Προσοχή στα......Κολωνάκια
Ψυχραιμία, προσέχουμε για να έχουμε. Όλα καλά.
Κι αρχίζω.
Δυστυχώς προς το παρόν δεν έχω φωτό να σας δείξω αλλά προσεχώς στο ίδιο ποστ θα γίνει κι αυτό.
Περιοχή Αγ. Αναργύρων, γωνιές πεζοδρομίων, στο σημείο δηλαδή που όλοι έχουμε προσέξει στην κατασκευή πεζοδρομίων στις γωνιές η διασταυρώσεις, μετά από κοινοτική οδηγία (σιγά να μην το σκεφτόντουσαν οι Έλληνες ιθαγενείς) κατασκευαστικά χαμηλώνει το κράσπεδο μέχρι τον δρόμο για να γίνεται πιο εύκολη η κυκλοφορία ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Όλα καλά με αυτό μέχρι που:
Ξαφνικά σε κάποιες διασταυρώσεις και παρακάμψεις, στα συγκεκριμένα σημεία μπήκαν κολωνάκια, με άγνωστη την εργονομία και λειτουργικότητά τους, ύψους ενός μέτρου, πάχους 10-15εκατοστών, η απόσταση τους από τον δρόμο είναι σχεδόν (0) μηδενική, σκούρου χρώματος (αόρατα το βράδυ ειδικά στους Αγίους Αναργύρους που ο δήμαρχος κάνει οικονομία για να μην του πει ο επόμενος ότι τρωει λεφτά, αφού έτσι κι αλλιώς άλλος θα είναι ο επόμενος) τρία σε κάθε γωνία (σ’ αυτό δεν κάνανε οικονομία) και για να το καταλάβετε θα…..το ζωγραφίσω, τι να κάνω? ψηφιακή δεν έχω(και δεν θέλω).
Παράδειγμα: Ανεβαίνεις από πλατεία Αγ. Αναργύρων την Δημοκρατίας, περνάς το νεκροταφείο,
συνεχίζεις λίγο ακόμα, και ας πούμε ότι πρέπει να στρίψεις δεξιά.
ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ σχεδόν να σταματήσεις (εάν το ξέρεις) και να μπεις δεξιά με ΜΕΓΑΛΗ προσοχή (ανοιχτά) διότι το ύψος του κολωνακίου, συν το ύψος του πεζοδρομίου, μείον το ότι είναι επάνω στην τροχιά μιας μηχανής που στρίβει ελαφρώς με κλίση, το τιμόνι είναι πολύ πιθανό να ακουμπήσει στο κολωνάκι και….χαίρετε.
Υπάρχει η λύση να στρίβεις ανοιχτά και αν δεν βγαίνει κανείς από το στενό που πας να μπεις τότε θα φτάσεις στον προορισμό σου. Αν όμως βγαίνει κάποιος την…έκανες.
Κι όλα αυτά βέβαια με την υπόθεση ότι γνωρίζεις τι παίζεται με αυτή την κακοτεχνία.
Τι έχει γίνει? Πολύ απλό.
Πιθανόν να είναι πάλι κάποια συγκεκριμένη κοινοτική οδηγία, με συγκεκριμένες προδιαγραφές, και εγκεκριμένα κονδύλια, που ως γνωστόν αν δεν απορροφηθούν χάνονται και πρέπει να βρούμε ποιος θα κάνει το έργο για να είμαστε μια νομοταγή χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
Έτσι λοιπόν αφού έχουμε τα μέσα, έχουμε και τον κουμπάρο - ξάδελφο – μπατζανάκι – συμπολεμιστή – αδελφικό φίλο, ο οποίος τυγχάνει να είναι εκτός από όλα αυτά και εργολάβος, και σε μια κρασοπαϊδακομπυροσυνάντηση του λέμε :
-Δεν έρχεσαι να βάλεις κι εκείνα τα σίδερα στα πεζοδρόμια να είμαστε και νόμιμοι με την ΕΟΚ;
Πάει λοιπόν ο κουμπαροξάδελφος, παίρνει μερικούς που δεν είναι τα Ελληνικά η μητρική τους γλώσσα (αφού οι προδιαγραφές της ΕΟΚ δεν είναι στα Ελληνικά), και αρχίζει να καρφώνει κολωνάκια όπου βρει. Κάνει και την οικονομία του στο κονδύλι, ας πούμε, δεν τα βάφει με ειδική μπογιά που βάφουν τα ενδεικτικά ανακλαστικά των δρόμων αλλά βάζει λαδομπογιά σκούρα πράσινη ίσως γιατί είναι οικολόγος «εναλλακτικός» του αρέσει η πρασινάδα…..και η φτήνια της μπογιάς.
Σε καλή μεριά…………………………….. έβαλαν τα…………………..ΚΟΛΩΝΑΚΙΑ!!!
Απάντηση με παράθεση
