Καλό Ταξίδι Ρίκο...
Το 1997 πήγα στην Αγγλία για σπουδές. Στο πανεπιστήμιο μια μέρα, μου ήρθε ένα email από ένα παιδί ο οποίος φοιτούσε εκεί και τύχαινε να έχει το ίδιο επίθετο με μένα. Κάπως με βρήκε και αναρωτήθηκε αν είμαστε μακρινοί συγγενείς κτλ... Αν και δεν βρήκαμε κανέναν χαμένο οικογενειακό δεσμό, τον Ρίκο τον έβλεπα που και που και ανταλλάζαμε μερικές κουβέντες.
Ο Ρίκο, αρκετά δραστήριος στα του πανεπιστημίου, είχε αναλάβει εθελοντικά να οδηγάει ένα μικρό βανάκι, το οποίο μετέφερε τους φοιτητές από τις απομακρυσμένες εστίες στο πανεπιστήμιο... τον θυμάμαι κάθε βράδυ, μετά τα ατελείωτα πάρτυ, να περιμένει και τον τελευταίο για να τους επιστρέψει όλους σώους και αβλαβείς....
Μετά το πανεπιστήμιο χαθήκαμε και δεν ξαναμιλήσαμε... όπως γίνεται συνήθως.
Πρόσφατα, με τον Ρίκο βρεθήκαμε και πάλι στο Facebook. Χάρηκα ιδιαίτερα, όταν είδα οτι είχε κι εκείνος το μικρόβιο της μοτοσυκλέτας, κάτι το οποίο δεν είχαμε συζητήσει ποτέ... Αλώνιζε την Ελλάδα με το Ducati του, και πολύ συχνά ανέβαζε φωτογραφίες και βίντεο τα οποία χάζευα.
Χθες έμαθα τα νέα.....
Στην σελίδα του στο facebook όλοι εύχονται καλό ταξίδι...
Γεια σου φίλε Ρίκο
Ελαφρύ να είναι το χώμα
Απάντηση με παράθεση
