"Ρε, θα μου πας το μηχανάκι από το πλοίο στη Σούδα στο Ρέθυμνο στο σπίτι;"
Μέσα μου χαλασμός...
2 χρόνια έχω να καβαλήσω...την τελευταία φορά μάλιστα υποσχέθηκα να μην ξαναβγώ σε άσφαλτο, μονάχα χώμα πια!
Αλλά...
Είναι μικρόβιο, του κερατά...είναι!
Τα συζήτησα με τον απατό μου, το συζήτησα με το έτερον ήμιση, το συζήτησα ξανά με τον απατό μου...
Μα...
Εξάλλου ο κολλητός, με τόσα τρεχάματα με τη μετακόμιση θέλει βοήθεια, σωστά;
Kαλά αυτός, εγώ;
Ένα μικρό άλλοθι, μια χαραμάδα φως, μια δροσερή βρύση για τον διψασμένο οδοιπόρο;
Το πλοίο έφτασε στην ώρα του, ο λοστρόμος είχε τα κλειδιά, το Tiger ζωντάνεψε με τη μια μέσα στο γκαράζ.
Πρώτη....
Γνώριμο το πρωινό κρύο, 4 βαθμοί και πολλή υγρασία.
Μισή ώρα χαλαρή διαδρομή.
Μύριζε το θυμάρι στο βρεγμένο από τη δροσιά δρόμο, θυμάρι ανακατωμένο με αλμύρα. Και ο ήλιος έσκαγε μόλις μύτη πάνω απ τα βουνά!
Μικρόβιο είναι ρπμ, μικρόβιο!
Τώρα τι κάνουμε...
Απάντηση με παράθεση
