ΣΑΓΜΑΤΑ-ΥΛΙΚΗ-ΠΑΡΑΛΙΜΝΗ

[ggs]

Όλοι εχουμε περάσει απο εκει...

οι γΛήγοροι ξυνουν αυτιά , οι (σ)αργοί μουρμουρίζουν “ρε πστ μου ακομη στην Υλικη ειμαι..” ,άλλοι κανουν σχόλια για το αν θα εχουμε νερό το καλοκαίρι κ.λ.π.

Γενικα , ειναι ενα αδιαφορο λαντμαρκ στον δρομο μας για καπου μακρύτερα...

ειναι ομως ετσι ?

Βγένουμε απο την εθνική μετα το Σχηματαρι εκει που λεει η ταμπελα “προς ΥΠΑΤΟ”...

ειμαστε ουσιαστικα παραλληλα με την εθνικη και κατευθηνομαστε προσ το ΥΠΑΤΟ...
στα δεξιά μας εχουμε το ΣΑΓΜΑΤΕΙΟ Ορος(?) .... δεν το λες ......ούτε ψηλό ούτε ομορφο...

[ggs]

Ομως , στο βουνό αυτο ειναι η Μονή Σαγματά... και τι ξερουμε για τα μοναστήρια στην Ελλαδα ?
Ολα ειναι χτισμένα σε καταπληκτικά μερη...

τουτο εδω γιατι να το χτισουν στο καραφλοβουνι? Για παμε να δούμε...

Ακολουθουμε τις ταμπέλες για “Μονή Σαγματά “ περνάμε το Υπατο και συνεχιζουμε ...

Λίγο εξω απο το Υπατο η ασφαλτος τελειώνει και ξεκινάει η ανάβαση και ο χωματόδρομος που ειναι απολυτα βατός ακομη και για στρεετ (εκτος 4-5 αποτομες ανηφορικες φουρκετες κοντα στην κορφη που για “διευκολυνση” εχουν ρήξει χαλίκι...)

[ggs]

Οσο ανεβενουμε τον φιδωτο χωματόδρομο η θέα αρχιζει να μας αποζημιώνει...

σκεφτομαι οτι το καλοκαίρι θα ειναι κόλαση απο την ζεστη σε αυτο το βούνο μιας και το ψηλοτερο
δεντρο ειναι το ...χαμομηλι...

[ggs]

και ξαφνικά...

[ggs]

σιγα μην χτιζανε μια Μονή σε ενα μερος που θα θυμιζε κολαση...


Η πετροχτιστη μονή ειναι πανέμορφη... τοσο εσωτερικά οσο και εξωτερικά... χτηστικε τον 12ο αιώνα με υλικα απο τον αρχαιο ναο του Υπατου Διός που υπηρχε εκει...

Αλλωστε , την ειχε προτιμησει και ο αρχιεπισκοπος ,θηβών-λεβαδειας-αθηνων και πασης ελλαδος, Τζερόνυμο...

[ggs]

λιγο ψηλότερα απο την μονη , υπαρχει ενα (συγχρονο) εκκλησακι προς τιμη του ιδρυτη της μονης του οσιου Κλήμη ,με το καλύτερη βεράντα στην Βοιωτία ...

[ggs]

απο εκει ξεκιναν τα πετρινα σκαλοπατια που ειναι λαξεμένα στα αποτομα βραχια και οδηγούν στην σκήτη του οσιου Κλήμη...

Προφανώς το ανεβα-κατεβα του αποκριμνου μονοπατιου καθως και η στενοτητα της σκήτης , αναγκασαν τον οσιο να ιδρυσει την μονη..

[ggs]

Ξεκουραση , τσιγαρο , καφεδακι και φωτο το μουλαρι μου...
Τελικά , για μια ακομη φορά αποδεικνυεται οτι οι Μονες ειναι χτισμένες σε πανεμορφα μέρη...

[ggs]

τα μαζευουμε και περνουμε παλι τον δρομο πισω για Υπατο...




στο Υπατο ΡΩΤΑΜΕ για τον δρομο προς Μουρίκι...(το σημαδι ειναι το εικονοστασι με τα τρια κυπαρισσια...)

ο δρόμος ειναι ασφαλτος αλλα θέλει προσοχη (λασπες , πετρες , καβαλίνες κ.λ.π)

[ggs]

φτανοντας στο Μουρίκι ΡΩΤΑΜΕ για να παμε στο αντλιοστάσιο της ΕΥΔΑΠ...

περνάμε μεσα απο τις εγκαταστάσεις κι εδω τελειωνει η ασφαλτος και αρχιζει το χωμα...




τον νου σας....

[ggs]

εδω θελει προσοχη ειδικα αν πατε με χαμηλη μηχανη....
οι χωματοδρομοι που καταληγουν στην λιμνη κρυβουν παγιδες απο μεγαλα νεροφαγωματα ,λούμπες μικρές – μεγαλες – μεγαλυτερες , γλυστερη λασπη κ.λ.π

[ggs]

0μως , μπρος στα καλλη (της Υλίκης) τι ειναι ο πονος...

Την Υλίκη αξιζει να την δεις απο κοντα και οχι προσπερνόντας την αδιαφορα απο την εθνική...

[ggs]

επιστρέφουμε στο Μουρικι και κατευθυνομαστε προς Λουκισσια...

η πανεμορφη ασφαλτινη διαδρομη μετα απο λιγα χλμ. πηγενει παράλληλα με την μικροτερη Παραλιμνη ...

[ggs]

οπως και στην Υλικη ,ετσι κι εδω υπαρχουν μονο χωματοδορμοι που φτανουν στις οχθες της λιμνης
και κρύβουν τις ιδιες παγιδες... με προσοχη...

η Παραλίμνη πρέπει να ειναι η χαρά του ... ορνιθολόγου....
εκατοντάδες υδροβια πουλια ζουν αρμονικα με τους ψαραδες και τους βοσκους...

η Αθήνα πια μου φενεται ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ κι ας ειναι μονο 150 χλμ...

[ggs]

αφήνουμε την παραλίμνη και συνεχιζουμε προς Λουκισσια – Χαλκιδα εχοντας πια στα αριστερα μας τον Ευβοικο κολπο...