευση: 25 Σεπτεμβρίου 2007
Από το κακό στο χειρότερο πάει η κατάσταση με το μποτιλιάρισμα των αυτοκινήτων στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Κάθε μέρα είναι πολύ χειρότερη από την προηγούμενη καθώς χιλιάδες συμπολίτες μας δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς το αγαπημένο τους μέσο.
Ακόμα και την ημέρα χωρίς αυτοκίνητο, το προηγούμενο Σάββατο 22/09/2007, παρατηρήθηκε έμφραγμα σε όλους τους δρόμους της πρωτεύουσας. Και αναρωτιέται κανείς; Αν υπήρχε ημέρα για το αυτοκίνητο τι θα γινόταν; Μαύρο χιούμορ, αλλά δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι για γέλια.
Δεν πάει να είναι τσάμπα οι μετακινήσεις, ο Αθηναίος εκεί. Κολλημένος με το ΙΧ του. Λες και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να μετακινηθεί.
Χρόνος 0
Οι έρευνες των συγκοινωνιολόγων πάντως κρούουν των κώδωνα του κινδύνου καθώς σε λίγα χρόνια θα αγγίξουμε το «χρόνο 0». Τι είναι αυτό; Η απόλυτη ακινητοποίηση. Μιλάμε για το απόλυτο χάος σε μια πόλη που δεν θα μπορεί να ανασάνει κυκλοφοριακά από πουθενά. Όλοι οι οδικοί άξονες αρχίζουν να τιγκάρουν με πρώτη και καλύτερη την Αττική οδό.
Θυμηθείτε πως το μεγάλο αυτό έργο είχε λανσαριστεί ως τον μεγάλο «πνεύμονα» στο κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης και το περιμέναμε πως και πως. Και το έργο έγινε. Πήραμε μια ανάσα μερικά χρόνια και μετά άντε πάλι.
Η Αττική οδός στο όριο
Οι μελέτες των ειδικών δεν μπορούσαν όμως να προβλέψουν τη συνεχώς αυξανόμενη κίνηση των οχημάτων που έχει ξεφύγει πλέον από τον έλεγχο. Μπλόκαρε και αυτή η λύση. Η Αττική οδός, «φιλοξενεί» 290.000 οχήματα κατά μέσο όρο την ημέρα και έχει φθάσει κοντά στα όρια αντοχής. Ήδη ακούγονται σενάρια για δημιουργία διώροφης λεωφόρου με νέο υπόγειο δρόμο στο τμήμα μεταξύ των κόμβων Δ. Πλακεντίας και Μεταμόρφωσης, όπου παρατηρείται και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Δεν ξέρουμε κατά πόσο ευσταθεί το σενάριο αυτό αλλά αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση μπορεί και να το δούμε να υλοποιείται.
118.990 νέα αυτοκίνητα
Φτάνει να αναλογιστεί κανείς ότι η κυκλοφορία νέων αυτοκινήτων στην πρωτεύουσα αυξήθηκε σχεδόν 4% σε σχέση με την περασμένη χρονιά. Με απλά λόγια, υπολογίζεται ότι το πρώτο εξάμηνο του 2007 κυκλοφόρησαν στην Αττική 118.990 νέα αυτοκίνητα. Καταλαβαίνετε και μόνοι σας τα μεγέθη.
Οι συγκοινωνιολόγοι βλέπουν πιο μακριά και φοβούνται πως τα πράγματα θα χειροτερέψουν αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού. Και μόνοι σας θα έχετε παρατηρήσει ότι οι ώρες αιχμής στους δρόμους έχουν επιμηκυνθεί επικίνδυνα.
Συνεχές μποτιλιάρισμα
Δεν είναι όπως παλιά. Δεν υπάρχει πλέον μποτιλιάρισμα μόνο το πρωί ή το μεσημέρι, κατά τη διάρκεια των εργάσιμων ωρών. Το μποτιλιάρισμα αφορά πλέον όλα τα ωράρια. Από το πρωί μέχρι το απόγευμα και ξανά το βράδυ γιατί έχουμε και τα νυχτοπερπατήματα μας που δεν κόβονται ή δεν ελαττώνονται.
Είπαμε πως εμείς οι Έλληνες είμαστε δεμένοι ως λαός. Όπου πάμε, πάμε μαζί. Στη δουλειά, στη διασκέδαση, στις διακοπές. Που να μας πετύχει κανείς μόνους; Δύσκολο. Ξεκινάς να πας κάπου και εύχεσαι να μην έχει σκεφτεί και κάποιος άλλος το ίδιο. Δεν γίνονται όμως στην πράξη αυτά.
Το πρωί φεύγουν όλοι για τις δουλειές τους. Εθνική οδός, Αττική οδός, κέντρο, Καρέας, Κηφισίας, Μεσογείων και κάθε οδικός άξονας που πηγαίνει προς ή φεύγει από την Αθήνα ασφυκτιεί. Μα κανείς να μην θέλει να χρησιμοποιήσει τα ΜΜΜ;
Οι 4 στους 10 με ΜΜΜ
Ας μην είμαστε υπερβολικοί. Πολύ κόσμος μετακινείται με λεωφορεία, τρένα, μετρό ή τρόλεϊ. Είτε επειδή δεν έχουν κάποιο άλλο μέσο είτε επειδή απλά τους βολεύουν οι συγκοινωνίες, είτε επειδή δεν αντέχουν το κυκλοφοριακό κομφούζιο. Όποιος και να είναι ο λόγος, το καλό είναι ότι δεν χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο. Υπολογίζεται πως στην Αθήνα, 4 στους 10 συμπολίτες μας μετακινούνται με τα ΜΜΜ. Άρα οι υπόλοιποι 6 που απομένουν δημιουργούν το πρόβλημα.
Γιατί όμως είναι τόσοι πολλοί; Τι φταίει; Η λογική λέει ότι οι περισσότεροι από εμάς προτιμούμε την άνεση και την ευκολία του ΙΧ. Απεχθανόμαστε την αναμονή στις στάσεις ή την πολυκοσμία στα τρένα και τα λεωφορεία. Άλλοι πάλι δεν αντέχουν να χρησιμοποιούν πάνω από μία συγκοινωνίες για να φτάσουν στον προορισμό τους. Το θεωρούν κουραστικό και δεν το προτιμούν.
Σε τρία χρόνια από σήμερα
Η μια λύση που προκύπτει είναι η βελτίωση των ΜΜΜ και η αύξηση των δρομολογίων ώστε να καλύπτονται όλο και περισσότερο οι ανάγκες των επιβατών. Όσο και να βελτιωθούν όμως τα πράγματα, οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια. Σύμφωνα με τους συγκοινωνιολόγους, σε όλο το Λεκανοπέδιο γίνονται κατά μέσο όρο και σε καθημερινή βάση 8 εκατ. μετακινήσεις, που το 2010 θα φθάσουν τα 10 εκατομμύρια. Έτσι όπως πάμε δηλαδή και σύμφωνα με έγκυρους υπολογισμούς, σε κάτι παραπάνω από τρία χρόνια, οι βασικοί οδικοί άξονες στο Λεκανοπέδιο θα έχουν κορεστεί στο 78% έως και 95%, έναντι του σημερινού 55%.
Τα νούμερα είναι ανησυχητικά και δεν είναι εφικτό να σταματήσουμε να μετακινούμαστε για να σταματήσει το χάος. Η πολιτεία πρέπει να βρει άμεσα λύσεις για να εκτονώσει το πρόβλημα.
Το υπουργείο Μεταφορών, οι ειδικοί συγκοινωνιολόγοι αλλά και το ΥΠΕΧΩΔΕ (τίθεται και θέμα προστασίας του περιβάλλοντος λόγω των ρύπων) πρέπει να επιληφθούν του θέματος και εμείς με τη σειρά μας να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε περισσότερο τις συγκοινωνίες.