
Δημοσιεύθηκε αρχικά από
alres
Το χτίσιμο της πελατείας είναι σοβαρή υπόθεση και κυρίως τέχνη.
Έχοντας γυρίσει αρκετά συνεργεία, προσωπικά όσο και για φίλους, έχω δει διάφορα: από συμπεριφορές για μπινελίκια, δημοσίους υπαλλήλους, άσχετους, επικίνδυνους μέχρι Μαστόρια.
Πριν κάποιο καιρό, έχοντας κάνει σέρβις, ανακαλύπτω από το manual ότι ο μάστορας έχει κάνει τα μισά. Μαλακία δικιά μου αλλά κυρίως του "μάστορα" που δεν ασχολήθηκε καν (ένεκα "φιλικής" my ass εμπιστοσύνης)
Με νεύρα τσιτωμένα, ανοίγω internet και ακού πολύ καλά λόγια για τον Χ που είναι στου διαόλου τη μάνα.
Πηγαίνω άγνωστος, με υποδέχεται, ευγενικός, στον πληθυντικό, ο χώρος οργανωμένος, καθαρός, τα μαστόρια να δουλεύουν με κλειστά μάτια, τα εργαλεία τους ταχτοποιημένα...Καθώς περίμενα σε 15' με το ρολόι είχαν λύσει κυριολεκτικά ένα ολόκληρο tdm και δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο εύκολο το έκαναν να δείχνει. Σαν κουρδισμένοι...
"Κυρ τέτοιε μου, έτσι και έτσι με το σέρβις..." Πριν να πω δεύτερη κουβέντα, φέρνει εργαλεία, ανταλλακτικά, λύνει, φτιάχνει, βάζει αναλώσιμα (κάτι ψιλά που ήθελε), καθαρίζει προσεκτικά (...), τσεκάρει ό,τι μπορούσε με τα χέρια και τα μάτια και μου λέει: "φύγε, είσαι οκ, άλλη φορά"...Μα χριστιανέ μου τι οκ, εδώ έκανες δουλίτσα.."Να σου πω δώσε 8 ευρώ (γιατί τόσο ήταν το αναλώσιμο) είναι ντροπή, θα τα βρούμε την επόμενη.." Και τα βρήκαμε την επόμενη και τη μεθεπόμενη... Σωστές δουλειές, τίμιες εξηγήσεις, νοιάξιμο για τον άνθρωπο που σου εμπιστεύεται το μηχανάκι σου, φροντίδα για το χώρο, αυτά θέλουμε γαμώτο, γιατί το κάνουν τόσο δύσκολο...