έχουμε μάθει να λέμε τα κακώς κείμενα και τα άσχημα που δέρνουν την χώρα μας.
Ε σήμερα θα πρωτοτυπήσω. Θα μιλήσω για το παιδιατρικό τμήμα του Αττικού Νοσοκομείου.
Η κόρη μου, μπήκε μέσα για μια δύσκολη επέμβαση στην λεκάνη (μηριαιο-οστεο-εκτομή) και η ανησυχία όπως καταλαβαίνετε σε τέτοιες περιπτώσεις και όταν μιλάμε για δημόσιο σύστημα υγείας είναι μεγάλες.
Παρόλες όμως τις ανησυχίες, οφείλω να βγάλω το καπέλο τόσο στην ομάδα εγχείρησης της κόρης , σε μια επέμβαση 3,5 ωρών!!!.... Με χειρούργο τον κο. Κανελόπουλο
Αλλά και στο προσωπικό του νοσοκομείου , του συγκεκριμένου τμήματος καθώς και στους ανθρώπους της καθαριότητας που έχουν κάνει ενα χώρο σαν και αυτό να ξεπερνάει πολλά ιδιωτικά νοσοκομεία.
Τόσο σε εικόνα εντός χώρων... αλλά κυρίως ρε παιδιά... το bed side manner. Πάντα με το χαμόγελο και πάντα με αρκετό κόσμο να σε στηρίζει και εσένα και το παιδί σου.
Πραγματικά μου έκανε εντύπωση και οφείλω να πω, πως μπαίνοντας ακόμα και μέσα στο νοσοκομέιο με ειδικές θέσεις για μοτοσυκλέτες!!!... και γενικά η αίσθηση του , σου δίνει την εικόνα αλλοδαπής.
Οφείλω λοιπόν , να δώσω τα εύσημα και για μια φορά να πω, πως κάτι επιτέλους στην Ελλάδα αξίζει να δώσω και φόρους ... και την συνδρομή μου χωρίς γκρίνιες και κατηγορίες.
Πραγματικά αξίζει η προσπάθεια αυτών των ανθρώπων ,που κάνουν οτι καλύτερο μπορούν και βλέπεις ανθρώπους εκεί που παρόλο τον πόνο τους, ξέρουν πως έχουν την περιποίηση που χρειάζονται.
Μπράβο τους και πάλι μπράβο τους.
Gandalf
Απάντηση με παράθεση
