Μεσημέρι.. Στέκομαι στο φανάρι στον Κόμβο στο ΤΕΙ και περιμένει να ανάψει πράσινο να στρίψω δεξιά. Ανάβει πράσινο, επειδή γνωρίζω πόσο ζώα είναι, περιμένω 1-2".. κοιτάω αριστερά.. σταματάνε όλοι.. αριστερα μου έρχεται ένα παπί και ξεκινάμε μαζί.. εγώ από την εσωτερική.. το παπί λίγο πιο πίσω και αριστερά.. Και ακριβώς την ώρα που έχω πλαγιάσει και στρίβω (κατηφόρα) με 5 χλμ.. με την άκρη του ματιού μου βλέπω ένα μικρό κόκκινο seicento να έχει σημαδέψει τα πόδια μου και να έχει πάρει φόρα.. προφανώς παραβιάζοντας το κόκκινο...πατάω φρένο.. και ΕΥΤΥΧΩΣ πέφτω μόνος μου χωρίς να με πετάξει αυτός 10 μέτρα πέρα.. το αμάξι του καριόλη περνάει κυριολεκτικά 20 εκατοστά από μένα.. καταλαβαίνει τι έγινε και γκαζώνει και την κοπανάει.. Εγώ έχω σκάσει με τον ώμο και το γόνατο και η μηχανή έχει κάτσει στον αστράγαλο μου και δεν μπορώ να σηκωθώ και κοιτάζω πάνω και πίσω οπότε πινακίδες δεν μπόρεσα να δω και του μουνί έφυγε έτσι.. ένα παπί αφού βεβαιώθηκε ότι είμαι εντάξει πήγε να τον πιάσει αλλα ο καριόλης καταλαβαίνοντας τι έκανε την κοπάνησε από τον εθνικό..
Απίστευτος θυμός.. Αν σταματούσε δεν θα του έκανα τπτ.. αν όμως τον πετύχαινα μετά παρακάτω θα είχα εγώ την μύνηση..![]()
Θράσσος.. Το χαρακτηριστικό του Έλληνα (της πλειοψηφίας).. Έχει παντού κάτι @@ να! αλλά όταν είναι να αναλάβει ευθύνες...Ε ρε καριόλη.. να εύχεσαι να μην σε ψιλιαστώ καμιά μέρα σε φύτεψα..
Εν τέλει πήγα ιατρείο, ο ώμος/γόνατο πονάνε αρκετά παρότι φορούσα μπουφάν.. το μηχανάκι κλασσικά πράγματα στραβό τιμόνι, 1 πλαστικό, φαινομενικά τίποτα άλλο αλλά θα το κοιτάξω για καλό και για κακό..
Είχε άπειρα αμάξια εκεί αλλα κανένας ως δια μαγείας δεν είδε πινακίδες.. Αν.. που αποκλείεται αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία είδε πινακίδα θα ήμουν υπόχρεος.. όχι για τον ώμο, ή τα 50 ευρώ ζημιά στο ybr.. αλλά για να του δώσω ένα καλό μάθημα..