Η αλήθεια είναι, ότι λάθος έθεσα το ανωτέρω θέμα ως ερώτηση, αφού δεν με γνωρίζετε τόσο ώστε να κρίνετε το μυαλό μου... Εγώ όμως, που με ξέρω από τα γεννοφάσκια μου, είμαι σε θέση να σας απαντήσω πως ΝΑΙ, ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΕΞΥΠΝΗ...
Ας αφήσω όμως τις μετριότητες στην άκρη, ας ομολογήσω ότι απλά είμαι μια θεά, μια ταλαντούχα νέα κλπ. κλπ.
Το πρωί, ξύπνησα 45 λεπτά αργότερα από την ώρα που έπιανα δουλειά... Και τι να λέει? Θα μου πείτε? Πολλά, θα σας πω... Σαν τι? θα μου πείτε? Σαν...Δεν ξέρω, θα σας πω... Τέλος πάντων, για να γίνω πιο σαφής, εκνευρίζομαι ταμάλα όταν αργώ ιδιαιτέρως να ξυπνήσω όσον αφορά τη δουλειά, γιατί μετά διακατέχομαι από έντονα αισθήματα πανικού και άγχους και αυτές είναι λέξεις που προσπαθώ να περιορίσω στο Minimum στο λεξικό μου... Έλα όμως που την έπαθα today και εκεί που θεωρούσα πως είμαι άχρηστη, ανάξια, άχρηστη και ανάξια και κάποιες φορές ανάξια και άχρηστη, που δεν μπορώ να ξυπνήσω εδώ και 5 σχεδόν χρόνια το πρωί για να πάω στη δουλειά, συνέβη κάτι μαγικό...
Έφερα εις πέρας μια δουλειά που αφενός θέλει εξειδικευμένες γνώσεις, αφετέρου εγώ δεν τις είχα... ένεκα των περιστάσεων, ήμουν αναγκασμένη να προσπαθήσω...Και αφού προσπάθησα, με τη βοήθεια μιας συναδέλφου, στάθηκα ενάντια στις σκέψεις μου, αντιτάχθηκα στα πιστεύω μου, και εκεί που με θεωρούσα άχρηστη και ανάξια, το εγώ μου γιγαντώθηκε, στυλώθηκε τόσο, ώστε να περιαυτολογώ τόση ώρα, και εσείς να διαβάζετε...
Και κάπου εδώ, αφού μοιράστηκα μαζί σας τη χαρά μου, ας κλείσω, μιας και άρχισε να πονάει το πανέξυπνο-πανέμορφο-εξαίσιο κεφάλι μου (έχω την εντύπωση πως με μάτιασα... Φτού σου κοπέλα μου)...
Αυτά...και μην παίρνετε στα σοβαρά αυτά που γράφω, θα μου περάσει... Σας αγαπώ πολύ (αυτό πάρτε το σοβαρά) και μου λείπετε... ΜΜμμμμμμάκια σας... Μμμάκια μου...
Απάντηση με παράθεση
