Ζευγάρι νεόπλουτων έχει ένα πολύ μεγάλο πάθος: Συλλέγει διάφορα gadgets, χρήσιμα κ μη έτσι για να υπάρχουν. Δεν τους ενδιαφέρει το κόστος, αφού λεφτά έχομεν.....
Κάποια μέρα, και αφού φύγει ο σηζυγος για τη δουλειά, η κυριά φέρνει τον εραστή της στο σπίτι. Πάνω στις διάφορες ερωτικές περιπτύξεις ακούει κλειδιά στην πόρτα..
"Παναγία μου, ήρθε ο άντρας μου..."
"Τώρα τι κάνουμε" ρωτησε ο αγαπητικός...
"Το βρήκα...κάτσε στη γωνία έτσι όπως είσαι γυμνός, και θα του πω ότι είσαι το νέο cyborg-robot που παρήγγειλα"
"Τι λες τωρα, σοβαρά μιλάς?"
"Κάνε αυτό που σου λέω, αλλιώς την έχουμε άσχημα"
Στήνεται λοιπόν ο τύπος τσιτσίδι. Μπαίνει ο αντρας στο δωμάτιο, βλέπει έναν άλλο άντρα γυμνό κ τρελένεται: "Τι γίνεται εδώ μωρή? Ποιος είναι αυτός"?
"Ηρέμησε αγάπη μου. Είναι το καινούργιο ρομπότ που είχα παραγείλει, κατευθείαν από τα εργαστήρια της NASA. Τελευταία λέξη της τεχνολογίας"
Σκεπτικός ο σύζηγος πλησιάζει τον τύπο, ο οποιος κάθεται ακίνητος. Αφού τον περιεργάζεται για λίγο, αρχίζει κ τον αγγίζει για να δει την αίσθηση.
"Ρε γυναίκα, σαν αληθινό είναι το δέρμα του....και ωραίο σώμα...και το κωλαράκι του....χμμμμ...να σου πω" της λέει "να του τον φορμάρω λίγω? Δεν νομίζω να σε πειράζει"?
"Όχι, μα τι λες, κάνε ότι θες, εγώ θα κοιτάω"
Πλησιάζει λοιπόν από πίσω, κατεβάζει το παντελόνι (το "ρομπότ" έχει άρχίσει να ιδρώνει και οι σφυγμοί του έχουν χτυπήσει κόκκινο). Προσπαθεί μία, τίποτα... δεν μπαινει...δεύτερη...το ίδιο....
"Ρε γυναίκα, δεν μπορώ είναι πολύ στενή η τρύπα...κάτσε να φέρω το καλέμι κ το σφυρί"
Απάντηση (με φωνή ρομπότ): "ΑΚΥΡΟ...ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΗΝ Π@@ΤΣΑ...."
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σε ακρόαση για την θέση του πιανίστα σε πιάνο-μπαρ, ο τύπος παίζει παππάδες....Τι ανεβοκατεβάζει κλίμακες σε υπερηχητική ταχύτητα, τι μετατροπίες, τι αρπέζ, οποιαδήποτε τεχνική την έχει...δεν παίζεται λέμε.
Το αφεντικό κοιτά αποσβωλομένος..."Ρε φίλε" του λέει "τι κάνεις? Είσαι τρομερός. Ποιο τραγουδι 'επαιξες"?
"Ααα αυτό ήταν μια δικιά μου σύνθεση"
"Και πως λέγεται"?
"Σου Γ@μώ το σπίτι"
Το αφεντικό παραξενεύεται απ' την απάντηση, αλλά δεν το δείχνει.
Για παίξε κ τίποτα άλλο. Αρχίζει ξανά ο τύπος τους παππάδες...χειρότερα αυτή τη φορά.
"Ρε άνθρωπε, έχω μείνει...και αυτό δικό σου είναι" ρωτά το αφεντικό
"Ναι βέβαια...μόνο δικές μου συνθέσεις παίζω"
"Και τι τίτλο έχει"?
"Σου Γ@μώ τη μάνα"
"Κοιτα" του λέει "θα την πάρεις την δουλειά, αλλά μόνο θα παίζεις. Δεν θα ανακοινώνεις τίτλους τραγουδιών στους πελάτες, θα μας πάνε μέσα. Και θα συννενοήσε με τον DJ όποτε χρειάζεται να σηκωθείς απ το πιάνο, να βάζει μουσική. Ξηγηθήκαμε"?
"Έγινε" απαντά ο πιανίστας.
Την 1η εβδομάδα όλα πάνε καλά. Οι πελάτες είναι ευχαριστημένοι, κ ο μαγαζάτορας επίσης. Κάποια μέρα ενώ παίζει τον πιάνει κατούρημα. Κάννει νόημα στον DJ, αυτός βάζει μουσική κ ο πιανίστας σηκωνεται να πάει στην τουαλέτα. Μόλις είναι έτοιμος να αδειάσει την ουροδόχο κύστη του, αντιλαμβάνεται ότι η μουσική έχει σταματήσει.
"Αμάν κόλλησσε το CD" λέει. Bγαίνει έξω όπως είναι, τρέχει γρήγορα στο πιάνο και αρχίζει να παίζει.
"Ουφ, το έσωσα" σκέφτεται "Ελπίζω να μην κατάλαβε το αφεντικό"
Δίπλα του καθόταν ένας πελάτης και τον κοιτούσε περίεργα. Μετά από λίγο τον σκουντάει κ του λέει: "Φίλε σου κρέμεται η π@@τσα το ξέρεις"?
"Φυσικά....εγώ το έγραψα...."
Απάντηση με παράθεση
:rotflmao:
:rotflmao: :rotflmao:
:rotflmao: 
.
