Ακούστε παιδιά τι έπαθα σήμερα το πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά μου.
Κινούμαι στη Σιβιτανίδου (κεντρικός δρόμος της Καλλιθέας) στο δεξιό άκρο του δρόμου με σχετικά χαμηλή ταχύτητα, όταν πίσω μου ένα αυτοκίνητο κορνάρει έντονα. Κάνω λοιπόν ακόμα πιο άκρη απ' ότι ήμουνα για να περάσει, και όπως προσπερνάει η οδηγός με βρίζει (δεν άκουσα τι ακριβώς είπε). Πάω λοιπόν δίπλα στο αυτοκίνητο στο αριστερό πλάι με σκοπό να την ρωτήσω τι μου είπε και γιατί. Πριν προλάβω να πω ή να κάνω οτιδήποτε κόβει το τιμόνι απότομα αριστερά και φρενάρει, χτυπώντας με ελαφρά στη λεκάνη (ακόμα πονάω, αν και δεν έχω μελανιά). Ευτυχώς φρέναρα κι εγώ και δεν έπεσα κάτω. Εκείνη ξαναξεκινάει, της φωνάζω να σταματήσει και σταματάω κι εγώ. Της λέω περίμενε, θα φωνάξω αστυνομία και προσπαθώ να σταματήσω κάποιο απ' τα διερχόμενα αυόκίνητα των οποίων οι οδηγοί είχαν δει το συμβάν, αλλά δεν σταματάει κανείς! Μάλιστα σε κάνα δυο που τους είπα οτι σε χρειάζομαι για μάρτυρα, επιτάχυναν κιόλας.
Μένω λοιπόν μόνος μου με αυτήν η οποία αρχίζει να φωνάζει οτι "εγώ θα φωνάξω αστυνομία και όχι εσύ"!
Αφού έχουν φύγει όλοι όσοι είδαν το συμβάν μαζεύονται κάνα δυο περίεργοι οι οποίοι άκουσαν τις φωνές, και συνομιλούν μαζί της. Στη συνέχεια έρχονται και μου λένε οτι εγώ φταίω γιατί προσπερνούσα. Μα τους λέω δεν είδατε τι έγινε, το έκανε επίτηδες. Αυτή φυσικά το αρνείται και ισχυρίζεται οτι προσπάθησε να αποφύγει κάποιον πεζό κι εγώ ήρθα και την έβρισα στα καλά καθούμενα. Τελικά όσοι είχαν μαζευτεί μου λένε να το αφήσω έτσι γιατί θα βρώ το μπελά μου!
Συνειδητοποίησα λοιπόν οτι πραγματικά δεν είχα κανένα τρόπο να αποδείξω την αλήθεια, κι έτσι σηκώθηκα κι έφυγα, κερατάς και δαρμένος.
Το πιό απίστευτο της υπόθεσης πέρα απ' τη συμπεριφορά της θεότρελλης, είναι η συμπεριφορά των άλλων οδηγών οι οποίοι για να μην μπλέξουν και καθυστερήσουν απέφυγαν να σταματήσουν, παρόλο που αυτό που είδαν ήταν κατάφωρα εγκληματικό. Αυτή είναι πραγματική κατάντια για την κοινωνία μας. Ίσως κάποια στιγμή καταλάβουν το λάθος τους όταν θα χρειαστούν κι αυτοί έναν μάρτυρα και δεν θα σταματάει κανείς ν' ασχοληθεί.
Δηστυχώς είχα και την ατυχία να μην υπάρχει ούτε ένας μοτοσυκλετιστής τριγύρω την ώρα του συμβάντος. Είμαι βέβαιος οτι θα σταμάταγε να ασχοληθεί, όπως άλλωστε κάνω κι εγώ πάντοτε.
Συγγνώμη για το μακροσκελές πόστ, αλλά ήθελα κάπου να πω τον πόνο μου. Σας ευχαριστώ που τον ακούσατε.
Αν κάποιος μπορεί να μου υποδείξει έναν καλύτερο τρόπο με τον οποίο θα μπορούσα να είχα αντιδράσει ευχαρίστως θα τον ακούσω.