Θέλω 5 λεπτά να ποστάρω παρακαλώ.
Λίγο υπομονή πριν τα σχόλια.
Ευχαριστώ.![]()
Θέλω 5 λεπτά να ποστάρω παρακαλώ.
Λίγο υπομονή πριν τα σχόλια.
Ευχαριστώ.![]()
Ορκισμένος σιδερόκωλος!
«Την Παρασκευή με το που θα σχολάσω πάω σπίτι, παίρνω τα πράγματα, συνάντηση 16:00 και ξεκινάμε.»
Κάπως έτσι, μαζί με μια διανυκτέρευση στη μέση, το είχαμε σχεδιάσει το ΠΣ πριν απο ενα μήνα.
Αλλα απ’ οτι φαίνεται η Αφροδίτη πήγε με το Δία και μετά ήρθε και ο Κρόνος κι’ έγινε τρελό σάντουιτς...κοινώς μαμήθηκε το σύμπαν για λόγους που δεν είναι της παρούσης.
Όπως και να χει, την υπόλοιπη Παρασκευή την πέρασα στο σπίτι και το Σάββατο δουλειές (αλλα και πάλι στο σπίτι) σχεδιάζοντας να την Κυριακή μου κάπως διαφορετικά.
Άνοιξα το χάρτη: Ο προορισμός μου ηταν το Αστεροσκοπείο στο Σκίνακα Ηρακλείου. Η διαδρομή ηταν Χανιά-Ρέθυμνο απο εθνική. Έπειτα σε πιο χαλαρούς ρυθμούς: Εσταυρωμένος-Πέραμα-Ζωνιανά-Αξός-Ανώγια-Αστεροσκοπείο Σκίνακα και μετά βλέπουμε αν το επιτρέπει ο καιρός, το ντεπόζιτο κι’ ο κώλος μου.
15:00 στο δρόμο και γκάζι για εθνική. Όλα καλά κι΄ωραία στην εθνική. Ο δρόμος γνωστός κι’ ο καιρός οτι πρέπει, αλλα μετά το Ρέθυμνο ο χάρτης δε με βοηθούσε για να βρω το δρόμο μου προς Πέραμα. Ρώτησα ενα περαστικό αλλα δεν κατάλαβα και πολλά λόγω της, προφανώς, αραβικής γλώσσας :hypnotize . Ευτυχώς η γλώσσα του σώματος τα κατάφερε καλύτερα και βρήκα το δρόμο μου με μικρή αστοχία.
Δεν τράβηξα πολλές φωτογραφίες γιατί δεν έκανα και πολλές στάσεις λόγω του οτι δε θα με έφτανε η ώρα πριν νυχτώσει + οτι έπρεπε να βρίσκω και βενζίνη Κυριακή βράδυ σε άγνωστα μέρη.
Ορκισμένος σιδερόκωλος!
Επίσης στην Αξό, παραδοσιακό μαγαζί κρητικών υφαντών.
Όμορφα χρώματα, περίτεχνα τα υφαντά αλλα εγω ψώνισα απο το διπλανό, στης κυρά Μαρίας. :rotflmao:
Γιατί απο δίπλα; γιατί την κυρά Μαρία την είχα δει σε ενα ντοκυμαντέρ της κρατικής τηλεόρασης με τίτλο «Εραστές της Αξού» και με είχε συγκινήσει. Περιγράφει μια ρομαντική ιστορία ενος, πλέον, ηλικιωμένου ζευγαριού, του Γιώργη και της Μαρίας που οσο γερνάνε η αγάπη τους δε σβήνει με το πέρασμα του χρόνου παρόλα τα προβλήματα τους. Εξαιρετικά σπάνιο για τα τότε Κρητικά δεδομένα οπου η γυναίκα είχε (και δυστυχώς έχει) ενα...οχι και τόσο φιλελεύθερο τρόπο ζωής στα ακριτικά χωριά. Με το χαμόγελο και το κέρασμα άφθονο μιλήσαμε για λίγο με την κυρά Μαρία, με γέμισε ευχές, ψώνισα το σουβενίρ μου και δρόμο για τα Ανώγια.
![]()
Ορκισμένος σιδερόκωλος!
Αυτής εδω δηλαδή οπου και ενα λεπτό μετά ακολούθησε έλενχος απο τα ΕΚΑΜ. καλό εε;
Το χει το όνομα ρπμ και δυστυχώς μας παίρνουν και μας τους απλώς ταξιδιώτες τα «σκάγια».
Εδω που τα λέμε χανιώτικη πινακίδα, παπί και μόνος...ολοι τους με κοιτούσαν με ενα WTF-βλέμμαοπότε και ακολούθησε σχολαστικός έλενχος αλλα με ΕΥΓΕΝΕΙΑ και το τονίζω αυτό γιατί μια αλλη φορά που μου έγινε έλενχος - και μάλιστα εντός του νομού Χανίων – δεν είχα την καλύτερη αντιμετώπιση.
Ορκισμένος σιδερόκωλος!