Ουγγαρία - Σλοβενία

[Bladerunner]

Βουδαπέστη. Το διαμάντι του Δούναβη.
Τουριστικό κλισέ; Μπορεί.
Εμένα με έπεισε όμως ότι έχει κερδίσει άξια τον τίτλο της.

[Bladerunner]

Λιουμπλιάνα.

Βάζοντας τη λέξη Ljubljana σε ηλεκτρονικό μεταφραστή να στη μεταφράσει από Σλοβένικα σε Ελληνικά, σου βγάζει ως αποτέλεσμα το «αγαπημένη».

Αυτή την πόλη, την πρωτεύουσα της Σλοβενίας, κυριολεκτικά την ερωτεύτηκα. Τη χώρα ολόκληρη!

[Bladerunner]

Αυτές οι δύο Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα μας φιλοξενούσαν από την παραμονή της πρωτοχρονιάς και για οκτώ ημέρες.

Ή για επτά νύκτες αν θέλετε.
Ω ναι...

Τα βράδυα είναι παραπάνω από μαγευτικά στις όχθες του Δούναβη και του Λιουμπλιάνιτσα . Των ποταμών που διασχίζουν Βουδαπέστη...

[Bladerunner]

και Λιουμπλιάνα αντίστοιχα...

[Bladerunner]

Το ταξίδι είχε κανονιστεί μαζί με ένα άλλο ζευγάρι πολύ καλών φίλων και κουμπάρων ταυτόχρονα. (Αν παντρευτούν... θα τους παντρέψουμε).

Το όχημα που μας μετέφερε ήταν ένα Octavia 1.8

[Bladerunner]

Πολύ θα ήθελα να κάνω αυτή τη βόλτα με μηχανή, αλλά λόγω καιρού και παρέας ήταν σχεδόν αδύνατο.

Η διαδρομή που επιλέξαμε ήταν Αθήνα – Ηγουμενίτσα – Βενετία – Ουγγαρία – Σλοβενία – Βενετία – Ηγουμενίτσα – Αθήνα.

[Bladerunner]

Θα μπορούσαμε να πηγαίναμε πολύ πιο γρήγορα μέσω Σκοπίων και Σερβίας, αν το είχαμε αποφασίσει πιο νωρίς και προλάβει να βγάλουμε διαβατήρια.

Λίγο αυτό, λίγο ο φόβος για την κατάσταση των δρόμων λόγω εποχής, λίγο ο φόβος για καθυστερήσεις στο τελωνείο των Σκοπίων, διαλέξαμε την παραπάνω διαδρομή μέσω Ιταλίας.

[Bladerunner]

10 μέρες πριν το ταξίδι:

Αποφασίζουμε να πάμε τελικά τη βόλτα και ψάχνουμε για καταλύματα.
Θέλαμε κάτι που να βρίσκεται σε κεντρική τοποθεσία, να έχει parking, να είναι σχετικά αξιοπρεπές αλλά και οικονομικό ταυτόχρονα.

Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια.

Στην υψηλή τουριστική περίοδο που διαλέξαμε, είτε τα ξενοδοχεία θα ήταν οικονομικά μεν, άθλια δε, είτε θα ήταν καλά αλλά και πανάκριβα, είτε θα πληρούσαν όλες τις προδιαγραφές μας αλλά φυσικά θα ήταν γεμάτα!

Ας είναι καλά το διαδίκτυο και η υπομονή μας.

Στη Βουδαπέστη, βρήκαμε στο κέντρο διαμέρισμα τριάρι, το οποίο ήταν παραπάνω από ικανοποιητικό.

Δύο υπνοδωμάτια, σαλόνι, κουζίνα, μπάνιο, τουαλέτα, πλήρως επιπλωμένο και εξοπλισμένο. Parking υπόγειο ακριβώς δίπλα, και όλα αυτά με 85 ευρώ ανά ζευγάρι.
85 ευρώ την εποχή που διαλέξαμε. Εκτός τουριστικής περιόδου, η τιμή πέφτει στα 84 ευρώ τη βραδιά συνολικά. 42 ευρώ ανά ζευγάρι!

[Bladerunner]

...

[Bladerunner]

Οι φωτογραφίες του διαμερίσματος είναι από το site http://www.7seasonsapartments.com

[Bladerunner]

Στη Λιουμπλιάνα, λόγω μεγέθους της, (όλη η Σλοβενία έχει 2.000.000 περίπου κατοίκους), τα ξενοδοχεία είναι ελάχιστα.
Μέσα στην πόλη, όλα τα οικονομικά ήταν γεμάτα.

Καταλήξαμε στο Grand Union Business, http://gh-union.si, ένα τετράστερο ξενοδοχείο στην καρδιά της πόλης, με εσωτερική πισίνα, σάουνα, γυμναστήριο, parking κλπ, αλλά η τιμή ήταν τσουχτερή. 120 ευρώ τη βραδιά, τα οποία γινόντουσαν 90 αν προπλήρωνες την ώρα της κράτησης!

Δυστυχώς, επειδή μέχρι τελευταία στιγμή το ταξίδι ήταν αμφίβολο δε ρισκάραμε την προπληρωμή.

5 ημέρες πριν το ταξίδι:

Αγοράζονται τα ακτοπλοϊκα εισητήρια Ηγουμενίτσα - Βενετία- Ηγουμενίτσα μέσω των Μινωϊκών γραμμών.

840 ευρώ συνολικά σε τετράκλινη εσωτερική καμπίνα για ένα ταξίδι 23 ωρών ανά διαδρομή.

Υπήρχε και η λύση μέσω Brindisi ή Bari, σημαντικότατα πιο οικονομική στα ακτοπλοϊκά.
Αλλά υπολογίζοντας το κόστος σε καύσιμα και διόδια για τα επιπλέον 2000 χιλιομέτρα περίπου, η διαφορά μειωνόταν αισθητά.

Επίσης, δε ξέραμε τι καιρικές συνθήκες θα επικρατούσαν, κι έτσι διαλέξαμε την πιο εύκολη λύση.
Αποβίβαση Βενετία.

[Bladerunner]

2 ημέρες πριν το ταξίδι:

Τοποθετούνται στο αυτοκίνητο μια τετράδα χιονολάστιχα, Nokian Hakkapeliita R.
Σοφή επιλογή όπως αποδείχτηκε.

[Bladerunner]

Τα Hannah Montana όπως τα λέγαμε, δεν κολώσανε πουθενά. Κινηθήκαμε παντού με ασφάλεια αλλά κα σβέλτα.

(Μη ξεχνιόμαστε κι όλας)

[Bladerunner]

1η μέρα Πέμπτη 30/12

Επιβίβαση 08:00 το πρωϊ στο Europa Palace για Βενετία.

Ενώ είχαμε ένα άγχος ότι θα αυτοκτονούσαμε στο πλοίο λόγω βαρεμάρας, τελικά οι ώρες περάσανε χωρίς να το καταλάβουμε.

Λίγο το λιώσιμο στα ηλεκτρονικά, λίγο οι κουβέντες για το τι θα δούμε, λίγο οι βόλτες στο κατάστρωμα για τσιγάρο, μερικές ώρες ύπνου στη καμπίνα, φτάσαμε Βενετία χωρίς την αίσθηση των 23 ωρών στη θάλασσα.

2η μέρα Παρασκευή 31/12

Βγήκαμε στο λιμάνι στις 10 το πρωϊ περίπου.
Είχαμε μπροστά μας 710 χιλιόμετρα μέχρι τη Βουδαπέστη και μάξιμουμ 8 ώρες στη διάθεσή μας.

Η κοπέλα στη “reception” του διαμερίσματος θα μας περίμενε μέχρι τις 6 το απόγευμα. Παραμονή πρωτοχρονιάς βλέπετε κι έπρεπε να ετοιμαστεί για το ρεβεγιόν...

Προσπαθούσαμε να πηγαίνουμε με την υπόλοιπη ροή στους αυτοκινητοδρόμ ους και λίγο παραπάνω ίσως. Μόλις μπήκαμε Σλοβενία, σταματήσαμε για βενζίνη κι ένα espresso στο πόδι.

Πρώτο σοκ:
Η σούπερ αμόλυβδη 1.24 κι ο espresso 1 ευρώ.

Δεύτερο σοκ:
Το μικρο μπουκαλάκι νερό, 1.50!

Κομμένα τα νερά από δω και πέρα. Μόνο καφέ θα πίναμε...

Στις τρεις το απόγευμα, φτάσαμε Βουδαπέστη, έξω από το συγκρότημα που θα μέναμε.
Ναι. Μέση ωριαία λίγο παραπάνω από 140 χιλιόμετρα την ώρα, σε δρόμους παγωμένους!

[Bladerunner]

Οι αυτοκινητόδρομ οι Ιταλίας, Σλοβενίας και Ουγγαρίας, απλά δεν παίζονται!
Άριστη σήμανση, σωστές κλίσεις στις ελάχιστες στροφές, απουσία διοδίων που σε κόβουν, επιτρέπουν υψηλές ως και απαγορευτικές ταχύτητες ταξιδίου.