2η εξόρμηση της χρονιάς και 1η σε δύο τροχούς για το 2020.Ιδανικότερο ξεκίνημα δε θα μπορούσα να φανταστώ.Εκπληκτική μέρα με καθαρή ατμόσφαιρα και τέλεια ορατότητα,τρομερή χωμάτινη διαδρομή,μονοπάτι που μου θύμισε έντονα το Άγιο Όρος και ένα εκκλησάκι σε ασύλληπτη τοποθεσία.
Πριν λίγο καιρό είχα ξαναβρεθεί στην περιοχή παρολαυτά το εκκλησάκι μου είχε διαφύγει,όπως μας διαφεύγουν τόσα και τόσα περνώντας ξυστά απο αυτά.
Καμία σημασία δεν έχει.Ευκαιρία για βόλτα!!!Κίνητρο για να ανακαλύψω κάτι διαφορετικό και να κινηθώ σε ''γνωστά'' αλλά ουσιαστικά κατα το ήμισυ γνωστά μέρη!
Κοντά στο χωριό Βίταλα ξεκινά ένας σχετικά βατός χωματόδρομος προς την παραλία ''Τσίλαρος'' ο οποίος σύντομα διασταυρώνεται με έναν αρκετά δύσκολο ανηφορικό με υψηλή κλίση και σάρες.Λίγο πριν το τέλος του ξεκινά το μονοπάτι για την κρυφή Παναγιά.Χωρίς GPS δεν τη βρίσκεις ούτε ολοκληρη τη μέρα να ψάχνεις...
Εκπληκτικά σημεία της διαδρομής τα οποία τράβηξα κατα την επιστροφή μου.Απολαύστε!
Σε αυτό το σημείο ξεκινά ένα μονοπάτι χωρίς σήμανση αλλά ουσιαστικά μοιάζει με πολύ παλιό δρόμο ο οποίος έχει εγκαταλειφθεί
Συνεχίζοντας το μονοπάτι με φέρνει πιο κοντά στο απέραντο γαλάζιο
Απο αυτό το σημείο διακρίνονται οι 2 φανταστικές παραλίες Τσίλαρος και Θαψά και πίσω μακριά τα χιονισμένα βουνά είναι το Γερακοβούνι(1227m) και πίσω του ο Πυξαριάς(1351μ)
Το μονάτι με οδηγεί προς τα νότια και την άλλη πλευρά του βουνού
Ότι και να πω θα είναι λίγο...
Με αρκετή προσπάθεια μπορεί να παρατηρήσει κανείς την κρυφή Παναγιά.Απόκρυφη όπως πολύ σωστά σχολίασε ένας φίλος στο Youtube