Το θέμα είναι τύπου αμπελοφιλοσοφίας περισσότερο αλλά μοτο-κουβέντα να γίνεται. Εδω και καιρό προσωπικά έχω παρατηρήσει πως αρκετοί πλέον αγοράζουν μηχανή ώς ένδειξη κοινωνικο-οικονομικού status quo.
Δηλαδή παίρνω μια μηχανή για να "επιδείξω" και οχι επειδή νιώθω οτι θέλω μηχανή να οδηγήσω και να απολαύσω. Ούτε καν σαν εργαλείο δουλειάς..
Σίγουρα τελευταία η οικονομική κρίση έχει αλλάξει τα δεδομένα αλλά αυτό δεν αλλάζει οτι αρκετοί θα πάρουν μια μηχανή ώς ένδειξη πλούτου. Μάλιστα δεν είναι και λίγες οι αγγελίες που βλέπουμε για μηχανές των 10-15.000 ευρώ να πουλιούνται μετά απο 4-10.000 χιλιόμετρα διαδρομής , απλά και μόνο γιατί δεν "κινούνται" ή επειδή το βαρεθήκαν ώς "άθλημα". Ακόμα περισσότερο στο παρελθόν μάλιστα όπου πριν καν φτάσουν στο μεγάλο service τους , τις έδιναν γιατί βαριόντουσαν να το κάνουν ( !!!!! ) και έπαιρναν κάτι άλλο.
Το ακόμα καλύτερο βέβαια της υπόθεσης είναι πως αρκετοί εξ αυτών (και οχι μόνο αυτοί) δείχνουν την ίδια "οδηγική διάθεση και παιδεία" είτε με το Ι.Χ. είτε με την μηχανή τους, όπου πραγματικά αν θυμάστε κοροϊδεύαμε για αρκετό διάστημα.
π.χ. Varadero με αξεσουάρ jockey & κινητό, VSTROM 1000αρι με τριβάλιτσο - bagster κτλ.. έτοιμο για ταξίδια σαν του φίλου Uriah.. μόνο που η μεγαλύτερη διαδρομή τους ήταν Νότια ή Βόρεια Προάστεια με Κολωνάκι και τούμπαλιν.... Φυσικά αξεσουάρ , κράνος κιούπι (μπορεί και μόνο γυαλί ηλίου) και κοστούμι με την γραβάτα να ανεμίζει σαν φουλάρι.
Η ερώτηση λοιπόν μετά απο ενα φλυαρολόγημα ακατάσχετο , είναι ....
Πως το βλέπει ο καθένας σας;.... spam, πικάρισμα, κτλ... φυσικά καλοδεχούμενα καθώς μιλάμε για αμπελοφιλοσοφία , μοτοκουβέντας.
Gandalf
![]()