Απο πιστιρικάς χαλβάδιαζα την απαστράφτουσα 750 bmw του πατέρα (R εξηντακάτι) και απολάμβανα τις βόλτες που κάναμε μαζί.....Μία σχέση ερωτική.
Ακόμη θυμάμαι τις ατελείωτες ώρες που καθόμουν στην θέση του οδηγού και έκανα πως πιλοτάρω ενώ ήταν παρκαρισμένη, αλλά και το κάψιμο στα μπούτια μου απο την καυτή σέλα όταν ήταν στον ήλιο. Όταν ήμουν γύρω στα 14-15 δανειζόμουν παπιά για να κάνω βόλτες. Το πρώτο με ταχύτητες ένα 50άρι eduraκι της suzuki.Μοντέλο δεν θυμάμαι. Μετά απο κανένα χρόνο ,δηλαδή στα 16 πηγαίναμε με τον πατέρα μου στις εκθέσεις και τις χάζευα. Θα έπαιρνα την πρώτη μου μηχανή. Σκεφτόμουν το FZR250. Έλα όμως που το έμαθε η μάνα και έγινε χαμός!!!!<<Θα την κάψω!!!!>> οπότε και μηχανή τέλος....... Με σπρώξανε στο αυτοκίνητο απο τότε.Το έπερνα και μόνος μου. Στα 18 πήρα και το δίπλωμα. Για μηχανή ούτε λόγος. Για δίπλωμα το ίδιο.
Τα χρόνια περάσανε. Φτάσαμε τα 30.
Μέχρι τώρα νοίκιαζα εδώ και εκεί στις διακοπές .Παλιά νοίκιαζες και χωρίς δίπλωμα αλλά τα τελευταία χρόνια σφίξανε τα πράγματα. Άσε που σου δίνανε τίποτα παρτάλια. Οπότε λέω: Άστο καλό...Πάνε βγάλε ενα δίπλωμα να είσαι΄νόμιμος και κυριλέ...
Το πήρα και αυτό. Αγορά???
Με σοκάρουν αυτά που γίνονται με τις μηχανές και τα βλέπω συχνά στους δρόμους. ΔΥΣΤΥΧΩΣ.Έχω χάσει και εγώ δικούς μου ανθρώπους..............
Αυτό με έκανε να απέχω. Αλλά το αίμα νερό δεν γίνετε...
Φέτος είχα πάει με την κοπελιά διακοπές και νοικιάσαμε ένα XT. Το κράτησα 1 μέρα. Άβολη σέλα και ένοιωθα ανασφαλής. Την επόμενη πήραμε ένα Africa 750. Άλλο πράγμα.Ήρθε και έδεσε.Νοιώσαμε και οι δύο άνετα. Περισσότερη ασφάλεια και αυτοπεποίθηση στο δρόμο. Περισσότερη δύναμη-καλύτερο φρενάρισμα--πλάγιασμα.
Και οι δύο μετακινούμαστε όλα αυτά τα χρόνια με αυτοκίνητα. Εγώ δε, με γρήγορα...
Όταν ήρθαμε πίσω και πήγαμε να πάρουμε τα αυτοκίνητα μας να οδηγήσουμε....τι έγινε???
Εγώ τα έπαιξα...Δεν το περίμενα.
Δεν μπορούσα να πάω μία...πως στρίβω,κλπ.Ένοιωθα πνιγμένος μέσα στο"κουτί". Μετά απο 2-3 μέρες επανήλθα. Η κοπελιά μου χωρίς να της πώ τίποτα μου είπε τα ίδια.
Παλαιότερα που κυκλοφορούσαμε βλέπαμε τις μηχανές και ξεχωρίζαμε κάποιες απο αυτές. Τώρα έχουμε τρελαθεί ολότελα.
Τους μοτοσυκλετιστές πάντα τους πρόσεχα στο δρόμο αλλά θα έπρεπε όλοι οι οδηγοί αυτοκινήτων να ανέβουν έστω και ώς συνοδηγοί για να αισθανθούν τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν. Κινδύνους που δεν σου περνάνε απο το νού διαφορετικά.
Βάλαμε σκοπό να πάρουμε μία.
Έχουμε ερωτευθεί την BMW 1200GS!!
Την άνοιξη του 2006. Χρήση: Βόλτες και εκδρομές. Εγώ κάνω πολλά χιλιόμετρα κάθε μέρα μέσω αττικής οδού. Δέν βρίσκω κίνηση. Δεν ξέρω όσον αφορά την καθημερινή μετακίνηση. Να σας πώ την αλήθεια έχω κάποιο φόβο για μέσα στη ζούγκλα της Αθήνας.
Eίμαστε της φύσης και της περιπέτειας αλλά δεν θέλουμε να μπούμε σε περιπέτειες.....
Να σας πώ την αλήθεια τώρα που κάνω αναδρομή λέω :Καλά έκανε η μάνα μου τότε και μου έκοψε την φόρα. Η οδήγηση της μηχανής θέλει σύνεση, προσοχή και ωριμότητα , στοιχεία τα οποία ένας πιτσιρικάς δεν τα έχει σε καμία περίπτωση. Με το αυτοκίνητο είχα κάνει τις απίστευτες Μ.......ς . Κατόπιν λέω....Το θέμα είναι να φτάσουμε ,ας είναι να αργήσουμε και λίγο.
Τα χρήματα είναι πολλά. Να πάω για εκεί ή να κοιτάξω για κάτι άλλο σε μεταχ ίσως? Μπαίνω εδώ στο forum και ενημερώνομαι. Τί άλλο πιστεύεται θα με βοηθήσει μέχρι τότε?
Παρακαλώ για την γνώμη σας γενικά και ειδικά
Φιλικούς χαιρετισμούς
Ένας νεος παλιός ή παλιός νέος....
Απάντηση με παράθεση
ειναι "στανταρντ"...
) ε, όχι και το gs με το africa!
