θελω να σας περιγραψω ενα περιστατικο που μου συναιβει καθως γυρνουσα απο το σχολειο.
στον δρομο λοιπον που πηγαινα με κατι φιλους βλεπω εναν μαθητη του λυκειου μας με ενα καινουριο runner 50αρι. καλα μεχρι εδω.
προσεξα οτι το κρανος το ειχε μαζι του και οχι μονο δεν το φορουσε αλλα το ειχε στηριξει αναμεσα στα ποδια και το κρατουσε με το αριστερο του χερι. ουσιαστικα οδηγουσε μονο με το δεξι. (διπλο το κακο) σκεφτηκα να του πω τιποτα αλλα λεω δεν παει στο καλο.
σκεπτομενος ομως τα χιλια δυο που εχω διαβασει εδω μεσα, λεω ας του πω δυο κουβεντες και ας πεσουν στο κενο.
τον πετυχαινω λοιπον λιγο πιο κατω και τον ρωταω το εξης ευλογο, γιατι ρε φιλε δεν φορας το κρανος? για το καλο σου ειναι!!
και τι γυρναει και μου λεει ?
σιγα μωρε, γιατι να το φορεσω??
ε, λοιπον τι να απαντησω σε αυτο το παιδι, που με ρωταει ουσιαστικα για ποιο λογο να το φορεσει?
μηπως ειναι δυσκολο?
μηπως για να του σωσει τη ζωη, αν συμβει κατι?
και με τι μοτοσυκλετιστικη παιδεια εισερχεται στον δυσκολο αυτο κοσμο της μοτο?
Απάντηση με παράθεση
Είχα λίγα χρόνια να παω Γαλλία, και το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι όλα τα παιδιά 15-16 χρονών φορούσαν φουλ, όχι απλά κράνος, φουλ εξάρτηση. Προσπάθησα μάταια να βρω έστω και έναν χωρίς. Ούτε ένας. Χαίρομαι τουλάχιστον πολύ, που υπάρχουν εξαιρέσεις όπως εσύ που σκέφτονται. Καλά και προσεκτικά χιλιόμετρα. 
ακόμα θυμάμαι αυτήν που κατέληξε σε μια τριανταφυλλιά 
και έχω γλιτώσει άλλες τόσες.. ορισμένες από τις οποίες θα μπορούσαν να με στείλουν αδιάβαστο 
