μεσοκαλόκαιρο 15 χρονών και το αίμα να βράζει....
σου έρχόταν να αρχίσεις να τρέχεις ξυπόλητος για αρκετή ώρα μέσα στα καλλιεργημένα κτήματα ........κατι σαν τρέλλα ........ενα ξέσπασμα μέσα στην κάψα ...που δεν καταλάβαινες την αιτία ...απλά επρεπε να το κάνεις....
-και όταν καταιδρωμένος και πιά αποκαμωμένος απο το τρέξιμο με τα ποδια να εχουν γίνει αναίσθητα ,καθόσουν κατω στο αφράτο χώμα ,προσπαθούσες να σκεφτείς τι άλλο να κάνεις για να περάσει η μέρα ..
επιλογές πολλές και ολες παράνομες.
συμμέτοχος σε αυτά ο γιαννης
το μέσον το λέγανε λαμπρεττα . οπλα μας, ενα πακκέτο αφιλτρα κερανης.. ,μαζί μας κεράσια για να μην μυρίζει η τσιγαρίλα. επιχειρούσαμε πάντα σε ξένους αγρούς με την προυπόθεση να μην μας παρουνε χαμπάρι και μας τσακίσουν . ο στόχος λεγότανε πεπόνια , καρπούζια.
εκείνη την ημέρα κατα τις 12,00 η λαμπρέττα ακούστηκε απο μακριά .. ηταν το σινιάλο .
τρέχοντας κατέβηκα τις σκάλες βγήκα στον δρόμο και με το που έφτασε ο γιάννης καβάλα στο ΄΄ατι ανέβηκα στην δεύτερη πίσω ξεχωριστή σέλα και η επιχείρηση μόλις είχε ξεκινήσει.
ο αγρός ήταν μακριά αλλα αυτό ήταν πλεονέκτημα. ο δρόμος αγροτικός ολος δικός μας η βέσπα εκανε οτι μπορούσε προκειμένου να μην μας αδειάσει κατω και τους δύο. ..
αποφασίσαμε να την παρκάρουμε πιό μακριά απο τον στοχο με τα πεπόνια απο κάτω απο μιά αχλαδιά ..( αχλαδια δεν υπήρχαν ....λόγοι ευχερώς κατανοητοί)
ο γιάννης και η ΄μούρη μου το κόψαμε σιγά σιγά για το πεπόνι..στην τσέπη μας μας έκαιγαν τα αφιλτρα ..
οι τρείς παρανομίες της ημέρας η ...δανεική λαμπρέττα του δικού μου ...απο τον πατέρα του... η σφαγή των πεπονιών ..και μετά οι σεκλέτηδες ...το αναμμα των σιγαρέττων αφιλτρα κεράνης.
Αν η ημέρα είχε απονομή αυτήν την δικαιούμαστε οτι και να γινόταν. Βεβαια μετά η βέσπα θα έπρεπε να μπει στο ποτάμι για να πλυθεί να επιστρέψει καθαρή στον ίσκιο της γιατί αν ο πατέρας του γιάννη επαιρνε χαμπάρι θα κάναμε εισιτήρια για την ξενιτιά ..
χωμένοι μέσα στις πεπονιές βγήκε ο σουγιάς ..χειροποίητος με ασπρη κοκκάλινη λαβή και στρογγυλή κάμα ...τα πεπόνια αναστενάζανε και τα ζουμιά κυλούσανε .. βιαστικές δουλειές γιατι η μοτεράκι ,μας περίμενε στον ίσκιο .....
και τότε σκάζει μούρη ο αγροφύλακας ..
ο πούστης πανω που είχαμε ανάψει τα αφιλτρα και ξεφυσούσαμε σαν τις γκουστέρες... τον βλέπει πρώτος ο γιάννης και μου σφυράει !!!!!...σύρμα απο δεξιά !!!!!!
. αυτός το κατάπιε εγώ το είχα στο χέρι και το πατησα με την παλάμη μου στο χώμα καίγομουνα ξεκαιγόμουνα επρεπε να το θάψω... πόνος αφόρητος λέμε...
- ρε κερατάδες τι κάνεται στον ξένο αγρόν;;;
-amilitoi oi keratades....
-ρε τομάρια ανοίχτε τα στόματά σας αλλιώς θα σας πάω μέσα..(ουρλιαξε!)
- amilita ta tomaria....
- ρε θα σας ριμάξω ..ποιανού είσαι ρε απευθύνεται στον γιάννη:;;
-WE ARE FROM AMERICA λέω εγώ .....
- με κοιτάει σαστισμένος ..amerikanoi kamaria moy eisaste ?
-yes toy leo ego...
-ama eisaste amerikanoi ...kathiste na saς filepso kanena peponaki ...
-amilitoi oi neoyorkezoi....
κόβει δύο πεπονους και μας τους δίνει
- ευτύχώς που εισαστε αμερικάνοι , γιατί εδώ ερχονται κάτι ....γκρέκο μπομπαρία .....και τα κάνουν κώλο τα μποστάνια .
!!!!!!
-good bye mister λέω εγώ και κατι..... ακαταλάβίστικα σινεαμιρικανοκαρατεκαουμπουκα αμερικάνικα ι.....σα για να πεισθεί για το σικάγο που κατοικοεδρέυαμε ο φύλακας του αγρού την καπανάμε για την βέσπα με προορισμό το ποτάμι για πλύσιμο.
τέλος επιχείρησης επιστροφή σπίτι η βέσπα στην θέση της και το απόγευμα ακούω φωνές απο κάτω ..
σκάζω μούρη στην γωνία ο γιάννης απο τα αυτια πιασμένος απο τον πατέρα του .. κατακόκκινος απο τiς φάπες και τα πόδια του κόκκινα απο την βέργα ( απο ελιά που πονάει )
ο δικός μου και ο δικός σου ΤΟ ΦΟΥΜΑΡΟΥΝΕ ( λεει στην μάννα μου)
kaykame leo mesa moy ( sta amerikanika)!!!!!
μου κλεβουνε την βέσπα και οχι μόνο τους τσίμπησε ο αγροφύλακας να τρώνε τα πεπόνια του είπανε και ΄ψέμματα ..το παίξανε αμερικανάκια ..!!!. πήγα στο μποστάνι ο ίδιος και βρήκα πεπονόφλουδες κουκούτσια απο κεράσια και γόπες απο αφιλτρα κεράνης !!!
thn gamisame leo otan tha erthei o pateras moy tha gino agnoristos ( sta amerikanika)
Υ.Γ Την ξαναβουτήξαμε την λαμπρέττα και μιά μερα πεσαμε πανω σε κατι σύρματα και φάγαμε αξέχαστο ξύλο αλλα αυτή η πουτάνα η λαμπρέττα φταίει για την μοτοσυκλετιστική μου πορεία ( σε αλλο στορυ..)
εχουμε χωθεί στις πεπονιές
Απάντηση με παράθεση
:a13:
