Κυριακή χαράματα, μετά από παρακμιακή μπουζουκο-διασκέδαση (καθότι ένας από την παρέα γιόρταζε το τέλος της ελευθερίας του), πηγαίνουμε στην γνωστή καντίνα στο Τροκαντερό για το απαραίτητο βρόμικο.
Ουρά δημόσιας υπηρεσίας, καθότι τα μαγαζιά κλείνανε σιγά σιγά και περιμένουμε υπομονετικά να ψηθεί το σουτζούκι...
Την ιερή αυτή στιγμή διακόπτει βίαια ο ήχος απότομου φρεναρίσματος... μετά κρότος... τζάμια σπάνε... ξανά κρότος και σύρσιμο....
Παγώνουμε... το μυαλό πάει αμέσως στην πιθανότητα να έχει εμπλακεί συνάδελφος δικυκλιστής... Με γοργό βήμα πηγαίνουμε προς την παραλιακή.
Τελικά ήταν παράσταση για έναν (ευτυχώς) και αυτός είχε τζίπ. Είχε μπεί στον παράδρομο (προφανώς τον έπισε λιγούρα κι αυτόν) αλλά είπε να το κόψει κάθετα βρήκε στο δεξι πεζοδρόμιο και τον πέταξε απο την άλλη. Καβάλησε την νησίδα αριστερά του παράδρομου, πήρε και μια πινακίδα παραμάζωμα και κατέληξε με την μούρη στην δεξιά λωρίδα της παραλιακής και τον κώλο στην νησίδα.
Απολογισμός ένα χτύπημα στον αγκώνα (είχε λίγο αίμα) και το αυτοκίνητο καλοκαιρινό! Η μούρη μέσα, προφυλακτήρας στον δρόμο, ψυγείο σπασμένο, παρμπρίζ και παράθυρα κομμάτια και τσαλακωμένο μέχρι πίσω!!!
Ο απίστευτος μόλις κατάλαβε ότι δεν χτύπησε, προσπάθησε να βάλει μπροστά και να φύγει, βγαίνοντας ανάποδα στην παραλιακή! Ευτυχώς το αυτοκίνητο δεν του έκανε την χάρη.
Κάπου εκεί καταλάβαμε ότι είχε μικρή ποσότητα αίματος στο αλκοόλ του... Του πήρε ένα παλικάρι τα κλειδιά για να μην κάνει άλλες προσπάθιες και έγιναν τα απαραίτητα τηλέφωνα προς το 100. Κάναμε και τους τροχονόμους μέχρι να έρθουν για να μην πέσει και κανένας άλλος πάνω του και μην φύγει καμία μηχανή στα γυαλιά.
Ήρθε περιπολικό και ασθενοφόρο (το οποίο έφυγε αφού τον εξέτασαν λίγο και είδαν ότι δεν έχει χτυπήσει) και ο τύπος μαλλον χωρίς να έχει καταλάβει τι τον περιμένει μονολογούσε για το αυτοκίνητο και την ζημιά που έπαθε... Οι αστυνομικοί να προσπαθούν να τον εμποδίσουν απο το να κάνει βόλτες γύρω από το αυτοκίνητο (στην μέση του δρόμου) και να περιμένουν την τροχαία για να τον μαζέψει.
Κάποιοι είπαν ότι τον λυπήθηκαν για την ζημιά που έπαθε, αλλά το ερώτημα είναι αν έβρισκε κανέναν μπροστά του ή αν καβάλαγε στην επόμενη στροφή και μας μάζευε μαζί με την καντίνα ποιόν θα έπρεπε να λυπηθούμε τότε;
Αθάνατε Έλληνα που μόνο εσύ το αντέχεις το ποτό και οι άλλοι που μεθάνε είναι φλώροι! Μεγάλε οδηγέ που έχεις πάντα τον έλεγχο ακόμα και αν δεν βλέπεις μπροστά σου και οι άλλοι είναι άσχετοι! Καλά κρασιά!
Απάντηση με παράθεση
