Μετα απο 5 χρονια συμβιωσης με την καλη μου εφτασε ο καιρος να την αποχωριστω δυστυχως λογω μη χρησης.Περασα πολλα μαζι της,καναμε ταξιδια,στριψαμε,τελικιασαμε,χαλαρωσαμε ρεμβαζοντας,πεσαμε-σηκωθηκαμε με μια κουβεντα 40000χλμ απολαυσης.....απλα οταν εγινε η μεταβιβαση και ειδα αλλον να την καβαλαει γιατι ενιωσα ρε παιδια σαν μου ξεκολανε ενα κομματι απο πανω μου?....στεναχωρηθηκα αλλα δεν γινοτανε αλλιως.....τωρα τις διτροχες ανησυχιες μου τις βγαζω σε ενα σκουτερ που τα κανει ολα 'σχεδον' και βολευει....οικογενεια,σουπερ μαρκετ,μεταφορα εμπορευματων στην δουλεια μου,ανετες βολτες και ταιριαζει καλυτερα στις αναγκες μου την παρουσα στιγμη.......η μοτοσυκλετα ομως δεν βγαινει απο το μυαλο μου....