A) Εισαγωγή
Καταρχάς. Είναι:
Ονο.: Ο φραπές
Γεν.: Του φραπέ
Αιτ.: Τον φραπέ
Κλι.: Ω φραπέ
Ο φραπές είναι ελληνικό κατασκεύασμα, οπότε και κλίνεται όπως όλα τα ουσιαστικά, παρόλο που το όνομα του είναι ξενικής προέλευσης.
Είναι απίστευτο, αλλά μετά από τόση προσπάθεια εξελληνισμού του τούρκικου καφέ, αυθεντικά ελληνικός αποδεικνύεται ένας καφές με γαλλικό όνομα: «frappe» σημαίνει βέβαια «χτυπημένος», άλλα αν το ζητήσεις από παριζιάνο καφετζή θα γελάσει.
Συνώνυμα του φραπέ: Φραπεδιά, φραπεδούμπα, φράπα, φραπόγαλο (σε περιπτωση που περιέχει και γαλα)
Β) Ιστορικά στοιχεία
Εφευρέτης του φραπέ, ο Δημήτριος Βακόνδιος είναι σήμερα 87 ετών, κι ακόμα δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πώς ένα τυχαίο πείραμα οδήγησε στην ανακάλυψή του: «Στην έκθεση Θεσσαλονίκης το 1957, δούλευα στο περίπτερο της Νεστλέ. Λέω, δεν φτιάχνω έναν κρύο νεσκαφέ στο σέικερ που προορίζεται για το κακάο, να δω τι θα βγει; Μου λέρωσε το κοστούμι, αλλά έτσι γεννήθηκε ο φραπές!»
Η αλήθεια είναι ότι οι πωλήσεις του Nescafe στην Ελλάδα το καλοκαίρι έπεφταν δραμματικά, λόγω του ότι ο ζεστός νεσκαφέ απλά δεν είχε θέση στο τραπέζι μιας καφετέριας στην Ελλάδα το κατακαλόκαιρο. Γι'αυτό η Nescafe Hellas αποφάσισε να λανσάρει αυτό το είδος του παγωμένου χτυπημένου νεσκαφέ στην Ελλάδα για να αυξήσει τις πωλήσεις της το καλοκαίρι. Και γιατί όμως ένας καθαρά ελληνικός καφές να έχει γαλλικό όνομα; Η απάντηση βρίσκεται στο οτι την εποχή εκείνη το ξενόφερτο όνομα του νέου αυτού καφε συνδύαζε όλα τα χαρακτηριστικά για να κάνει κλικ στην νεολαία της εποχής: Δισύλλαβο, εύφωνο, παραπέμπει στη φράπα, στο αφράτο, ακόμα και στο κρύο.
Γ) Πως να πιείτε τον φραπέ σας
Υπάρχει σωστός τρόπος να πιεις ένα φραπέ. Δεν είναι υποκειμενικό. Απλά ανά περίπτωση αλλάζει το "σωστό". Υπάρχουν κυρίως δυο περιπτώσεις γενικές. Ο φραπές σαν συμπλήρωμα, ο φραπές σαν αντικείμενο. Ακολουθούν παραδείγματα.
Φραπές σαν συμπλήρωμα:
"-Φέρε το τάβλι, φτιάξε κι έναν φραπέ"
Διάβασμα εφημερίδας/ αριθμητικής ανάλυσης κτλ με φραπέ
"-Έχω ακόμα να κόψω ΧΧΧ τιμολόγια, πάω να φτιάξω Χο φραπέ"
Φραπές σαν αντικείμενο:
"-Φτιάξε έναν φραπέ, φέρε και το τάβλι"
"-Κέντρο 21:00 παραλία, για καφέ"
Τηλεόραση με φραπέ.
Στην πρώτη περίπτωση δηλαδή, η κύρια ασχολία είναι κάτι άλλο και ρίχνουμε ρουφιξιές στον φραπέ φευγαλέα, ενώ στη δεύτερη περίπτωση, όλη μας η προσοχή είναι συγκεντρωμένη σε αυτόν καθ' αυτόν τον φραπέ. Δεν κατακρίνουμε το ένα ή το άλλο, ούτε το ένα υπερτερεί του άλλου. Ο φραπές φτιάχτηκε να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Όμως δεν μπορείς να κάτσεις Θησείο πχ και να πάρεις έναν φραπέ που θα πιεις όπως θα τον έπινες αν δούλευες σε οικοδομή(σε πλαστικό ποτηράκι πχ) και τούμπαλιν. Παραθέτω ορισμένους κανόνες για να μάθετε επιτέλους να πίνετε φραπέ σαν άνθρωποι. Βέβαια μιλάω για το ιδανικό κατά εμέ πρότυπο του φραπέ. Από εκεί και πέρα όσο πιο κοντά τόσο το καλύτερο.
Απάντηση με παράθεση
σηκώνετε το ποτήρι και... ω! Θαύμα!!! Μπορείτε και βλέπετε μέσα από το ποτήρι τον κολλητό / η σας που κάθεται στο τραπέζι απέναντι από εσάς!!! Ναι, ναι δεν πρόκειται για τρυκ, ούτε για οφθαλμαπάτη απλώς στην καφετέρια που καθίσατε δουλεύει ο γνωστός απλοχέρης Σκρούτζ που έκανε τον καφέ σας σύμφωνα με την γραμμή που έχει χαράξει το αφεντικό του (...και που 'σαι κούκλε μισή κουταλιά καφέ και πολύ είναι...!). Αυτό είναι που λέμε σε βλέπω στο ποτήρι μου.
Δημοσιεύθηκε αρχικά από ΗΛΙΑΣΚΤΜ
